บุคคลผู้ควรประกอบความเพียร

ผู้ที่จะปฏิบัติอริยมรรคให้ประสบผลสำเร็จได้นั้นจะต้องมีคุณสมบัติตามที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ดังนี้

๑. เป็นผู้มีศรัทธา  ย่อมเชื่อความตรัสรู้ของตถาคตว่า “แม้เพราะเหตุนี้ๆพระผู้มีพระภาคเจ้านั้น  เป็นพระอรหันต์  ตรัสรู้ชอบเอง  สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ  ดำเนินไปดี  รู้แจ้งโลก เป็นสารถีฝึกคนควรฝึก  อย่างไม่มีใครยิ่งไปกว่า  เป็นครูของเทวดาและมนุษย์  เป็นผู้เบิกบานแล้ว  เป็นผู้จำแนกธรรมสอนสัตว์ “  ดังนี้

๒. เป็นผู้มีอาพาธน้อย  มีโรคน้อย  มีไฟธาตุสำหรับย่อยอาหารที่ย่อยได้สม่ำเสมอ  ปานกลาง  ไม่ร้อนเกิน  ไม่เย็นเกิน  พอควรแก่การบำเพ็ญเพียร

๓. เป็นผู้ไม่โอ้อวด ไม่มีมารยา  เป็นผู้เปิดเผยตนเองตามที่เป็นจริงในพระศาสดา หรือเพื่อนสพรหมจารี (ผู้ที่ประพฤติพรหมจรรย์ด้วยกัน) ผู้รู้ทั้งหลายก็ตาม

๔. เป็นผู้ปรารภความเพียร  เพื่อละสิ่งอันเป็นอกุศล  เพื่อถึงพร้อมด้วยสิ่งอันเป็นกุศล  มีกำลัง  มีความบากบั่นหนักแน่น  ไม่ทอดทิ้งธุระในสิ่งทั้งหลายอันเป็นกุศล

๕. เป็นผู้มีปัญญา  ประกอบด้วยปัญญา ซึ่งสามารถกำหนดความเกิดขึ้นและความดับหายไป  เป็นปัญญาอันประเสริฐ  เป็นเครื่องเจาะแทงกิเลส  เป็นเครื่องให้ถึงความสิ้นทุกข์โดยชอบ

สรุปว่าเราจะต้องมีศรัทธาในพระพุทธเจ้า ต้องมีสุขภาพดี  ต้องไม่โอ้อวด ไม่มีมารยา และต้องมีใจฝักใฝ่ในการทำความทำความเพียร รวมทั้งที่สำคัญต้องมีความสามารถกำหนดรู้การเกิดและดับได้  เราจึงจะปฏิบัติอริยมรรคได้สำเร็จ ถ้ายังขาดสิ่งใดไปก็ควรเพิ่มเติมสิ่งนั้นขึ้นมาให้ครบ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่