คือวันที่ 26/04/58 เราได้นั่งรถตู้สายสัตหีบ-กรุงเทพ จากการไปเที่ยวที่แสมสารกับแฟนและจะไปลงที่หมอชิต
เนื่องจากเราเป็นคนที่เมารถหนักมากกกกกกกกก และที่นั่งของเราก็ดันอยู่หลังสุด (เราไปช้าที่นั่งเเถวหน้าเต็มหมดแล้ว)
ทำให้ 3 ชม. ในการนั่งรถจากสัตหีบเข้ากรุงเทพ เป็นการนั่งรถที่ฮาร์ดคอมากกกก นั่งไปโยกหัวไป
ตัวเองยิ่งเมารถอยู่แล้ว จะหลับก็หลับไม่ค่อยลง เพราะหัวโยกตลอดเวลา ก็อ้วกสิครับงานนี้ เเต่ยังดีที่เราพกถุงหูหิ้วตลอด เลยไม่ไปเละรถตู้เค้าเข้า
พอถึงหมอชิต เรากับแฟนลุกเป็นคู่สุดท้าย คนขับก็หันมามอง (คนขับเป็นผู้หญิงค่ะ ผู้หญิงห้าว ผมสั้น อายุน่าจะ 40 ปลาย)
เค้าก็หันมาถามว่า "เป็นอะไร ไหวรึป่าว" เราก็บอก "ปล่าวค่ะปล่าว" เค้าก็ถาม "เมารถหรอ" เราเลยตอบไปว่า "ค่ะ"
เเล้วเเฟนเราก็พยุงเราออกจากรถค่ะ เเล้วเนื่องด้วยนั่งรถมานาน ทำให้ขาเราเป็นตะคริวค่ะ เราก็เกาะไหล่เเฟนแล้วขาเขย่งๆ บอกแฟนว่า หยุดเดินก่อน ขาเค้าเป็นตะคริว
คนขับรถตู้คนเดิมเค้าก็เดินมาถามเราอีกรอบค่ะ ว่าเป็นอะไร เราเลยตอบไปว่า ขาเป็นตะคริว คนขับเเถวนั่งเลยหาเก้าอี้เรานั่ง แล้วคนขขับรถตู้คนนั้นเค้าก็เดินมานั่งตรงหน้าเรา จับๆ ขาเราดูค่ะ
คนขับรถตู้อีกคนที่เป็นผู้ชายก็เดินมาเจอค่ะ เเล้วเค้าเลยบอกว่า "บีบเลยๆ เป็นตะคริว บ่อยไว้เฉยๆ มันไม่หายหรอก บีบเลยๆ " แล้วคนขับรถตู้ที่เป็น ผญ เค้าก็จัดการบีบขาเราเลยค่ะ
เราก็ร้องสิค่ะ (ใครที่เคยเป็นตะคริวจะเข้าใจดีว่า ถ้าเป็นเเล้วมีอะไรมีโดนมันจะเจ็บจี๊ดๆ) แปปเดียว ขาเราก็หายจากเป็นตะคริว คนขับที่เป็น ผช ก็เลยบอกว่า "เห็นไหม จี๊ดแปปเดียว เดี๋ยวก็หาย"
แล้วเราก็จัดการขอบคุณเค้าเสร็จสรรพ แฟนเราก็พยุงจะพาเราไปนั่ง คนขับรถตู้คนเดิมเค้าก็ถามค่ะว่า "เมารถ เอายาดมมั้ย" เราเลยบอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ แล้วแฟนก็พาเราไปนั่งค่ะ
ที่มาตั้งกระทู้ก็ไม่มีไรมากหรอกค่ะ แค่อยากนำเรื่องราวดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง เคยอ่านเรื่องราวเเย่ๆ ของคนขับรถตู้มาเยอะ ทั้งตัวเองก็ไม่เคยนั่ง ก็กลัวๆ เหมือนกัน มาเจอแบบนี้ก็ชื่นใจ
ถ้าป้าคนขับรถตู้หรือพี่ๆ ลุงๆ คนขับรถตู้แถวนั้นที่คอยดูแลหาเก้าอี้ให้หนูนั่ง ผ่านมาเจอกระทู้นี้ หนูขอกราบขอบพระคุณอีกครั้งนะคะ ถึงมันจะเป็นอะไรที่ดูเล็กน้อย แต่หนูรู้สึกดีใจมากๆ เลยที่ได้รับน้ำใจในครั้งนี้
