ปรึกษาปัญหาหัวใจหน่อยค่ะ

ขอเล่าเรื่องตั้งแต่เริ่มเลยนะค่ะ คือฉันได้รู้จักผู้ชายมาคนนึงมาประมาน 3 ปีกว่าๆแล้ว โดยสมัยนั้นเป็นยุคบุกเบิกของบีบี มีพินแปลกหน้าปริศนาทักมา โดยส่วนตัวคนที่คุยโดยไม่รู้จักเราก็ไม่ได้ให้ความจริงใจไปมากอยู่แล้ว แต่ใครแอดมาเราก็คุยสนุกๆ จนวันนึงเค้านัดเจอเราก็รู้สึกว่าเค้าไม่ได้อันตรายไม่ได้น่ากลัว เป็นคนตลกเฮฮาด้วยซ้ำ แถมมารู้อีกทีว่ารู้จักกับเพื่อนสนิทเราสมัยม.ต้น ทำให้เราเริ่มเปิดใจรับเค้า ตอนนั้นเค้าก็เข้ามาแบบกึ่งเพื่อนกึ่งจีบ แต่เพื่อนหลายคนก็เชียร์ให้เราคบกัน แต่เค้าไม่ได้พูดว่าชอบเราเลยคิดว่าเค้าแค่ม่อๆไม่ได้อะไร แต่ความสบายใจที่อยู่กับเค้ามันน่าจะรักษาได้นานกว่าถ้าอยู่ในรูปแบบของเพื่อน แต่ตอนนั้นเค้าดีกับเรามากไปรับไปส่งตลอด พาไปกินข้าวและเที่ยวด้วยกันตลอด จนวันนึงเค้าก็พูดขึ้นมาว่าชอบเรา แต่เรายังลืมแฟนเก่าไม่ได้เลยปฏิเสธิเค้าไป เค้าเหมือนเจ็บจากเรามากทั้งๆที่คอยดูแลคอยหวังดีคอยอยู่ข้างๆมาตลอดกลับไม่ได้อะไรกลับมาเลย จนปีที่สองเค้าเหมือนเริ่มถอยจากเราไปเริ่มเปลี่ยนความคิดในหลายๆเรื่อง เราเองก็โสดมาตลอดไม่ได้ติดคบใคร และสนใจแต่งาน(คือเราเรียนไม่จบม.หก เริ่มทำงานตั้งแต่ม.หก) เค้ากับเราเริ่มห่างจากกัน จนเค้ามีแฟน เราแบบหึงมาก แต่พูดอะไรไม่ได้ ได้แต่พูดว่า มีแฟนแล้วหายไปเลยเน่อะ หลังจากนั้นเราเลยมีบ้าง แล้วเราก็ห่างกันแบบจิงจัง จนเราเลิกกับแฟนเค้าก็เลิกกับแฟน เค้าชวนเราไปลอยกระทงปีที่ผ่านมาอ่ะค่ะ เราก็ไป เค้าก็ยื่นมือมาจับเราแบบเรารู้สึกอบอุ่นมากกกก จนแปลกใจตัวเองว่าเราชอบเค้าเหรอทั้งๆที่ผ่านมาตั้งนานไม่ชอบ แล้วพอขึ้นรถขากลับเหมือนเราคิดถึงเค้ามากจนเพล้อไปกอดเค้าแลัวเค้าก็ฉวนฝยโอกาสหอมแก้มเรา เราก็ด่าเค้าไปว่าฉวยโอกาสมาก!!! แต่ในใจลึกๆเขินมากปนกับงงมากว่าคืออะไร เราตั้งใจประชดแฟนเก่าด้วยการควงผชมาเย้ย พอๆกับช่วงที่เค้าคบผญอีกคนแต่ดูไม่ได้จิงจังอะไร เราคบคนใหม่นี่ได้นึงเดือนแต่ก็ไม่ได้รักเหมือนกันและผชคนแรกที่เรานึกถึงคือเค้า เราเริ่มกลับมาสนิทกันอีกครั้งหลังจากเราโสดทั้งคู่ จนเราถามว่าเค้ายังชอบเราอยู่มั้ย เค้าก็บอกว่าชอบ เราเลยขอเค้าคบแต่เค้ากลับปฏิเสธิเรากลัวว่าเราจะแค่เหงาแล้วมาอะไรรึป่าว แต่ใจลึกๆเราแอบรู้แอบเห็นแฟนคนเก่าเค้าทักมาอยู่เพราะนี้รึป่าว เค้าเลยยังไม่พร้อมมาหาเรา