สวัสดีเพื่อนๆทุกคนครับก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะครับว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเพื่อนๆๆอาจจะคิดว่า มันจริงหรอ พี่น้องกันเนี้ยนะ ตามกันมาเนี้ยนะ ....ผมขอบอกว่าจริงครับตอนนี้ผมรู้สึกว่า ผมกลายเป็นคนที่ไม่มีส่วนร่วมในบ้านเลย ทุกข์ครับพ่อแม่ตัวเองยังคุยไม่ได้ ... เครียดเหมือนกันอยากจะเอามาแบ่งปันให้คนอื่นอ่านครับ ออกดราม่าหน่อยๆๆ พิมในมือถืออาจจะมีผิดบ้างขออภัยครับ
ผมอายุ 24 ปีครับ พี่สาวผม แท้ในไส้ อายุมากว่าผม 1 ปีคือ 25 เป็น ผู้หญิงครับ เด็กๆๆเราก็เหมือนพี่น้องทั่วไปครับ มีตีกันบ้างทะเลาะกันบ้างตามประสาพี่สาวน้องชาย
พ่อกับแม่ผมสั่งสอนผมมาให้เสียสละแก่พี่สาวผมทุกอย่างเพราะว่าผมเป็น "ผู้ชาย" ครับ พ่อจึงบอกว่า เป็นผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิงก่อนเราจะดูเป็นคนดีมีน้ำใจผมก็เชื่อฟังพ่อมาตลอดครับ ด้วยการว่าเป็นน้อง ทุกสิ่งทุกอย่างเราให้พี่ก่อนหมดทุกอยาก บวกกับการที่ว่านิสัยตัวผมเองเป็นคนง่ายๆ อะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นของเล่นก็ให้พ่อ-แม่ซื้อให้พี่สาวก่อน วันเกิดพี่สาวเค้กก็ต้องซื้อให้พี่สาว คืออะไรก็ให้พี่สาวก่อนหมด ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยได้เค้กวันเกิดจากพ่อแม่เลยซักครั้ง ไม่เคยได้เป่าเทียน มันก็คือ 1 วันที่ผ่านไปเรื่อยๆๆครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนึงพี่สาวและผมโตขึ้น ต่างคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง เราต่างคนต่างมีแฟน ซึ่งพี่สาวมีแฟนคบกันมาตั้งแต่ ม. ต้น ซึ่งผมก็เคารพในการตัดสิ้นใจของพี่สาวเราว่าเขาได้เลือกคนที่เขารักแล้วเราก็ไม่ควรไปยุ่งกับเขา ซึ่งปัจจุบันแฟนพี่สาวก็อยู่บ้านเดียวกับผมเองแต่คนละห้องกัน
วันนึงผมมีแฟนคนปัจจุบันซึ่งตอนนี้คบกันมาได้ 4 ปีแล้วแต่ยังเจอปัญหากวนใจอยู่ทุกวันจนบางทีเรารู้สึกว่าเราลำคาญมาก แรกๆผมคบกับแฟนคนนี้ได้ระยะหนึ่ง ซึ่งแฟนผมเป็นคนจนครับ ผมรักเขาด้วยใจและเธอขยันทำงานมาก แต่ช่วงนั้น เธอทำงานกลางคืนเป็นเชียรเบียรซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะผมไปับไปส่งตลอด
วันแรกที่แฟนเห็นหน้าพี่สาว เธอก็หวัดดีตามปรกติแต่พี่สาวไม่รับไหว้ไม่มองอะไรทั้งสิ้น (ตั้งแต่คบผู้หญิงมา หล่อนไม่เคยชอบใครซักคน) ตัวผมก็ไม่ได้อะไรปล่อยเขาไปให้แฟนไหว้แบบเดิมทำตัวแบบเดิม..
บทที่1 : ตูเกรียดมรืงว่ะ ไม่ชอบ..
