ผมเลิกกับคนที่ผมรักมากมาปีกว่า ๆ แล้ว ตอนเลิก ประมาณ 6 เดือนแรก ก็มีผมนี่แหละที่ทักเขาไปประจำ ผมก็รู้สึกว่า เขาคงรำคานเรามั่งแหละ 555+
ก็เขาไม่เคยทักมาเลยหนิ เวลาตอบก็สุภาพ รู้สึกเหมือนเราเป็นแค่คนรู้จักกันเฉย ๆ ไม่เคยลึกซึ้งอะไรกันมา จากนั้นอยู่ดี ๆ บันชีไลน์เขาก็หายไป ผมไปลื้อดูในรายการบล็อกก็ไม่มี รายกการที่ซ่อนก็ไม่มี เขาคงบล็อกหรือไม่ก็ลบผมไปแล้วมั้ง จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก เฟสเขาบล็อคผม เพราะเขาอยากให้ผมตัดใจ แต่จริงเขาก็แค่รำคานมากกว่ามั้ง แล้ววันนึงเพื่อนผมก็ชวนสมัครทวิต ด้วยความหื่นของมันที่บอก ทวิตโชว์รูป 18+ ผมก็หื่นเช่นกันรีบสมัครเข้าไปดู แต่อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงเขาเลยลองค้นหาเพื่อนโดย พิมพ์ชื่อเขาที่คิดว่าเขาน่าจะตั้ง เจอด้วย ผมดีใจมากเลยนะที่เจอ แต่ที่ทวิตเขาแลดูเหมือนจะพูดถึงแฟนใหม่ แทบทุกโพสเลย ผมก็เลยลองโพสหน้าทวิตเขา ดีใจมาก ถึงจะเป็นประโยคสั้น ๆ แต่โคตรดีใจเลย อย่างน้อยก็ได้คุยกันนิดนึง อย่างน้อยช่องทางติดต่อเขาก็มีมาบ้างแล้ว
แต่ก็ไม่กล้าคุยอะไรกับเขา เขาก็มีแฟนใหม่แล้ว ผมนี่สิที่มีคนเข้ามาแต่ก็ผ่านไป ไม่รุ้ว่าตัวผมเนี่ยไม่ดี หรือว่าลืมเขาไม่ได้กันแน่ แต่คบใครที่นายกว่าเขา ต่อให้เลิกกันผมไม่เคยเสียน้ำตาเลย ไม่น่าเชื่อนะว่าคน ๆ นึงเนี่ย มีอิทธิพลต่อใจเรามากขนาดนี้ ผมคงน่าตาและนิสัยแย่เกินไปมั้ง 555 ไม่รุ้สิ สิ้นเดือนก็วันเกิดเขาแล้ว ผมก็คิดไม่ถูกนะ ว่า การที่เราไปอวยพรให้เขา กับการที่เราอยู่เฉย ๆ ปล่อย ๆ ไป อันไหนดีกว่ากัน แต่คิดว่าเอยู่เฉย ๆ เขาน่าจะดีใจกว่ามั้ง อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองมั่งนะ ว่า เขาก็ยังไม่ลืมเราซัสนิทหรอก ใจนึงเขาต้องมีเราบ้างแหละ แต่ความเป็นจริงมันโหดร้ายนะ ที่เห็นและเป็นอยู่นี่ ทำให้รู้ว่า เขาไม่ได้รักเราหรอก เขาคงแค่มีความสุขล่ะ แต่เรานี่สิ หมดใจให้เขาไปแล้ว บางทีก็คิดนะ เรา "โง่" หรอ ทั้ง ๆ ที่ ทำไม ๆ เราถึงไม่คิดแบบเขามั่งล่ะ เพื่อน ๆ ก็ถามเมื่อก่อนมีกิ๊กเยอะแยะ แบทนี่หมดไวมาก ทุกวันนี้แบทแทบไม่กระดิก วันๆ ถูจอ หน้าเฟส ขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่มีใครคุย คนมาจีบก้ไม่เอา เคยเปิดใจลองคบ ก้ไปไม่รอด มีแต่คนบอกผมไม่ได้รักเขา ผมมีคนอยุ่แล้วในใจ ผมก็แก้ตัวไปเรื่อย ๆ จนเขาก็ทนไม่ได้ ผมก็อยู่ปกตินะ เขาดูออกขนาดนั้นเลยหรอ
ทำไมผมมองตัวผมเองไม่ออกเลยล่ะ จากนั้นผมก็คิดว่า ถ้าผมยังลืมเขาไม่ได้ผมก็จะไม่รักใครอีกเลย แต่ก็นะคงโสดไปเรื่อย ๆ แหละ 55
