คนที่อ่านจบแล้วผมเพิ่มเติมไว้ที่121นะครับ ขอบคุณครับ
เริ่มเลยนะครับไม่ต้องรีรออะไรเลย คือผมอยากเล่าครับ ผมอ่านมาเยอะแล้ว อยากเล่าเรื่องให้ฟัง ชีวิตผมมันโลดโผนมาเยอะ ทำดีก็มี ทำเลวก็มาก แต่วันนี้ผมMangเหมือนก้มหน้ารับกรรมยังไงไม่รู้
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมจะเล่าตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเรื่อง
คือผมมีแฟนคนแรกที่คบกันตั้งแต่สมัยเรียน คบกันมายาวนานนนนนนมากก สมมตินะครับสมมติว่าชื่อ ชมพู่ แฟนผมขาวมาก หมวยอิ๊บอ๊าย หน้าตาเหมือนอีหมวยจีนฮ่อ ได้ขาวอย่างเดียวดั้งเดิ้งนมเนิมไม่มีครับ ผมก็คบกันมามีช่วงรักป๊อปปี้เลิฟ มีทะเลาะกันบ้างตามปะสา ส่วนมากมาจากผมเนี่ยแหละ ไอ่ผมมันชอบเตะบอลกินเหล้าเคล้านารีบ้าง พอเตะบอลเสร็จ ดึก เพื่อนก็ชวนเฮตะโลไปร้านเหล้า จากช่วงมหาลัย ไปร้านนั่งกินธรรมดา นานๆจะไปผับที(เวลาไปผับส่วนใหญ่จะไปกะชมพู่ครับ) ถ้าไม่ได้ไปด้วยกัน ผมจะมีสาวติดมาด้วยเสมอ 55 (ผมไม่ได้หล่อนะฮะผมตัวสูง ผิวคล้ำ ดำว่าก็ได้ หน้าคมเหมือนแขกอินเดีย ใครๆก็หาว่าผมหล่อเหมือนคนใต้) เริ่มเลวละ ผมไม่ค่อยคิดอะไร คิดว่าปิดแฟนkuได้ก็พอแล้ว ผมทำบ่อยมั้ยก็บ่อยครับ แฟนผมก็จับได้บ้าง เวลาจับได้ผมก็ขอโทษแก้ตัวไปตามระเบียบ ก็จบด้วยการคืนดีกัน
ผมจะบอกแฟนว่า เวลาผมแอบมีเรื่องผญทีไรแฟนจับได้ทุกที (เค้าจับผมได้2ครั้ง ซึ่งจริงๆมันมากกว่านั้นแม้จะเอาคูน2แล้วก็ตาม) เค้าก็จะชมตัวเองว่าเค้าหน่ะเซ้นแรงผมอะโกหกปิดบังเค้าไม่ได้หรอก (ครับ- -) ก็คบกันจนเรียนจบ จนทำงาน เหมือนผมกะเค้าเป็นทั้งเพื่อนเป็นทั้งแฟน เป็นทุกอย่าง รู้จักรู้ใจ รู้ตับไตใส้พุงกันดี คบกันไปนานๆก็รัก ผูกพันมาก ก็สงสารเวลามันร้องไห้เมื่อรู้ว่าผมแอบไปคั่วสาวอีกแล้ว จนหลังๆผมเลิกเพราะรักมันมากเนี่ยแหละครับ พอตอนทำงานก็ทำงานที่เดียวกัน แฟนผมมันไปทำจมูก เท่านั้นแหละ สวยเลย มีคนที่ทำงานอยู่ตึกเดียวกัน(คนละบริษัท) เจอกันในลิฟมาจีบมัน ผมนี่หวงเลยครับโผ้ม คอยตามปะกบมันแจ มันก็ดีไม่เคยมีใครไม่อ่อยไม่มอง ใครเลย มีแต่ผมเนี่ยแหละยังไม่ทิ้งสันดารเก่า แอบเลวตลอด มีไปนั่งร้านที่มีเด็กเสิฟสวยๆนมโตๆใส่เสื้อกล้ามสีขาวบ้างเป็นอาหารตา ยอมรับว่าก็เคยแอบไปโจ๊ะกันบ้าง(2ครั้ง) แต่มันไม่เคยจับได้เลย เคยมาคิดอยู่เหมือนกันว่าkuช่างเลวจริงๆ แฟนก็สวยดีก็ดี ยังจะ
อีก พอคิดได้ก็มีสติไม่ทำแล้วครับ อันนี้เลิกจริงเด็ดขาด เวลาเพื่อนชวนก็ยอมเป็นหมาไป เหมือนทุกอย่างมันจะดีทำงานมาได้3ปี ผมกะแฟนมีแพลนว่าจะแต่งงานกัน ตอนที่คุยๆว่าจะแต่งงานกันก็กะว่าจะเก็บเงินซื้อบ้านกันสักหลัง กะว่าอีกสักปีจะจัดงานแต่ง ผมก็มีเวลาเก็บค่าสินสอด วางแผนไว้ดิบดี ผมกะแฟนไม่เคยอยู่ด้วยกันเป็นกิจจะลักษณะนะครับ มีแค่ไปๆมาๆหากัน เค้าจะมานอนค้างบ้านผมบ้างวันหยุด ไปเที่ยว ตจว.กันบ้าง เก็บตังไปตปท.กันบ้าง เราคนกรุงเทพทั้ง2คน บ้านก็ไม่ใกล้ไม่ไกลกันมาก ผู้ใหญ่ทางบ้านแฟนก็ไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้เกลียด เค้าก็ไม่ได้หัวโบราณมาก แค่มีแอบมาเตือนๆผมว่าอย่าทำให้ลูกสาวอั๊วเสียใจนะmung😨
