...ที่ผ่านมา... ผมมีแฟนเป็นผู้หญิงมาก็หลายคน (แค่อ่านคำเริ่มต้นกระทู้ทุกคนก็อาจจะการันตีไปแล้วว่าเจ้าของเป็น...แน่เลย)
แต่พอมาตอนนี้รู้จักคนคนนึงครับ ..เราเคยคุยกันมาก่อนแต่คุยกันก็แค่พี่น้องกัน(ในตอนนั้นผมก็มีแฟนอยู่แล้ว) ก็ไม่ได้คิดอะไร
ในบทสนทนาที่คุยกัน..ก็ประมาณว่า คอยเทคแคร์กัน เอาใจใส่ใจ เป็นห่วงกัน แต่ ณ ตอนนั้นผมก็ยังไม่คิดอะไรมากมาย แต่..ก็มีแอบคิดบ้างว่าพี่คนนี้แอบชแบเราหรือเปล่า? แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อ ผมเป็นผู้ชาย แล้วผมก็มีแฟนอยู่แล้ว ก็เลยไม่อะไร.... เราคุยกันมาได้ซักพัก ถึงในช่วงที่ยุ่งๆ เครียดๆก็เลยห่างกันไม่ได้คุยกันไปพักใหญ่
(แต่ในบทสนทนาที่คุยกันนั้น..มันก็ทำให้ร็สึกดีนะครับ)
...วันเวลาผ่านมา...
มาจนปีนี้ เราได้เจอกันอีก ได้ร่วมงานกันอีก ก็ได้คุยกัน แกล้งกัน เล่นกันเหมือนเคย (และที่สำคัญ ณ ตอนนี้ ผมโสดไม่มีใคร) ...
วันเวลามันทำให้ผมเปลี่ยนไปหรอ ผมไม่เข้าใจกับตัวเองเหมือนกัน ผมเหมือนโดนเวทมนต์ คาถา อะไรมาครอบงำตัวและความคิดของผมไว้หรือยังไง
...จากที่ไม่เคยคิดอะไรกับเพศเดียวกัน...กลับมาตอนนี้ ...เริ่มมีความรู้สึกดีดีให้กับเขา...(แต่ก็ได้เก็บความรู้สึกนี้ไว้อยู่คนเดียว) ...เพราะยังไม่แน่ใจกับความคิดของตัวเองสักเท่าไหร่..
...ในบทสนทนาที่เราได้มาคุยกันอีก ...เขาคนนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลย ยังคอนเป็นห่วงและเทคแคร์กันตลอด เขาเป็นคนน่ารัก อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี...
...
ล่าสุด
... เขาเอาใจใส่มาก เขารอส่งกลับบ้าน รอกลับบ้านพร้อมกัน ทั้งๆที่บ้านเขาคนนั้นไม่จำเป็นต้องนั่งรถอ้อมให้เสียเวลาเลย...
เหตุการณ์น้มันก็หวนให้ผมได้..เก็บเอามาคิดอีก..ว่าเขาคิดยังไงกับเราหรือเราคิดยังไงกับเขา??? (ในสมองมีแต่คำถามครับ แต่ไม่กล้าเอ่ยหรือพิมถามไป)
#ถ้าถามถึงความรู้สึกผมในตอนนี้...ผมคิดว่าผมเริ่มรู้สึกโอเค อบอุ่นมาก ที่ได้อยู่กับเขาคนนั้น รู้สึกว่าไม่อยากให้เขาไปไหนเลย..(แต่ที่สำคัญ เราไม่รู้ว่าเขามีคนคุยอยู่แล้วหรือเปล่าหรืออาจจะมีแฟนอยู่แล้ว หรือว่าเขาไม่ได้คิดอะไรเหมือนกับที่เราคิดกับเขา ...มีแต่คำถามครับ
...อีกอย่าง..เพื่อนๆในกลุ่มหรือคนรอบข้างก็ยังไม่รู้ว่า...ผมนั้นเริ่มมีความคิดที่ชอบเพศเดียวกัน... เรื่องนี้ก็ยังเป็นคำถามและทางตันของผมอีกครับ
ผมควรหยุดความคิดนี้ไว้ หรือ ควรเดินหน้าต่อไป เป็นไงเป็นกัน
ขอคำปรึกษาด้วยนะครับ
ขอบคุณมากมากที่เข้ามาอ่านและช่วยชี้แนวทางให้นะครับ
หยุด หรือ เดินต่อ ?
