คือพึ่งดูบอลหญิง ชิงแชมป์อาเซี่ยนที่พึ่งจบไปสด ๆ ร้อน ๆ
ไทยเรา ชนะพม่าได้ 3 - 2 ซึ่งก็ขอแสดงความยินดีอีกครั้งหนึ่งนะครับ
แต่ดูรูปเกมส์แล้ว (จริง ๆ ผมดูมาพักใหญ่แล้วแหละ ตั้งแต่ตอนช่วงคัดบอลโลก) ผมรู้สึกว่า เหมือนเรานาน ๆ จะได้มาเล่นด้วยกันซักที จังหวะบางอย่าง มันดูไม่ค่อยปะติดปะต่อกันเนียนซักเท่าไหร่ ซึ่งอันนี้ผมเข้าใจนะ ว่าถ้าสุภาพสตรีมาเตะบอล มันก็ย่อมจะมีตะกุกตะกักบ้างเป็นธรรมดา
ซึ่งผมคิดว่า ที่เล่นกันยังไม่ค่อยเนียนตาเท่าไหร่นั้น อาจจะเป็นเพราะเรา ยังไม่มีลีกอาชีพอย่างจริง ๆ จัง ๆ ซะที
ซึ่งบอลหญิงไทย เราไปถึงบอลโลกแล้ว ซึ่งมันเป็นการบ่งบอกว่า เรา ควรจะก้าวไปสู่ระดับสากลได้แล้ว
แต่การจัดการบอลหญิงของเรา ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากเก็บตัว แล้วทำคาร์แคร์ (อัดฉีด) อยู่เรื่อยไป
ส่วนตัวผมว่า ลีกอาชีพหญิง ควรจะเร่งผลักดัน ให้เกิดขึ้นมาให้ได้ อาจจะใช้วิธีเปิดเป็นแบบลีกเล็ก ๆ ก่อน ก็ได้ ทีมอาจจะมีซักประมาณ 7 - 8 ทีมก่อน เป็นลีกนำร่องอะไรพวกนี้
ผลประโยชน์ที่ได้ ผมว่าช่วงแรก มันอาจจะไม่มีอะไรหรอกครับ แต่สิ่งที่ได้คือ นักเตะหญิงไทย จะมีโอกาสได้ลงเล่นมากขึ้น ซึ่งการที่ได้ลงเล่นมากขึ้น ก็หมายความว่า ความเข้าใจเกมส์ที่มากขึ้น ประสบการณ์ที่มากขึ้น ฝีเท้าที่ดีขึ้น มันจะส่งผลในระยะยาวกับนักเตะของเราเอง และทีมชาติของเราด้วย
ผมเข้าใจว่า ช่วงแรก ๆ การหานักเตะ คงไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทรเท่าไหร่หรอก แต่ของแบบนี้ มันต้องส่งเสริมกันตั้งแต่เล็ก ๆ ครับ
ซึ่งผมเคยได้ยินมาว่า ทีมฟุตบอลหญิงทีมชาติสหรัฐฯ ที่เขาแข็งแกร่งขนาดนั้น เพราะระดับเยาวชน เขามีการจัดการแข่งขันอยู่เสมอ ทำให้เกิดนักฟุตบอลหญิงขึ้นมามากมาย ส่งผลดีต่อทั้งสโมสร และทีมชาติ จนประสบความสำเร็จ
ผมไม่อยากเห็นพอเราได้ไปบอลโลก แล้วก็ดีใจ จากนั้นพอครั้งหน้า กลายเป็นว่าเราพัฒนาหยุดอยู่กับที่ เพราะคิดว่าเราเก่งแล้ว แล้วพอมีการคัดเลือกอีก ถ้าเราดันพลาดตกรอบขึ้น คนดูบอลก็ด่า พอด่า ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วก็ค่อย ๆ หายไปกับสายลม แล้วก็มาทำเหมือนเดิมกันใหม่ ไม่พัฒนาไปข้างหน้าซะที เหมือนกับบอลไทยยุคเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ที่ต้องรอให้มีเก็บตัวเป็นครั้งเป็นคราวไป
ซึ่งถ้ายังเป็นแบบนั้น เราก็ยังไม่สมกับที่ได้ไปบอลโลกครับ กลายเป็นว่า เราได้ไปบอลโลก แต่เราไม่ได้พัฒนาอะไรเลย ซึ่งมันดูน่าอดสูครับ กับทีมที่ได้ชื่อว่า ได้ไปฟุตบอลโลกแล้ว