เราเลยพิสูจน์ว่า เฮ้ย นี่ไม่ได้เหงานะ นี่เจอคนมาหลายรูปแบบแต่มีเค้าคนเดียวที่เราคิดถึงมาจนถึงทุกวันนี้ เค้าเป็นคนที่อยู่ข้างเราจนมาถึงวันนี้ ในเมื่อวันนี้เราต่างก็ไม่มีใคร เราก็พร้อมจะหยุดที่เค้า ช่วงเวลาที่พิสูจน์ใจกันนี่เปนช่วงที่หวานมากๆ เพราะเราเจอกันทุกวันเลย จนทุกคนก็รับรู้ว่าเราสองคนคบกัน โดยที่เราก็ยังไม่ได้พูดกันอย่างชัดเจนแต่ก็รู้ว่าเรารักกัน แต่พอเปนแฟนกันจิงๆกลับมีปัญหาจุกจิกมากมาย คือ เค้าไม่ได้ตามใจเราทุกเรื่องเหมือนสมัยสองปีที่แล้ว เราชอบเค้าสองปีที่แล้วมากกว่า เค้าตอนนี้เค้ากินเหล้า สูบบุหรี่ ดูดกัญ แล้วเหมือนเปนคนใจแข็งขึ้น เริ่มไม่ยอมไม่ตามใจเหมือนเมื่อก่อน เราเลยอยากเลิกกับเค้าหลายที แต่พอพูดปุ้บตัวเราเองเหมือนทำใจ ไม่ได้ แต่ไม่ได้รู้สึกผิดที่ไม่คบกับเค้าตั้งแต่ตอนนั้นเพราะจิงๆเค้าตอนนั้นใจอ่อนใจง่ายเกิน ิยากใฟ้เค้าลองคบลองรักคนอื่นดู อยากให้มีประสบการณ์เรื่องความรักบ้างพอเค้าคบเราจะได้ ใช้บทเรียนต่างๆมารักษาดูแลเรามากกว่าเดิม (แต่ก็เจ็บนะตอนเห็นเค้ารักคนอื่น) ถามว่าวันที่เค้ากลับมาเนี่ย เค้าเองก็เปลี่ยนไปเยอะ แต่ทำไมเราถึงเลิกไม่ได้ เพราะเรารักเค้าไปแล้ว ปกติเราคบใครจะมีเหตุผล แต่คบเค้าเราใช้ความรู้สึกล้วนๆ ไม่มีเหตุผลเลย ทำให้ทุกครั้งที่ทะเลาะดันมันรุนแรง ครั้งแรกที่เราบอกเลิกเค้าเพราะรู้สึกว่าเค้าไม่สนใจเรา เค้าก็ อืม เลิก ไม่ง้อไม่อะไรจนเราถามว่าเค้าว่าทำไมไม่ง้อเลย เค้าบอกว่าเคารพในการตัดสินใจของเราเราคงคิดดีแล้ว เราดีขึ้นเราก็เปลี่ยนใจกลับไปคบต่อ เค้าเริ่มมีนิสัยขี้โกหก เราจับได้ เราก็ผรีบความเข้าใจแล้วจะไม่ทำอีก จนล่าสุดมีพี่มาบอกว่าเค้าแอบไปกินเหล้า เราโวยวายไม่ฟังเค้าเพราะเคยพูดไปแล้วว่าทำอีกจะเลิก เรามารู้ทีหลังอีกทีว่าเค้าไม่ได้ไป แต่เราก็พูดคำว่าเลิกไปแล้ว เราพูดกับเค้าแรงมากด้วย จนตอนนี้จะทำยังไงดีค่ะ เค้าเคยพูดแล้วว่าไม่ใช่คำพูดเล่นๆต้องคิดดีแล้วถึงพูดออกมา ในความคิดเราอ่ะ เราก็คิดดีแล้วเพราะเราเข้าใจผิดว่าเค้าแอบเราไปกินเหล้าจิงๆ แต่นี้ต้องเลิกกันเพราะเข้าใจผิดจะทำไงดีค่ะ เสียดายความสัมพันธ์ตลอดสามปี เรายังรักเค้าอยู่แต่เรารับคนทำผิดซ้ำๆไม่ได้จิงๆถึงพูดไปแบบนั้น แล้วคำพูดที่เราทะเลาะกันทำให้หนูรู้สึกว่าเค้าจะไม่กลับมา อยากให้เค้ากลับมามากๆต้องทำไงค้ะ