ขอบคุณค่ะ
มาดูการกระทำของคนขับรถตู้สายสัตหีบ-กรุงเทพ
เนื่องจากเราเป็นคนที่เมารถหนักมากกกกกกกกก และที่นั่งของเราก็ดันอยู่หลังสุด (เราไปช้าที่นั่งเเถวหน้าเต็มหมดแล้ว)
ทำให้ 3 ชม. ในการนั่งรถจากสัตหีบเข้ากรุงเทพ เป็นการนั่งรถที่ฮาร์ดคอมากกกก นั่งไปโยกหัวไป
ตัวเองยิ่งเมารถอยู่แล้ว จะหลับก็หลับไม่ค่อยลง เพราะหัวโยกตลอดเวลา ก็อ้วกสิครับงานนี้ เเต่ยังดีที่เราพกถุงหูหิ้วตลอด เลยไม่ไปเละรถตู้เค้าเข้า
พอถึงหมอชิต เรากับแฟนลุกเป็นคู่สุดท้าย คนขับก็หันมามอง (คนขับเป็นผู้หญิงค่ะ ผู้หญิงห้าว ผมสั้น อายุน่าจะ 40 ปลาย)
เค้าก็หันมาถามว่า "เป็นอะไร ไหวรึป่าว" เราก็บอก "ปล่าวค่ะปล่าว" เค้าก็ถาม "เมารถหรอ" เราเลยตอบไปว่า "ค่ะ"
เเล้วเเฟนเราก็พยุงเราออกจากรถค่ะ เเล้วเนื่องด้วยนั่งรถมานาน ทำให้ขาเราเป็นตะคริวค่ะ เราก็เกาะไหล่เเฟนแล้วขาเขย่งๆ บอกแฟนว่า หยุดเดินก่อน ขาเค้าเป็นตะคริว
คนขับรถตู้คนเดิมเค้าก็เดินมาถามเราอีกรอบค่ะ ว่าเป็นอะไร เราเลยตอบไปว่า ขาเป็นตะคริว คนขับเเถวนั่งเลยหาเก้าอี้เรานั่ง แล้วคนขขับรถตู้คนนั้นเค้าก็เดินมานั่งตรงหน้าเรา จับๆ ขาเราดูค่ะ
คนขับรถตู้อีกคนที่เป็นผู้ชายก็เดินมาเจอค่ะ เเล้วเค้าเลยบอกว่า "บีบเลยๆ เป็นตะคริว บ่อยไว้เฉยๆ มันไม่หายหรอก บีบเลยๆ " แล้วคนขับรถตู้ที่เป็น ผญ เค้าก็จัดการบีบขาเราเลยค่ะ
เราก็ร้องสิค่ะ (ใครที่เคยเป็นตะคริวจะเข้าใจดีว่า ถ้าเป็นเเล้วมีอะไรมีโดนมันจะเจ็บจี๊ดๆ) แปปเดียว ขาเราก็หายจากเป็นตะคริว คนขับที่เป็น ผช ก็เลยบอกว่า "เห็นไหม จี๊ดแปปเดียว เดี๋ยวก็หาย"
แล้วเราก็จัดการขอบคุณเค้าเสร็จสรรพ แฟนเราก็พยุงจะพาเราไปนั่ง คนขับรถตู้คนเดิมเค้าก็ถามค่ะว่า "เมารถ เอายาดมมั้ย" เราเลยบอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ แล้วแฟนก็พาเราไปนั่งค่ะ
ที่มาตั้งกระทู้ก็ไม่มีไรมากหรอกค่ะ แค่อยากนำเรื่องราวดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง เคยอ่านเรื่องราวเเย่ๆ ของคนขับรถตู้มาเยอะ ทั้งตัวเองก็ไม่เคยนั่ง ก็กลัวๆ เหมือนกัน มาเจอแบบนี้ก็ชื่นใจ
ถ้าป้าคนขับรถตู้หรือพี่ๆ ลุงๆ คนขับรถตู้แถวนั้นที่คอยดูแลหาเก้าอี้ให้หนูนั่ง ผ่านมาเจอกระทู้นี้ หนูขอกราบขอบพระคุณอีกครั้งนะคะ ถึงมันจะเป็นอะไรที่ดูเล็กน้อย แต่หนูรู้สึกดีใจมากๆ เลยที่ได้รับน้ำใจในครั้งนี้
ขอบคุณค่ะ