คือที่เราเกลียดครอบครัวตัวเอง มันมีที่มานะ
มันเริ่มจาก
ครอบครัวเรามี อา พ่อ ปู่ แม่เลี้ยง น้อง-
ชายต่างแม่1คน อาเราทุกคนดีกับเรามาก แต่นานเข้ามีอาคนนึงเริ่มเผยธาตุแท้คืออาฟังเราพูดอะไรอาจะเอาไปบอกพ่อทุกอย่าง บางครั้งอาก็บอกว่าพ่อรู้เอง(ทั้งทีมีแค่อากับเราที่รู้)
แต่ไม่เท่ากับอาไปพูดอีกอย่าง ให้เราอย่าง เสียๆหายๆ พอเราแก้ไขให้มันถูกต้องพ่อจะด่าเราว่า อย่าเือก อย่าเถียง มันโง่ เกรดก็น้อย
(ทั้งที่เราเกรด3.91)นะ ตอนนั้นเรายังเด็กก็เลยทะเลาะกับพ่อ เเล้วพอเราทะเลาะกับพ่อปู่ก็จะด่าเราซำ้สอง เราก็ร้องไห้ทุกครั้ง เราคิดว่าเราต้องเก่งขึ้น เลยตั้งใจเรียน ขยันอ่านหนังสือ จนเราก็สอบเข้าม.4 ห้องกิ้ฟได้ ตอนนั้นชีวิตเราก็ราบรื่นดี พอเกรดออกมาเทอมเเรกได้3.51เทอม2ได้3.50 พ่อก็ปลอบเราว่าเอาใหม่นะ(คือทำให้ดีกว่าเดิม) เหตุมันเริ่มจากนี้อาพาเราไปบ้านเพื่อน เราขออาเล่นโทรศัพท์(ทั้งที่ปกติจะไม่ให้ ไอ่เราก็ไม่สงสัย)เเล้วเราถามว่าขอยืมล็อกอินเฟสหน่อยนะ อาก็ให้ พอวันต่อมา
อาก็ไม่ว่าอะไรเราตั้งเเต่เช้าจรดบ่าย เเต่เมื่อพ่อกลับมาจากทำงาน อาก็มาพูดว่ามาทำอะไรโทรศัพท์เค้าเนี่ย(คือเราล็อกเอาท์เฟสแล้วแต่มันขึ้นอีเมลเรา)พูดแบบหน้าตาใสซื่อ พ่อได้ยินก็ด่าเรา ว่าอีเด็กเวร อีเี้ย อีค_าย
เกรดก็ไม่ดียัง
เล่นโทรศัพท์อีก แล้วล่ามอ่ะไม่ต้องเป็นเเล้วต้องเป็นหมอนะไอ้ัส ปู่ก็ผสมโรง
ซื้อของที2,000เงินกุทั้งนั้น(ทั้งที่จริงเราทำงานพาทไทม์มา แล้วเราซื้อของแค่200)ตอนนั้นเราช็อกมาก ที่ผ่านมาถึงจะมีด่ารุนเเรง แต่ก็ไม่ขนาดนี้ เราก็เงียบๆไม่เถียง เดินออกมา อาก็พูดว่าสมนำ้หน้าคือเราหัวเดียวกระเทียมลีบ แม่เลี้ยงก็ไม่สนใจเรา เงินเเต่ละเดือน พ่อจะให้เงินค่าขนม ส่วนค่ากิจกรรมเราก็ออกเอง พ่อเอาเงินส่วนใหญ่ ไปให้น้องหมดเลยฝากเข้าบัญชีให้ เราก็ต้องทนมาร้องไห้เงียบๆ จนเป็นเด็กเก็บกด พอเจอครอบครัวก็ต้องยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลา.เราตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราเกิดมาทำไมกันนะ
#อันนี้เรายืมล็อกอินเพื่อนมาเป็นครั้งแรกก็ขออภัยนะคะ หากมีอะไรผิดพลาด
#commentอย่างสุภาพนะคะ
#เรามาระบายความในใจ ไม่ได้ดราม่า ไม่ต้องมาสงสารนะคะ
#ถ้าแท็กผิดห้องก็ขออภัยค่ะ
เกลียดครอบครัวตัวเองผิดมั้ย??