แต่แล้วโชคชะตาฟ้าลิขิตมันทำให้ชะตาชีวิตพลิกผัน พ่อผมป่วยครับเป็นมะเร็งตับมารู้ตอนระยะท้ายแล้ว พ่อผมปวดท้องมานานแล้วแต่เป็นๆหายๆแกคิดว่าเป็นโรคกะเพราะ แกดื้อไม่ค่อยไปหาหมอ แกเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแต่เกษียรแล้วมาเป็นประทานของกลุ่มผู้สูงอายุในชุมชนที่ผมอยู่ แกเป็นนักกิจกรรมไม่ค่อยว่าง จริงๆแกมีโรคหัวใจอยู่แล้วแต่ไม่ได้อันตรายมาก แกไปนู้นไปนี่ตลอด เหมือนคนแข็งแรงทุกอย่างไม่ได้มีอาการอะไร(ที่ดูร้ายแรงมาก นอกจากปวดท้อง) แกเลิกสูบบุหรี่เลิกเหล้าเบียร์ ตั้งแต่แกตรวจเจอโรคหัวใจ ก็เกือบๆ10ปีแล้ว ก่อนหน้านั้นแกสูบจัดกินเหล้าเก่งมาตลอด จนวันนั้นแกปวดท้องมาก ปากซีด ผมเพิ่งสังเกตุว่าแกตัวเหลืองมากเหมือนคนเป็นดีซ่าน คือแกตัวดำเหมือนผมเลยไม่ค่อยเห็นว่าแกเริ่มเหลืองมาตั้งแต่เมื่อไหร่
มาเห็นคือเหลืองจนชัดเจนแล้ว ตอนนั้นแกก็ยังไม่ยอมไปหาหมอ ให้ผมซื้อยามาให้กินแก้ปวด จนหนัก แกอาเจียน ปวดท้อง กินอะไรไม่ได้ น้ำหนักแกลดจนเห็นว่าผอมลงใน2อาทิต จวนเจียนจะเป็นลมนั่นแหละผมถึงได้หอบแกไปรพ. กว่าจะตรวจเจอจนแน่ใจว่าใช่ก็หลายวัน แกก็แอดมิทเลยรอผลตรวจ พอผลออกมาเท่านั้น ผมช็อกเลยครับ หมอบอกว่าเป็นขนาดนี้คนไข้น่าจะสังเกตุอาการเจอบ้าง เพราะถ้าคลำๆจะเจอก้อนเนื้อแถวๆท้อง อาการอื่นๆที่ผมน่าจะสังเกตุเห็นก็เช่น แกตัวเหลืองตาเหลือง น้ำหนักไม่ขึ้นทั้งๆที่แกเป็นคนกินจุ แต่ก็นั่นแหละครับ ผมไม่อยากแก้ตัวอะไรเลยได้แต่โทษตัวเองว่าดูแลพ่อไม่ดี มีพ่อแค่คนเดียว แม่ก็เสียตั้งแต่เด็ก พี่น้องก็ไม่มีญาติๆก็นานๆเจอที
ผมน่าจะใส่ใจดูแลเห็นอาการและพาแกมารักษาได้ทัน เพราตอนที่ผมรู้อาการแย่มากแล้ว และเมื่อพ่อผมรู้แกยิ่งซุดหนักกเลยครับ
แกยิ่งซึมหมอบอกว่าตอนนี้รักษาไม่ได้เพราะมะเร็งรามไปหมดไปถุงน้ำดี ทำได้ใช้เคมีบำบัดแค่ประคองอาการ พ่อผมก็ถอดใจ สั่งเสียให้ดูแลบ้านดูแลหมาแกด้วย ช่วงนั้นผมเฮริทมากครับไม่ได้กินไม่ได้นอนไปๆมาๆ ที่ทำงานกับรพ. ค่าใช้จ่ายก็สูง ห่างๆจากแฟนไปเค้าก็มาเยี่ยมพ่อผมไม่กี่ครั้ง เค้าก็ต้องทำงานกลับบ้าน คนละทางจะมาบ่อยๆก็เหนื่อย ผมก็ไม่มีเวลาให้ต้องดูแลพ่อ ตั้งแต่แอดมิตพ่อผมไม่ได้ออกจากรพ.อีกเลย พ่อไม่กินอาการก็เริ่มหนักขึ้นทุกวันจนเข้าไอซียู
แล้วก็เริ่มหลับนาน ไม่ได้สติสุดท้ายแกก็จากไป อยู่รพ.หลังจากรู้ว่าเป็นมะเร็งแค่45วันเองครับ .. เล่ามาถึงตรงนี้ก็น้ำตาไหลเหมือนกันแฮะเรา
