สิ่งนี้เขาเรียกอัลไลกัน รัก ชอบ หลง หรือปลื้ม หรืออะไหร่
เรื่องมีอยุ่ว่า
- เราไม่เคยรุ้มาก่อนว่าน้องคนนี้อยู่คณะเราจะกระทั้งเรียนปีห้า พึ่งรุ้
- เริ่มสนใจครั้งแรกเพราะ ทุกเช้าเราจะปั่นจักรยานไปเรียนที่คณะซึ่งเป้นช่วงที่น้องเขาวิ่งจากโรงอาหารขึ้นรถยนต์เพื่อนพอดี เรารุ้สึกคนนี้สดุดตา แต่ไม่ได้อะไหร่มากมาย คิดแค่ว่าก็แค่คนหน้าตาดี แล้วไงล่ะ?
- มีวันนึ่งขณะที่เราอ่านหนังสืออยุ่ห้องกลางหอพัก พอดีเหลือบตามองไปหอตรงข้ามเห็นน้องคนนี้นั่งอ่านสืออยุ่ แอบช็อกก เรยพึ่งรุ้ว่าน้องเขาอยุ่หอตรงข้ามเรา และพักชั้น 2 ซึ่งเป้นชั้นเดียวกับเราด้วยย เราเงิบบบมากกก
- มีวันนึ่งฝนตกปอยๆ เรานั่งอ่านหนังสือ (พุ่งนี้มีสอบ ...ในห้องอ่านมีเราคนเดียว). ตอนนั้นประมาณตีสองตีสามเห็นน้องเขามานั่งอ่านสืออยู่หอตรงข้ามเราคนเดียวเช่นกัน จู่ๆน้องเขาก้อเดินออกมาที่ระเบียงชั้นสองข้างหน้าหอ ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับหอเราน่ะ พร้อมกับเอามือรองน้ำฝนและเขายิ้มกะมัน เราเก็บภาพนั้นมาเป็นความทรงจำดีๆตลอด มันเป็นอะไหร่ที่ทำให้เรารู้สึกดีมาก เป็นอะไหร่ที่ทำให้เรามีความสุขโคตรๆ
- น้องรูมเมทเราปลื้มคนนึ่งมาก มันเรยเปิดเฟสคนคนนั้นให้เราดู. เรานิเงิบมากๆ เมื่อเห็นรุปน้องคนที่เราแอบฟินถ่ายรูปคู่กับน้องคนที่รูมเมทเราชี้ให้ดู. สุดท้ายจึงรู้ว่าเป้นน้องในคณะ เรานิอึ้งไปแพรบ
- ถึงวันนี้เราก้อยังไม่ทราบชื่อน้องคนนี้จนกระทั้งไปสืบชื่อน้องเขาในเฟส สุดท้ายเรยรุ้ว่าเขาชื่ออะไหร่
- แน่นอนก้อไปสืบข้อมูลน้องเขาในหนังสือรุ่น แฮะๆที่นี้ได้ทั้งเบอร์ อีเมล์ ที่อยุ่ เรยครัช
- เราลองเมมเบอร์น้องเขาในเครื่อง เรานิเงิบไปสิบดอกเพราะมันขึ้นว่าเราเป็นเฟรนในไลน์ของน้องเขาอีกสองสามวันต่อมาหลังเมมเบอร์ โอ้ยยยยฟินมากกก
- วันนึ่งเราไปเล่นปิงปองที่คณะกะเพื่อน พอดีกลุ่มน้องเขาเดินมาพอดี แล้วเพื่อนเราก้อตีปิงปองออกไปโดนขาน้องเขาพอดี น้องหันหลังมาพร้อมกับก้มเก็บลูกปิงปองให้เรา ส่งยิ้มให้ด้วยย ฟินมากกวันนั้น เขินนน. เราได้แค่กล่าวขอบคุณแล้วเก็บอาการ ทั้งที่ในใจนิลอยไปดาวอังคารแล้วววคร้าฟฟ
- วันนึ่งขณะเราเดินหาของกินที่พลาซ่ากะเพื่อน พอดีเดินสวนกะน้องเขาแบบไม่ทันตั้งตัว แอบทามตัวไม่ถูกเรย. เราเรยก้มหน้าซะ คิดอีกทีรุ้สึกตัวเองทามตัวฮ่วยจิง เฮ้อออ. น้องเขาคงนึกโมโหในใจ...
- ก่อนจะจบปีหก หุหุกะไปนั่งชิวกะเพื่อนที่ร้านเครื่องดื่มพลาซ่า. ก้อแมะวันสุดท้ายแล้วอ่ะนะ บร้ะ ดันเจอน้องเขาซะนี้. เชื่อไหมวันนี้เป็นวันแรกที่เราได้คุยกะเขา.แบบเนียนๆ อิอิ ถึงจะเป็นบทสนทนาเพียงไม่กี่ประโยค แต่เราโคตรมีความสุขเรย เก็บความรู้สึกมานานหลายปี สุดท้ายก้อได้คุยกันวันสุดท้ายจิงๆ
จนวันนี้เรายังรู้สึกดีกับเขาไม่เปลี่ยนไป. ทั้งที่รู้ว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ แต่เขาทำให้เรามีความสุขเพียงรอยยิ้มของเขายิ้มให้เรา
ยังงี้เขาเรียนว่ารัก ชอบ หลง หรืออะไหร่กัน เราเองไม่เข้าใจเรย
เราเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะให้น้องเขารู้ถึงความรู้สึกดีๆของเราไหมหรือควรเก็บไว้เป็นความลับต่อไป
แบบนี้เขาเรียกว่ารัก ชอบ ปลื้มหรือหลง ความรู้สึกนี้เราควรให้เทอได้รู้ไหมหรือควรเก็บไว้คนเดียว
เรื่องมีอยุ่ว่า
- เราไม่เคยรุ้มาก่อนว่าน้องคนนี้อยู่คณะเราจะกระทั้งเรียนปีห้า พึ่งรุ้
- เริ่มสนใจครั้งแรกเพราะ ทุกเช้าเราจะปั่นจักรยานไปเรียนที่คณะซึ่งเป้นช่วงที่น้องเขาวิ่งจากโรงอาหารขึ้นรถยนต์เพื่อนพอดี เรารุ้สึกคนนี้สดุดตา แต่ไม่ได้อะไหร่มากมาย คิดแค่ว่าก็แค่คนหน้าตาดี แล้วไงล่ะ?
