ขอเล่าก่อนนะคะว่าหนูเริ่มความตั้งใจตอนประมาณม.3 ค่ะ เพราะมีคืนนึงหนูฝันว่าครูวิ่งมาบอกในห้องว่ามีจดหมายส่งมาที่โรงเรียน มาจากมหาวิทยาลัยพรินซ์ตันและเค้าก็รับหนูเข้า หนูดีใจมากวิ่งจากโรงเรียนไปถึงบ้าน (ประมาณ 10 กว่ากม.ค่ะ ชีวิตจริงหนูวิ่งแค่ 1 กม.ก็จะตายละค่ะเพราะไม่ค่อยออกกำลังกาย) บอกแม่ว่า 'แม่ พรินซ์ตันรับหนูเข้า!!!!' แม่ดีใจมาก เลี้ยงโต๊ะจีนทั้งตำบล = = ทีแรกก็เึยได้ยินชื่อมหาลัยนี้ค่ะ แต่ไม่ค่อยสนใจการไปเรียนเมืองนอกเท่าไหร่ พอเสิร์จๆ ไปดูแล้วสนใจค่ะ ตั้งใจว่าถ้าไปเรียนป.ตรีไม่ได้ก็ไปเรียนป.โท ถ้าป.โทไม่ได้ก็ป.เอก แต่ถ้าป.เอกไม่ได้อีกก็จะพยายามตื้อให้ได้ คือไม่ได้ไม่ยอมค่ะ 555
ตอนนี้หนูเรียนอยู่ ม.4 สายวิทย์-คณิตที่โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งค่ะ และหนูตั้งใจไว้ว่าอยากเข้ามหาวิทยาลัยพรินซ์ตันค่ะ แต่ทุกคนที่หนูไปส่องๆ ดูแล้วเนี่ยมีแต่คนที่เรียนโรงเรียนนานาชาติน่ะค่ะ หนูเคยเรียน EP ที่โรงเรียนเดียวกันกับที่หนูเรียนตอนนี้ แต่หนูยอมรับนะคะว่าช่วงนั้นหนูไม่ค่อยตั้งใจเรียนและไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ แต่ช่วง ม.2-ม.3 ก็ดีขึ้น ผลการเรียนช่วงนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หนูก็ตั้งใจว่าหนูอยากได้เกรดที่ดีขึ้นมากกว่านี้ เผื่อหนูมีโอกาสเข้าเรียนได้ หนูไม่เคยไปแข่งอะไรในระดับประเทศ ไม่มีคนรู้จักที่จบมาจากมหาลัยดังๆ หนูเลยกังวลค่ะ แต่ทักษะภาษาอังกฤษของหนูก็ดีในระดับหนึ่ง (หนูเก่งกว่าม.6 หลายคนที่โรงเรียนหนูค่ะ แต่อาจจะไม่สู้เด็กนานาชาติ) และก็มีคำถามอีกเยอะมากค่ะที่จะถาม อาจจะถามไม่หมดนะคะเพราะหนูลืมว่าคิดว่าจะถามอะไรบ้างและอาจจะถามเยอะ ถ้าน่ารำคาญหรือรกหรืออะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
- คะแนน SAT ต้อง 2000 ขึ้นเลยมั้ยคะ?
- ต้องมีผลงานระดับชาติหรือระดับโลกเลยรึเปล่า? หรือแค่ทำงานอาสาเยอะๆ ก็มีโอกาสแล้ว?
- กระเป๋าหนักนี่เพิ่มโอกาสมั้ยคะ? หนูไปอ่านเจอน่ะค่ะว่าถ้ากระเป๋าหนักด้วยก็มีสิทธิ์เพิ่ม
- ขอตัวอย่างกิจกรรมนอกหลักสูตรที่คนที่ถูกรับส่วนใหญ่ทำด้วยค่ะ
- Recommendation จาก alumni ของเค้าก็เพิ่มโอกาสด้วยใช่มั้ยคะ? ยิ่งถ้าจบจากสาขานั้นด้วยยิ่งดีใข่มั้ยคะ?
- เรียงความควรเขียนอะไรลงไปบ้างคะ? แล้วควรเขียนยังไง?
- จะแสดงว่าเราศักยภาพได้ยังไงคะ? หนูไปอ่านมาค่ะ เค้าบอกว่าต้องการคนที่มีศักยภาพ
- แล้วเค้าต้องการคนยังไงคะ?
- ถ้าเคยไปแลกเปลี่ยนนี่มีโอกาสเพิ่มมั้ยคะ?
- มีคนรู้จักจบจากพรินซ์ตันมั้ยคะ?