หลังจากเสร็จงานศพพ่อผมก็ตัวคนเดียวเลยครับ อยู่บ้านคนเดียว กับแฟนความรู้สึกก็เริ่มห่างๆแปลกๆ มีช่วงนึงที่ผมอยากอยู่คนเดียวมากๆ ไม่ไปไหนมาไหนด้วยอยู่หลายเดือนเหมือนเฟลเรื่องพ่อผม เฟลเรื่องแฟนผมว่าเค้าน่าจะอยู่กับผมในช่วงที่ผมลำบากมากกว่านี้ สาระพัดความคิดเข้ามาในสมอง จนห่างกันออกไป บวกกับแฟนผมย้ายที่ทำงานไปอยู่ใกล้ๆบ้านยิ่งห่างกันไป เหมือนเลิกกันกรายๆ คือไม่ได้โทรหากันเลยไม่ได้เฟสบุคคุยกัน ต่างคนต่างเงียบไปแต่ก็ไม่เคยบอกเลิกกัน ไม่ได้ทะเลาะกัน ความรู้สึกเหมือนหมดใจไปเองแปลกๆ
ผ่านไปสักพักผมก็ได้รู้จักกับผญ.คนใหม่ เธอสวยมากกกกก หุ่นเป๊ะหน้าเป๊ะ นิสัยดูร้ายๆไม่ยอมใคร แต่เธอเป็นคนจริงใจ เพื่อนเยอะ สมมตินะครับสมมติว่าชื่อพลอย ผมนี่ตามจีบอยู่สักพัก สุดท้ายก็เสร็จผมจนได้ ว่ะ ฮะ ฮาา ผมกะพลอยคบกับชีวิตดี๊ยดีครับ โตๆเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ไม่มีทะเลาะไม่งี่เง่าใส่กัน ผมเองก็เลิกเจ้าชู้เลิก
เพราะคงทำมามากพอจนไม่อยากทำอีกแล้ว เหมือนมันถึงจุดๆนึงของผู้ชายอิ่มตัว ที่อยากวาง อยากถอดเคี้ยวเล็บไปเพื่อใช้ชีวิตกะผู้หญิงคนนึงที่เรารักมากๆและคิดว่าเค้าจะเป็นแม่ของลูกผมได้ เค้าก็รักผมมาก ดูแลทุกอย่างมาเก็บบ้านทำความสะอาดให้ ผมคบกับพลอยสักระยะนึง เกือบๆปี ผมกะจะโทรหาชมพู่เพื่อบอกเค้า เพราะเค้าเองก็น่าจะรู้จากเฟสผม ผมเองก็เห็นว่าชมพู่เหมือนจะคบๆดูๆกับผู้ชายคนนึงเช่นกัน เราต่างใช้ชีวิตเหมือนคนที่เลิกกันไปแล้ว เค้าไม่เคยโทรหาผมและผมก็ไม่เคยโทรหาเค้า จนนี่แหละผมกะว่าจะโทรคุยกันให้มันเคลียร์ ว่าผมมีคนใหม่แล้วนะและอยากให้เค้าเจอคนดีๆเช่นกัน ผมก็โทรไปครับ เราคุยกันปกติเหมือนเพื่อนกันเนี่ยแหละ ผมก็บอกไป เธอก็โอเคแฮปปี้บอกตอนนี้คบกับพี่คนนึงอยู่สมมุติว่าชื่อพี่น็อต ก็เล่าคร่าวๆว่าพี่เค้าเป็นแบบนั้นแบบนี้ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ผมก็โอเคดีใจด้วยอวยพร ขอให้เธอไปดี ขอให้มีความสุข...
ผมก็คบกับพลอย อย่างสบายใจเต็ม100 กะว่าจะแต่งงานอีกแล้วครับ
กะไม่ต้องซื้อบ้งซื้อบ้าน เอาบ้านผมเนี่ยแหละเป็นเรือนหอ ตกแต่งใหม่นิดหน่อยก็โอเคสวยใช้ได้ พลอยเค้าก็โอเค พลอยเค้าเป็นคนตจว. ตอนแรกๆก็เช่าคอนโดอยู่ แต่ผมให้ย้ายมาอยู่บ้านผมเลย
มาทดลองเป็นแม่บ้านให้ผม
แต่มันก็ก็เหตุการพลิกผันชีวิตเหมือนถูกลิขิตมาแล้ว
วันนั้นครับ ชมพู่โทรมา ร้องห่มร้องไห้อยากเจอผม ดูเสียใจเหมือนต้องการที่ระบาย(ส้วม) ผมก็เห็นอกเห็นใจนัดเจอกันที่ร้านนั่งชิวร้านประจำของเรา2คน (แหม) เธอก็เล่าๆๆ ว่าพี่น็อตสนใจแต่งานมากเกินไปไม่มีเวลาให้ ไม่ค่อยเทคแคร์แถมยังพูดจาดูถูกดูหมิ่นชมพู่อีก ผมนี่ก็ขึ้นเลยครัช ไม่ชอบไอ่พวกดูถูกเพศแม่ บอกไปว่าผชแบบนี้อย่าไปสนใจมันเลิกเถอะหาคนใหม่ ก็คุยกันจนร้านปิด ต่างคนต่างเมาผมไปส่งชมพู่ที่บ้าน สุดท้าย.....เฮ่อ นั่นแหละครับทั่นผู้ชม. จบลงทีเตียงครับ แต่ต่างฝ่ายต่างกะดากแห้งๆยิ้มให้กันแหยๆ ว่าmangเอ๊ยยยย ไม่น่าเลย ชมพู่ก็บอกอย่าคิดมาก กลับไปเถอะ ผมแอบย่องออกจากบ้านเธอตอนตี4ครึ่ง
