ประสบการณ์ความรักที่ไม่คิดว่าจะเจอกับตัวเอง (อยากให้ลองเข้ามาอ่านกันครับ)

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีเรื่องราวความรักของผมจะมาแชร์ให้ได้อ่านกันนะครับ

     ผมรู้จักกับแฟนผ่านแอพพลิเคชั่นหนึ่งในสมาร์ทโฟน [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นการส่งข้อความแบบสุ่มหาผู้รับ ผมคุยกับเธออย่างถูกชะตา ผมทราบว่าเธออยู่ต่างจังหวัด คนละจังหวัดกับผม (ผมกรุงเทพ เธอเชียงใหม่) เราคุยกันผ่านโทรศัพท์และ มีการเปิดกล้องคุยกันบ้างบางครั้ง ผมคุยกับเธอเกือบหนึ่งเดือนได้ ผมจึงตัดสินใจไปหาเธอ ครั้งแรกที่ผมเจอเธอนั้นผมรู้สึกว่าเธอคือคนที่ใช่ เธอเทคแคร์ผมดีมาก เธอจะบอกผมทุกอย่าง ทุกเรื่องที่เกี่ยวกับชีวิตเธอ ผมก็บอกเธอเช่นกัน เธอบอกว่าผมเป็นแฟนคนแรกของเธอ

เรื่องมีอยู่ว่า เธอเล่าถึงพี่คนหนึ่งเป็นผู้ชายขอใช้ตัวย่อว่า ม. ละกันนะครับ เธอเล่าว่าพี่ม.  เป็นแฟนกับพี่สาวเธอ มีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่พี่ม.มาชอบเธอ และพยายามจะลวนลามเธอ ผมได้ยินแบบนั้นผมโกรธมากและ ได้ด่าว่าพี่ม.ให้เธอฟัง  เธอบอกว่าพี่คนนี้นิสัยไม่ดี ไม่ชอบหน้าตั้งแต่เห็น ผมยิ่งฟังแล้วยิ่งเกลียด

พอหลังจากเรื่องนี้ไป ผมได้มีโอกาสรู้รหัสเฟสเธอ และเห็นแชทที่เธอคุยกับเพื่อน เรื่องพี่ม. ว่าเธอชอบพี่เขารู้สึกดีกับพี่เขา พี่เขามีการจีบเธอ บอกรักเธอ เธอบอกเธอใจอ่อน ผมได้อ่านแล้วรู้สึกจุกมากครับ ผมคิดมาตลอดว่าเธอจะพูดความจริงกับผม นอกจากนี้ ผมยังเห็นแชทที่แฟนผมคุยกับเพื่อนคนอื่นๆ ว่าเธอมีคนชอบหลายคนคุยหลายคน จนผมเริ่มหวั่นใจ เพราะทุกคนที่เธอพูดล้วนอยู่ใกล้ตัวเธอ แต่ผมไม่สนอดีตของแฟนผมหรอกครับยังไง คนเรา ต้องผ่านการมีความรัก

แต่สิ่งที่ผมสะดุดอีกเรื่องคือ เธอคุยกับเพื่อนถึง คนๆหนึ่ง ในบทสนทนานั้น มีการพูดถึงการเลิกคบกัน ผมจึงงงว่าไหนเธอบอกว่าไม่มีแฟนมาก่อน แต่ผมยังไม่ถามเรื่องทั้งหมดกับเธอ ตอนนั้นผมเจ็บมาก ร้องไห้ พูดอะไรไม่บอก มันจุกจริงๆ คือไม่เข้าใจทำไมต้องโกหกกันด้วย ถ้าบอกความจริงผมจะไม่โกรธเลยที่เคยมีแฟน และเรื่องพี่ม.

วันต่อมา ผมจึงทักไปถามเธอในทางอ้อมว่า เธอไม่มีใครก่อนหน้าที่จะคบผมจริงนะ เธอบอก 'จริง' นั่นยิ่งทำให้ผมเจ็บ ผมจึงจัดสินใจถามเรื่องทั้งหมดกับเธอ เธอจึงสารภาพกับผมมาทั้งหมด แต่ผมเสียความรู้สึกทั้งหมดไปแล้ว ผมไม่มีความเชื่อใจให้เธออีกแล้ว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมไม่รักเธอ ถ้าผมไม่รักเธอ ผมคงไม่รู้สึกแบบนี้เลย แต่สิ่งที่โง่ที่สุดคือ ผมได้บอกเลิกเธอ แต่เธอไม่ยอมเลิกกับผม เธอต่อว่าผม ว่าทำไมเรื่องแค่นี้ต้องบอกเลิกกัน (เรื่องโกหกเนี้ยนะเรื่องแค่นี้!!!??) เธอพูดให้ผมรู้สึกผิด รู้สึกแย่มาก แต่เธอไม่คิดจะง้ออะไรผมเลย จนผมสับสน ว่าเธอรักกันจริงมั้ย ผมบอกผมขอเวลาทำใจก่อนได้มั้ย เรื่องมันอาจจะเล็กก็จริง แต่ความรู้สึกของผมมันโดนทำร้ายมาก เรื่องการโกหก มันเป็นจุดอ่อนของคนรักกันเลยนะครับ ใครที่เคยโดนแฟนโกหก อาจจะเข้าใจผมก็ได้

ผมทำอะไรไม่ถูก เหมือนโดนตบหน้าโดยคนที่เรารัก คนที่เราไว้ใจ ผมไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร ผมจึงอยากมาเล่าให้ทุกคนฟังแทนครับ
ปล.ผมไม่ได้จะมาประจานเธอนะครับ ผมแค่อยากมาระบายให้ฟังและขอคำแนะนำ
ปล2.ผมพิมในโทรศัพท์ ผิดคำไหนหรือเว้นวรรคไม่ถูก ขออภัยด้วยนะครับ