เรากับแม่ไปทำธุระที่ม.อุบลค่ะถึงมหาลัยประมาณเกือบ11โมง เสร็จเกือบเที่ยงก็เริ่มหิวข้าว แม่ชวนเรากินที่คณะวิศวะ เพราะตอนที่พี่เรามาสัมภาษณ์แม่เราก็กินที่นั้นแถมมันก็อร่อย แต่เราไปอยากกินเพราะเรางงทางกลัวจำทางออกไม่ได้ มหาลัยหรือเขาวงกตวะ? เราพึ่งมาครั้งแรกกลัวหลง ก็เลยมากินที่เซนทรัล (หลายๆคนคงเดาได้แล้วว่าที่ไหน) เหตุผลที่มาเพราะเราเคยมาหลายครั้งแล้ว มากับเพื่อนก็เคย มากับญาติก็เคย มากับพ่อแม่ก็เคย เลยคิดว่ายังไงก็ไม่หลง (กลัวหลงจนขึ้นสมอง)
เรารู้สึกไม่ดีตั้งแต่จอดรถเลยค่ะ ตอนที่จอดเสร็จแล้วแต่ยังไม่ได้ดับเครื่อง รปภ.อยู่ดีๆก็เดินมาทางหลังรถแล้วชี้มาที่รถเรา เราได้ยินเบาๆว่าจอดไม่ได้อะไรสักอย่าง เราก็ไม่ได้สนใจเลยดับเครื่อง เพราะรปภ.ก็เดินเลี่ยงห่างจากรถเราประมาณรถ1คัน พอเราลงจากรถรปภ.ก็คุยโทรศัพท์อยู่ เราก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องเมื่อกี้อีกเลย พอเรากินข้าวเสร็จก็จะกลับเดินมาถึงรถ รปภ.คนเดิมก็ยังยืนอยู่ที่เดิม เรากับแม่ก็ไม่ได้ใส่ใจ ขึ้นรถล็อกประตูทันที พอสตาร์ทรถเสร็จแม่เราก็พูดว่ามีกระดาษแปะตรงกระจกรถข้างคนขับมันเขียนว่า"กรุณาจอดรถให้ตรงๆช่องนะครับ" เราก็เลยชะโงกหน้าไปดูเส้นจอดรถ ตัวรถมันตรงมากนะ แต่แค่ข้างตัวรถเลยจากเส้นแค่1นิ้วกว่า เราก็เฉยๆ พอแม่เราหักซ้ายถอยหลัง ก็มีรถแท็กซี่ขับมาอย่างเร็วแล้วก็กดแตรดังมาก แม่เราตกใจก็เลยหยุดรถ แถมรปภ.ยังยกมือให้สัญญาณว่าหยุดแล้วยังเอามือมาแปะตรงกระจกที่เรานั่งซะดังอีก แม่เราเลยเลื่อนกระจก รปภ.ก็พูดว่า"ชนกรวยล้มครับ"แถมยังทำหน้าไม่พอใจสุดๆ
วินาทีนั้นนะเราแบบอายมั้ยก็อาย แต่โกรธมากกว่าอะไรกันวะ? หาเรื่องกูได้ไง คือแบบกูเข้าใจนะว่ากูผิดที่ชนกรวยล้มแค่อันเดียว แล้วมันก็แค่ล้มไม่ได้แตกหัก หรือไม่ได้กระเด็นไปโดนใครสักหน่อย
มาก ตอนแรกก็นึกว่าถอยไปชนรถแท็กซี่ซะอีก เคืองมากอ่ะ ถ้าคุณคิดจะทำงานบริการแบบนี้ คุณก็ต้องมีหัวคิดป่ะ กูเป็นลูกค้านะ ที่บริษัทไม่ได้สอนหรอว่า"ลูกค้าคือพระเจ้า" กูเข้าใจนะว่าห้างใหญ่แบบนั้นถึงจะขาดลูกค้าไปแค่คนสองคนก็ไม่เป็นไร แต่เรื่องจอดรถอ่ะ แถวๆที่กูจอดรถอ่ะมีรถตั้งหลายคันจอดไม่ตรงช่อง จอดเอี้ยงก็มีทำไมไม่ไปบอก รถข้างๆกูอ่ะ ก็จอดไม่ตรงทำไมไม่เขียนแปะกระจกรถมันคะ? เห็นว่าเป็นแค่ผู้หญิงเลยจะทำอะไรก็ได้หรอ? ชั่วมาก เลวสุดๆ กูบอกไว้เลยนะ ว่าถ้าทำไม่ดี ก็อย่าหวังเลยว่าชีวิตของมันจะดี
มีใครเคยเจอแบบนี้มั้ยคะ? แล้วคิดยังไงกับเรื่องนี้บ้าง?
เรารู้สึกไม่ดีตั้งแต่จอดรถเลยค่ะ ตอนที่จอดเสร็จแล้วแต่ยังไม่ได้ดับเครื่อง รปภ.อยู่ดีๆก็เดินมาทางหลังรถแล้วชี้มาที่รถเรา เราได้ยินเบาๆว่าจอดไม่ได้อะไรสักอย่าง เราก็ไม่ได้สนใจเลยดับเครื่อง เพราะรปภ.ก็เดินเลี่ยงห่างจากรถเราประมาณรถ1คัน พอเราลงจากรถรปภ.ก็คุยโทรศัพท์อยู่ เราก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องเมื่อกี้อีกเลย พอเรากินข้าวเสร็จก็จะกลับเดินมาถึงรถ รปภ.คนเดิมก็ยังยืนอยู่ที่เดิม เรากับแม่ก็ไม่ได้ใส่ใจ ขึ้นรถล็อกประตูทันที พอสตาร์ทรถเสร็จแม่เราก็พูดว่ามีกระดาษแปะตรงกระจกรถข้างคนขับมันเขียนว่า"กรุณาจอดรถให้ตรงๆช่องนะครับ" เราก็เลยชะโงกหน้าไปดูเส้นจอดรถ ตัวรถมันตรงมากนะ แต่แค่ข้างตัวรถเลยจากเส้นแค่1นิ้วกว่า เราก็เฉยๆ พอแม่เราหักซ้ายถอยหลัง ก็มีรถแท็กซี่ขับมาอย่างเร็วแล้วก็กดแตรดังมาก แม่เราตกใจก็เลยหยุดรถ แถมรปภ.ยังยกมือให้สัญญาณว่าหยุดแล้วยังเอามือมาแปะตรงกระจกที่เรานั่งซะดังอีก แม่เราเลยเลื่อนกระจก รปภ.ก็พูดว่า"ชนกรวยล้มครับ"แถมยังทำหน้าไม่พอใจสุดๆ
วินาทีนั้นนะเราแบบอายมั้ยก็อาย แต่โกรธมากกว่าอะไรกันวะ? หาเรื่องกูได้ไง คือแบบกูเข้าใจนะว่ากูผิดที่ชนกรวยล้มแค่อันเดียว แล้วมันก็แค่ล้มไม่ได้แตกหัก หรือไม่ได้กระเด็นไปโดนใครสักหน่อย