คุณๆมีอาหารสมัยเรียนที่ไปหากินที่ไหนไม่ได้นอกจากที่โรงเรียนกันไหมคะ

กระทู้สนทนา

สมัยเด็กประถมหรือมัธยม อาจจะถึงมหาวิทยาลัยคุณๆมีอาหารที่ชอบมากๆประมาณทุกคนที่เรียนที่เดียวกับคุณพอเห็นรูปก็จะรู้ว่าคุณไปกินอาหารชนิดนี้มาไหมคะ

สมัยเราเรียนมัธยมหญิงล้วน โรงเรียนเราจะมีร้านอาหารในโรงอาหารที่นักเรียนซื้อกินเองไม่กี่ร้าน เนื่องด้วยโรงเรียนบังคับทุกคนกินอาหารโรงเรียน
ทำให้ร้านที่นักเรียนซื้อกินที่มาจากข้างนอกจะมีอยู่ร้านเดียว คือ มาม่าพี่ใหญ่ สมัยเราหรือมาม่าพี่หลาสมัยนี้ พี่ใหญ่จะมาขายแต่เช้ากับแม่
หกโมงครึ่งเช้าลงมาซื้อได้แล้ว คือเราถึงโรงเรียนเช้ามาก พี่ใหญ่จะขาย 2 ช่วง เช้ากับเย็น

พอจบม.6 เราก็ไม่เคยกลับไปกินมาม่าพี่ใหญ่อีกเลย เพราะต้องไปวันธรรมดาช่วงเย็น แต่ก็จะมีเพื่อนๆ ศิษย์เก่ารุ่นพี่รุ่นน้องยังแวะไปกินกันบ้าง
ถ้าใครจบจากโรงเรียนเดียวกัน อย่างออฟฟิศเพื่อนเรา คุยกันก็กรี๊ดกร๊าด มาม่าพี่ใหญ่นู่นนี่ จะคนเขาต้องถามยังไงอะไร มันอร่อยขนาดนั้นเหรอ

คำตอบ ก็มาม่า (จริงๆร้านพี่เขาใช้ไวไวนะ)

ความคลาสสิคสมัยก่อนนะ พี่เขาจะมีเตาถ่าน แล้วก็ยื่นไวไวให้คนละห่อ เอาไปป่น เทใส่ไปในหม้อเอง ในหม้อก็มีแค่หมูสับ ตับ ใครจะใส่ลูกชิ้นก็แล้วแต่
ในชามก็จะตักน้ำยำใส่ไว้ผักกาดหอมหั่น คือ มันไม่มีอะไรเลยจริงๆ แต่มันเป็นอาหารสุดโปรด

ตอนนี้โรงเรียนทุบตึกสร้างตึกใหม่ สร้างโรงอาหารที่นักเรียนซื้อขนมกินใหม่ ทำให้พี่เขาไม่ได้ขายในโรงเรียน มีคนเรียกร้องพี่เขาเลยตั้งโต๊ะขายที่บ้าน

คุณจะหา brand loyalty ขนาดนี้ได้ขนาดไหน จะว่าไปก็อยากทำอะไรขายได้แบบพี่เขาบ้าง
1.รับแต่โต๊ะจองจากเด็กโรงเรียนเรา เพื่อจะได้เตรียมของได้ถูก
2.มีคนไปกินแทบทุกวัน
3.ศิษย์เก่าที่อยู่แถวนั้นก็โทรไปสั่ง แล้วก็ขี่จักรยานไปรับของ

แต่พอไปบอกคนอื่นเขาจะไม่เข้าใจกันถึงความคลาสสิค คำพูดคนอื่นที่ไม่เข้าใจก็จะพูดว่า "ก็มาม่าจะอะไร"
สำหรับเรามันอาจจะเป็นเพราะว่า ร้านพี่เขามันทำให้เรากินตับหมูเป็น และก็ทำให้เด็กโรงเรียนเราอีกหลายคนกินตับเป็นเช่นกัน
ตับหมูหั่นบางๆลวกพอสุก ไม่แข็ง ไม่เหม็นสาบ ไม่เหม็นคาว มีน้ำยำที่เวลาไปต่างประเทศเกิดไปเจอเพื่อนเก่าโรงเรียนเดียวกัน
จะต้องมีรีเควสให้หิ้วน้ำยำไปฝาก เพื่อนเอาน้ำยำไปใส่ที่ทำน้ำแข็งเก็บไว้กินเวลาอยากกินมาม่าใส่หมูสับ

ก็แค่มาม่าสำหรับคนอื่น แต่สำหรับเรามันคือมาม่าพี่ใหญ่ที่เวลาคุยกัน ว่าจะไปกินหรือโพสรูปบน fb จะมีเพื่อน/พี่/น้อง ศิษย์ร่วมสถาบันมากรี๊ดกร๊าด
อิจฉา ต้องมีการฉันจะไปบ้าง เดี๋ยวคนนี้จะไป คนนั้นจะไป

คุณล่ะมีอาหารในความทรงจำกันบ้างไหม

มาม่าตับกับหมูสับ