หนัง 1971 เมื่อสิทธิส่วนบุคคลถูกคุกคามจากความเกลียดชังกับวาทะกรรม ไม่ได้ทำผิดจะกลัวอะไร

สองสามวันก่อนเจ้าของกระทู้มีเรื่องฟางวงฟาดงากันในพันทิปซึ่ง เรื่องสิทธิส่วนบุคคลและการเคารพสิทธินั้นๆ เพื่อนก็ได้แนะนำหนังสือเล่มเล็กๆ น่ารักกับให้ไปดูหนังเรื่องนี้  เราเชื่อว่าคนไทยมักจะโตมากับการใช้วาทะกรรมว่า ไม่ได้ทำผิดจะกลัวอะไร การที่เราต้องเปิดเผยความคิดหรือการแสดงความคิดเห็นต่อสาธารณะ หรือกรณี อากง  โดยที่เราไม่เคยรู้ว่าวิธีคิดแบบนี้มันผิด ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ว่าไม่ได้ทำผิดจะกลัวอะไร แต่มันอยู่ที่ต่อให้เราแสดงความเห็นที่ทุเรศแค่ไหน ถ้าเราอยู่ในพื้นที่ปิดหรือเราไปด่าใครซักคน ในบล็อกส่วนตัวที่ไม่มีใครเห็นนอกจากเจ้าของบล็อก เจ้าของบล็อกไม่มีสิทธิเอามาเปิดเผยได้ นี่เป็นแนวคิดที่คุณจะไม่ได้เห็นเลยในไทย หรือเรื่องเราด่ากันใน เฟสบุค แล้วเอามาเปิดเผย ในสังคมอื่นรับไม่ได้กับวิธีนี้ อยากแนะนำหนังสือเล่มนี้มาก มันอธิบายถึงหลักการเรื่องสิทธิส่วนบุคคลที่คนไทยไม่เข้าใจซะมาก  http://www.sem100library.in.th/opac/Catalog/BibItem.aspx?BibID=b00010470 (ความเป็นส่วนตัว : ความรู้ฉบับพกพา )

กลับมาที่หนัง
หนังอธิบายถึง การสอดแนมประชาชนในอเมริกา ภายใต้บรรยากาศรัฐบาลฝ่ายขวา ที่เอาเหตุผลเรื่อง คอมมิวนิสต์ หรือเหตุผลแนวๆไทยๆ ก็ถ้าคุณไม่ได้ทำผิดแล้วจะกลัวอะไร แนวเดียวกับ พรบ.คอมแป๊ะ
รัฐจะเข้าไปสอดแนมชีวิต ของทุกคนเมื่อ ใครซักคนมาแสดงความเห็นเรื่องที่เขาไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลฝ่ายขวา ทุกคนถูกจับตาสอดแนม  เหมือนกรณี พันทิป ลบกระทู้ CP โดยข้ออ้างสุดคลาสคิก ภัยความมั่นคงของชาติ

ฮีโร่ในหนังเรื่องนี้ ต่างจาก เรื่อง ซิตีเซนโฟว คือคุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่งมหาศาลเกินมนุษย์แต่ คุณก็ปกป้องเสรีภาพได้ เริ่มต้นที่ ยกเลิก ลงทะเบียนโทรศัพท์มือถือดี่มั้ย???    

  เจ้ากระทู้แค่อยากจะย้ำเตือนว่า สังคมเรา แม้นจะในพันทิปก็ตาม มีพี่เบิ้มคอยจับตามองดูเราอยู่เสมอ ดูได้จากกระทู้ปลิ้วที่โพสตอนยึดอำนาจ พันทิปเองก้ไม่ได้ปกป้องสิทธิความเป็นส่วนบุคคลเราเท่าไรเลย