ถึงเวลาแล้วหรือยังครับ ที่ไทยพรีเมียร์ลีก ควรจะมีการทำลีกฟุตบอล "หญิง" จริง ๆ จัง ๆ ซะที
ไทยเรา ชนะพม่าได้ 3 - 2 ซึ่งก็ขอแสดงความยินดีอีกครั้งหนึ่งนะครับ
แต่ดูรูปเกมส์แล้ว (จริง ๆ ผมดูมาพักใหญ่แล้วแหละ ตั้งแต่ตอนช่วงคัดบอลโลก) ผมรู้สึกว่า เหมือนเรานาน ๆ จะได้มาเล่นด้วยกันซักที จังหวะบางอย่าง มันดูไม่ค่อยปะติดปะต่อกันเนียนซักเท่าไหร่ ซึ่งอันนี้ผมเข้าใจนะ ว่าถ้าสุภาพสตรีมาเตะบอล มันก็ย่อมจะมีตะกุกตะกักบ้างเป็นธรรมดา
ซึ่งผมคิดว่า ที่เล่นกันยังไม่ค่อยเนียนตาเท่าไหร่นั้น อาจจะเป็นเพราะเรา ยังไม่มีลีกอาชีพอย่างจริง ๆ จัง ๆ ซะที
ซึ่งบอลหญิงไทย เราไปถึงบอลโลกแล้ว ซึ่งมันเป็นการบ่งบอกว่า เรา ควรจะก้าวไปสู่ระดับสากลได้แล้ว
แต่การจัดการบอลหญิงของเรา ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากเก็บตัว แล้วทำคาร์แคร์ (อัดฉีด) อยู่เรื่อยไป
ส่วนตัวผมว่า ลีกอาชีพหญิง ควรจะเร่งผลักดัน ให้เกิดขึ้นมาให้ได้ อาจจะใช้วิธีเปิดเป็นแบบลีกเล็ก ๆ ก่อน ก็ได้ ทีมอาจจะมีซักประมาณ 7 - 8 ทีมก่อน เป็นลีกนำร่องอะไรพวกนี้
ผลประโยชน์ที่ได้ ผมว่าช่วงแรก มันอาจจะไม่มีอะไรหรอกครับ แต่สิ่งที่ได้คือ นักเตะหญิงไทย จะมีโอกาสได้ลงเล่นมากขึ้น ซึ่งการที่ได้ลงเล่นมากขึ้น ก็หมายความว่า ความเข้าใจเกมส์ที่มากขึ้น ประสบการณ์ที่มากขึ้น ฝีเท้าที่ดีขึ้น มันจะส่งผลในระยะยาวกับนักเตะของเราเอง และทีมชาติของเราด้วย
ผมเข้าใจว่า ช่วงแรก ๆ การหานักเตะ คงไม่ต่างอะไรกับการงมเข็มในมหาสมุทรเท่าไหร่หรอก แต่ของแบบนี้ มันต้องส่งเสริมกันตั้งแต่เล็ก ๆ ครับ
ซึ่งผมเคยได้ยินมาว่า ทีมฟุตบอลหญิงทีมชาติสหรัฐฯ ที่เขาแข็งแกร่งขนาดนั้น เพราะระดับเยาวชน เขามีการจัดการแข่งขันอยู่เสมอ ทำให้เกิดนักฟุตบอลหญิงขึ้นมามากมาย ส่งผลดีต่อทั้งสโมสร และทีมชาติ จนประสบความสำเร็จ
ผมไม่อยากเห็นพอเราได้ไปบอลโลก แล้วก็ดีใจ จากนั้นพอครั้งหน้า กลายเป็นว่าเราพัฒนาหยุดอยู่กับที่ เพราะคิดว่าเราเก่งแล้ว แล้วพอมีการคัดเลือกอีก ถ้าเราดันพลาดตกรอบขึ้น คนดูบอลก็ด่า พอด่า ๆ ๆ ๆ ๆ แล้วก็ค่อย ๆ หายไปกับสายลม แล้วก็มาทำเหมือนเดิมกันใหม่ ไม่พัฒนาไปข้างหน้าซะที เหมือนกับบอลไทยยุคเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ที่ต้องรอให้มีเก็บตัวเป็นครั้งเป็นคราวไป
ซึ่งถ้ายังเป็นแบบนั้น เราก็ยังไม่สมกับที่ได้ไปบอลโลกครับ กลายเป็นว่า เราได้ไปบอลโลก แต่เราไม่ได้พัฒนาอะไรเลย ซึ่งมันดูน่าอดสูครับ กับทีมที่ได้ชื่อว่า ได้ไปฟุตบอลโลกแล้ว