ปัญหาครอบครัว
ผมเป็นคนสุดท้องมีพี่น้อง3คนผมเติบโตมาจากครอบครัวที่แตกแยกกันพ่อกับแม่แยกกันตอนนี้ผมอายุ21 ผมมีแฟนแล้วแฟนผมแก่กว่าผมมากเขาอายุ47 ผมกับแฟนยุด้วยกันจนวันนี้1ปีกว่าละรักกันดีมาตลอดจนวันนี้ผมกับแฟนเริ่มไม่เหมือนเดิมแฟนผมไม่ค่อยสนใจผมเหมือนเมื่อก่อนทะเลาะกันบ่อยแต่ไม่ถึงขั้นทำร้ายกันบ้างทีผมก็เบื่อเขาอย่างจะเลิกด้วยซ้ำเงินอาทิตย์ผม1500 ก็ ได้ มา 9 เดือน หลังจากนั้นผมได้แค่1000ต่ออาทิตย์บ้างอาทิตย์ก็ไม่ได้ผมก็ทนๆยุพอสมควรแต่บ้างทีก็อยากจะเลิกนะเพราะทนกับการกระทำแบบนี้ไม่ได้เขาบอกว่าเงินหาอยากต้องประหยัดจากที่เมื่อก่อนขับรถไปเที่ยวต่างกันจังหวัดด้วยกันบ่อยจนตอนนี้ครึ่งปีไปครั้งนึงมั้งไป ไกล้ๆสัก 30 กิโล ได้ ผมก็ทนต่อไปอีกพอถามว่า ทำไมเราไม่ไปเที่ยวบ้างเขาก็บอกว่าอย่างประหยัดเขาเหนื่อยแต่เงินเขาผมไม่เคยยุ่งเลยบ้างทีเขาพูดอย่างนั้นอย่างนี้แต่เอาเข้าจริงทำไม่ได้เลยป่าวๆเราจะทำธุรกิจร้านเบอเกอรี่บอกผมว่าชื่อเจ้าของคือผมทำไปทำมาไม่รู้ของใครกันแน่ผมไปเรียนทำขนมมาก็มาลองทำก็อร่อยดีทำหลายอย่างเรากะจะเปิดร้านสิ้นปีนี้แต่เขาทักว่าอย่าพึงเปิดเพราะจะแจ่งหลานแฟนผมเขาจะลาออกจากงานมายุร้านเขาจะมาเป็นเจ้าของร้านเองสร้อยทองผม2สลึงแฟนผมซื้อให้วันเกิดยุกับผมได้ไม่ถึงปีแฟนผมบอกของไปจำนำให้หลานก่อนได้ไม่ผมก็ไม่คิดอะไรตอนนั้นถอดให้เลยจนตอนนี้ยังไม่ได้กลับเลยบอกผมจะให้คืน2เดือนได้แล้วบ้างทีผมก็คิดว่าเปิดร้านแล้วเงินยุที่ใครใครเก็บแล้วจะบริหารยังไงผมดูๆแล้วผมจะทำไปเสียแรงป่าวๆเพราะผมไม่ได้อะไรเลยมีแต่หลานเขาอะไรก็หลานเขาขนาดของๆผมยังเอาไปให้หลานเขาเลยและตอนนี้ผมเริ่มท้อแล้วกับการกระทำของแฟนผมวันนั้นผมเลยถามไปคำนึงว่าตกลงทุกสิ่งทุกอย่างนี้ให้หลานหมดเลยใช้ไม่เขาตอบว่าไม่ยกให้หลานแล้วจะยกให้ใครผมเลยบอกว่าผมไงแฟนผมตอบมายุมาหวังสมบัติหรือมารักกันอ่ะแล้วของที่ผมทำเงินค่าของที่ขายแฟนผมเก็บผมบ้างทีตี่4,5,6หัวรุ่งผมยังไม่ได้นอนบ้างที2คืนติดกันนั่งทำขนมแฟนจะไม่ทำเลยให้ผมทำคนเดียวแต่เงินเขาเอาบ้างทีผมน้อยใจถึงกับร้องไห้และบ้างทีอะไรๆก็โทธแต่ผมเขาว่าเขาไม่ผิดเขาถูกตลอดแต่ผมนิผิดตลอดเลยอึดอัดใจมากเขาจะนอนอย่างเดียว เพราะเขาทำงานอื่นด้วยรับราชการแต่คนที่เหนื่อยที่สุดคือผมนี่น้ำตาตกเลยผมกลับบ้านก็อาทิตย์นึงกลับ2 วันแต่ช่วงหลังๆผมสงสัยแฟนผมแอบมีกิ๊กแน่เลยสืบรู้เขาเลยเลิกกันแล้วอะไรก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆจนถึงตอนนี้พูดได้คำเดียวคือทน (ชีวิตเกย)
