ขอไม่พูดถึงเกมวันนี้นะคะ เนื่องจากไม่ได้ดูสด (และก็ไม่ทราบว่าจะมีเทปให้ดูย้อนหรือไม่ T-T)
แต่เปิดห้องวอลเลย์มาและไล่ดูกระทู้ยาวเป็นหางว่าว เลยมีอะไรอย่างฝากถึงน้องๆสักเล็กน้อย
1. คำวิพากษ์วิจารณ์ทั้งมวลในโลกมี 2 ส่วน คือส่วนอารมณ์ และ ส่วนสาระ
น้องๆต้องแยกให้ออกว่าสารที่ตัวเองกำลังรับอยู่นั้น ตรงไหนคือส่วนใด บ้างมีแค่อารมณ์ บ้างมีแค่สาระ แต่ส่วนมากจะปะปนกัน จึงจำเป็นต้องแยกแยะ
2. ส่วนอารมณ์ คือส่วนที่ควรเอาใจใส่เพียงเล็กน้อย
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์โกรธเกรี้ยว ไม่พอใจ คึกคะนอง พวกคำวิจารณ์ที่ไม่มี content อะไรเลย ไม่มีการวิเคราะ์ ไม่มีคำแนะนำ ไม่มีการให้กำลังใจ
พวกนี้เป็นคำวิจารณ์ระดับล่าง พูดง่ายๆก็คือ 'ต่ำ'เกินกว่าที่เราจะเอาใจไปจดจ่อด้วย
และอีกแบบหนึ่ง คือ อารมณ์หลง ไม่ลืมหูลืมตา ทำอะไรก็ชมอย่างเดียว อวยล้วนๆ พวกนี้อาจพอเอาใจไปจับได้บ้าง เพราะเป็นเหมือนน้ำดับกระหายเวลาเราเหนื่อยล้า แต่อย่างจิบมากเกินไป เนื่องจากมันจะหยุดยั้งเราจากการพัฒนาโดยไม่รู้ตัว
3. ส่วนสาระ คือส่วนที่ควรเอาใจใส่ให้มาก
ส่วนนี้ถ้าเลือกหยิบจับมาได้อย่างเหมาะสม จะเป็นการเตือนและสอนตัวเองได้ว่าเราควรจะเติมเต็ม ระวัง หรือปรับปรุงส่วนใด
อย่างไรก็ดี สาระก็มีทั้งผิดถูก ถ้าอะไรที่มันไม่ใช่ เราคิดแล้วว่าไม่ถูกต้อง ก็ละเลยไปเสีย
แต่ส่วนใดที่จริง เรายังบกพร่องเช่นนั้นจริง ไม่ว่าเทคติดการเล่น หรือการควบคุมสติความกดดัน ถ้ากลั่นกรองส่วนนี้ออกมาได้ เหมือนมองตัวเองในอีกมิติหนึ่งผ่านสายตาของคนอื่น ส่วนนี้จะเป็นหัวใจและยอดของคำวิจารณ์ที่ช่วยให้น้องๆเติบโตแข็งแกร่งในอนาคต
จงจำไว้เสมอว่า ความพ่ายแพ้และชัยชนะต่างไม่ใช่จุดจบ ในทางตรงกันข้าม
ไม่มีความผิดพลาดใดใหญ่หลวงเท่ากับการไม่สามารถเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของตนเอง
เป็นกำลังใจและเชื่อมั่นใจตัวน้องๆเสมอ ให้เวลาตัวเองปรับอารมณ์ความรู้สึทั้งมวล แล้วกลับมาเริ่มต้นใหม่นะลูกนะ
ป.ล. แด่กองเชียร์ เราเคยพูดประโยคนี้ไว้พักใหญ่แล้ว ตั้งแต่ไทยฮอบบิทเปิดตัวที่ VTV มาถึงตอนนี้ไทยฮอบบิทรวมตัวกับรุ่นยอดกุมารี เลยเอามาพูดอีกครั้งนึงนะคะ ลิเกหน่อย 5555555
"เชียร์ทีมเด็กต้องอดทน (บางที)เด็กยังลนต้องเข้าใจ"
สวัสดี.