ขอบคุณที่มาฟังผมระบายนะ
ABTK
รักใครไม่ได้อีกแล้วมั้ง
ก็เขาไม่เคยทักมาเลยหนิ เวลาตอบก็สุภาพ รู้สึกเหมือนเราเป็นแค่คนรู้จักกันเฉย ๆ ไม่เคยลึกซึ้งอะไรกันมา จากนั้นอยู่ดี ๆ บันชีไลน์เขาก็หายไป ผมไปลื้อดูในรายการบล็อกก็ไม่มี รายกการที่ซ่อนก็ไม่มี เขาคงบล็อกหรือไม่ก็ลบผมไปแล้วมั้ง จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก เฟสเขาบล็อคผม เพราะเขาอยากให้ผมตัดใจ แต่จริงเขาก็แค่รำคานมากกว่ามั้ง แล้ววันนึงเพื่อนผมก็ชวนสมัครทวิต ด้วยความหื่นของมันที่บอก ทวิตโชว์รูป 18+ ผมก็หื่นเช่นกันรีบสมัครเข้าไปดู แต่อยู่ดี ๆ ก็คิดถึงเขาเลยลองค้นหาเพื่อนโดย พิมพ์ชื่อเขาที่คิดว่าเขาน่าจะตั้ง เจอด้วย ผมดีใจมากเลยนะที่เจอ แต่ที่ทวิตเขาแลดูเหมือนจะพูดถึงแฟนใหม่ แทบทุกโพสเลย ผมก็เลยลองโพสหน้าทวิตเขา ดีใจมาก ถึงจะเป็นประโยคสั้น ๆ แต่โคตรดีใจเลย อย่างน้อยก็ได้คุยกันนิดนึง อย่างน้อยช่องทางติดต่อเขาก็มีมาบ้างแล้ว
แต่ก็ไม่กล้าคุยอะไรกับเขา เขาก็มีแฟนใหม่แล้ว ผมนี่สิที่มีคนเข้ามาแต่ก็ผ่านไป ไม่รุ้ว่าตัวผมเนี่ยไม่ดี หรือว่าลืมเขาไม่ได้กันแน่ แต่คบใครที่นายกว่าเขา ต่อให้เลิกกันผมไม่เคยเสียน้ำตาเลย ไม่น่าเชื่อนะว่าคน ๆ นึงเนี่ย มีอิทธิพลต่อใจเรามากขนาดนี้ ผมคงน่าตาและนิสัยแย่เกินไปมั้ง 555 ไม่รุ้สิ สิ้นเดือนก็วันเกิดเขาแล้ว ผมก็คิดไม่ถูกนะ ว่า การที่เราไปอวยพรให้เขา กับการที่เราอยู่เฉย ๆ ปล่อย ๆ ไป อันไหนดีกว่ากัน แต่คิดว่าเอยู่เฉย ๆ เขาน่าจะดีใจกว่ามั้ง อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองมั่งนะ ว่า เขาก็ยังไม่ลืมเราซัสนิทหรอก ใจนึงเขาต้องมีเราบ้างแหละ แต่ความเป็นจริงมันโหดร้ายนะ ที่เห็นและเป็นอยู่นี่ ทำให้รู้ว่า เขาไม่ได้รักเราหรอก เขาคงแค่มีความสุขล่ะ แต่เรานี่สิ หมดใจให้เขาไปแล้ว บางทีก็คิดนะ เรา "โง่" หรอ ทั้ง ๆ ที่ ทำไม ๆ เราถึงไม่คิดแบบเขามั่งล่ะ เพื่อน ๆ ก็ถามเมื่อก่อนมีกิ๊กเยอะแยะ แบทนี่หมดไวมาก ทุกวันนี้แบทแทบไม่กระดิก วันๆ ถูจอ หน้าเฟส ขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่มีใครคุย คนมาจีบก้ไม่เอา เคยเปิดใจลองคบ ก้ไปไม่รอด มีแต่คนบอกผมไม่ได้รักเขา ผมมีคนอยุ่แล้วในใจ ผมก็แก้ตัวไปเรื่อย ๆ จนเขาก็ทนไม่ได้ ผมก็อยู่ปกตินะ เขาดูออกขนาดนั้นเลยหรอ
ทำไมผมมองตัวผมเองไม่ออกเลยล่ะ จากนั้นผมก็คิดว่า ถ้าผมยังลืมเขาไม่ได้ผมก็จะไม่รักใครอีกเลย แต่ก็นะคงโสดไปเรื่อย ๆ แหละ 55
ขอบคุณที่มาฟังผมระบายนะ
ABTK