สวัสดีครับทุกคนผมมีเรื่องที่ตอนนี้หนักใจมากครับคือผมมีเพื่อนผู้หญิงคนนึงครับรู้จักกันมานานพอสมควรครับผมกับเธอก็สนิทกันมากครับเธอมีอะไรก็มักจะเล่าให้ผมฟังเสมอมีอะไรก็จะปรึกษาผมตอนแรกเธอเป็นแฟนกับเพื่อนผมครับเลยปรึกษาผมในเรื่องต่างๆแต่ตอนนี้เธอเลิกกับเพื่อนผมมาได้สักพักใหญ่ๆแล้วครับผมกับเธอคุยกันทุกวันโทรหากันทุกคืนไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆจนเพื่อนๆบางคนก็มีแซวๆบ้างครับพอวันเวลามันค่อยๆผ่านไปใจผมก็ค่อยๆหวั่นไหวไปพร้อมๆกับเวลาครับผมมีความสุขครับที่ได้อยู่ข้างเธออาจจะเพราะเธอเป็นผู้หญิงขี้เล่นสนุกสนานรึเปล่าก็ไม่ทราบนะครับแต่ผมมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเธอแต่มีเรื่องนึงที่ผมหนักใจที่สุดคือเธอเป็นคนหน้าตาดีพอสมควรจึงมีหนุ่มๆมารุมเร้าเธอมากครับจนกระทั่งวันนึงเธอทักมาหาผมด้วยอาการที่ดูอารมณ์ดีเธอทักแล้วส่งรูปไลน์ผู้ชายคนนึงมาพร้อมกับถามผมว่าคนนี้ใครผมก็บอกไปว่าเปนเพื่อนผมครับเธอชมนู่นนี่สารพัดแถมยังดูอารมดีสิ่งที่ผมทำได้คือการขำกลบเกลื่อนครับทำเป็นว่ามีความสุขทั้งๆที่จริงแล้วข้างในร้องไห้หนักมากๆอะไรที่ทำให้ผมหนักใจขึ้นไปอีกรู้ไหมครับ....มันคือ"ผมต้องให้คำปรึกษาเธอเรื่องนี้"ผมก็ช่วยเธอนะครับเธอจะชอบถามว่าควรตอบยังไงดีอะไรแบบนี้ครับแล้วสิ่งที่ผมกลัวก็ค่อยๆเกิดขึ้นครับเธอตอบผมช้าลงขึ้นเรื่อยๆหายไปจากการสนทนาบ่อยครั้งเธอกลับมาพร้อมกับเหตุผลต่างๆทุกครั้งแต่ผมไม่เคยเชื่อเลยครับเพราะสิ่งที่ผมคิดว่าเธอหายไปทำคือ"เธอไปคุยกับคนนั้น"การคุยของผมกับเธอไม่เหมือนเดิมครับเธอมักจะตอบเป็นแค่คำเชื่อประโยคกับผมเหมือนกับว่าผมคุยคนเดียวสิ่งที่เธอตอบคือ อืมมๆ อ่าห้ะ ใช่ๆ อะไรแบบนี้ครับแล้วจากที่เคยโทรหากันทุกวันมันเปลี่ยนไปครับปกติเธอเปนคนนอนดึกมากโทรยันเช้าทุกวันแต่มาตอนนี้4-5ทุ่มเธอบอกเธอจะนอนเพราะเธอง่วงสิ่งที่ผมคิดมันตรงข้ามครับผมคิดว่าเธอไม่อยากคุยกับผมเธออยากคุยกับอีกคนเธออยากโทรหาอีกคนมากกว่า บางครั้งผมเครียดจนต้องนั่งร้องไห้คนเดียวก็มีครับผมกลัวครับว่าถ้าเกิดเธอไปคบกับคนคนนั้นจริงๆ "ผมอาจกลายเป็นเพียงอากาศไปเลยก็ได้"
หนักใจเรื่องรักเพื่อนครับ