คนเราเวลาเกลียดใครต้องมีเหตุผลใช่ไหมครับว่าไม่ชอบอย่างนู้นไม่ชอบอย่างนี้ใช่ไหมครับ ช่วงพี่แรกที่แฟนผมเข้าไปในบ้านบรรยากาศเปลี่ยนไปครับ พี่สาวแกทำตัวออกหน้าออกตามากว่า "เกลียด" แฟนผม โดยที่ช่วงนั้นผมก็ได้ถามไปตรงๆว่าทำไมถึงเกลียดเธอตอบว่าไงรู้ไหมครับ "ก็เกลียดอะ ไม่มีเหตุผลจะทำไมอะ" ดอกแรกที่สะเทือนใจคนเป็นน้องมากครับ เกลียดไม่มีเหตุผล ตั้งแต่ดอกนั้นครับ มันเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆๆ
บทที่2 : สงครามประสาท
พี่สาวผมเริ่มที่จะเกลียดอย่างไม่มีเหตุผมต่อมาเริ่มทำตัวแปลกๆครับ คือชอบแขวะเราสองคน พูดจาดูถูก เอาไปเม้าในเฟสบ้างว่า แฟนเรา ตอแห.. มาหลอกเรากิน หล่อนไปเอามาจากไหนครับ แล้วอยุ่บ้านด้วยกันนะครับ เวลาแกเดินผ่านผมกับแฟนแกจะชอบกระทืบเท้าเสียงดัง ปิดประตูใส่หน้าบ้าง หยิบของแบบประชดประชัน ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังมีให้เห็นอยู่ตลอด คุนลองคิดดูว่า แฟนกับผมนั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ระหว่างโต้ะอาหารกับโซฟาจะมีช่องที่สามารถเดินไประตูห้องเขาได้ เขาไม่เดินครับ เธอเดินอ้อมโซฟาไปไกลเพื่อเข้าห้องเพื่อแสดงออกให้รู้ว่า"ไม่อยากเข้าใกล้"
บทที่3 : สงครามโต้ะอาหาร
โต๊ะอาหารเรามี 4 เก้าอี้ครับ ซึ่งเวลากินข้าวจะเหลืออยู่ 2 เก้าอี้ครับ เวลาพี่สาวผมหิวแต่ผมกินข้าวอยู่ แกจะไม่นั่งโต๊ะร่วมกับผมครับ เพราะแฟนนั่งอยู่ ทุกวันนี้ไม่ได้เป็นกับแฟนคนเดียว เป็นกับผมด้วยครับ หล่อนจะไม่มากินเลยถ้าผมนั่งอยู่ มีบางครั้งผมก็หมั่นไส้นะ นั่งมันอยู่อย่างนั้นไม่ลุง หล่อนก็ทำเป็นประชดทำข้าวของเสียงดัง ทำเสียงจิจ๊ะ พูดจากับแม่เสียงดัง เดินกระทืบเท้า ซึ่งผมเห็นแล้ว มันไม่ควรจะเป็นนิสัยของคนที่เป็นพี่สาวผมเลย ถึงตอนนี้แฟนผมทำไรไม่ได้ครับ เกรงใจพ่อ-แม่ผมที่ให้มาอยู่ที่บ้านจึงทำได้แค่ยอม
บทที่4 : ตัดพี่ตัดน้อง
