นางชฎาไม่เหมือนละครผีพื้นบ้านเรื่องอื่นที่พอพระเอกรู้ความจริงว่านางเอกเป็นผีแล้วก็ทำเหมือนไม่เคยรักนางเอกมาก่อน (วิ่งหนีป่าราบเลยจ้า 55+ )
แบบ เฮ้ย แกเป็นผีนี่ กลัวๆๆอย่างเดียว หนีเข้าวัด นางเอกโกรธตามจิกไปอยู่ด้วย คือไม่อินอ่ะ คนเราเคยคบกันมาก่อน รักกันมาก่อน พอตายไปปุ๊บเลิกรักกันได้เลยหรอ
แต่เรื่องนี้ยอมรับเลยว่าซึ้งมากๆ ดูรู้เลยว่าพระเอกรักนางเอกมากแค่ไหน ถึงจะกลัว(หรือเปล่า)ก็เถอะ แต่ด้วยความรักก็ยังไม่หนีนางเอกไปทันที ดูมีสติ พูดจาด้วยเหตุด้วยผล ว่ารักมาก แต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ นางเอกก็เลยพอที่จะมีสติขึ้นมาบ้าง ซึ้งโมเมนต์นี้จริงๆค่ะ
ถ้าคุณเป็นเตชินแล้วรู้ความจริงว่ารินเป็นผีแล้ว คุณจะทำอย่างที่เตชินทำวันนี้ไหม
แบบ เฮ้ย แกเป็นผีนี่ กลัวๆๆอย่างเดียว หนีเข้าวัด นางเอกโกรธตามจิกไปอยู่ด้วย คือไม่อินอ่ะ คนเราเคยคบกันมาก่อน รักกันมาก่อน พอตายไปปุ๊บเลิกรักกันได้เลยหรอ
แต่เรื่องนี้ยอมรับเลยว่าซึ้งมากๆ ดูรู้เลยว่าพระเอกรักนางเอกมากแค่ไหน ถึงจะกลัว(หรือเปล่า)ก็เถอะ แต่ด้วยความรักก็ยังไม่หนีนางเอกไปทันที ดูมีสติ พูดจาด้วยเหตุด้วยผล ว่ารักมาก แต่อยู่ด้วยกันไม่ได้ นางเอกก็เลยพอที่จะมีสติขึ้นมาบ้าง ซึ้งโมเมนต์นี้จริงๆค่ะ