แค่คิดถึง

กระทู้สนทนา
กราบสวัสดี55555 เชื่อว่าการลืมใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายต่อไห้เราจะมีใครเข้ามาถ้าเรายังคิดถึงเขาคนนั้นยังคิดว่าเขาใช่สำหรับเราคนที่เข้ามาอีกสักกี่คนก้อใม่ใช่5555555กว่าจะเจอคนที่โอเครคนที่เราคิดว่าใช่ ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ บางทีคนที่ใช่สำหรับเรากลับเป็นคนที่เราไม่สามารถรักเค้าได้ถ้าจะรักกันได้ก้อต้องฝืนทำในสิ่งที่ผิด😓😒😒😏😂😂
เข้าเรื่องเลยละกันนะ5555เท่าที่จำได้นะ5555มีน้องคนนึงเพิ่มเพื่อนในเฟสข้ามาแต่ตอนนั้นข้าอยู่โรงเรียนข้าเห็นแล้วแหละแต่ข้ายังไม่ได้ไห้ความสนใจมากข้าเรียนอยู่เฟ้ย55555ไม่ใช่ไรนะกลัวโดนยึดโทรสับ( โรงเรียนข้าห้ามเอาโทรสับไป) พอข้ากลับมาบ้านข้าก้อกลับมาดูน้องคนนี้ที่เพิ่มข้ามาข้าก้อส่องเลยจ้าา ดูนู่นนี่นั่น สรุปได้ว่าน้องคนนี้อยู่ กรุงเทพ  หน้าตาน่ารัก ข้าสนใจตรงนางมีหนวด55555555แลดูโรคจิตร นางก้อน่ารักในระดับนึงเลยแหละจากนั้นข้าก้อไม่ได้สนใจอะไรจนมีวันนึงน้องแกเช็คอินชื่อโรงเรียน555555ชื่อเช็คอินสก้อยมาก โรงเรัยนสตรีชื่อดังติดริมแม่เจ้าพระยา เห้ยย5555ถ้าใครอยู่ กทม ก้อจะรู้ว่าโรงเรียนอะไรแต่ข้าไม่รู้จักหลอกพึ่งได้ยินเป็นครั้งแรก จากนั้นเราก้อไปไลค์ตัสธรรมดาตามประสาคนเล่นเฟสแล้วน้องแกก้อมาไลค์โปรข้าแบบรัวๆๆๆๆๆๆๆ พอเราเห็นก้อเห้ยคนนี้ที่เราส่องนี่ที่พึ่งเพิ่มเพื่อนเรามาเราก้อไปไลค์กลับ จากนั้นน้องก้อทักเรามาเราเขิลตัวบิดเลยแก55555เราก้อคุยกันตามประสาคนไม่รู้จักกันแหละจากนั้นเราก้อหยอดกันไปหยอดกันมาจ้า สรุปวันนั้นเรามีทั้งเบอโทรสับทั้งไลน์เรียกได้ว่าเร็วมากกกกกจรวดยังยอม555555 เราก้อรู้ชื่อรู้อะไรเยอะแยะเลยแหละให้ชื่อชา ละกันนามสมมุติ5555ชาได้เบอเราไปแล้วชาเฟสทามมาหาเราเราก้อเห้ยจะเห็นหน้ากันแล้วหรอ เราแบบไม่ทันตั้งตัวเว้ยแบบหน้าก้อ ยิ้มเขาเห็นหน้าเราจะรับเราได้ไหมไรงี้เห็นในรูปแล้วเขาน่ารักคิดสารพัด เราเลยคิดว่าปิดไฟสิ่เขาจะได้ไม่เห็นเรา55555555จากนั้นข้าก้อปิดไฟเพราะเรายังไม่พร้อมเราเห็นหน้าน้องคือเห้ยเหร้ยยยยน่ารักไปแล้ว น่ารักมากกกคิ้วเข้ม ตาโต จัดฟันโอ้ยใช่เลยยยยยเงี้ยยวันต่อมาเราก้อไม่กล้าแบบเดิมแหละแต่น้องแกบังคับไห้เราเปิดเราเลยคิดว่าถ้าเราจะคุยกันจิงๆเราก้อต้องยอมรับกันได้จากนั้นเราก้อเปิดกล้องชาก้อบอกเรายิ้มหวานไม่รู้ว่ามันโกหกหรือเปล่า เราก้อคุยกันทุกวันจนมันผูกพันแล้วคิดว่าเขาใช่สำหรับเรามากตอนนั้นเราคิดว่าถ้าสักวันเค้าหายไปเราคงแย่ในระดับนึงเลยแหละ แล้วเราก้อได้ไปหาแม่ที่ กทม แม่เรากลับจากต่างประเทศฮิฮิ55555555เราแบบเห้ยยยกูจะได้เจอเขาตัวเป็นๆๆแล้วเว้ยยยยยย ตื่นเต้นมากอยากไปเจอ เราบอกแม่ว่าเนี่ยนัดเพื่อนไว้ ใน กทม พาไปหาหน่อยแม่เราก้อไปเพราะแม่ไปซื้อของพอดีจากนั้นเราก้อไปเจอกันที่เดอะมอลสักแห่งใน กทม ไม่บอกกหรอกว่าที่ไหน555555555เราเจอกันเราเขิลตัวบิดเบยน้องน่ารักมากกก ยิ่งเห็นยิ่งหลงว่ะแกเราแบบมองไม่ละสายตาเลยเ้ฟ้ยยยจากนั้นเราก้อถ่ายรูปกันเล่นกันคุยกัน5555555แยกย้ายกันกลับบ้านคุยกันเหมือนเดิมที่ทำทุกวันเฟสทามหากันคุยไลน์กัน เราเป็นคนชอบพูดแซวพูดเล่นแต่บางคนก้อไม่เล่นกับเราหรอก555555เราชอบพูดว่าชอบเด็กมหาลัย อีกหน่อยเราก้อไปอยู่มหาลัย ชอบยิ้มงี้ น้องแกก้อจะงอล โคตรงอลแต่เราไม่ค่อยง้อไม่ชอบง้อ55555แล้วนางก้อหายงอลเอง ก้อคิดว่าเฉยๆคงไม่อะไร แต่ใครจะรู้ว่าวันนึงเขาต้องไปด้วยนิสัยเดิมๆแต่ๆของเราแบบนี้ เราต้องอยู่คนเดียวแบบเดิมแหละต้องทำตัวแบบเดิมๆอยู่กับความเสียใจ ความคิดถึงแบบเดิมๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่