สวัสดีค่ะทุกคนเรามีเรื่องจะมาปรึกษาหนะค่ะ มันเป็นครั้งแรกที่เราเจอเหตการณ์แบบนี้
และเราบอกตามตรงว่า งงมาก จนกระทั้งตอนนี่ยังหาคำตอบไม่ได้
ว่าเค้าคนนั้นต้องการอะไร ทำไปเพื่ออะไร แต่มันใจร้ายมากๆ สำหรับตัวเรา
คือย้อนกลับไปตอนปี 1 เราและเค้า เรียนอยู่คณะเดียวกันแต่คนละสาขาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ตอนแรกไม่รู้จักเป็นทางการค่ะ แค่บังเอิญเรียนวิชาเดียวกันตอนอยู่ในห้อง เราก็ไม่สนิทกันแต่เรา
รู้แค่ว่า เค้าเป็นคนที่ชอบไอที พกแมคบุคมาจดงานแทนการจดในกระดาษ ซึ่งเราก็รู้สึกว่า คนนี้เกินหน้าเกินตา
เพื่อนคนอื่น และแน่นอน เค้าไม่โดดเด่นเรื่องหน้าตา ตัวเล็กๆตี๋ๆ ใส่แว่น ทำให่เค้าก็ไม่ได้เป็นสเป็คเราเลย
ซึ่งไม่นานเราก็เป็นเพื่อนกันในเฟสบุค และเราก็เข้าไปส่องเบาๆ ซึ่งเค้าโพสแต่พวกไอที ซึ่งเป็นอะไรที่เราเข้าไม่ถึง
และจากรูปถ่าย ในเฟสทำให้รู้ว่าเค้ามีแฟน แว๊บแรกก็เออออ มีคนเป็นแฟนกับไอคนแปลกๆคนนี้ด้วย 5555
ก็เรื่องผ่านมานจนจบคอส ที่เรียนด้วยกัน หลังจากนั้นก็นานๆ เดินสวนกันทีแต่ก็ไม่ได้ คุย ทักทาย หรือยิ้มอะไรทั้งนั้น
จนเราขึ้นปี 2 มีอยู่วันหนึ่ง เราโพสรูปตัวเองพร้อมแคปชั่นภาษาอังกฤษ ที่ประมาณว่า ไม่มีใครจะคอยคุยด้วยตอนเราต้องการ
หลังจากนั้นก็มีข้อความจากเฟสดังขึ้น ซึ่งเป็นเค้าคนนั้น ชายหนุ่มตี๋ใส่แว่นทักมาว่า เป็นอะไรหรือเปล่า เราก็บอกว่าเครียดนิดหน่อย
หลังจากนั้นมือถือเราก็ดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกโทรมา ซึ่งเราก็รับและก็เป็นเสียงเค้าคนนั้น คำถามที่แวปเข้ามาคือ
1. มีเบอร์เราได้ไง
2.ไม่สนิทกันโทรมาทำไม ซึ่งถ้าเป็นเรา เราก็ไม่โทรไป
เค้าโทรมาบอกว่า เป็นอะไรหรือเปล่ามีอะไรให้ช่วยไหม หลังจากนั้นเรทก็คุยกันได้สัก 10 นาที
เค้าพยามพูดให้เราขำ พูดเรื่องตลก ซึ่งมันก็ได้ผลพอเราดีขึ้ย เค้าก็วางสายไป ทำให้เรากลับมานั่งคิด
คำถาม 2 ข้อที่มันติดอยู่ในหัวเรา คิดคำตอบได้ข้อเดียว คือเค้าเคยมาขอเบอร์เราไปเค้าอาสาจะช่วยทำโปรเจคในวิชาที่เราเรียนด้วยกัน
แต่อย่างที่บอก เราไม่ได้สนใจเค้า เลยลืมเรื่องนี้ไปสนิท แต่คำถามที่2 ทำอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าคนไม่สนิทกันจะโทรมาทำไม ?