คบกับแฟนมาได้ 2 ปีก็เกิดเรื่องขึ้น ผมได้เล่นคอมไว้แล้วลืมล๊อคเฟสออก หล่อนแกมาเล่นเฟสเลยเห็นแกก็แอบเข้าไปดูข้อความของผมที่คุยกับแฟนเรื่องที่แฟนผมทะเลาะกับญาติที่บ้านเขา แต่คุยกันแบบไม่ได้ออกชื่อ แต่พี่สาวผมหล่อนแกนึกว่าด่าแก ตกเย็นวันนั้น พ่อกับแม่ ออกไปกินข้าวด้วยกันข้างนอก หล่อนเลยจะวิ่งมาตบแฟนผมโดยการขึ้นประโยคว่า "ดอ..มากนั่...ระวังตัวไว้นะมึ.." แฟนผมเขาก็งงว่าด่าใคร พี่สาวก็ขึ้นต่อ "มึ..จะตบกับกุไหมปากดีนะ" :ซึ่งแฟนไม่รู้เรื่องอะไรเลยกลับมาถูกหาเรื่อง ผมเลยวิ่งเข้าไปขวางไว้แล้วบอกมีไรก็พอกันดีๆๆดิ หล่อนบอก 'มันปากดียังจะไปปกป้องมันอีก" ผมก็เลยบอกว่า อธิบายมา แล้วก็เปิดเฟสกันดูแล้วผมก็อธิบายว่า ไม่ใช่อย่างที่คิด ไม่ได้ด่าเขาสองคนเลย ซึ่งพี่สาวผมดูออกว่าหน้าแตกมาก แต่ด้วยความที่ว่าหาเรื่องแล้วเอาหน่อยละกันจึงจะไปตบแฟนผม ซึ่ง แฟนผมมันตร้อมตัวสู้เต็มที่เพราะตัวใหญ่กว่าแล้วไปหาเรื่องแฟนผมก่อนด้วย ผมเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปขวาง โดยพี่แฟนพี่สาวผมคอยใส่ไฟให้พี่สาวผมเดือนมากขึ้น...(แทนที่จะทำให้เย็นลง) ผมร้องไห้ครับไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้ พอมันเห็นท่าไม่ดีมันก็เดินเข้าห้องไปโดยทิ้งท้ายประโยคว่า " ต่อไปนี้มึ..ไม่ต้องมาเป็นน้องกู" โดยที่ถึงประโยคนี้ผมปรี้ดมาผมจึงตอบกลับไปว่า " กุไม่เคยเข้าข้างคนผิด ถ้ามืงจะพูดแบบนั้นมืงจำเอาไว้ด้วยว่ามืงพูดอะไรออกจากปากกุเกลียดมืงกุยังไม่เคยตัดพี่ตัดน้อง มืงจำเอาไว้ด้วยนะว่ามืงพูดอะไรเอาไว้กับกุกุจะจำไว้จนตาย" หล่อนก็ร้องไห้เดินเข้าห้องไป โดยที่แม่กลับมาเห็นเหตุการพอดี แม่ก็ร้องไห้ ผมก็ร้องไห้กลับแฟนผม ทำอะไรไม่ได้เลย แม่ตอบมาแค่คำเดียวว่า"อดทนนะ" โดยที่แม่ก็ยังร้องไห้ยุ
มาต่อครับ
พี่สาวในไส้ หึงพ่อกับแม่ เวลาเขาเห็นเราทำดีกับพ่อ-แม่..
