สวัสดีครับชาวpantipวันนี้ผมมีเรื่องราวชีวิตของผมมาเราให้เพื่ิอนๆได้ฟัง มันอาจจะน้ำเน่าหน่อยแต่มันก็มีเรื่องราวดีๆของผมกับแฟนมาเล่าให้ทุกคนได้ฟัง ก่อนอื่นผมขอใช้นามสมมุติว่าAนะครับ แฟนผมอายุน้อยกว่าผม1ปี เราเลิกกันมาได้สักพักแล้ว แต่ทุกวันนี้ผมยังพยายามเรียกร้องความสนใจให้น้องเค้ามาสนใจผม ผมทำทุกวิถีทาง แต่น้องเค้าก็ไม่สนใจผมเลย ผมรักเค้ามากจนตอนนี้ ผมคิดถึงน้องเค้ามากพยายามตามง้อตามตื้อน้องเค้า ผมคิดมากจนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง คิดที่จะฆ่าตัวตาย ผมทำทุกๆอย่างเพื่อให้น้องเค้ากลับมาสนใจ แต่ผมตอบรับคือ น้องตอบไลน์ผมมาว่า อย่า อย่าทำแบบนี้ เราต้องรักกันสิ แต่ไอคำว่ารักกันนี้ของน้องเค้าคือไม่เหมือนเดิม ไม่ได้รักกันเหมือนเดิมแบบที่เคยเป็น ไม่รับโทรศัพท์ผม ไม่ตอบไลน์ แต่ผมยอมรับนะครับ ว่าเรื่องทั้งหมดน้องเค้าไม่ได้เป็นคนผิดเลยแม้แต่น้อย ผมนี่แหละที่เป็นคนผิด ผมขอเล่าเรื่องราวสักนิดก่อนเข้าเรื่องว่าทำไม ผมถึงเป็นคนยอมรับผิดเองทั้งหมด ขอย้อนกลับไปตอนที่ผมกับน้องได้เจอกันครั้งแรก ก็ตอนย้อนกลับไปประมาณ6ปีเลยทีเดียว ผมรู้จักน้องเค้าได้เพราะเว็ปไซท์ Hi5 เว็ปไซท์ยอดฮิตของตอนนั้น เราคุยกันในHi5ไม่ถึงชั่วโมง แต่เรากลับสนิทสนมกันมาก แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร จนเวลาผ่านไปสักอาทิตย์หนึ่ง ผมก็ได้ MSN น้องเค้ามาเพราะเวลาเราพูดกันในhi5มันจะเยอะมากจนคนอื่นมาบ่นรำคาญ เราคุยกันทุกวันเหมือนเราไม่ได้เป็นแค่พี่น้องกัน โทรหากันทุกคืน จนผมตกหลุมรักน้องเค้า แต่ตอนนั้นผมยังไม่กล้าที่จะบอกน้องเค้า เราคุยกันแบบนี้มาประมาณปีหนึ่งโดยที่ไม่ได้คิดอะไรกันมากเกินกว่าพี่น้องเลย จนกระทั่งวันหนึ่ง น้องเค้าได้พาแฟนน้องเค้ามารู้จักผม ผมนั่ถึงกับอึ้งเลย (เห้ยย คุยกันทุกวัน แต่ทำไมเป็นแบบนี้วะ) ได้แต่คิดในใจ น้องเค้าคบกับแฟนคนนี้ได้ประมาณ2เดือนกว่าๆก็ต้องเลิกกันผมก็ไม่รู้ว่าสาเหตุอะไร หลังจากนั้นน้องเค้าก็กลับมาคุยกับผมแบบเดิม ทุกวันทุกคืน แล้วก็เหมือนเคย คุยกันไปคุยกันมา น้องเค้าก็พาแฟนคนใหม่มาให้เรารู้จัก (บอกก่อนนะครับที่ผมไม่กล้าบอกน้องเค้าว่าผมชอบ เพราะผมเป็นคนขี้อาย 55555 ) แฟนคนนี้เป็นรุ่นพี่ที่กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 ส่วนน้องเค้ากำลังเรียนอยู่ ม.3หลังจากที่น้องได้คบกันรุ่นพี่คนนี้ น้องเค้าก็จะโทรมาปรึกษาทักเฟสมาปรึกษาอะไรอยู่หลายๆเรื่อง แต่ช่วงนั้นก็ไม่ค่อยได้คุยกันมากเท่าไหร่ เพราะต่างคนต่างมีแฟน ผมก็ไม่ค่อยได้ติดตามน้องเค้ามากเท่าไหร่ จนเวลาผ่านไปประมาณปีหนึ่ง น้องเค้าก็ต้องเลิกกับ แฟนคนนี้ เพราะพี่คนนี้ต้องไปเรียนต่อมหาลัย แล้วต้องอยู่ห่างกัน น้องเค้าเป็นคนขี้เหงามากกกก สุดท้ายก็ต้องเลิกกัน พอเลิกกับคนนี้ตอนนั้นผมก็ไม่มีโอกาศได้ปลอบได้คุยกับน้องเค้าเท่าไหร่เพราะช่วงนั้นผมก็มีแฟน จนน้องเค้าก็มีที่ปรึกษาคนใหม่คุยกันได้สักระยะ ก็เป็นแฟนกัน (ก็เงี้ยแหละครับ น้องเค้าเป็นคนน่ารัก เลยมีแฟนตลอดไม่ขาดสาย) ผมก็ไม่ค่อยได้สนใจน้องเค้าเท่าไหร่จะสนใจก็แค่ในเฟสบุ๊คแค่นั้นก็ส่องๆน้องเค้าอยู่บ่อยๆ แต่ช่วงนี้เราขาดการติดต่อกันไปเลย จะทักกันก็แค่ตอนเจอหน้า ก็ตามประสาคนรู้จักกัน ตอนแรกดูเหมือนน้องเค้าจะไปได้ดีกับแฟนคนนี้ ถึงกับพาพ่อแม่มารู้จักกัน ไปไหนมาไหนก็ไปกันเป็นครอบครัว กินข้าวก็ไปกินด้วยกันทั้งหมดสองครอบครัว แต่แล้ว เวลาผ่านไปประมาณ2-3ปี เค้าก็ต้องเลิกกัน แล้วก็เป็นจุดเริ่มต้นของผมกับน้องเค้า แล้วผมจะกลับมาเล่าให้ฟังนะครับ ขอเวลาทำใจแปปหนึ่ง
กว่าจะได้มาเป็นแฟนกัน...............ทำไมจบกันเร็วจัง