สวัสดีนะครับเพื่อนๆชาวพันทิปและเพื่อนๆชาวเฟสบุ๊ค กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมหากผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ😉
ก่อนอื่นเลยผมขอใช้นามผมว่า k และนามคนที่ผมคุยด้วยในไลน์ว่า n
เรื่องมีอยู่ว่าผมได้รู้จักเธอผ่านไลน์ ครั้งแรกที่ผมได้คุยตอนนั้นผมเฮริ์ทมาก และก็มีเธอคนนี้นี่แหละที่คอยอยู่เคียงค้างผมมาตลอดเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวยมาก แต่เธอเป็นผู้หญิงทั่วๆไป เธอน่ารักสำหรับผม เธอสูงเพียง 150 ซม. กำลังน่ารักน่ากอดเลย แรกๆผมคุยกับเธอผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอหรอก เราคุยกันทุกวัน เธอเลิกงานเธอก็จะไลน์หาผมตลอด ไม่ว่าเธอจะทำอะไรไม่ว่าจะ กินข้าว เข้าห้องน้ำ เข้านอน เราคุยกันตลอดเลยครับ เรียกได้ว่าเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วเลยก็ได้ ผมคุยกับเธอวันที่ 7/04/58 เป็นครั้งแรก แรกๆเราไม่ค่อยสนิทกันแต่คุยกันบ่อยอะเนอะกลายเป็นเรียกเพื่อนได้เลย ผมอายุ 15 ปี เธออายุ 18 ปี เธออยู่ สมุทรปราการ ผมอยู่ชลบุรี เราต่างกันมากแต่เราก็ยังมีอะไรที่เหมือนๆกัน เธอชอบตุ๊กตาคุมะ ใช่แล้วผมก็ชอบตุ๊กตาคุมะ มันจะเรียกว่าบังเอิญหรือจะเรียกว่าผมลิขิตดี เราคุยกันไปเรื่อยๆ ใช่แล้วทุกวันผมคุยแต่กับเธอ รอเธอเลิกงาน รอเธออาบน้ำ และตอนเช้าผมจะโทรปลุกเธอ ผมทำแบบนี้ทุกวันจนผมได้หลงรักเธอเข้าแล้วผมไม่กล้าที่จะพูดความในใจออกไป กลัวว่าเธอจะไม่รับรัก แต่มันก็เป็นความในใจที่ทำให้ผมอึดอัดจนผมต้องพูดมันออกไป แรกๆเธอก็ไม่รับรักผมหรอก แต่ทำไงได้ผมรักเธอไปแล้ว ผมทำทุกอย่างให้เธอรับรักของผม เพื่อนๆที่อ่านกระทู้ของผมอาจจะมองว่าจะรักกันได้ไง อายุก็ห่างกัน หน้าก็ไม่เคยเจอ เดี๋ยวผู้หญิงคนนี้ก็เข้ามหาลัยแล้วมันเป็นไปไม่ได้หรอก จะรักกันได้ไง แต่นั้นไม่ใช่อุปสรรคของผม ผมไปหาเธอได้ ผมดูแลเธอได้ ผมพยายามทำทุกอย่างให้เธอรักผม จนวันที่ผมรอคอยมันก็มาถึง วันที่เธอรับรักผม ผมมีความสุขมากที่เธอเปิดโอกาสให้ผม💕
ที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ผมอยากจะเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่ผิดหวังเรื่องความรัก ผมเชื่อว่าสักวันคนที่ผิดหวังจะได้เจอกับรักดีๆผมเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ✌🏻️ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแชร์ความคิดเห็นนะครับ ไว้ผมจะมาเขียนเล่าเรื่องราวความรักของผมให้เพื่อนได้อ่านอีก🙏🏻😊❤️
Line Loveme
ก่อนอื่นเลยผมขอใช้นามผมว่า k และนามคนที่ผมคุยด้วยในไลน์ว่า n
เรื่องมีอยู่ว่าผมได้รู้จักเธอผ่านไลน์ ครั้งแรกที่ผมได้คุยตอนนั้นผมเฮริ์ทมาก และก็มีเธอคนนี้นี่แหละที่คอยอยู่เคียงค้างผมมาตลอดเธอเป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สวยมาก แต่เธอเป็นผู้หญิงทั่วๆไป เธอน่ารักสำหรับผม เธอสูงเพียง 150 ซม. กำลังน่ารักน่ากอดเลย แรกๆผมคุยกับเธอผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอหรอก เราคุยกันทุกวัน เธอเลิกงานเธอก็จะไลน์หาผมตลอด ไม่ว่าเธอจะทำอะไรไม่ว่าจะ กินข้าว เข้าห้องน้ำ เข้านอน เราคุยกันตลอดเลยครับ เรียกได้ว่าเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วเลยก็ได้ ผมคุยกับเธอวันที่ 7/04/58 เป็นครั้งแรก แรกๆเราไม่ค่อยสนิทกันแต่คุยกันบ่อยอะเนอะกลายเป็นเรียกเพื่อนได้เลย ผมอายุ 15 ปี เธออายุ 18 ปี เธออยู่ สมุทรปราการ ผมอยู่ชลบุรี เราต่างกันมากแต่เราก็ยังมีอะไรที่เหมือนๆกัน เธอชอบตุ๊กตาคุมะ ใช่แล้วผมก็ชอบตุ๊กตาคุมะ มันจะเรียกว่าบังเอิญหรือจะเรียกว่าผมลิขิตดี เราคุยกันไปเรื่อยๆ ใช่แล้วทุกวันผมคุยแต่กับเธอ รอเธอเลิกงาน รอเธออาบน้ำ และตอนเช้าผมจะโทรปลุกเธอ ผมทำแบบนี้ทุกวันจนผมได้หลงรักเธอเข้าแล้วผมไม่กล้าที่จะพูดความในใจออกไป กลัวว่าเธอจะไม่รับรัก แต่มันก็เป็นความในใจที่ทำให้ผมอึดอัดจนผมต้องพูดมันออกไป แรกๆเธอก็ไม่รับรักผมหรอก แต่ทำไงได้ผมรักเธอไปแล้ว ผมทำทุกอย่างให้เธอรับรักของผม เพื่อนๆที่อ่านกระทู้ของผมอาจจะมองว่าจะรักกันได้ไง อายุก็ห่างกัน หน้าก็ไม่เคยเจอ เดี๋ยวผู้หญิงคนนี้ก็เข้ามหาลัยแล้วมันเป็นไปไม่ได้หรอก จะรักกันได้ไง แต่นั้นไม่ใช่อุปสรรคของผม ผมไปหาเธอได้ ผมดูแลเธอได้ ผมพยายามทำทุกอย่างให้เธอรักผม จนวันที่ผมรอคอยมันก็มาถึง วันที่เธอรับรักผม ผมมีความสุขมากที่เธอเปิดโอกาสให้ผม💕
ที่ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา ผมอยากจะเป็นกำลังใจให้กับทุกคนที่ผิดหวังเรื่องความรัก ผมเชื่อว่าสักวันคนที่ผิดหวังจะได้เจอกับรักดีๆผมเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะครับ✌🏻️ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแชร์ความคิดเห็นนะครับ ไว้ผมจะมาเขียนเล่าเรื่องราวความรักของผมให้เพื่อนได้อ่านอีก🙏🏻😊❤️