มันเริ่มจาก
ครอบครัวเรามี อา พ่อ ปู่ แม่เลี้ยง น้อง-
ชายต่างแม่1คน อาเราทุกคนดีกับเรามาก แต่นานเข้ามีอาคนนึงเริ่มเผยธาตุแท้คืออาฟังเราพูดอะไรอาจะเอาไปบอกพ่อทุกอย่าง บางครั้งอาก็บอกว่าพ่อรู้เอง(ทั้งทีมีแค่อากับเราที่รู้)
แต่ไม่เท่ากับอาไปพูดอีกอย่าง ให้เราอย่าง เสียๆหายๆ พอเราแก้ไขให้มันถูกต้องพ่อจะด่าเราว่า อย่าเือก อย่าเถียง มันโง่ เกรดก็น้อย
(ทั้งที่เราเกรด3.91)นะ ตอนนั้นเรายังเด็กก็เลยทะเลาะกับพ่อ เเล้วพอเราทะเลาะกับพ่อปู่ก็จะด่าเราซำ้สอง เราก็ร้องไห้ทุกครั้ง เราคิดว่าเราต้องเก่งขึ้น เลยตั้งใจเรียน ขยันอ่านหนังสือ จนเราก็สอบเข้าม.4 ห้องกิ้ฟได้ ตอนนั้นชีวิตเราก็ราบรื่นดี พอเกรดออกมาเทอมเเรกได้3.51เทอม2ได้3.50 พ่อก็ปลอบเราว่าเอาใหม่นะ(คือทำให้ดีกว่าเดิม) เหตุมันเริ่มจากนี้อาพาเราไปบ้านเพื่อน เราขออาเล่นโทรศัพท์(ทั้งที่ปกติจะไม่ให้ ไอ่เราก็ไม่สงสัย)เเล้วเราถามว่าขอยืมล็อกอินเฟสหน่อยนะ อาก็ให้ พอวันต่อมา
อาก็ไม่ว่าอะไรเราตั้งเเต่เช้าจรดบ่าย เเต่เมื่อพ่อกลับมาจากทำงาน อาก็มาพูดว่ามาทำอะไรโทรศัพท์เค้าเนี่ย(คือเราล็อกเอาท์เฟสแล้วแต่มันขึ้นอีเมลเรา)พูดแบบหน้าตาใสซื่อ พ่อได้ยินก็ด่าเรา ว่าอีเด็กเวร อีเี้ย อีค_าย
ซื้อของที2,000เงินกุทั้งนั้น(ทั้งที่จริงเราทำงานพาทไทม์มา แล้วเราซื้อของแค่200)ตอนนั้นเราช็อกมาก ที่ผ่านมาถึงจะมีด่ารุนเเรง แต่ก็ไม่ขนาดนี้ เราก็เงียบๆไม่เถียง เดินออกมา อาก็พูดว่าสมนำ้หน้าคือเราหัวเดียวกระเทียมลีบ แม่เลี้ยงก็ไม่สนใจเรา เงินเเต่ละเดือน พ่อจะให้เงินค่าขนม ส่วนค่ากิจกรรมเราก็ออกเอง พ่อเอาเงินส่วนใหญ่ ไปให้น้องหมดเลยฝากเข้าบัญชีให้ เราก็ต้องทนมาร้องไห้เงียบๆ จนเป็นเด็กเก็บกด พอเจอครอบครัวก็ต้องยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลา.เราตั้งคำถามกับตัวเองว่า เราเกิดมาทำไมกันนะ
#อันนี้เรายืมล็อกอินเพื่อนมาเป็นครั้งแรกก็ขออภัยนะคะ หากมีอะไรผิดพลาด
#commentอย่างสุภาพนะคะ
#เรามาระบายความในใจ ไม่ได้ดราม่า ไม่ต้องมาสงสารนะคะ
#ถ้าแท็กผิดห้องก็ขออภัยค่ะ