ผมอายุ 24 ปีครับ พี่สาวผม แท้ในไส้ อายุมากว่าผม 1 ปีคือ 25 เป็น ผู้หญิงครับ เด็กๆๆเราก็เหมือนพี่น้องทั่วไปครับ มีตีกันบ้างทะเลาะกันบ้างตามประสาพี่สาวน้องชาย
พ่อกับแม่ผมสั่งสอนผมมาให้เสียสละแก่พี่สาวผมทุกอย่างเพราะว่าผมเป็น "ผู้ชาย" ครับ พ่อจึงบอกว่า เป็นผู้ชายต้องให้เกียรติผู้หญิงก่อนเราจะดูเป็นคนดีมีน้ำใจผมก็เชื่อฟังพ่อมาตลอดครับ ด้วยการว่าเป็นน้อง ทุกสิ่งทุกอย่างเราให้พี่ก่อนหมดทุกอยาก บวกกับการที่ว่านิสัยตัวผมเองเป็นคนง่ายๆ อะไรก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นของเล่นก็ให้พ่อ-แม่ซื้อให้พี่สาวก่อน วันเกิดพี่สาวเค้กก็ต้องซื้อให้พี่สาว คืออะไรก็ให้พี่สาวก่อนหมด ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยได้เค้กวันเกิดจากพ่อแม่เลยซักครั้ง ไม่เคยได้เป่าเทียน มันก็คือ 1 วันที่ผ่านไปเรื่อยๆๆครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนึงพี่สาวและผมโตขึ้น ต่างคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง เราต่างคนต่างมีแฟน ซึ่งพี่สาวมีแฟนคบกันมาตั้งแต่ ม. ต้น ซึ่งผมก็เคารพในการตัดสิ้นใจของพี่สาวเราว่าเขาได้เลือกคนที่เขารักแล้วเราก็ไม่ควรไปยุ่งกับเขา ซึ่งปัจจุบันแฟนพี่สาวก็อยู่บ้านเดียวกับผมเองแต่คนละห้องกัน
วันนึงผมมีแฟนคนปัจจุบันซึ่งตอนนี้คบกันมาได้ 4 ปีแล้วแต่ยังเจอปัญหากวนใจอยู่ทุกวันจนบางทีเรารู้สึกว่าเราลำคาญมาก แรกๆผมคบกับแฟนคนนี้ได้ระยะหนึ่ง ซึ่งแฟนผมเป็นคนจนครับ ผมรักเขาด้วยใจและเธอขยันทำงานมาก แต่ช่วงนั้น เธอทำงานกลางคืนเป็นเชียรเบียรซึ่งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะผมไปับไปส่งตลอด
วันแรกที่แฟนเห็นหน้าพี่สาว เธอก็หวัดดีตามปรกติแต่พี่สาวไม่รับไหว้ไม่มองอะไรทั้งสิ้น (ตั้งแต่คบผู้หญิงมา หล่อนไม่เคยชอบใครซักคน) ตัวผมก็ไม่ได้อะไรปล่อยเขาไปให้แฟนไหว้แบบเดิมทำตัวแบบเดิม..
บทที่1 : ตูเกรียดมรืงว่ะ ไม่ชอบ..
คนเราเวลาเกลียดใครต้องมีเหตุผลใช่ไหมครับว่าไม่ชอบอย่างนู้นไม่ชอบอย่างนี้ใช่ไหมครับ ช่วงพี่แรกที่แฟนผมเข้าไปในบ้านบรรยากาศเปลี่ยนไปครับ พี่สาวแกทำตัวออกหน้าออกตามากว่า "เกลียด" แฟนผม โดยที่ช่วงนั้นผมก็ได้ถามไปตรงๆว่าทำไมถึงเกลียดเธอตอบว่าไงรู้ไหมครับ "ก็เกลียดอะ ไม่มีเหตุผลจะทำไมอะ" ดอกแรกที่สะเทือนใจคนเป็นน้องมากครับ เกลียดไม่มีเหตุผล ตั้งแต่ดอกนั้นครับ มันเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆๆ
บทที่2 : สงครามประสาท