ปัญหาครอบครัว
ผมเป็นคนสุดท้องมีพี่น้อง3คนผมเติบโตมาจากครอบครัวที่แตกแยกกันพ่อกับแม่แยกกันตอนนี้ผมอายุ21 ผมมีแฟนแล้วแฟนผมแก่กว่าผมมากเขาอายุ47 ผมกับแฟนยุด้วยกันจนวันนี้1ปีกว่าละรักกันดีมาตลอดจนวันนี้ผมกับแฟนเริ่มไม่เหมือนเดิมแฟนผมไม่ค่อยสนใจผมเหมือนเมื่อก่อนทะเลาะกันบ่อยแต่ไม่ถึงขั้นทำร้ายกันบ้างทีผมก็เบื่อเขาอย่างจะเลิกด้วยซ้ำเงินอาทิตย์ผม1500 ก็ ได้ มา 9 เดือน หลังจากนั้นผมได้แค่1000ต่ออาทิตย์บ้างอาทิตย์ก็ไม่ได้ผมก็ทนๆยุพอสมควรแต่บ้างทีก็อยากจะเลิกนะเพราะทนกับการกระทำแบบนี้ไม่ได้เขาบอกว่าเงินหาอยากต้องประหยัดจากที่เมื่อก่อนขับรถไปเที่ยวต่างกันจังหวัดด้วยกันบ่อยจนตอนนี้ครึ่งปีไปครั้งนึงมั้งไป ไกล้ๆสัก 30 กิโล ได้ ผมก็ทนต่อไปอีกพอถามว่า ทำไมเราไม่ไปเที่ยวบ้างเขาก็บอกว่าอย่างประหยัดเขาเหนื่อยแต่เงินเขาผมไม่เคยยุ่งเลยบ้างทีเขาพูดอย่างนั้นอย่างนี้แต่เอาเข้าจริงทำไม่ได้เลยป่าวๆเราจะทำธุรกิจร้านเบอเกอรี่บอกผมว่าชื่อเจ้าของคือผมทำไปทำมาไม่รู้ของใครกันแน่ผมไปเรียนทำขนมมาก็มาลองทำก็อร่อยดีทำหลายอย่างเรากะจะเปิดร้านสิ้นปีนี้แต่เขาทักว่าอย่าพึงเปิดเพราะจะแจ่งหลานแฟนผมเขาจะลาออกจากงานมายุร้านเขาจะมาเป็นเจ้าของร้านเองสร้อยทองผม2สลึงแฟนผมซื้อให้วันเกิดยุกับผมได้ไม่ถึงปีแฟนผมบอกของไปจำนำให้หลานก่อนได้ไม่ผมก็ไม่คิดอะไรตอนนั้นถอดให้เลยจนตอนนี้ยังไม่ได้กลับเลยบอกผมจะให้คืน2เดือนได้แล้วบ้างทีผมก็คิดว่าเปิดร้านแล้วเงินยุที่ใครใครเก็บแล้วจะบริหารยังไงผมดูๆแล้วผมจะทำไปเสียแรงป่าวๆเพราะผมไม่ได้อะไรเลยมีแต่หลานเขาอะไรก็หลานเขาขนาดของๆผมยังเอาไปให้หลานเขาเลยและตอนนี้ผมเริ่มท้อแล้วกับการกระทำของแฟนผมวันนั้นผมเลยถามไปคำนึงว่าตกลงทุกสิ่งทุกอย่างนี้ให้หลานหมดเลยใช้ไม่เขาตอบว่าไม่ยกให้หลานแล้วจะยกให้ใครผมเลยบอกว่าผมไงแฟนผมตอบมายุมาหวังสมบัติหรือมารักกันอ่ะแล้วของที่ผมทำเงินค่าของที่ขายแฟนผมเก็บผมบ้างทีตี่4,5,6หัวรุ่งผมยังไม่ได้นอนบ้างที2คืนติดกันนั่งทำขนมแฟนจะไม่ทำเลยให้ผมทำคนเดียวแต่เงินเขาเอาบ้างทีผมน้อยใจถึงกับร้องไห้และบ้างทีอะไรๆก็โทธแต่ผมเขาว่าเขาไม่ผิดเขาถูกตลอดแต่ผมนิผิดตลอดเลยอึดอัดใจมากเขาจะนอนอย่างเดียว เพราะเขาทำงานอื่นด้วยรับราชการแต่คนที่เหนื่อยที่สุดคือผมนี่น้ำตาตกเลยผมกลับบ้านก็อาทิตย์นึงกลับ2 วันแต่ช่วงหลังๆผมสงสัยแฟนผมแอบมีกิ๊กแน่เลยสืบรู้เขาเลยเลิกกันแล้วอะไรก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆจนถึงตอนนี้พูดได้คำเดียวคือทน (ชีวิตเกย)