แต่พอมาตอนนี้รู้จักคนคนนึงครับ ..เราเคยคุยกันมาก่อนแต่คุยกันก็แค่พี่น้องกัน(ในตอนนั้นผมก็มีแฟนอยู่แล้ว) ก็ไม่ได้คิดอะไร
ในบทสนทนาที่คุยกัน..ก็ประมาณว่า คอยเทคแคร์กัน เอาใจใส่ใจ เป็นห่วงกัน แต่ ณ ตอนนั้นผมก็ยังไม่คิดอะไรมากมาย แต่..ก็มีแอบคิดบ้างว่าพี่คนนี้แอบชแบเราหรือเปล่า? แล้วมันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อ ผมเป็นผู้ชาย แล้วผมก็มีแฟนอยู่แล้ว ก็เลยไม่อะไร.... เราคุยกันมาได้ซักพัก ถึงในช่วงที่ยุ่งๆ เครียดๆก็เลยห่างกันไม่ได้คุยกันไปพักใหญ่
(แต่ในบทสนทนาที่คุยกันนั้น..มันก็ทำให้ร็สึกดีนะครับ)
...วันเวลาผ่านมา...
มาจนปีนี้ เราได้เจอกันอีก ได้ร่วมงานกันอีก ก็ได้คุยกัน แกล้งกัน เล่นกันเหมือนเคย (และที่สำคัญ ณ ตอนนี้ ผมโสดไม่มีใคร) ...
วันเวลามันทำให้ผมเปลี่ยนไปหรอ ผมไม่เข้าใจกับตัวเองเหมือนกัน ผมเหมือนโดนเวทมนต์ คาถา อะไรมาครอบงำตัวและความคิดของผมไว้หรือยังไง
...จากที่ไม่เคยคิดอะไรกับเพศเดียวกัน...กลับมาตอนนี้ ...เริ่มมีความรู้สึกดีดีให้กับเขา...(แต่ก็ได้เก็บความรู้สึกนี้ไว้อยู่คนเดียว) ...เพราะยังไม่แน่ใจกับความคิดของตัวเองสักเท่าไหร่..
...ในบทสนทนาที่เราได้มาคุยกันอีก ...เขาคนนั้นก็ยังไม่เปลี่ยนไปจากเดิมเลย ยังคอนเป็นห่วงและเทคแคร์กันตลอด เขาเป็นคนน่ารัก อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี...
...
เหตุการณ์น้มันก็หวนให้ผมได้..เก็บเอามาคิดอีก..ว่าเขาคิดยังไงกับเราหรือเราคิดยังไงกับเขา??? (ในสมองมีแต่คำถามครับ แต่ไม่กล้าเอ่ยหรือพิมถามไป)
#ถ้าถามถึงความรู้สึกผมในตอนนี้...ผมคิดว่าผมเริ่มรู้สึกโอเค อบอุ่นมาก ที่ได้อยู่กับเขาคนนั้น รู้สึกว่าไม่อยากให้เขาไปไหนเลย..(แต่ที่สำคัญ เราไม่รู้ว่าเขามีคนคุยอยู่แล้วหรือเปล่าหรืออาจจะมีแฟนอยู่แล้ว หรือว่าเขาไม่ได้คิดอะไรเหมือนกับที่เราคิดกับเขา ...มีแต่คำถามครับ
...อีกอย่าง..เพื่อนๆในกลุ่มหรือคนรอบข้างก็ยังไม่รู้ว่า...ผมนั้นเริ่มมีความคิดที่ชอบเพศเดียวกัน... เรื่องนี้ก็ยังเป็นคำถามและทางตันของผมอีกครับ
ผมควรหยุดความคิดนี้ไว้ หรือ ควรเดินหน้าต่อไป เป็นไงเป็นกัน
ขอคำปรึกษาด้วยนะครับ
ขอบคุณมากมากที่เข้ามาอ่านและช่วยชี้แนวทางให้นะครับ