บังเอิญผมเจอเธอ...บังเอิญผมเชื่อในพรหมลิขิต

สวัสดีครับ   นี่เป็นกระทู้แรกของผม (ยืมล๊อคอินน้องสาวเข้า)
เนื่องจากน้องสาวผมอยากแชร์ประสบการของผมกับพรหมลิขิต
ทำให้ผมได้พบรักกับภรรยาสุดเลิฟของผมครับ.....  
พึ่งเป็นกระทู้แรกของผม ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยครับ


ผมชื่อต่อ  ทำงานสถาปนิคให้กับพ่อของผมครับ   หลังจากที่ผมเล่าเรียนเพียรศึกษาลากมาจนจบปริญญา
ผมได้เข้ามารับช่วงธุรกิจของพ่ออย่างเต็มตัว    มันช่างเหน็ดเหนื่อยไม่มีเวลาหาแฟนครับ  
จนผมเคลียร์งาน และนัดกับเพื่อนเพื่อที่จะไปพักผ่อน  สถานที่พวกสิงแมงกะไซค์อย่างพวกผมไปก็ต้องกาญจนบุรี
ซึ่งไม่ไกลจากบ้านผมจังหวัดราชบุรีนัก
ผมเตรียมแพ็คกระเป๋าด้วยความตื่นเต้น ซึ่งผมไม่ได้กางเต้น  ค้างป่ากับเพื่อนมาหลายปีแล้ววววว

พรหมลิขิต  1

วันนี้พวกผมออกเดินทางเช้า  ผมออกมาได้สักระยะ ผมประสบอุบัติเหตุเนื่องจากรถยนต์คันนึงเลี้ยวยูเทิร์นกะทันหัน
ผมประสานงานอย่างจัง ตอนนั้นผมนึกถึงครอบครัว  พ่อ  แม่  น้อง ผมไม่รู้ว่าผมลอยไปทางไหน
ผมลืมตาเห็น รถยนต์คันนึงห่างจากผมไม่ถึงคืบ  ผมโชคดีมากครับที่เค้าเบรกทัน เธอลงมาดูผม

เธอ  :  พี่โอเคมั้ยคะ  (เธอคงถามด้วยตกใจ)
ผม  :  ------
เธอ :  เจ็บตรงไหนคะ
ผม  :  พยายามลุกขึ้น
เธอ :  อย่าพึ่งขยับนะคะ
ผม : -------
เธอ :  พี่ลุกไหวมั้ยคะ
ผม  :  เมื่อกี้พึ่งจะบอกว่าอย่าขยับบบบบ (คิดในใจ)
    
ผมพยายามหอบสังขารเข้าข้างทางโดยมีเธอช่วยพยุง  หลังจากนั้นเธอก็วุ่นวายโทรตามรถพยาบาลให้ผม  
โดยที่ป้าวัยทองคู่กรณีไม่สนใจผมเลย  เดินดูแต่รถตัวเองว่าเป็นรอยบุบตรงไหน  แล้วหันมาว่าผมขี่รถยังไง
ไม่มองเลยหรอ  เสียเวลาทำธุระหมด เธอเห็นผมถูกป้าวัยทองบ่นอยู่  เธอเลยมาช่วยผมหลังจากวางโทรศัพท์ ......

เธอ :  เจ๊ค่ะ  ไม่มีใครอย่าให้เกิดหรอกคะอุบัติเหตุเนี่ยมันเสียเวลาทั้งนั้นแหละ  
          นี่เค้าเจ็บนะคะ  เจ๊ยังไม่มาดูเลย
ป้าวัยทอง  :แล้วน้องยุ่งอะไรด้วย
เธอ :  นี่เพื่อนหนูนิคะ
ผม  :  นี่เพื่อนกรูหรอฟะ   หน้าโคตรเด็ก   
เธอ  :  พี่คะ เดี๋ยวหนูอยู่เป็นเพื่อนเอง  อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวรถพยาบาลมาก็ปลอดภัยแล้วคะ

    ผมซึ้งในน้ำใจเธอมา  อย่างน้อยเธอก็ม่ทิ้งผมจนกว่าเพื่อนผมจะวนกลับมา  ผมได้แต่พูดขอบคุณเธอ  

หลังจากนั้นเพื่อนผมวนกลับมา  และเธอก็ลาผม
เธอ : เพื่อนพี่มาแล้ว  หนูไปก่อนนะคะ
ผม :  ขอบคุณนะครับ
เธอ  :  หายไวๆ นะคะ

นางฟ้าของผมไปแล้ว  ผมพบเธอครั้งแรก  ผมจำได้ทุกคำพูดและกิริยาของเธอ  
ผมให้เพื่อนผมจดทะเบียนรถเธอไว้  เผื่อว่าวันนึงผมจะได้ตามหาเธอ.......

จบเรื่องที่ยุ่งเยิง ออกจากโรงพยาบาลมาพักรักษาตัวที่บ้านสักระยะ  โดยรวมประมาณเกือบ  3 เดือน
เพื่อนๆ  ผมมาเม้ามอยที่บ้าน  ทำให้ผมนึกถึงนางฟ้า  ใช่ ! ผมลืมเธอสนิทเลย  
จากนั้นผมจึงได้จัดการให้พ่อผมช่วย โดยให้เพื่อนพ่อผมหาเจ้าของทะเบียนรถของเธอที่ขนส่ง
ผมรออย่างใจจดใจจ่อและภาวนาว่าน่าจะหาได้  ผมนอนคิดถึงโทรทุกคืน  เธอน่ารักครับ
ตาโต  จมูกโด่ง  ผิวสีแทน  ตัวหอมๆ  ผมสั้น มีหนวดนิดๆ ถ้าผมได้เธอเป็นแฟนนี่จะหอมแก้มทั้งวันเลย  (แอบหื่นครับ5555)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่