สวัสดีค้ะ.
คือเราแอบชอบพี่ ป มา3ปี เพื่อนทุกคนรู้ค่ะรู้ทุกอย่าง แต่มีเพื่อนคนนึงในกลุ่ม (ขอเรียกว่า"ท" นะคะ) คือเรากับ ท ก็รู้จักกันมา 4ปี แล้วล่ะค่ะ เรานิทกันมากมีอะไรจะช่วยกันตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน นอนด้วยกัน ผ่านอะไรมาด้วยกัน แต่แล้ววันนึง ท มาบอกกับเราว่า พี่ ป (นามสมมุติ) มาจีบ ท เราก็บอกอ่อเหรอ เราก็ไม่ได้อะไรเพราะทุกคนในกลุ่มก็รู้ดีกันหมดโดยเฉพาะ ท ว่าเราชอบพี่ ป มากขนาดไหน เราก็คิดว่า ท คงไม่คบหรอก แต่มันไม่ได้เป็นแบบนั้น วันนึงเราเปิดเฟชบุ๊ค เห็น ท ขึ้นสถานะกับพี่ ป เราเสียความรู้สึกมากแต่เราเป็นพวกรักเพื่อนมากแคร์เพื่อนมากเราก็ได้แต่นิ่ง เพื่อนๆคนอื่นรู้หมดว่าเรารู้สึกยังไงเพราะเราเงียบมากเราไม่พูดกับใครเลยวันนึงนับคำพูดได้เลย เวลา ท มาโรงเรียน ท มันจะชอบเอาเรื่องที่คุยกับพี่ ป มาเล่าให้ฟังทุกวัน เราก็นิ่ง ท มันจะพูดแบบ 'เฮ้ยวันนี้มันบอกรักเราด้วยแหละ / มันเล่าเรื่องนู่นนี่นั่นให้ฟังด้วยแหละ' อะไรประมาณนี้ ท ก็ชอบมาบอกเราว่า พี่ ป พูดถึงเราด้วย แต่เราก็ตอบไปแค่ อืม' เราไม่ได้ถามหรอกว่าเรื่องอะไรเพราะเราไม่อยากรับรู้ แทนที่ ท จะรู้สึกผิดบ้างแต่มันไม่มีเลย ยิ่งนับวันยิ่งพูดมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงเรานัดกันไปทำรายงานแต่จะไปหาข้าวกินกันก่อน พอเที่ยงๆเพื่อนเราอีกคนโทรมาหาเราถามว่าอยู่ไหนแล้ว เราก็บอกว่าอยู่บ้านอยู่เลย สักพักเราก็ได้ยินเสียง ท คุยกับเพื่อนเราแว่วๆมาทางโทรศัพท์ว่า //เร็วๆ พากูไปซื้อยาหน่อย// แล้ว ท ก็พูดต่อว่า //อย่าขี่รถตกหลุมนะเจ็บ// วินาทีนั้นเราคิดลึกเกินไปหรืออะไรไม่รู้นะ เราคิดไปแล้วว่า ท ต้องไปมีอะไรกับพี่ ป มาก่อนแน่ๆ เราตัวเย็นเฉียบ พูดอะไรไม่ออก วินาทีนั้นเหมือนโลกมันหยุดหมุนไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เราทำอะไรไม่ถูกเลย
พอไปถึงที่หมายที่นัดกันไว้ ท ก็พูดขึ้นว่า ท โดน พี่ ป .....(คงไม่ต้องพูดเนอะ555) เราก็นิ่งเพื่อนทุกคนนิ่งหมด ท เล่าหมดว่า ของพี่ ป ใหญ่/เล็กแค่ไหน ตอนนั้นรู้สึกไง อะไรแบบเนี้ยเราแบบกับข้าวมื้อนั้นอร่อยที่สุดเลย หึหึ วันนั้นเรามองหน้า ท ไม่ติดเลย พอแยกย้ายกันกลับบ้านเราไปบ้านเพื่อนคนนึงเราวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนร้องไห้หนักมาก เราทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ต้องทำยังไงต่อไป เราก็เป็นคนที่แคร์เพื่อนมาก รักเพื่อนมาก แม้เพื่อนคนนั้นจะทำไม่ดียังไงก็ตาม ท ชอบมาบ้านเราบ่อยๆ (เพราะบ้านเรากับบ้านพี่ ป อยู่ใกล้กัน) แล้วโทรให้พี่ ป มารับกลับทุกวัน ขอให้เราพาไปบ้านพี่ ป งั้นงี้ เราก็จำใจพาไป
เราไม่เข้าใจทำไม ท ไม่แคร์ความรู้สึกเราบ้าง นี่เราโง่มากใช่มั้ยที่ไม่คิดทำอะไรเลย? เราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้? เราไม่รู้จะรู้สึกยังไงต่อไปดี ตอนนี้เรารู้สึกกับ ท ไม่เหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย เราควรทำยังไงดีค้ะ เราควรจะเลิกคบ ท มั้ย? หรือยังไงดี?
