ความรักที่หายไป สุดท้ายกลับมายืนอยู่ตรงหน้า แต่... ทำอะไรไม่ได้...

สวัสดีครับ ผมมีเรื่องราวเกี่ยวกับความรักที่ตอนแรกผมก็คิดว่ามันคือ พรหมลิขิต... ย้อนไปเมื่อตอนนั้นผมยังเด็ก(อนุบาล2) ผมเริ่มที่จะสนใจในเพศตรงข้ามครับ จนรู้สึกชอบเด็กผู้หญิงคนนึง เธอน่ารักเเละเรียนเก่งมากกกเธอชื่อ ว.(นามสมมุติ) ตอนแรกผมก็ยังไม่รู้หรอกว่าความรู้สึกนั้นมันคืออะไร ก็ยังเป็นเด็กน้อยกะโหลกะลาอยู่เนาะ55555 เราเรียนด้วยกันมาตลอดเธอสอบได้ที่1 ของห้องตลอดเลย ส่วนผมหนะหรอ 555 ก็ไม่ขี้เหร่หรอก ไม่เกินที่10 ทุกเทอม เราก็รู้จักกันเหมือนเป็นเพื่อนกันปกติครับ เวลาเธอเข้ามาคุยด้วยผมเขินตลอดเลยบอกไม่ถูก😊😊 จนเราจบป.2 ผมไม่รู้เลยว่าเทอมหน้าเราจะไม่ได้เจอกันแล้ว เพราะแม่ของเธอต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด แล้วก็ต้องพาเธอย้ายไปเรียนด้วย(ผมมารู้ทีหลังจากเพื่อนสนิทเธอ) เปิดเทอมป.3 ผมก็ไม่เจอเทอแล้วครับ ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยนอกจาก ชื่อเล่นและชื่อจริงของเธอเท่านั้น ผมเสียใจมากกก ความรู้สึกตอนนั้นมันไม่เคยเป็นมาก่อนครับ(แต่ไม่เมานะครับ ป.3เอง5555) แล้วก็เป็นอยู่อย่างนั้นจนปิดเทอม1 ของป.3ครับ แต่แล้วพอถึงวันเปิดเทอมป.3 เธอกลับมาเรียนที่ ที่เดียวกับผมอีกครั้ง ห้องเดียวกันด้วยยยย อิย๊ะ! ในใจตอนนั้นผมคิดเลยว่าต้องบอกความรู้สึกที่มีให้เธอได้รับรู้ให้ได้😏😏 ผมพยายามอยู่ใกล้ๆ เธอบ่อยๆๆ ทำตัวให้ดูโดดเด่น ให้เธอสนใจ 5555 แต่เธอเองกับไม่ได้แสดงอาการว่าเธอสนใจผมเลยครับ กำ!! สุดท้ายก็จบป.3 ผมไม่ได้บอกว่าผมชอบเธอตามเคยย และแล้วสิ่งที่ผมไม่อยากจะเชื่อก็เกิดขึ้นครับ!! เปิดเทอมป.4 เธอหนีผมไปอีกแล้วววว โถ่ววว! ผมเสียใจมากที่ไม่ได้รู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเธอเลยนอกจากชื่อเล่นและชื่อจริง และที่สำคัญผมไม่ได้บอกความในใจที่มีต่อเธอ.... หลายคนสงสัยว่าทำไมไม่ขอเฟส ขอไลน์ไว้ อย่างว่าแต่เฟสเลย hi5 ยังไม่รุจักเลย555 ตอนนั้นโซเชียลยังเข้าไม่ถึงครับ(2546) ผมเรียนอยู่ต่างจังหวัดทางภาคอีสาน  มาต่อเรื่องความรักดีกว่าครับ จากวันนั้นผมก็ไม่ได้พบเธออีกเลย รู้แต่ว่าเธอไปเรียนอยู่ชลบุรี ครับ จากนั้นผมก็ใช้ชีวิตแบบลั้นลาสปาเกตตี้มาโดยตลอดๆ 55555 แต่พอโตมาหน่อยก็เริ่มมีhi5 ผมก็พยายามหาเธอจากข้อมูลที่ผมมีก็คือชื่อ ==' แต่ก็ไม่เจอ เรื่อยมาจนมาถึงยุคเฟสบุ๊คผมก็พยายามหาเธอจากเฟสบุคเช่นกัน แต่ก็ยังไม่เจอ ตอนนั้นผมก็หมดปัญญาแล้ว ไม่รู้ว่าทำยังไงถึงจะหาเจอ แลเวผมก็เลยหยุด เลิกที่จะตามหาเธอ คิดในใจว่าถ้าเป็นคู่คนจริงๆ วันนึงเราก็คงได้เจอกัน แต่ช่วงที่เธอจากผมไป ผมก็มีแฟนนะครับ แต่ไม่มีใครที่คบกันได้ยืนยาวซักคน(ผมตามหา ว. ในช่วงที่ผมโสดเท่านั้น ตอนมีแฟนผมก็ทุ่มให้แฟนผมสุดตัวนะครับไม่เคยมีกิ๊กเลย อิอิ) ประจวบเหมาะช่วงนั้นผมต้องเตรียมตัวเข้ามหาลัยแล้ว ผมจึงไม่ค่อยได้สนใจอะไร