ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนนะคับว่าสมัครครั้งที่2 จำได้ว่าครั้งว่าสุดน่าจะตอน ป.4 แต่ลืมรหัส 555 ตอนนี้ผมกำลังขึ้น ม.6 นะ
เขียนครั้งแรกนะคับผม (ตอนป.4ไม่นับนะ 5555)
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือว่าปกติผมกับแฟนนานๆทีเจอกันครั้งหนึ่ง พอเธอมาขอนแก่นก็พากันไปกินนู้นกินนี่ เที่ยวนู้นเที่ยวนี่จนบางครั้งกลับหอดึกมากเพราะเราใช้เวลาจนคุ้ม เธอมาขอนแก่นประมาณ 2-3 วัน ก่อนจะบอกว่าเดือนหน้าจะมาเรียนพิเศษที่ขอนแก่น 2 เดือน ผมนี่ดีใจมากเลยเพราะว่า ปีนึงเจอกัน 2 3 ครั้งเอง ผมก็เลยคิดว่าจะไปเรียนกับเธอทุกวัน ทุกเวลาจนเลิกเรียน(เข้าใจมั้ยคับว่านานๆเจอกันจริงๆ) แต่เธอบอกว่าเพื่อนจะมาด้วยคนนึง ผมก็ไม่ได้กังวลอะไรมาก เพราะคิดว่าไป 3 คนก็ได้สนุกดี ในวันที่เพื่อนของเธอมาถึงผมก็ไปเทคแคร์เพื่อนของเธอนะกลัวคิดว่าจะเป็นส่วนเกิน แต่เวลาที่เดินไปไหน 3 คน เพื่อนเธอมักจะเดินไปข้างหน้าแล้วให้ผมก็เธออยุ่ข้างหลัง เหมือนว่าไม่อยากจะรบกวนให้เขามีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ผมไม่คิดแบบนั้นผมบอกกับเธอเสมอว่า เฮ้ย ! เพื่อนมาเธอต้องไปเทคแคร์นะ คุยกับเพื่อนเยอะๆเดี๋ยวเพื่อนเหงา เรานั่งเล่นโทรศัพท์ก็ได้ แล้วเมื่อวานนี้ผมก็โชว์ความโง่ออกมาโดยการที่ผมไม่สนใจเวลาเธอพูดด้วยเพราะอยากให้เธออยู่กับเพื่อน เธอถามว่ากินไอติมมั้ย ? ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร(ทั้งที่อยากกินมาก) เธอก็พูดว่า อะไรนะๆ จนผมต้องยอมบอกว่าเออ กินก็ได้ พอกินเสร็จผมก็ไปขึ้นเรียนโดยไม่รอเธอกับเพื่อนของเธอเพราะผมก็อยากให้เธออยู่กับเพื่อน หลังจากนั้นแหละรัศมีความโกรธก็พุ่งออกมากจากตัวเธอ หน้านิ่งๆแต่ข้างในผมรับรู้ได้เลยยย ผมก็เลยไปขอโทษเธอที่ทำแบบนั้นแต่เหมือนยังเสียใจอยู่ แล้วผมก็เอาของเตารีดให้เธอเพราะที่หอเธอไม่มีใช้ หลังจากนั้นผมก็เดินออกมาจากที่เรียนพิเศษอย่างรวดเร็วโดยไม่รอพวกเธอ ก็เหตุผลเดิมๆแหละคับ พอเห็นพวกเธอเดินตามผมก็หลบมุมเสา และไม่รู้ว่าเธอเห็นผมไหมว่าหลบอยู่ เธอก็เดินไปกินข้าวกับเพื่อนแบบหน้าหงอยๆ พอผมเห็นภาพเธอเดินจากไปเท่านั้นแหละในใจนะ หนูอยากไปกินด้วยยยยย แต่ก็นะให้เธอไปกับเพื่อนเถอะ แต่พอผมมองไปอีกทีเพื่อนของเธอหยุดเดิน ผมก็แปลกใจ นั่นหล่ะฮะท่านผู้ชมเธอเดินกลับมาหาผมแล้วถามว่าจะกลับแล้วหรอ กลับยังไง กลับบ้านดีๆนะ ถถถ ถ้าชวนไปกินข้าวผมนี่วิ่งไปเลย แต่ก็ไม่อยากกลืนน้ำลายตัวเอง ถึงเธอถามอย่างนั้นแต่เธอก็ยังเสียใจอยู่ที่ผมทำแบบนั้น กลับไปหอผมทักเฟสก็ไม่ตอบ ตอนเช้าเลยได้มาขอโทษมันก็ดีขึ้นกว่าเดิมอยู่
คำถามนะคับ
ผมควรทำอย่างไรต่อไปดี
1.ไปเรียนโดยไม่เจอเธอเลย
2.ไปเรียนกับเธอตามปกติ
ผมหน่ะถ้าไม่เจอเธอหรือโกรธกัน งอนกัน จะไม่มีสมาธิในการเรียนเลยคับ
หรือยังไงก็แนะนำมาหน่อยนะคับ ช่วยผมหน่อยนะคับว่าผมมันต้องปรับปรุงอะไร แล้วทำอย่างไรดี
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคับ
***** แฟนผมเป็นรุ่นพี่ผม 1 ปี นะ น่ารักทั้งนิสัยและหน้าตา เรียนเก่ง เฟรนลี่ (โม้หน่อยๆ) เสียอย่างพ่อเธอโหดมากกกก T-T
เวลาอยู่กับแฟนมีความสุขมากแต่พอเพื่อนแฟนมาเท่านั้นแหละ
เขียนครั้งแรกนะคับผม (ตอนป.4ไม่นับนะ 5555)
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือว่าปกติผมกับแฟนนานๆทีเจอกันครั้งหนึ่ง พอเธอมาขอนแก่นก็พากันไปกินนู้นกินนี่ เที่ยวนู้นเที่ยวนี่จนบางครั้งกลับหอดึกมากเพราะเราใช้เวลาจนคุ้ม เธอมาขอนแก่นประมาณ 2-3 วัน ก่อนจะบอกว่าเดือนหน้าจะมาเรียนพิเศษที่ขอนแก่น 2 เดือน ผมนี่ดีใจมากเลยเพราะว่า ปีนึงเจอกัน 2 3 ครั้งเอง ผมก็เลยคิดว่าจะไปเรียนกับเธอทุกวัน ทุกเวลาจนเลิกเรียน(เข้าใจมั้ยคับว่านานๆเจอกันจริงๆ) แต่เธอบอกว่าเพื่อนจะมาด้วยคนนึง ผมก็ไม่ได้กังวลอะไรมาก เพราะคิดว่าไป 3 คนก็ได้สนุกดี ในวันที่เพื่อนของเธอมาถึงผมก็ไปเทคแคร์เพื่อนของเธอนะกลัวคิดว่าจะเป็นส่วนเกิน แต่เวลาที่เดินไปไหน 3 คน เพื่อนเธอมักจะเดินไปข้างหน้าแล้วให้ผมก็เธออยุ่ข้างหลัง เหมือนว่าไม่อยากจะรบกวนให้เขามีเวลาอยู่ด้วยกัน แต่ผมไม่คิดแบบนั้นผมบอกกับเธอเสมอว่า เฮ้ย ! เพื่อนมาเธอต้องไปเทคแคร์นะ คุยกับเพื่อนเยอะๆเดี๋ยวเพื่อนเหงา เรานั่งเล่นโทรศัพท์ก็ได้ แล้วเมื่อวานนี้ผมก็โชว์ความโง่ออกมาโดยการที่ผมไม่สนใจเวลาเธอพูดด้วยเพราะอยากให้เธออยู่กับเพื่อน เธอถามว่ากินไอติมมั้ย ? ผมก็บอกว่าไม่เป็นไร(ทั้งที่อยากกินมาก) เธอก็พูดว่า อะไรนะๆ จนผมต้องยอมบอกว่าเออ กินก็ได้ พอกินเสร็จผมก็ไปขึ้นเรียนโดยไม่รอเธอกับเพื่อนของเธอเพราะผมก็อยากให้เธออยู่กับเพื่อน หลังจากนั้นแหละรัศมีความโกรธก็พุ่งออกมากจากตัวเธอ หน้านิ่งๆแต่ข้างในผมรับรู้ได้เลยยย ผมก็เลยไปขอโทษเธอที่ทำแบบนั้นแต่เหมือนยังเสียใจอยู่ แล้วผมก็เอาของเตารีดให้เธอเพราะที่หอเธอไม่มีใช้ หลังจากนั้นผมก็เดินออกมาจากที่เรียนพิเศษอย่างรวดเร็วโดยไม่รอพวกเธอ ก็เหตุผลเดิมๆแหละคับ พอเห็นพวกเธอเดินตามผมก็หลบมุมเสา และไม่รู้ว่าเธอเห็นผมไหมว่าหลบอยู่ เธอก็เดินไปกินข้าวกับเพื่อนแบบหน้าหงอยๆ พอผมเห็นภาพเธอเดินจากไปเท่านั้นแหละในใจนะ หนูอยากไปกินด้วยยยยย แต่ก็นะให้เธอไปกับเพื่อนเถอะ แต่พอผมมองไปอีกทีเพื่อนของเธอหยุดเดิน ผมก็แปลกใจ นั่นหล่ะฮะท่านผู้ชมเธอเดินกลับมาหาผมแล้วถามว่าจะกลับแล้วหรอ กลับยังไง กลับบ้านดีๆนะ ถถถ ถ้าชวนไปกินข้าวผมนี่วิ่งไปเลย แต่ก็ไม่อยากกลืนน้ำลายตัวเอง ถึงเธอถามอย่างนั้นแต่เธอก็ยังเสียใจอยู่ที่ผมทำแบบนั้น กลับไปหอผมทักเฟสก็ไม่ตอบ ตอนเช้าเลยได้มาขอโทษมันก็ดีขึ้นกว่าเดิมอยู่
คำถามนะคับ
ผมควรทำอย่างไรต่อไปดี
1.ไปเรียนโดยไม่เจอเธอเลย
2.ไปเรียนกับเธอตามปกติ
ผมหน่ะถ้าไม่เจอเธอหรือโกรธกัน งอนกัน จะไม่มีสมาธิในการเรียนเลยคับ
หรือยังไงก็แนะนำมาหน่อยนะคับ ช่วยผมหน่อยนะคับว่าผมมันต้องปรับปรุงอะไร แล้วทำอย่างไรดี
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคับ
***** แฟนผมเป็นรุ่นพี่ผม 1 ปี นะ น่ารักทั้งนิสัยและหน้าตา เรียนเก่ง เฟรนลี่ (โม้หน่อยๆ) เสียอย่างพ่อเธอโหดมากกกก T-T