**ฝากถึงน้อง U23 - คำแนะนำในการอ่านคำวิจารณ์**
แต่เปิดห้องวอลเลย์มาและไล่ดูกระทู้ยาวเป็นหางว่าว เลยมีอะไรอย่างฝากถึงน้องๆสักเล็กน้อย
1. คำวิพากษ์วิจารณ์ทั้งมวลในโลกมี 2 ส่วน คือส่วนอารมณ์ และ ส่วนสาระ
น้องๆต้องแยกให้ออกว่าสารที่ตัวเองกำลังรับอยู่นั้น ตรงไหนคือส่วนใด บ้างมีแค่อารมณ์ บ้างมีแค่สาระ แต่ส่วนมากจะปะปนกัน จึงจำเป็นต้องแยกแยะ
2. ส่วนอารมณ์ คือส่วนที่ควรเอาใจใส่เพียงเล็กน้อย
ไม่ว่าจะเป็นอารมณ์โกรธเกรี้ยว ไม่พอใจ คึกคะนอง พวกคำวิจารณ์ที่ไม่มี content อะไรเลย ไม่มีการวิเคราะ์ ไม่มีคำแนะนำ ไม่มีการให้กำลังใจ
พวกนี้เป็นคำวิจารณ์ระดับล่าง พูดง่ายๆก็คือ 'ต่ำ'เกินกว่าที่เราจะเอาใจไปจดจ่อด้วย
และอีกแบบหนึ่ง คือ อารมณ์หลง ไม่ลืมหูลืมตา ทำอะไรก็ชมอย่างเดียว อวยล้วนๆ พวกนี้อาจพอเอาใจไปจับได้บ้าง เพราะเป็นเหมือนน้ำดับกระหายเวลาเราเหนื่อยล้า แต่อย่างจิบมากเกินไป เนื่องจากมันจะหยุดยั้งเราจากการพัฒนาโดยไม่รู้ตัว
3. ส่วนสาระ คือส่วนที่ควรเอาใจใส่ให้มาก
ส่วนนี้ถ้าเลือกหยิบจับมาได้อย่างเหมาะสม จะเป็นการเตือนและสอนตัวเองได้ว่าเราควรจะเติมเต็ม ระวัง หรือปรับปรุงส่วนใด
อย่างไรก็ดี สาระก็มีทั้งผิดถูก ถ้าอะไรที่มันไม่ใช่ เราคิดแล้วว่าไม่ถูกต้อง ก็ละเลยไปเสีย
แต่ส่วนใดที่จริง เรายังบกพร่องเช่นนั้นจริง ไม่ว่าเทคติดการเล่น หรือการควบคุมสติความกดดัน ถ้ากลั่นกรองส่วนนี้ออกมาได้ เหมือนมองตัวเองในอีกมิติหนึ่งผ่านสายตาของคนอื่น ส่วนนี้จะเป็นหัวใจและยอดของคำวิจารณ์ที่ช่วยให้น้องๆเติบโตแข็งแกร่งในอนาคต
จงจำไว้เสมอว่า ความพ่ายแพ้และชัยชนะต่างไม่ใช่จุดจบ ในทางตรงกันข้าม
ไม่มีความผิดพลาดใดใหญ่หลวงเท่ากับการไม่สามารถเรียนรู้จากข้อผิดพลาดของตนเอง
เป็นกำลังใจและเชื่อมั่นใจตัวน้องๆเสมอ ให้เวลาตัวเองปรับอารมณ์ความรู้สึทั้งมวล แล้วกลับมาเริ่มต้นใหม่นะลูกนะ
ป.ล. แด่กองเชียร์ เราเคยพูดประโยคนี้ไว้พักใหญ่แล้ว ตั้งแต่ไทยฮอบบิทเปิดตัวที่ VTV มาถึงตอนนี้ไทยฮอบบิทรวมตัวกับรุ่นยอดกุมารี เลยเอามาพูดอีกครั้งนึงนะคะ ลิเกหน่อย 5555555
"เชียร์ทีมเด็กต้องอดทน (บางที)เด็กยังลนต้องเข้าใจ"
สวัสดี.