จนในที่สุกผมก็สามารถเข้าไปเรียนมหาลัยมีชื่อแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ(เรียนวิศวะด้วยนะ อิอิ) ตอนนั้นโสดครับ โส๊ดดดดโสดดดดดลยแหละ อยู่ๆ ก็มีใครไม่รู้แอดเฟสผมมา แล้วก็ทักมาด้วยนะ เธอคนที่แอดมา:หวัดดีจำเราได้ป่าว  ผมก็คิดในใจ(ใครว่ะ?) แล้วอยู่ๆ มันก็มีความรู้สึกนึงแวบเข้ามาให้หัว... ผมเลยตอบเธอไปว่า:อย่าบอกนะว่า... $&#%€£¥#% ผมนี่แบบ... $&#%€£¥ ใช่ครับเป็นเธอจริงๆ ผมตกใจมาก เธอเปลี่ยนไปมากจนผมจำเธอแทบไม่ได้เลยย เเต่เธอก็ยังน่ารักเหมือนเดิม หน้าบานๆ หมวยๆ 55555 ผมก็เลยคุยกะเธอเป็นการใหญ่อย่าสนุกสนานเลยครับ 5555 แต่ที่ผมสงสัยก็คือ เธอรู้จักเฟสผมได้ยังไง??? แต่ตอนนั้นมันก็ไม่สำคัญแล้วแหละครับเพราะผมได้มีโอกาสได้รู้จักเธออีกครั้ง ตอนนั้นเธอโสดด้วยนะครับ อิอิ เหมือนฟ้าส่งมาให้เลย ผมก็โสดด้วยสิ55555 ผมเลยเดินเครื่องสานต่อในความสัมพันธ์อยากจริงใจเลยครับ อ่อเธอก็เรียนในกรุงเทพนะครับ เป็นมหาลัยในเครือเดียวกันซะด้วย แต่อยู่กันคนละฝั่งของกรุงเทพฯ และสิ่งที่ที่ผมรอมานานก็10ปี ก็คือการได้บอกความรู้สึกทั้งหมดที่มีต่อเธอ รู้มั่ยครับ พอเธอได้รู้ในความรู้สึกสึกของผมแล้วเธอก็บอกผมมาว่า "รู้ไรมั่ย เราก็แอบชอบเธอตั้งแต่ตอนนั้นเหมือนกัน..." ผมนี่แบบ...$&#%€£¥ แทบจะบ้าตายตรงนั้นเลย คิดขึ้นมาทันทีเลยว่าต้องเป็นพรหมลิขิตแน่นอน จากนั้นผมก็เดินเครื่องสานต่อเต็มกำลัง ด้วยกำลัง สามแสนแปดหมื่นเก้าพันแปดร้อยเกเาสิบเอ็ดแรงม้า(เยอะไปๆ) 5555 ก็คุยกันได้ซักพักใหญ่นะครับ ความรู้สึกของผมที่ทุ่มสุดตัว ก็พอจะรับรู้ได้ว่าเธอไม่ได้ให้ความสนใจแค่ผมคนเดียว ก่อนที่จะสายไปผมเลยตัดสินใจที่จะขอคบกับเธอ!! 😍😍 และแล้วสุดท้ายยยยยย!!!! เธอก็!!! เธอก็...ไม่ตอบผม เธอเงียบ และหายไปเลย... ณ ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนผมกำลังยืนอยู่ในป่าช้า ทั้งหนาววว สั่น เย็นยะเยือกกก!! หลายวันต่อมาผมก็ได้เห็น บนฟิตของเธอขึ้นสถานะว่า กำลังคบกับ__$&#%€£¥ ผมนี่แบบ ไปไม่เป็นเลยครับ จากที่ตอนแรกอยู่ในป่าช้า ตอนนี้ผมเหมือนผมอยู่ในโลงถูกฝังกลบเรียบร้อยยยแล้ววว จากนั้น ไม่นาน แฟนของเธอก็ทักผมมา เค้าบอกว่า ว. เล่าเรื่องผมให้ฟังหมดแล้ว... ลูกผู้ชายครับ ผมก็ได้แต่บอกกับชายคนนั้นไปว่า ผมฝากดูแล ว. ด้วย ผมเป็นแค่เพื่อน ว. ครับไม่ต้องคิดมากเรื่องผม ผมรู้ที่ตรงไหนควรยืน ไม่ควรยืนน... หลังจากนั้นผมและ ว. ก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย ก็มีทักไปถามบ้าง เป็นไง? สบายดีมั่ย? ตามประสาเพื่อนกันครับ ตอนนี้ก็จะเกือบปีแล้วครับ หรืออาจจะปีนึงแล้วมั่ง 5555 ผมก็มีแฟนแล้ว แต่ก็ยังทักคุยกันนะครับ รู้สึกว่าตอนนี้เธอกำลังพักเรื่องรักอยู่ แต่ก็ไม่กล้าถามครับว่าเขาเลิกกันหรือไง? แต่ตอนนี้ผมก็มีความสุขดีครับ แฟนที่คบกันก็ดูแลผมดี แต่อนาคตก็ไม่รู้ว่าจะยังไงครับ ขอบคุณทุกๆ คนที่อ่านกระทู้นี้จนจบครับ ไม่แน่เราอาจจะได้กลับมาคบกันในอนาคตก็ได้ใครจะไปรู้เนาะ ว่ามั่ย? 55555