กลับมาบ้านเจอพลอยนอนอยู่โครตรู้สึกผิด ไอha ทำไรลงไปวะ พลอยก็ดี๊ยดี ไม่โทรจิกไม่โทรตาม ผมบอกกินเหล้ากะเพื่อน ก็คือจบ ไม่เซ้าซี้ เชื่อใจ เฮ่อออ . และนั่นแหละการมีอะไรกะชมพู่คืนนั้นทำเอาผมตกนรกทั้งเป็นเช่นทุกวันนี้
เกือบๆ2เดือนผ่านไป ชมพู่โทรมา บอกต้องเจอผมให้ได้มีเรื่องสำคัญมาก คราวนี้ผมบอกนัดร้านกาแฟตอนบ่ายๆ กะปกป้องตัวเองเต็มที่55
แต่สุดท้าย คุยกันในรถ เธอบอกต้องการหาที่เงียบๆส่วนตัวคุย
ครับ อย่างที่คิดไว้กันนั่นแหละครับ เธอมาบอกผมว่าเธอท้อง! ท้องกับผม มั่นใจว่าท้องกะผม แต่ผมก็บอกว่าเห้ยแต่วันนั่นผมปล่อยนอกนะ มันจะเป็นไปได้ยังไง๊ เธอบอกมันเป็นไปล๊าวววจะให้ทำยังไง
แล้วก็ร้องไห้ ผมยังบอกว่าเห้ยยยชัวร์นะเว้ย ไม่ใช่ลูกพี่น็อตหรออออ ไอชมมันก็บอกไม่ใช่มันรู้ว่าลูกใคร ผมก็เอออออ ทำไงได้ใจเย็นๆ ขอผมกลับไปคิดก่อน ขอบอกว่ายิ่งกว่าช็อกอะ ภาพทุกอย่างมันมาหมดว่าต้องเจออะไรบ้าง โดยเฉพาะพลอย คือเค้าไม่ผิดเลยนะเว้ยแล้วตอนนี้ผมก็รักมากอะ ไม่คิดว่าจะเจอแบบนี้ ไอ่here ไม่น่าเลยku อยู่ดีไม่ว่าดี อยู่ๆจะได้แต่งงานสมใจ เห้ย มันใช่ที่ไหน อยู่ๆจะได้เป็นพ่อ-ง ผมขับรถไปไหนก็ไม่รู้ ไปเรื่อยๆ อ้อมกรุงเทพ ทะลุไปทะลุมาออกไหนต่อไหน รู้แค่ว่าจะขับให้ไกลเท่าระยะทางในสมองที่มีเรื่องให้คิดตอนนี้ มันไกลมาก สุดท้ายคือ ท้องก็ต้องแต่งปะวะทำไงได้ kuกะไอชมอาจเป็นเนื้อคู่สุดท้ายก็ต้องมาอยู่ด้วยกัน เพราะถ้าจะคิดว่า มันท้องกะพี่น็อตแล้วตั้งใจจะจับผมนี่ไม่น่าเป็นไปได้นา เพราะถ้าเรื่องหน้าตาฐานะ พี่น็อตเหนือกว่าผมมาก อีกอย่างผมมันไม่มีอะไรให้หลอกจับ เพราะชมพู่มันรวยกว่าผมเยอะ สรุปว่า คงเป็นลูกkuนั่นแหละ และสิ่งที่ต้องทำคือเคลียร์กับพลอย คิดเรอะว่าจะง่าย
ผมพยายามพูดให้มันสวยที่สุดอะ แต่ก็เท่านั้น พลอยโกรธมาก มันบอกว่ามากที่สุดในชีวิต มันแค้นผม สาปแช่งผม บอกจะมาทำลายผม ทำลายงานแต่งให้ย่อยยับอับปาง บอกขอให้ผมต้องตกนรกทั้งเป็นไม่มีความสุข มันโกรธมาก ถีบผมตบผม ผมเสียใจมากนะ ปล่อยให้มันทำไป มันออกจากบ้านผมไปเลย แล้วบอกว่าพรุ่งนี้มันจะมาขนของกลับ ขออย่าให้ผมอยู่บ้านไม่งั้นมันคงอดไม่ได้ที่จะเอาพี่ชายมารุมกะทืบผม😢 เศร้าครับเศร้า กว่าจะจบได้เหนื่อยใจทุกทรมานสุดๆ ผมรู้นิสัยพลอยมัน มันทำให้ดูว่ามันแรงมันแช่งด่าทอผม เพราะมันเสียใจมาก มันวางแผนชีวิตกับผมไว้เยอะ สุดท้ายเหมือนโดนดับฝันกลางอากาศผมว่าผมยังโดนน้อยไปด้วยซ้ำ แต่ก็ผ่านพ้นอย่างรอดเร็วยังไม่ทันตะเฮริทก็ต้องมารีบเร่งจัดงานแต่ง ให้เสร็จๆเร็วๆให้ผ่านๆไป งานผมจัดแบบรวดเร็วเร่งรีบไม่มีอาฟเตอร์ปาร์ตี้กับเพื่อนฝูง ไม่คึกคืนไม่เข้ากะคาแรคเตอร์ของผมเล้ย
