คือถามว่าตอนนี้ตัวเองรู้สึกยังไง???
อยากบอกว่าอยากร้องมากค่ะ มีครอบครัวกับเค้าทั้งทีมีแต่ทุกข์ ถามว่าสุขมีมั้ย? มีค่ะ ถ้าแบ่งเป็นเปอร์เซนต์ ทุกข์สัก 70% ล่ะกัน เพราะอะไรหรอ แต่งแล้วแย่งกันอยู่ด้วยหน้าที่การงาน ปีแรกไปคุย กินข้าวกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง ดีน่ะที่เค้าไม่เล่นด้วย ตอนนั้นท้องแรก ปีที่สองไปคุยกับพนักงานเซเว่นถึงขนาดหนีหายกันไปเดือนนึง บอกจะเลิกกับเราแล้วจะแต่กับมัน ทั้งที่เราท้องอยู่ใกล้คลอดล่ะ ปีที่สามนี้หนักยิ่งกว่า จะหย่ากับเราเพราะไปคุยอยู่กับผู้หญิงอีกคนแต่คราวนี้บอกผู้หญิงน่ะว่ามีลูกมีเมียแล้ว แต่ให้ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมใก้มาเลิกกับเมียเก่าซะก่อน สุดท้ายเราเลยบุกไปที่บ้านหาพ่อแม่ฝ่ายหญิง ถามว่าทำไมไม่ไปบ้านฝ่ายชายล่ะ? ไปแล้วแต่ไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครเลยสักคนที่จะมาตักเตือนลูกชายเค้า หายไปเดือนนึง เราเริ่มทำใจได้ มันกลับมา ไม่มีมาขอโทดพ่อแม่เราสักคำ สักเดือนนึงผ่านไปทะเลาะมีปากเสียงกัน มันต่อยเรา เลยแจ้งตำรวจไป ถามว่า ณ เวลานั้นใครอยู่แม่เค้าอยู่ แม่เรารู้เรื่องมารับถามว่ามีผู้ใหญ่ฝ่ายชายออกมาต้อนรับหรือพูดคุยมั้ย? ไม่มีหายขึ้นห้องไปหมด ไปตามไม่มีใครลงมา ผู้ชายนอกจากจะไม่ขอโทดพ่อแม่ฝ่ายหญิงแล้วยังเถียงหน้าด้านๆ ณ ตอนที่อยู่กับมันงานบ้านก้อต้องทเองำทุกอย่าง ถามว่ามันมีช่วยมั้ยไม่มี นอกจากไม่มีช่วยแล้วกินตรงไหนทิ้งตรงนั้น เสื้อถอดตรงไหนโยนตรงนั้น บอกคำเดียวงานบ้านมันหน้าที่ผู้หญิง มันมีอาชีพขายของไปหามันก้อไปช่วยอ่ะน่ะ แต่มันใช้กูอย่างกับทาส กลับบ้านก้อต้องทำงานบ้าน กว่าจะได้นอนต้องรอให้มันกินข้าวเสดก่อน ซึ่งก้อแล้วแต่อารมมันว่ามันอยากกินข้าวตอนไหน ขี้เกียจก้อที่หนึ่ง อาบนำ้นี้ไม่ต้องพูดถึง 4-5 วันอาบที เผลอๆ เป็นอาทิตย์ ถามว่าพูดกับมันมั้ยพูดน่ะ จนหลังๆ ขี้เกียจพูด มีอีกเยอะไว้มาเล่าใหม่น่ะ....
คืออยากระบาย
อยากบอกว่าอยากร้องมากค่ะ มีครอบครัวกับเค้าทั้งทีมีแต่ทุกข์ ถามว่าสุขมีมั้ย? มีค่ะ ถ้าแบ่งเป็นเปอร์เซนต์ ทุกข์สัก 70% ล่ะกัน เพราะอะไรหรอ แต่งแล้วแย่งกันอยู่ด้วยหน้าที่การงาน ปีแรกไปคุย กินข้าวกับเพื่อนผู้หญิงคนนึง ดีน่ะที่เค้าไม่เล่นด้วย ตอนนั้นท้องแรก ปีที่สองไปคุยกับพนักงานเซเว่นถึงขนาดหนีหายกันไปเดือนนึง บอกจะเลิกกับเราแล้วจะแต่กับมัน ทั้งที่เราท้องอยู่ใกล้คลอดล่ะ ปีที่สามนี้หนักยิ่งกว่า จะหย่ากับเราเพราะไปคุยอยู่กับผู้หญิงอีกคนแต่คราวนี้บอกผู้หญิงน่ะว่ามีลูกมีเมียแล้ว แต่ให้ผู้หญิงคนนั้นไม่ยอมใก้มาเลิกกับเมียเก่าซะก่อน สุดท้ายเราเลยบุกไปที่บ้านหาพ่อแม่ฝ่ายหญิง ถามว่าทำไมไม่ไปบ้านฝ่ายชายล่ะ? ไปแล้วแต่ไม่มีใครสนใจ ไม่มีใครเลยสักคนที่จะมาตักเตือนลูกชายเค้า หายไปเดือนนึง เราเริ่มทำใจได้ มันกลับมา ไม่มีมาขอโทดพ่อแม่เราสักคำ สักเดือนนึงผ่านไปทะเลาะมีปากเสียงกัน มันต่อยเรา เลยแจ้งตำรวจไป ถามว่า ณ เวลานั้นใครอยู่แม่เค้าอยู่ แม่เรารู้เรื่องมารับถามว่ามีผู้ใหญ่ฝ่ายชายออกมาต้อนรับหรือพูดคุยมั้ย? ไม่มีหายขึ้นห้องไปหมด ไปตามไม่มีใครลงมา ผู้ชายนอกจากจะไม่ขอโทดพ่อแม่ฝ่ายหญิงแล้วยังเถียงหน้าด้านๆ ณ ตอนที่อยู่กับมันงานบ้านก้อต้องทเองำทุกอย่าง ถามว่ามันมีช่วยมั้ยไม่มี นอกจากไม่มีช่วยแล้วกินตรงไหนทิ้งตรงนั้น เสื้อถอดตรงไหนโยนตรงนั้น บอกคำเดียวงานบ้านมันหน้าที่ผู้หญิง มันมีอาชีพขายของไปหามันก้อไปช่วยอ่ะน่ะ แต่มันใช้กูอย่างกับทาส กลับบ้านก้อต้องทำงานบ้าน กว่าจะได้นอนต้องรอให้มันกินข้าวเสดก่อน ซึ่งก้อแล้วแต่อารมมันว่ามันอยากกินข้าวตอนไหน ขี้เกียจก้อที่หนึ่ง อาบนำ้นี้ไม่ต้องพูดถึง 4-5 วันอาบที เผลอๆ เป็นอาทิตย์ ถามว่าพูดกับมันมั้ยพูดน่ะ จนหลังๆ ขี้เกียจพูด มีอีกเยอะไว้มาเล่าใหม่น่ะ....