เราเพิ่งคบกับแฟนคนนี้2-3เดือนที่แล้วค่ะ อีตาคนนี้อายุ30 หน้าที่การงานมั่นคง เป็นคนดีงาม มีนิสัยเหมือนพระธรรมะธรรมโม มีความคิดอยู่ในกรอบ เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ไม่เจ้าชู้
ทีนี้ ปัญหาคือเค้านอนสองทุ่มตรงค่ะ(ตอนนี้พยายามขยับมาเป็นสามทุ่มแล้ว) นอนแบบนี้มาหลายปีแล้ว เพราะเคยมีปัญหาชีวิตจนนอนไม่หลับ หมอเลยสั่งยานอนหลับโดสต่ำๆให้กิน กินมา5ปีแล้ว จำเป็นต้องนอนตรงเวลาเป๊ะ ไม่งั้นนอนไม่ได้ต้องใช้ยา
เวลาที่เราจะเจอกันได้คือตอนเย็นบางวันถ้าฮีเลิกงานเร็ว และวันเสาร์ทั้งวัน (วันอาทิตย์ไม่ได้เด็ดขาดคุณพ่อของฮีจำกัดให้เป็นวันครอบครัว)
แล้วเราค่ะ เป็นผู้หญิงรักอิสระ นึกจะไปไหนก็ไป ไปนั่งดื่มคนเดียวก็ไปบ่อย กลับเที่ยงคืนตีหนึ่ง กินเหล้าโต้รุ่งแล้วไปทำงานยังได้ มาเจอเค้าคืองง วันธรรมดาอยู่ด้วยกันได้แค่ทุ่มครึ่งต้องรีบกลับบ้าน ถ้าไม่ได้เจอกันคุยกันได้แค่3ทุ่ม คือมันเป๊ะๆๆๆ ขยับไม่ได้เลย วันไหนเราอยากชวนเค้าดูหนังตอนเย็นก็ดูไม่ได้ อยากชวนไปนั่งดริ๊งก็ไปไม่ได้ เราพยายามปรับตัวมากนะคะ ไม่งอแงถ้าเค้าจะนอน หรือเจอกันไม่ได้เพราะอยู่ดีๆนึกอยากออกจากบ้านมาไม่ได้ แต่บางทีมันก็อดไม่ได้ งอแงบ้าง ทั้งที่รู้เหตุผลอยู่
ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ปรี๊ดๆนะคะ
รถฮีเสีย บ้านไกลมาก ที่ทำงานอยู่ใจกลางเมืองติดรถไฟฟ้า แล้วเราอยู่ใกล้รถไฟฟ้าค่ะเราก็เสนอว่า
เรา.. พี่มานอนห้องเค้าสิคะจะได้ไปทำงานสะดวก
ฮี...ไม่ได้ครับ เคยไปนอนบ้านเพื่อน พ่อบอกว่าบ้านเราก็มีจะไปนอนทำไม
เรา..คิดดีๆนะ เดี๋ยวเค้าซักเสื้อผ้าให้ด้วยอ้ะ
ฮี..ไม่ได้จริงๆคับ
เราอึดอัดมากเลยค่ะ เริ่มท้อทั้งที่เพิ่งเริ่มคบนะคะ
ตอนแรกก็คิดนะว่าลองดูแล้วกัน ไม่ไหวก็เลิก ...แต่รักเค้าแล้วอ่ะ
เฮ้อ
จะมีใครทนแบบนี้ได้มั้ยคะ
ผู้หญิงคะ คุณจะคบกับผู้ชายคนนี้ไหวมั้ยคะ ขอกำลังใจหน่อยค่ะ
ทีนี้ ปัญหาคือเค้านอนสองทุ่มตรงค่ะ(ตอนนี้พยายามขยับมาเป็นสามทุ่มแล้ว) นอนแบบนี้มาหลายปีแล้ว เพราะเคยมีปัญหาชีวิตจนนอนไม่หลับ หมอเลยสั่งยานอนหลับโดสต่ำๆให้กิน กินมา5ปีแล้ว จำเป็นต้องนอนตรงเวลาเป๊ะ ไม่งั้นนอนไม่ได้ต้องใช้ยา
เวลาที่เราจะเจอกันได้คือตอนเย็นบางวันถ้าฮีเลิกงานเร็ว และวันเสาร์ทั้งวัน (วันอาทิตย์ไม่ได้เด็ดขาดคุณพ่อของฮีจำกัดให้เป็นวันครอบครัว)
แล้วเราค่ะ เป็นผู้หญิงรักอิสระ นึกจะไปไหนก็ไป ไปนั่งดื่มคนเดียวก็ไปบ่อย กลับเที่ยงคืนตีหนึ่ง กินเหล้าโต้รุ่งแล้วไปทำงานยังได้ มาเจอเค้าคืองง วันธรรมดาอยู่ด้วยกันได้แค่ทุ่มครึ่งต้องรีบกลับบ้าน ถ้าไม่ได้เจอกันคุยกันได้แค่3ทุ่ม คือมันเป๊ะๆๆๆ ขยับไม่ได้เลย วันไหนเราอยากชวนเค้าดูหนังตอนเย็นก็ดูไม่ได้ อยากชวนไปนั่งดริ๊งก็ไปไม่ได้ เราพยายามปรับตัวมากนะคะ ไม่งอแงถ้าเค้าจะนอน หรือเจอกันไม่ได้เพราะอยู่ดีๆนึกอยากออกจากบ้านมาไม่ได้ แต่บางทีมันก็อดไม่ได้ งอแงบ้าง ทั้งที่รู้เหตุผลอยู่
ขอยกตัวอย่างเหตุการณ์ปรี๊ดๆนะคะ
รถฮีเสีย บ้านไกลมาก ที่ทำงานอยู่ใจกลางเมืองติดรถไฟฟ้า แล้วเราอยู่ใกล้รถไฟฟ้าค่ะเราก็เสนอว่า
เรา.. พี่มานอนห้องเค้าสิคะจะได้ไปทำงานสะดวก
ฮี...ไม่ได้ครับ เคยไปนอนบ้านเพื่อน พ่อบอกว่าบ้านเราก็มีจะไปนอนทำไม
เรา..คิดดีๆนะ เดี๋ยวเค้าซักเสื้อผ้าให้ด้วยอ้ะ
ฮี..ไม่ได้จริงๆคับ
เราอึดอัดมากเลยค่ะ เริ่มท้อทั้งที่เพิ่งเริ่มคบนะคะ
ตอนแรกก็คิดนะว่าลองดูแล้วกัน ไม่ไหวก็เลิก ...แต่รักเค้าแล้วอ่ะ
เฮ้อ
จะมีใครทนแบบนี้ได้มั้ยคะ