พอผ่านงานแต่งไปผมก็คิดได้ว่า เอาละชีวิตมันมาถึงตรงนี้แล้ว เราคงเป็นเนื้อคู่กันแหละ สวรรค์เลยกำหนดมาแบบนี้ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมก็จะเป็นสามีเป็นพ่อที่ดีให้ได้ เพราะผมกะชมพู่ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล รู้จักเคยรักกันมาถึงจะห่างเหินไปนาน แต่ก็คงจูนกันไม่ยากนักหรอก
แต่กว่าผมจะปรับตัวปรับหัวใจไม่ให้คิดถึงพลอยนั้นยากมากๆ แต่ผมก็ตัดใจจนได้ ผมดูแลชมพู่อย่างดี ถะนุถนอมพาไปหาหมอหาของบำรุง ดูแลที่สุด มันก็ตื่นเต้นเหมือนกันนะ อยากเห็นหน้าลูกใจจะขาด
พอมันจะได้เป็นพ่อคนมันก็รู้สึกดี รู้สึกรอเหมือนกัน พอไปซาวมาปากดว่าได้ลูกสาว ในใจคิดอยากได้ลูกชาย กลัวลูกสาวโดนผู้ชายหลอกให้เจ็บช้ำ (คือพ่อมันเลวกลัวกรรมตกถึงลูก55)
อ่าวๆๆ พิมพ์มาถึงตรงนี้หมดแมกพอดี เดี๋ยวพิมต่อข้างล่างเลยนะครับ
ผมรักเด็กคนนี้ไปแล้ว! นี่มันคงเป็นเวรเป็นกรรมของผมใช่มั้ยครับโผ้มมมมมมม
เริ่มเลยนะครับไม่ต้องรีรออะไรเลย คือผมอยากเล่าครับ ผมอ่านมาเยอะแล้ว อยากเล่าเรื่องให้ฟัง ชีวิตผมมันโลดโผนมาเยอะ ทำดีก็มี ทำเลวก็มาก แต่วันนี้ผมMangเหมือนก้มหน้ารับกรรมยังไงไม่รู้
เข้าเรื่องเลยนะครับ ผมจะเล่าตั้งแต่จุดเริ่มต้นของเรื่อง
คือผมมีแฟนคนแรกที่คบกันตั้งแต่สมัยเรียน คบกันมายาวนานนนนนนมากก สมมตินะครับสมมติว่าชื่อ ชมพู่ แฟนผมขาวมาก หมวยอิ๊บอ๊าย หน้าตาเหมือนอีหมวยจีนฮ่อ ได้ขาวอย่างเดียวดั้งเดิ้งนมเนิมไม่มีครับ ผมก็คบกันมามีช่วงรักป๊อปปี้เลิฟ มีทะเลาะกันบ้างตามปะสา ส่วนมากมาจากผมเนี่ยแหละ ไอ่ผมมันชอบเตะบอลกินเหล้าเคล้านารีบ้าง พอเตะบอลเสร็จ ดึก เพื่อนก็ชวนเฮตะโลไปร้านเหล้า จากช่วงมหาลัย ไปร้านนั่งกินธรรมดา นานๆจะไปผับที(เวลาไปผับส่วนใหญ่จะไปกะชมพู่ครับ) ถ้าไม่ได้ไปด้วยกัน ผมจะมีสาวติดมาด้วยเสมอ 55 (ผมไม่ได้หล่อนะฮะผมตัวสูง ผิวคล้ำ ดำว่าก็ได้ หน้าคมเหมือนแขกอินเดีย ใครๆก็หาว่าผมหล่อเหมือนคนใต้) เริ่มเลวละ ผมไม่ค่อยคิดอะไร คิดว่าปิดแฟนkuได้ก็พอแล้ว ผมทำบ่อยมั้ยก็บ่อยครับ แฟนผมก็จับได้บ้าง เวลาจับได้ผมก็ขอโทษแก้ตัวไปตามระเบียบ ก็จบด้วยการคืนดีกัน
ผมจะบอกแฟนว่า เวลาผมแอบมีเรื่องผญทีไรแฟนจับได้ทุกที (เค้าจับผมได้2ครั้ง ซึ่งจริงๆมันมากกว่านั้นแม้จะเอาคูน2แล้วก็ตาม) เค้าก็จะชมตัวเองว่าเค้าหน่ะเซ้นแรงผมอะโกหกปิดบังเค้าไม่ได้หรอก (ครับ- -) ก็คบกันจนเรียนจบ จนทำงาน เหมือนผมกะเค้าเป็นทั้งเพื่อนเป็นทั้งแฟน เป็นทุกอย่าง รู้จักรู้ใจ รู้ตับไตใส้พุงกันดี คบกันไปนานๆก็รัก ผูกพันมาก ก็สงสารเวลามันร้องไห้เมื่อรู้ว่าผมแอบไปคั่วสาวอีกแล้ว จนหลังๆผมเลิกเพราะรักมันมากเนี่ยแหละครับ พอตอนทำงานก็ทำงานที่เดียวกัน แฟนผมมันไปทำจมูก เท่านั้นแหละ สวยเลย มีคนที่ทำงานอยู่ตึกเดียวกัน(คนละบริษัท) เจอกันในลิฟมาจีบมัน ผมนี่หวงเลยครับโผ้ม คอยตามปะกบมันแจ มันก็ดีไม่เคยมีใครไม่อ่อยไม่มอง ใครเลย มีแต่ผมเนี่ยแหละยังไม่ทิ้งสันดารเก่า แอบเลวตลอด มีไปนั่งร้านที่มีเด็กเสิฟสวยๆนมโตๆใส่เสื้อกล้ามสีขาวบ้างเป็นอาหารตา ยอมรับว่าก็เคยแอบไปโจ๊ะกันบ้าง(2ครั้ง) แต่มันไม่เคยจับได้เลย เคยมาคิดอยู่เหมือนกันว่าkuช่างเลวจริงๆ แฟนก็สวยดีก็ดี ยังจะ