หลังจากนั้นเราก็คุยกันในเฟส มากขึ่น แต่คุยแบบเพื่อน จากที่ไม่เคยคุยกันเลย
จนวันนึงเราแบตหมด และ พอเปิดมือถือขึ้นมา เป็นเบอร์เค้า โทรมาเราก็เลยโทรกลับไปว่า มีอะไร
ทำให้เรารู้ว่าเค้ากับแฟนเลิกกัน และเมื่อวานเค้าต้องการคนที่คุยด้วยได้ซซึ่งหลังจากนั้น เราก็คุยกันนานมาก
คุยทุกเรื่องจนรู้สึกว่าเค้าสบายใจเลยวางไป และเรากับเค้าโทรคุยกันบ่อยขึ้น คุยกันทุกเรื่อง ต่างคนต่างมีการบ้านก็เปิดลำโพงคุยไป
ทำงานไป บางทีเราก็อยากวางเค้าก็บอกไม่ต้องวางคุยกันอีกหน่อย คุยกับเธอแล้วเราสบายใจ
จนเราคุยกันขนาดที่ว่าตั้งแต่ เที่ยงคืนยัน ตี 3 ตี4 คุยกันหลายชั่งโมงมาก พอเราจะนอนเค้าก็บอกให้ไม่ต้องวางสาย
เจะได้หลับไปพร้อมกันอะไรแบบนี้ ซึ่งเราก็คิดว่า หนักไปหรือเปล่า เราถามเพื่อนถามใครก็บอกว่า นี่ไม่ใช่เพื่อนคุยกันแล้ว เหมือน แฟน
กันมากกว่า หลังจากจากนั้นเราก็โทรคุยไปเรื่อยๆ จนวันนึง เราก็เริ่มชอบเค้า แต่เราก็ไม่ได้บอกเค้า เพราะเราก็ไม่มั่นใจในสถานะตนเอง
และในที่สุด เราเห็นเค้ากับแฟนเก่าลงรูปในเฟส ไปเที่ยวเชียงใหม่ กัน 2 คนและวินาทีนั้นเรารู้เลยว่าเราจบและ
ยอมรับว่าตอนนั้นโกรธมาก เราก็เลยได้แต่ระบาย ผ่านทางเสตัส
จนเพื่อนทัก ใครหลายคนทักว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้มาก่อน
จนในที่สุดเค้าก็โทรมาถามว่าเป็นอะไร ตัวเราเองก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุยและถามเค้าไปว่ส คืนดีกันแล้วเหรอ
เค้าก็ตอบมาว่าใช่ เราก็ได้แต่ฝืนยิ้มและวางสายไป หลังจากนั้นตัวเราเองยอมรับว่ารองไห้หนักมากแทบทุกวัน
พยามหนีหน้า ไม่เจอหน้า จนเค้าย้ายคณะไป มันทำให้เราทำใจได้ง่ายขึ้น หลายคนอาจคิดว่าเราโง่เองที่ไม่บอกความรู้สึกไป
แต่ตลอดเวลาหลายเดือนที่คุยกัน เราทั้งปลอบให้กำลังใจว่าอย่าไปเครียดที่เลิกกัน สู้ๆนะ เป็นห่วงสารพัด
แต่สุดท้ายกลับเป็นแบบนี้ เราก็ไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร และตอนนี้เราทำใจได้นานแล้ว
และเรากำลังคุยกับคนอื่น เราก็มีการโพสถึงคนอื่นบ้างเรากำลีงจะลืม และตอนนี้เค้าคนนั้นทักมา
หาเพื่อนสนิทเราว่า เราคบใครอยู่เหรอ สืบให้หน่อยอะไรประมาณนี้ มันไม่ใจร้าย
ไปหน่อยเหรอค่ะ บอกลากันสักคำยังไม่เคย ไม่คุยกันมา 4-5 เดือนอยู่ๆมาทำแบบนี้
เราว่ามันก็ใจร้ายมาก
และเราก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณที่ให้เราระบายสิ่งที่อัดอั้นมานาน ขอบคุณค่ะ
คุณผู้ชายทำแบบนี้ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอค่ะ ?
