เราไปเห็นเขาตอนประสบความสำเร็จแล้วไงครับ ตอนเขายังไปไม่ถึงเป้าหมาย เราไม่ได้เห็นด้วย

อย่างเจ๊จงหมูทอด กว่าจะมีวันนี้ทำมาหมด ขายมัน ขายนมสด ขายอาหารตามสั่ง ไม่มีแม้กระทั้งกะทะ ต้องไปยืมเพื่อนมาทำอาหารขาย ของเหล่านี้คุณไม่ได้ไปเห็นกับเขา

หรืออย่างเพื่อนผม

ตอนนี้ รวยเป็นอาซ้อไปแล้ว เพิ่งไปเทียว ยุโรปกลับมา ตอนนี้รวย มีบริษัทของตัวเอง

คนมาดูก็คงอิจฉา แต่ก่อนหน้านี้ ไม่มีใครเห็น เป็นพนง ร้านสเว้นเซ้น เงินเดือน 9000 เป็นแม่ค้าตลาดนัด ต้องขับรถไปซื้อเสื้อผ้าที่ จตุจัก ตี 1 ตี 2

มาตั้งร้านขายของแดดร้อนๆตอนบ่ายสาม ต้องหมุ่นเงินยืมเงินแขก ร้อยละ 10 มาหมุ่น แม่โดนฟ้องล้มละลาย พี่ชายเงินไม่พอใช้ พ่อมีเมียน้อย

ของแบบนี้เราไม่ได้ไปเห็นด้วย เรามาเห็นตอนเขาสบาย ก็เลยอิจฉา เป็นธรรมดา

ถ้าอยากมีอย่างเขา เราต้องเริ่ม ถ้ามามัวแต่อิจฉา จะมีได้แบบเขาไหมละครับ