แต่แล้วโชคชะตาฟ้าลิขิตมันทำให้ชะตาชีวิตพลิกผัน พ่อผมป่วยครับเป็นมะเร็งตับมารู้ตอนระยะท้ายแล้ว พ่อผมปวดท้องมานานแล้วแต่เป็นๆหายๆแกคิดว่าเป็นโรคกะเพราะ แกดื้อไม่ค่อยไปหาหมอ แกเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยแต่เกษียรแล้วมาเป็นประทานของกลุ่มผู้สูงอายุในชุมชนที่ผมอยู่ แกเป็นนักกิจกรรมไม่ค่อยว่าง จริงๆแกมีโรคหัวใจอยู่แล้วแต่ไม่ได้อันตรายมาก แกไปนู้นไปนี่ตลอด เหมือนคนแข็งแรงทุกอย่างไม่ได้มีอาการอะไร(ที่ดูร้ายแรงมาก นอกจากปวดท้อง) แกเลิกสูบบุหรี่เลิกเหล้าเบียร์ ตั้งแต่แกตรวจเจอโรคหัวใจ ก็เกือบๆ10ปีแล้ว ก่อนหน้านั้นแกสูบจัดกินเหล้าเก่งมาตลอด จนวันนั้นแกปวดท้องมาก ปากซีด ผมเพิ่งสังเกตุว่าแกตัวเหลืองมากเหมือนคนเป็นดีซ่าน คือแกตัวดำเหมือนผมเลยไม่ค่อยเห็นว่าแกเริ่มเหลืองมาตั้งแต่เมื่อไหร่
มาเห็นคือเหลืองจนชัดเจนแล้ว ตอนนั้นแกก็ยังไม่ยอมไปหาหมอ ให้ผมซื้อยามาให้กินแก้ปวด จนหนัก แกอาเจียน ปวดท้อง กินอะไรไม่ได้ น้ำหนักแกลดจนเห็นว่าผอมลงใน2อาทิต จวนเจียนจะเป็นลมนั่นแหละผมถึงได้หอบแกไปรพ. กว่าจะตรวจเจอจนแน่ใจว่าใช่ก็หลายวัน แกก็แอดมิทเลยรอผลตรวจ พอผลออกมาเท่านั้น ผมช็อกเลยครับ หมอบอกว่าเป็นขนาดนี้คนไข้น่าจะสังเกตุอาการเจอบ้าง เพราะถ้าคลำๆจะเจอก้อนเนื้อแถวๆท้อง อาการอื่นๆที่ผมน่าจะสังเกตุเห็นก็เช่น แกตัวเหลืองตาเหลือง น้ำหนักไม่ขึ้นทั้งๆที่แกเป็นคนกินจุ แต่ก็นั่นแหละครับ ผมไม่อยากแก้ตัวอะไรเลยได้แต่โทษตัวเองว่าดูแลพ่อไม่ดี มีพ่อแค่คนเดียว แม่ก็เสียตั้งแต่เด็ก พี่น้องก็ไม่มีญาติๆก็นานๆเจอที
ผมน่าจะใส่ใจดูแลเห็นอาการและพาแกมารักษาได้ทัน เพราตอนที่ผมรู้อาการแย่มากแล้ว และเมื่อพ่อผมรู้แกยิ่งซุดหนักกเลยครับ
แกยิ่งซึมหมอบอกว่าตอนนี้รักษาไม่ได้เพราะมะเร็งรามไปหมดไปถุงน้ำดี ทำได้ใช้เคมีบำบัดแค่ประคองอาการ พ่อผมก็ถอดใจ สั่งเสียให้ดูแลบ้านดูแลหมาแกด้วย ช่วงนั้นผมเฮริทมากครับไม่ได้กินไม่ได้นอนไปๆมาๆ ที่ทำงานกับรพ. ค่าใช้จ่ายก็สูง ห่างๆจากแฟนไปเค้าก็มาเยี่ยมพ่อผมไม่กี่ครั้ง เค้าก็ต้องทำงานกลับบ้าน คนละทางจะมาบ่อยๆก็เหนื่อย ผมก็ไม่มีเวลาให้ต้องดูแลพ่อ ตั้งแต่แอดมิตพ่อผมไม่ได้ออกจากรพ.อีกเลย พ่อไม่กินอาการก็เริ่มหนักขึ้นทุกวันจนเข้าไอซียู
แล้วก็เริ่มหลับนาน ไม่ได้สติสุดท้ายแกก็จากไป อยู่รพ.หลังจากรู้ว่าเป็นมะเร็งแค่45วันเองครับ .. เล่ามาถึงตรงนี้ก็น้ำตาไหลเหมือนกันแฮะเรา