ปล. พิมพ์ผิด หรืองง ยังไง ขอโทษด้วยนะคะ ^^
แก้แล้วนะคะ ขอโทษด้วย
จะทำอย่างไรเมื่อเพื่อนสนิทไปมีอะไรกับคนที่เราชอบมา 3 ปี
คือเราแอบชอบพี่ ป มา3ปี เพื่อนทุกคนรู้ค่ะรู้ทุกอย่าง แต่มีเพื่อนคนนึงในกลุ่ม (ขอเรียกว่า"ท" นะคะ) คือเรากับ ท ก็รู้จักกันมา 4ปี แล้วล่ะค่ะ เรานิทกันมากมีอะไรจะช่วยกันตลอด ไปไหนมาไหนด้วยกัน นอนด้วยกัน ผ่านอะไรมาด้วยกัน แต่แล้ววันนึง ท มาบอกกับเราว่า พี่ ป (นามสมมุติ) มาจีบ ท เราก็บอกอ่อเหรอ เราก็ไม่ได้อะไรเพราะทุกคนในกลุ่มก็รู้ดีกันหมดโดยเฉพาะ ท ว่าเราชอบพี่ ป มากขนาดไหน เราก็คิดว่า ท คงไม่คบหรอก แต่มันไม่ได้เป็นแบบนั้น วันนึงเราเปิดเฟชบุ๊ค เห็น ท ขึ้นสถานะกับพี่ ป เราเสียความรู้สึกมากแต่เราเป็นพวกรักเพื่อนมากแคร์เพื่อนมากเราก็ได้แต่นิ่ง เพื่อนๆคนอื่นรู้หมดว่าเรารู้สึกยังไงเพราะเราเงียบมากเราไม่พูดกับใครเลยวันนึงนับคำพูดได้เลย เวลา ท มาโรงเรียน ท มันจะชอบเอาเรื่องที่คุยกับพี่ ป มาเล่าให้ฟังทุกวัน เราก็นิ่ง ท มันจะพูดแบบ 'เฮ้ยวันนี้มันบอกรักเราด้วยแหละ / มันเล่าเรื่องนู่นนี่นั่นให้ฟังด้วยแหละ' อะไรประมาณนี้ ท ก็ชอบมาบอกเราว่า พี่ ป พูดถึงเราด้วย แต่เราก็ตอบไปแค่ อืม' เราไม่ได้ถามหรอกว่าเรื่องอะไรเพราะเราไม่อยากรับรู้ แทนที่ ท จะรู้สึกผิดบ้างแต่มันไม่มีเลย ยิ่งนับวันยิ่งพูดมากขึ้นเรื่อยๆ จนวันนึงเรานัดกันไปทำรายงานแต่จะไปหาข้าวกินกันก่อน พอเที่ยงๆเพื่อนเราอีกคนโทรมาหาเราถามว่าอยู่ไหนแล้ว เราก็บอกว่าอยู่บ้านอยู่เลย สักพักเราก็ได้ยินเสียง ท คุยกับเพื่อนเราแว่วๆมาทางโทรศัพท์ว่า //เร็วๆ พากูไปซื้อยาหน่อย// แล้ว ท ก็พูดต่อว่า //อย่าขี่รถตกหลุมนะเจ็บ// วินาทีนั้นเราคิดลึกเกินไปหรืออะไรไม่รู้นะ เราคิดไปแล้วว่า ท ต้องไปมีอะไรกับพี่ ป มาก่อนแน่ๆ เราตัวเย็นเฉียบ พูดอะไรไม่ออก วินาทีนั้นเหมือนโลกมันหยุดหมุนไปนานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เราทำอะไรไม่ถูกเลย
พอไปถึงที่หมายที่นัดกันไว้ ท ก็พูดขึ้นว่า ท โดน พี่ ป .....(คงไม่ต้องพูดเนอะ555) เราก็นิ่งเพื่อนทุกคนนิ่งหมด ท เล่าหมดว่า ของพี่ ป ใหญ่/เล็กแค่ไหน ตอนนั้นรู้สึกไง อะไรแบบเนี้ยเราแบบกับข้าวมื้อนั้นอร่อยที่สุดเลย หึหึ วันนั้นเรามองหน้า ท ไม่ติดเลย พอแยกย้ายกันกลับบ้านเราไปบ้านเพื่อนคนนึงเราวิ่งเข้าไปกอดเพื่อนร้องไห้หนักมาก เราทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้ต้องทำยังไงต่อไป เราก็เป็นคนที่แคร์เพื่อนมาก รักเพื่อนมาก แม้เพื่อนคนนั้นจะทำไม่ดียังไงก็ตาม ท ชอบมาบ้านเราบ่อยๆ (เพราะบ้านเรากับบ้านพี่ ป อยู่ใกล้กัน) แล้วโทรให้พี่ ป มารับกลับทุกวัน ขอให้เราพาไปบ้านพี่ ป งั้นงี้ เราก็จำใจพาไป
เราไม่เข้าใจทำไม ท ไม่แคร์ความรู้สึกเราบ้าง นี่เราโง่มากใช่มั้ยที่ไม่คิดทำอะไรเลย? เราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้? เราไม่รู้จะรู้สึกยังไงต่อไปดี ตอนนี้เรารู้สึกกับ ท ไม่เหมือนเดิมเลยแม้แต่น้อย เราควรทำยังไงดีค้ะ เราควรจะเลิกคบ ท มั้ย? หรือยังไงดี?
ปล. พิมพ์ผิด หรืองง ยังไง ขอโทษด้วยนะคะ ^^
แก้แล้วนะคะ ขอโทษด้วย