และเราบอกตามตรงว่า งงมาก จนกระทั้งตอนนี่ยังหาคำตอบไม่ได้
ว่าเค้าคนนั้นต้องการอะไร ทำไปเพื่ออะไร แต่มันใจร้ายมากๆ สำหรับตัวเรา
คือย้อนกลับไปตอนปี 1 เราและเค้า เรียนอยู่คณะเดียวกันแต่คนละสาขาในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ตอนแรกไม่รู้จักเป็นทางการค่ะ แค่บังเอิญเรียนวิชาเดียวกันตอนอยู่ในห้อง เราก็ไม่สนิทกันแต่เรา
รู้แค่ว่า เค้าเป็นคนที่ชอบไอที พกแมคบุคมาจดงานแทนการจดในกระดาษ ซึ่งเราก็รู้สึกว่า คนนี้เกินหน้าเกินตา
เพื่อนคนอื่น และแน่นอน เค้าไม่โดดเด่นเรื่องหน้าตา ตัวเล็กๆตี๋ๆ ใส่แว่น ทำให่เค้าก็ไม่ได้เป็นสเป็คเราเลย
ซึ่งไม่นานเราก็เป็นเพื่อนกันในเฟสบุค และเราก็เข้าไปส่องเบาๆ ซึ่งเค้าโพสแต่พวกไอที ซึ่งเป็นอะไรที่เราเข้าไม่ถึง
และจากรูปถ่าย ในเฟสทำให้รู้ว่าเค้ามีแฟน แว๊บแรกก็เออออ มีคนเป็นแฟนกับไอคนแปลกๆคนนี้ด้วย 5555
ก็เรื่องผ่านมานจนจบคอส ที่เรียนด้วยกัน หลังจากนั้นก็นานๆ เดินสวนกันทีแต่ก็ไม่ได้ คุย ทักทาย หรือยิ้มอะไรทั้งนั้น
จนเราขึ้นปี 2 มีอยู่วันหนึ่ง เราโพสรูปตัวเองพร้อมแคปชั่นภาษาอังกฤษ ที่ประมาณว่า ไม่มีใครจะคอยคุยด้วยตอนเราต้องการ
หลังจากนั้นก็มีข้อความจากเฟสดังขึ้น ซึ่งเป็นเค้าคนนั้น ชายหนุ่มตี๋ใส่แว่นทักมาว่า เป็นอะไรหรือเปล่า เราก็บอกว่าเครียดนิดหน่อย
หลังจากนั้นมือถือเราก็ดังขึ้น เป็นเบอร์แปลกโทรมา ซึ่งเราก็รับและก็เป็นเสียงเค้าคนนั้น คำถามที่แวปเข้ามาคือ
1. มีเบอร์เราได้ไง
2.ไม่สนิทกันโทรมาทำไม ซึ่งถ้าเป็นเรา เราก็ไม่โทรไป
เค้าโทรมาบอกว่า เป็นอะไรหรือเปล่ามีอะไรให้ช่วยไหม หลังจากนั้นเรทก็คุยกันได้สัก 10 นาที
เค้าพยามพูดให้เราขำ พูดเรื่องตลก ซึ่งมันก็ได้ผลพอเราดีขึ้ย เค้าก็วางสายไป ทำให้เรากลับมานั่งคิด
คำถาม 2 ข้อที่มันติดอยู่ในหัวเรา คิดคำตอบได้ข้อเดียว คือเค้าเคยมาขอเบอร์เราไปเค้าอาสาจะช่วยทำโปรเจคในวิชาที่เราเรียนด้วยกัน
แต่อย่างที่บอก เราไม่ได้สนใจเค้า เลยลืมเรื่องนี้ไปสนิท แต่คำถามที่2 ทำอย่างไรก็คิดไม่ออกว่าคนไม่สนิทกันจะโทรมาทำไม ?