หลังจากเสร็จงานศพพ่อผมก็ตัวคนเดียวเลยครับ อยู่บ้านคนเดียว กับแฟนความรู้สึกก็เริ่มห่างๆแปลกๆ มีช่วงนึงที่ผมอยากอยู่คนเดียวมากๆ ไม่ไปไหนมาไหนด้วยอยู่หลายเดือนเหมือนเฟลเรื่องพ่อผม เฟลเรื่องแฟนผมว่าเค้าน่าจะอยู่กับผมในช่วงที่ผมลำบากมากกว่านี้ สาระพัดความคิดเข้ามาในสมอง จนห่างกันออกไป บวกกับแฟนผมย้ายที่ทำงานไปอยู่ใกล้ๆบ้านยิ่งห่างกันไป เหมือนเลิกกันกรายๆ คือไม่ได้โทรหากันเลยไม่ได้เฟสบุคคุยกัน ต่างคนต่างเงียบไปแต่ก็ไม่เคยบอกเลิกกัน ไม่ได้ทะเลาะกัน ความรู้สึกเหมือนหมดใจไปเองแปลกๆ
ผ่านไปสักพักผมก็ได้รู้จักกับผญ.คนใหม่ เธอสวยมากกกกก หุ่นเป๊ะหน้าเป๊ะ นิสัยดูร้ายๆไม่ยอมใคร แต่เธอเป็นคนจริงใจ เพื่อนเยอะ สมมตินะครับสมมติว่าชื่อพลอย ผมนี่ตามจีบอยู่สักพัก สุดท้ายก็เสร็จผมจนได้ ว่ะ ฮะ ฮาา ผมกะพลอยคบกับชีวิตดี๊ยดีครับ โตๆเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ไม่มีทะเลาะไม่งี่เง่าใส่กัน ผมเองก็เลิกเจ้าชู้เลิก
ผมก็คบกับพลอย อย่างสบายใจเต็ม100 กะว่าจะแต่งงานอีกแล้วครับ
กะไม่ต้องซื้อบ้งซื้อบ้าน เอาบ้านผมเนี่ยแหละเป็นเรือนหอ ตกแต่งใหม่นิดหน่อยก็โอเคสวยใช้ได้ พลอยเค้าก็โอเค พลอยเค้าเป็นคนตจว. ตอนแรกๆก็เช่าคอนโดอยู่ แต่ผมให้ย้ายมาอยู่บ้านผมเลย
มาทดลองเป็นแม่บ้านให้ผม
แต่มันก็ก็เหตุการพลิกผันชีวิตเหมือนถูกลิขิตมาแล้ว
วันนั้นครับ ชมพู่โทรมา ร้องห่มร้องไห้อยากเจอผม ดูเสียใจเหมือนต้องการที่ระบาย(ส้วม) ผมก็เห็นอกเห็นใจนัดเจอกันที่ร้านนั่งชิวร้านประจำของเรา2คน (แหม) เธอก็เล่าๆๆ ว่าพี่น็อตสนใจแต่งานมากเกินไปไม่มีเวลาให้ ไม่ค่อยเทคแคร์แถมยังพูดจาดูถูกดูหมิ่นชมพู่อีก ผมนี่ก็ขึ้นเลยครัช ไม่ชอบไอ่พวกดูถูกเพศแม่ บอกไปว่าผชแบบนี้อย่าไปสนใจมันเลิกเถอะหาคนใหม่ ก็คุยกันจนร้านปิด ต่างคนต่างเมาผมไปส่งชมพู่ที่บ้าน สุดท้าย.....เฮ่อ นั่นแหละครับทั่นผู้ชม. จบลงทีเตียงครับ แต่ต่างฝ่ายต่างกะดากแห้งๆยิ้มให้กันแหยๆ ว่าmangเอ๊ยยยย ไม่น่าเลย ชมพู่ก็บอกอย่าคิดมาก กลับไปเถอะ ผมแอบย่องออกจากบ้านเธอตอนตี4ครึ่ง
กลับมาบ้านเจอพลอยนอนอยู่โครตรู้สึกผิด ไอha ทำไรลงไปวะ พลอยก็ดี๊ยดี ไม่โทรจิกไม่โทรตาม ผมบอกกินเหล้ากะเพื่อน ก็คือจบ ไม่เซ้าซี้ เชื่อใจ เฮ่อออ . และนั่นแหละการมีอะไรกะชมพู่คืนนั้นทำเอาผมตกนรกทั้งเป็นเช่นทุกวันนี้
เกือบๆ2เดือนผ่านไป ชมพู่โทรมา บอกต้องเจอผมให้ได้มีเรื่องสำคัญมาก คราวนี้ผมบอกนัดร้านกาแฟตอนบ่ายๆ กะปกป้องตัวเองเต็มที่55
แต่สุดท้าย คุยกันในรถ เธอบอกต้องการหาที่เงียบๆส่วนตัวคุย
ครับ อย่างที่คิดไว้กันนั่นแหละครับ เธอมาบอกผมว่าเธอท้อง! ท้องกับผม มั่นใจว่าท้องกะผม แต่ผมก็บอกว่าเห้ยแต่วันนั่นผมปล่อยนอกนะ มันจะเป็นไปได้ยังไง๊ เธอบอกมันเป็นไปล๊าวววจะให้ทำยังไง