อาจจะมีเพิ่มนะคะเดี๋ยวหนูมาแก้ทีหลัง
หนูไม่เคยคิดค่ะว่าแค่ผลการเรียนดีก็เข้าได้แล้ว หนูรู้ว่ามันเข้ายากมากๆ (ๆ ล้านตัว) และโอกาสของหนูมันน้อยมากๆ แต่หนูว่าถ้าหนูตั้งใจหนูก็ทำได้และหนูก็ต้องการคำแนะนำกับความมั่นใจมากๆ ยังไงก็ขอขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะและขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ
ป.ล.ถ้าแท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ป.ล. 2 สิ่งแรกที่หนูควรแก้คือการนอนดึก
ขอคำแนะนำและถามเรื่องเข้ามหาวิทยาลัย Top ของอเมริกาค่ะ
ตอนนี้หนูเรียนอยู่ ม.4 สายวิทย์-คณิตที่โรงเรียนรัฐบาลแห่งหนึ่งค่ะ และหนูตั้งใจไว้ว่าอยากเข้ามหาวิทยาลัยพรินซ์ตันค่ะ แต่ทุกคนที่หนูไปส่องๆ ดูแล้วเนี่ยมีแต่คนที่เรียนโรงเรียนนานาชาติน่ะค่ะ หนูเคยเรียน EP ที่โรงเรียนเดียวกันกับที่หนูเรียนตอนนี้ แต่หนูยอมรับนะคะว่าช่วงนั้นหนูไม่ค่อยตั้งใจเรียนและไม่ค่อยมีความรับผิดชอบ แต่ช่วง ม.2-ม.3 ก็ดีขึ้น ผลการเรียนช่วงนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หนูก็ตั้งใจว่าหนูอยากได้เกรดที่ดีขึ้นมากกว่านี้ เผื่อหนูมีโอกาสเข้าเรียนได้ หนูไม่เคยไปแข่งอะไรในระดับประเทศ ไม่มีคนรู้จักที่จบมาจากมหาลัยดังๆ หนูเลยกังวลค่ะ แต่ทักษะภาษาอังกฤษของหนูก็ดีในระดับหนึ่ง (หนูเก่งกว่าม.6 หลายคนที่โรงเรียนหนูค่ะ แต่อาจจะไม่สู้เด็กนานาชาติ) และก็มีคำถามอีกเยอะมากค่ะที่จะถาม อาจจะถามไม่หมดนะคะเพราะหนูลืมว่าคิดว่าจะถามอะไรบ้างและอาจจะถามเยอะ ถ้าน่ารำคาญหรือรกหรืออะไรก็ขอโทษด้วยนะคะ
- คะแนน SAT ต้อง 2000 ขึ้นเลยมั้ยคะ?
- ต้องมีผลงานระดับชาติหรือระดับโลกเลยรึเปล่า? หรือแค่ทำงานอาสาเยอะๆ ก็มีโอกาสแล้ว?
- กระเป๋าหนักนี่เพิ่มโอกาสมั้ยคะ? หนูไปอ่านเจอน่ะค่ะว่าถ้ากระเป๋าหนักด้วยก็มีสิทธิ์เพิ่ม
- ขอตัวอย่างกิจกรรมนอกหลักสูตรที่คนที่ถูกรับส่วนใหญ่ทำด้วยค่ะ
- Recommendation จาก alumni ของเค้าก็เพิ่มโอกาสด้วยใช่มั้ยคะ? ยิ่งถ้าจบจากสาขานั้นด้วยยิ่งดีใข่มั้ยคะ?
- เรียงความควรเขียนอะไรลงไปบ้างคะ? แล้วควรเขียนยังไง?
- จะแสดงว่าเราศักยภาพได้ยังไงคะ? หนูไปอ่านมาค่ะ เค้าบอกว่าต้องการคนที่มีศักยภาพ
- แล้วเค้าต้องการคนยังไงคะ?
- ถ้าเคยไปแลกเปลี่ยนนี่มีโอกาสเพิ่มมั้ยคะ?
- มีคนรู้จักจบจากพรินซ์ตันมั้ยคะ?
อาจจะมีเพิ่มนะคะเดี๋ยวหนูมาแก้ทีหลัง
หนูไม่เคยคิดค่ะว่าแค่ผลการเรียนดีก็เข้าได้แล้ว หนูรู้ว่ามันเข้ายากมากๆ (ๆ ล้านตัว) และโอกาสของหนูมันน้อยมากๆ แต่หนูว่าถ้าหนูตั้งใจหนูก็ทำได้และหนูก็ต้องการคำแนะนำกับความมั่นใจมากๆ ยังไงก็ขอขอบคุณนะคะที่เข้ามาอ่านกระทู้นี้ค่ะและขอบคุณทุกคำแนะนำนะคะ
ป.ล.ถ้าแท็กผิดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ป.ล. 2 สิ่งแรกที่หนูควรแก้คือการนอนดึก