หลังจากนั้นเราก็คุยกันในเฟส มากขึ่น แต่คุยแบบเพื่อน จากที่ไม่เคยคุยกันเลย
จนวันนึงเราแบตหมด และ พอเปิดมือถือขึ้นมา เป็นเบอร์เค้า โทรมาเราก็เลยโทรกลับไปว่า มีอะไร
ทำให้เรารู้ว่าเค้ากับแฟนเลิกกัน และเมื่อวานเค้าต้องการคนที่คุยด้วยได้ซซึ่งหลังจากนั้น เราก็คุยกันนานมาก
คุยทุกเรื่องจนรู้สึกว่าเค้าสบายใจเลยวางไป และเรากับเค้าโทรคุยกันบ่อยขึ้น คุยกันทุกเรื่อง ต่างคนต่างมีการบ้านก็เปิดลำโพงคุยไป
ทำงานไป บางทีเราก็อยากวางเค้าก็บอกไม่ต้องวางคุยกันอีกหน่อย คุยกับเธอแล้วเราสบายใจ
จนเราคุยกันขนาดที่ว่าตั้งแต่ เที่ยงคืนยัน ตี 3 ตี4 คุยกันหลายชั่งโมงมาก พอเราจะนอนเค้าก็บอกให้ไม่ต้องวางสาย
เจะได้หลับไปพร้อมกันอะไรแบบนี้ ซึ่งเราก็คิดว่า หนักไปหรือเปล่า เราถามเพื่อนถามใครก็บอกว่า นี่ไม่ใช่เพื่อนคุยกันแล้ว เหมือน แฟน
กันมากกว่า หลังจากจากนั้นเราก็โทรคุยไปเรื่อยๆ จนวันนึง เราก็เริ่มชอบเค้า แต่เราก็ไม่ได้บอกเค้า เพราะเราก็ไม่มั่นใจในสถานะตนเอง
และในที่สุด เราเห็นเค้ากับแฟนเก่าลงรูปในเฟส ไปเที่ยวเชียงใหม่ กัน 2 คนและวินาทีนั้นเรารู้เลยว่าเราจบและ
ยอมรับว่าตอนนั้นโกรธมาก เราก็เลยได้แต่ระบาย ผ่านทางเสตัส
จนเพื่อนทัก ใครหลายคนทักว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ไม่เคยเห็นเป็นแบบนี้มาก่อน
จนในที่สุดเค้าก็โทรมาถามว่าเป็นอะไร ตัวเราเองก็เลยเปลี่ยนเรื่องคุยและถามเค้าไปว่ส คืนดีกันแล้วเหรอ
เค้าก็ตอบมาว่าใช่ เราก็ได้แต่ฝืนยิ้มและวางสายไป หลังจากนั้นตัวเราเองยอมรับว่ารองไห้หนักมากแทบทุกวัน
พยามหนีหน้า ไม่เจอหน้า จนเค้าย้ายคณะไป มันทำให้เราทำใจได้ง่ายขึ้น หลายคนอาจคิดว่าเราโง่เองที่ไม่บอกความรู้สึกไป
แต่ตลอดเวลาหลายเดือนที่คุยกัน เราทั้งปลอบให้กำลังใจว่าอย่าไปเครียดที่เลิกกัน สู้ๆนะ เป็นห่วงสารพัด
แต่สุดท้ายกลับเป็นแบบนี้ เราก็ไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร และตอนนี้เราทำใจได้นานแล้ว
และเรากำลังคุยกับคนอื่น เราก็มีการโพสถึงคนอื่นบ้างเรากำลีงจะลืม และตอนนี้เค้าคนนั้นทักมา
หาเพื่อนสนิทเราว่า เราคบใครอยู่เหรอ สืบให้หน่อยอะไรประมาณนี้ มันไม่ใจร้าย
ไปหน่อยเหรอค่ะ บอกลากันสักคำยังไม่เคย ไม่คุยกันมา 4-5 เดือนอยู่ๆมาทำแบบนี้
เราว่ามันก็ใจร้ายมาก
และเราก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าผู้ชายคนนี้ต้องการอะไร ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน
ขอบคุณที่ให้เราระบายสิ่งที่อัดอั้นมานาน ขอบคุณค่ะ