แล้วก็ร้องไห้ ผมยังบอกว่าเห้ยยยชัวร์นะเว้ย ไม่ใช่ลูกพี่น็อตหรออออ ไอชมมันก็บอกไม่ใช่มันรู้ว่าลูกใคร ผมก็เอออออ ทำไงได้ใจเย็นๆ ขอผมกลับไปคิดก่อน ขอบอกว่ายิ่งกว่าช็อกอะ ภาพทุกอย่างมันมาหมดว่าต้องเจออะไรบ้าง โดยเฉพาะพลอย คือเค้าไม่ผิดเลยนะเว้ยแล้วตอนนี้ผมก็รักมากอะ ไม่คิดว่าจะเจอแบบนี้ ไอ่here ไม่น่าเลยku อยู่ดีไม่ว่าดี อยู่ๆจะได้แต่งงานสมใจ เห้ย มันใช่ที่ไหน อยู่ๆจะได้เป็นพ่อ-ง ผมขับรถไปไหนก็ไม่รู้ ไปเรื่อยๆ อ้อมกรุงเทพ ทะลุไปทะลุมาออกไหนต่อไหน รู้แค่ว่าจะขับให้ไกลเท่าระยะทางในสมองที่มีเรื่องให้คิดตอนนี้ มันไกลมาก สุดท้ายคือ ท้องก็ต้องแต่งปะวะทำไงได้ kuกะไอชมอาจเป็นเนื้อคู่สุดท้ายก็ต้องมาอยู่ด้วยกัน เพราะถ้าจะคิดว่า มันท้องกะพี่น็อตแล้วตั้งใจจะจับผมนี่ไม่น่าเป็นไปได้นา เพราะถ้าเรื่องหน้าตาฐานะ พี่น็อตเหนือกว่าผมมาก อีกอย่างผมมันไม่มีอะไรให้หลอกจับ เพราะชมพู่มันรวยกว่าผมเยอะ สรุปว่า คงเป็นลูกkuนั่นแหละ และสิ่งที่ต้องทำคือเคลียร์กับพลอย คิดเรอะว่าจะง่าย
ผมพยายามพูดให้มันสวยที่สุดอะ แต่ก็เท่านั้น พลอยโกรธมาก มันบอกว่ามากที่สุดในชีวิต มันแค้นผม สาปแช่งผม บอกจะมาทำลายผม ทำลายงานแต่งให้ย่อยยับอับปาง บอกขอให้ผมต้องตกนรกทั้งเป็นไม่มีความสุข มันโกรธมาก ถีบผมตบผม ผมเสียใจมากนะ ปล่อยให้มันทำไป มันออกจากบ้านผมไปเลย แล้วบอกว่าพรุ่งนี้มันจะมาขนของกลับ ขออย่าให้ผมอยู่บ้านไม่งั้นมันคงอดไม่ได้ที่จะเอาพี่ชายมารุมกะทืบผม😢 เศร้าครับเศร้า กว่าจะจบได้เหนื่อยใจทุกทรมานสุดๆ ผมรู้นิสัยพลอยมัน มันทำให้ดูว่ามันแรงมันแช่งด่าทอผม เพราะมันเสียใจมาก มันวางแผนชีวิตกับผมไว้เยอะ สุดท้ายเหมือนโดนดับฝันกลางอากาศผมว่าผมยังโดนน้อยไปด้วยซ้ำ แต่ก็ผ่านพ้นอย่างรอดเร็วยังไม่ทันตะเฮริทก็ต้องมารีบเร่งจัดงานแต่ง ให้เสร็จๆเร็วๆให้ผ่านๆไป งานผมจัดแบบรวดเร็วเร่งรีบไม่มีอาฟเตอร์ปาร์ตี้กับเพื่อนฝูง ไม่คึกคืนไม่เข้ากะคาแรคเตอร์ของผมเล้ย
พอผ่านงานแต่งไปผมก็คิดได้ว่า เอาละชีวิตมันมาถึงตรงนี้แล้ว เราคงเป็นเนื้อคู่กันแหละ สวรรค์เลยกำหนดมาแบบนี้ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมก็จะเป็นสามีเป็นพ่อที่ดีให้ได้ เพราะผมกะชมพู่ก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกล รู้จักเคยรักกันมาถึงจะห่างเหินไปนาน แต่ก็คงจูนกันไม่ยากนักหรอก
แต่กว่าผมจะปรับตัวปรับหัวใจไม่ให้คิดถึงพลอยนั้นยากมากๆ แต่ผมก็ตัดใจจนได้ ผมดูแลชมพู่อย่างดี ถะนุถนอมพาไปหาหมอหาของบำรุง ดูแลที่สุด มันก็ตื่นเต้นเหมือนกันนะ อยากเห็นหน้าลูกใจจะขาด
พอมันจะได้เป็นพ่อคนมันก็รู้สึกดี รู้สึกรอเหมือนกัน พอไปซาวมาปากดว่าได้ลูกสาว ในใจคิดอยากได้ลูกชาย กลัวลูกสาวโดนผู้ชายหลอกให้เจ็บช้ำ (คือพ่อมันเลวกลัวกรรมตกถึงลูก55)
อ่าวๆๆ พิมพ์มาถึงตรงนี้หมดแมกพอดี เดี๋ยวพิมต่อข้างล่างเลยนะครับ