- มีวันนึ่งขณะที่เราอ่านหนังสืออยุ่ห้องกลางหอพัก พอดีเหลือบตามองไปหอตรงข้ามเห็นน้องคนนี้นั่งอ่านสืออยุ่ แอบช็อกก เรยพึ่งรุ้ว่าน้องเขาอยุ่หอตรงข้ามเรา และพักชั้น 2 ซึ่งเป้นชั้นเดียวกับเราด้วยย เราเงิบบบมากกก
- มีวันนึ่งฝนตกปอยๆ เรานั่งอ่านหนังสือ (พุ่งนี้มีสอบ ...ในห้องอ่านมีเราคนเดียว). ตอนนั้นประมาณตีสองตีสามเห็นน้องเขามานั่งอ่านสืออยู่หอตรงข้ามเราคนเดียวเช่นกัน จู่ๆน้องเขาก้อเดินออกมาที่ระเบียงชั้นสองข้างหน้าหอ ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับหอเราน่ะ พร้อมกับเอามือรองน้ำฝนและเขายิ้มกะมัน เราเก็บภาพนั้นมาเป็นความทรงจำดีๆตลอด มันเป็นอะไหร่ที่ทำให้เรารู้สึกดีมาก เป็นอะไหร่ที่ทำให้เรามีความสุขโคตรๆ
- น้องรูมเมทเราปลื้มคนนึ่งมาก มันเรยเปิดเฟสคนคนนั้นให้เราดู. เรานิเงิบมากๆ เมื่อเห็นรุปน้องคนที่เราแอบฟินถ่ายรูปคู่กับน้องคนที่รูมเมทเราชี้ให้ดู. สุดท้ายจึงรู้ว่าเป้นน้องในคณะ เรานิอึ้งไปแพรบ
- ถึงวันนี้เราก้อยังไม่ทราบชื่อน้องคนนี้จนกระทั้งไปสืบชื่อน้องเขาในเฟส สุดท้ายเรยรุ้ว่าเขาชื่ออะไหร่
- แน่นอนก้อไปสืบข้อมูลน้องเขาในหนังสือรุ่น แฮะๆที่นี้ได้ทั้งเบอร์ อีเมล์ ที่อยุ่ เรยครัช
- เราลองเมมเบอร์น้องเขาในเครื่อง เรานิเงิบไปสิบดอกเพราะมันขึ้นว่าเราเป็นเฟรนในไลน์ของน้องเขาอีกสองสามวันต่อมาหลังเมมเบอร์ โอ้ยยยยฟินมากกก
- วันนึ่งเราไปเล่นปิงปองที่คณะกะเพื่อน พอดีกลุ่มน้องเขาเดินมาพอดี แล้วเพื่อนเราก้อตีปิงปองออกไปโดนขาน้องเขาพอดี น้องหันหลังมาพร้อมกับก้มเก็บลูกปิงปองให้เรา ส่งยิ้มให้ด้วยย ฟินมากกวันนั้น เขินนน. เราได้แค่กล่าวขอบคุณแล้วเก็บอาการ ทั้งที่ในใจนิลอยไปดาวอังคารแล้วววคร้าฟฟ
- วันนึ่งขณะเราเดินหาของกินที่พลาซ่ากะเพื่อน พอดีเดินสวนกะน้องเขาแบบไม่ทันตั้งตัว แอบทามตัวไม่ถูกเรย. เราเรยก้มหน้าซะ คิดอีกทีรุ้สึกตัวเองทามตัวฮ่วยจิง เฮ้อออ. น้องเขาคงนึกโมโหในใจ...
- ก่อนจะจบปีหก หุหุกะไปนั่งชิวกะเพื่อนที่ร้านเครื่องดื่มพลาซ่า. ก้อแมะวันสุดท้ายแล้วอ่ะนะ บร้ะ ดันเจอน้องเขาซะนี้. เชื่อไหมวันนี้เป็นวันแรกที่เราได้คุยกะเขา.แบบเนียนๆ อิอิ ถึงจะเป็นบทสนทนาเพียงไม่กี่ประโยค แต่เราโคตรมีความสุขเรย เก็บความรู้สึกมานานหลายปี สุดท้ายก้อได้คุยกันวันสุดท้ายจิงๆ
จนวันนี้เรายังรู้สึกดีกับเขาไม่เปลี่ยนไป. ทั้งที่รู้ว่าเรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ แต่เขาทำให้เรามีความสุขเพียงรอยยิ้มของเขายิ้มให้เรา
ยังงี้เขาเรียนว่ารัก ชอบ หลง หรืออะไหร่กัน เราเองไม่เข้าใจเรย
เราเองยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะให้น้องเขารู้ถึงความรู้สึกดีๆของเราไหมหรือควรเก็บไว้เป็นความลับต่อไป