สวัสดีครับเพื่อนๆทุกคนครับผมก็ขอออกตัวก่อนน่ะครับว่าเพิ่งเล่นครั้งแรกครั้งผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ แต่ขอพื้นที่นี้บอกเล่าและระบายความในใจที่ค้างคามานานครับ
ตอนนี้ผมก็ทำงานก็ใช้ชีวิตเหมือนผู้คนปกติครับหน้าที่การงานก็เริ่มดีขึ้น แต่มักจะจุกและเงียบไปประมาณ2-3 วินาทีแลวได้แต่ยิ้มคือ "ยังไม่มีแฟนหรอ"
ผมเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงครับสมัยเรียนมหาวิทยาลัยแต่มันก็ทำให้ความรู้สึกผิดนี้ติดค้างมานานจนกระทั่งไม่อยากทำเรื่องแบบนี้อีกเพราะเหมือนกับทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งดีกับตัวผมเองมาก เรารู้จักกันใน อินเทอร์เน็ตครับเล่น MSN สมัยนั้นผมก็รู้ตัวเองดีว่าผมเป็นอะไรแต่เพียงแค่อยากหาผู้หญิงซักคนมาคบ มาคุยกับเรา เนื่องจากลบคำพูดของเพื่อนว่า เอ้ยเกย์ป่าวว่ะทำไมไม่มีแฟน พอเรามีแฟนจากเพื่อนที่ชอบบอกว่าเราเป็นเกย์ก็เริ่มหายไปแต่ผู้หญิงที่เราคุยด้วยเค้าจริงจังกับเรามาก มากเสียจนผมไม่กล้าที่จะบอกเลิกเขาเนื่องจากคำว่าสงสาร เราคุยกันผ่าน MSN บ้าง โทรศัพท์น้อยครับเพราะสมัยนั้นค่าโทรแพงแล้วเรียนอยู่ซึ่งถือว่าค่าใช้จ่ายสูงมาก แล้วคุยกันไปซักพักประมาณ 5เดือนกว่า เขาก็ตัดสินใจมาหาเราที่มหาวิทยาลัยเค้าอยู่ กทม ครับ ส่วนผมอยู่ มหาวิทยาลัยทางภาคเหนือ เราก็พาเที่ยว ม.เราบ้าง ไม่ค่อยหวานอะไรมากครับตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก จากนั้นก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเลยเถิดขนาดว่าผู้หญิงคุยเรื่องแต่งงาน ซึ่งตัวเราเองที่คุยเพราะอยากมี Status นำหน้าเพียงแค่ว่า "มีแฟนแล้วน่ะโว้ย" แค่นั้นเองเพราะผมมันเป็นเกย์จะคบกับผู้ชายก็ไม่ได้เพราะสังคม ม.ผมแคบครับ คบกับผู้ชายคนไหนรู้กันทั้วหมด นั้นแหละครับผมถึงตีตัวออกห่างโดยการที่ส่ง Email ไปบอกเลิกครับเพื่อไม่ให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้ ช่วงนั้นผมไม่เข้า MSN ไม่ทำอะไรเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ตเลย แต่แล้วเค้าก็โทรมาว่าทำไมถึงเลิกกับเขา เราก็ตอบไปสั้นๆ "เราเข้ากันไม่ได้" มันก็มีแต่เหตุผลเดียวที่นึกได้ป่ะครับ จากนั้นมาผมก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนอีกเลยเนื่องจากเราไม่อยากไปทำร้ายเขา ตอนนั้นไม่คิดแบบนี้เนื่องจากยังเด็กด้วยมั้งครับ ณ ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่เลย
จนกระทั่งมาทำงานผมรู้สึกอึดมาก ที่ทำงานก็บอกมีแฟนยัง ประโยคนี้มันทำให้เรารู้สึกเจ็บจี๊ดตลอดเวลา ผมไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงเพื่อนๆพอมีคำแนะนำบ้างมั้ยครับ
ขอบคุณครับ
อึดอัดกับการเป็นเกย์ บอกใครไม่ได้
ตอนนี้ผมก็ทำงานก็ใช้ชีวิตเหมือนผู้คนปกติครับหน้าที่การงานก็เริ่มดีขึ้น แต่มักจะจุกและเงียบไปประมาณ2-3 วินาทีแลวได้แต่ยิ้มคือ "ยังไม่มีแฟนหรอ"
ผมเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงครับสมัยเรียนมหาวิทยาลัยแต่มันก็ทำให้ความรู้สึกผิดนี้ติดค้างมานานจนกระทั่งไม่อยากทำเรื่องแบบนี้อีกเพราะเหมือนกับทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งดีกับตัวผมเองมาก เรารู้จักกันใน อินเทอร์เน็ตครับเล่น MSN สมัยนั้นผมก็รู้ตัวเองดีว่าผมเป็นอะไรแต่เพียงแค่อยากหาผู้หญิงซักคนมาคบ มาคุยกับเรา เนื่องจากลบคำพูดของเพื่อนว่า เอ้ยเกย์ป่าวว่ะทำไมไม่มีแฟน พอเรามีแฟนจากเพื่อนที่ชอบบอกว่าเราเป็นเกย์ก็เริ่มหายไปแต่ผู้หญิงที่เราคุยด้วยเค้าจริงจังกับเรามาก มากเสียจนผมไม่กล้าที่จะบอกเลิกเขาเนื่องจากคำว่าสงสาร เราคุยกันผ่าน MSN บ้าง โทรศัพท์น้อยครับเพราะสมัยนั้นค่าโทรแพงแล้วเรียนอยู่ซึ่งถือว่าค่าใช้จ่ายสูงมาก แล้วคุยกันไปซักพักประมาณ 5เดือนกว่า เขาก็ตัดสินใจมาหาเราที่มหาวิทยาลัยเค้าอยู่ กทม ครับ ส่วนผมอยู่ มหาวิทยาลัยทางภาคเหนือ เราก็พาเที่ยว ม.เราบ้าง ไม่ค่อยหวานอะไรมากครับตอนนั้นคิดอะไรไม่ออก จากนั้นก็คุยกันไปเรื่อยๆจนเลยเถิดขนาดว่าผู้หญิงคุยเรื่องแต่งงาน ซึ่งตัวเราเองที่คุยเพราะอยากมี Status นำหน้าเพียงแค่ว่า "มีแฟนแล้วน่ะโว้ย" แค่นั้นเองเพราะผมมันเป็นเกย์จะคบกับผู้ชายก็ไม่ได้เพราะสังคม ม.ผมแคบครับ คบกับผู้ชายคนไหนรู้กันทั้วหมด นั้นแหละครับผมถึงตีตัวออกห่างโดยการที่ส่ง Email ไปบอกเลิกครับเพื่อไม่ให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้ ช่วงนั้นผมไม่เข้า MSN ไม่ทำอะไรเกี่ยวกับอินเทอร์เน็ตเลย แต่แล้วเค้าก็โทรมาว่าทำไมถึงเลิกกับเขา เราก็ตอบไปสั้นๆ "เราเข้ากันไม่ได้" มันก็มีแต่เหตุผลเดียวที่นึกได้ป่ะครับ จากนั้นมาผมก็ไม่เคยมองผู้หญิงคนไหนอีกเลยเนื่องจากเราไม่อยากไปทำร้ายเขา ตอนนั้นไม่คิดแบบนี้เนื่องจากยังเด็กด้วยมั้งครับ ณ ตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกผิดอยู่เลย
จนกระทั่งมาทำงานผมรู้สึกอึดมาก ที่ทำงานก็บอกมีแฟนยัง ประโยคนี้มันทำให้เรารู้สึกเจ็บจี๊ดตลอดเวลา ผมไม่รู้จะแก้ปัญหายังไงเพื่อนๆพอมีคำแนะนำบ้างมั้ยครับ
ขอบคุณครับ