พี่สาวผมเริ่มที่จะเกลียดอย่างไม่มีเหตุผมต่อมาเริ่มทำตัวแปลกๆครับ คือชอบแขวะเราสองคน พูดจาดูถูก เอาไปเม้าในเฟสบ้างว่า แฟนเรา ตอแห.. มาหลอกเรากิน หล่อนไปเอามาจากไหนครับ แล้วอยุ่บ้านด้วยกันนะครับ เวลาแกเดินผ่านผมกับแฟนแกจะชอบกระทืบเท้าเสียงดัง ปิดประตูใส่หน้าบ้าง หยิบของแบบประชดประชัน ซึ่งทุกวันนี้ก็ยังมีให้เห็นอยู่ตลอด คุนลองคิดดูว่า แฟนกับผมนั่งอยู่บนโต๊ะอาหาร ระหว่างโต้ะอาหารกับโซฟาจะมีช่องที่สามารถเดินไประตูห้องเขาได้ เขาไม่เดินครับ เธอเดินอ้อมโซฟาไปไกลเพื่อเข้าห้องเพื่อแสดงออกให้รู้ว่า"ไม่อยากเข้าใกล้"
บทที่3 : สงครามโต้ะอาหาร
โต๊ะอาหารเรามี 4 เก้าอี้ครับ ซึ่งเวลากินข้าวจะเหลืออยู่ 2 เก้าอี้ครับ เวลาพี่สาวผมหิวแต่ผมกินข้าวอยู่ แกจะไม่นั่งโต๊ะร่วมกับผมครับ เพราะแฟนนั่งอยู่ ทุกวันนี้ไม่ได้เป็นกับแฟนคนเดียว เป็นกับผมด้วยครับ หล่อนจะไม่มากินเลยถ้าผมนั่งอยู่ มีบางครั้งผมก็หมั่นไส้นะ นั่งมันอยู่อย่างนั้นไม่ลุง หล่อนก็ทำเป็นประชดทำข้าวของเสียงดัง ทำเสียงจิจ๊ะ พูดจากับแม่เสียงดัง เดินกระทืบเท้า ซึ่งผมเห็นแล้ว มันไม่ควรจะเป็นนิสัยของคนที่เป็นพี่สาวผมเลย ถึงตอนนี้แฟนผมทำไรไม่ได้ครับ เกรงใจพ่อ-แม่ผมที่ให้มาอยู่ที่บ้านจึงทำได้แค่ยอม
บทที่4 : ตัดพี่ตัดน้อง
คบกับแฟนมาได้ 2 ปีก็เกิดเรื่องขึ้น ผมได้เล่นคอมไว้แล้วลืมล๊อคเฟสออก หล่อนแกมาเล่นเฟสเลยเห็นแกก็แอบเข้าไปดูข้อความของผมที่คุยกับแฟนเรื่องที่แฟนผมทะเลาะกับญาติที่บ้านเขา แต่คุยกันแบบไม่ได้ออกชื่อ แต่พี่สาวผมหล่อนแกนึกว่าด่าแก ตกเย็นวันนั้น พ่อกับแม่ ออกไปกินข้าวด้วยกันข้างนอก หล่อนเลยจะวิ่งมาตบแฟนผมโดยการขึ้นประโยคว่า "ดอ..มากนั่...ระวังตัวไว้นะมึ.." แฟนผมเขาก็งงว่าด่าใคร พี่สาวก็ขึ้นต่อ "มึ..จะตบกับกุไหมปากดีนะ" :ซึ่งแฟนไม่รู้เรื่องอะไรเลยกลับมาถูกหาเรื่อง ผมเลยวิ่งเข้าไปขวางไว้แล้วบอกมีไรก็พอกันดีๆๆดิ หล่อนบอก 'มันปากดียังจะไปปกป้องมันอีก" ผมก็เลยบอกว่า อธิบายมา แล้วก็เปิดเฟสกันดูแล้วผมก็อธิบายว่า ไม่ใช่อย่างที่คิด ไม่ได้ด่าเขาสองคนเลย ซึ่งพี่สาวผมดูออกว่าหน้าแตกมาก แต่ด้วยความที่ว่าหาเรื่องแล้วเอาหน่อยละกันจึงจะไปตบแฟนผม ซึ่ง แฟนผมมันตร้อมตัวสู้เต็มที่เพราะตัวใหญ่กว่าแล้วไปหาเรื่องแฟนผมก่อนด้วย ผมเห็นท่าไม่ดีเลยเข้าไปขวาง โดยพี่แฟนพี่สาวผมคอยใส่ไฟให้พี่สาวผมเดือนมากขึ้น...(แทนที่จะทำให้เย็นลง) ผมร้องไห้ครับไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้ พอมันเห็นท่าไม่ดีมันก็เดินเข้าห้องไปโดยทิ้งท้ายประโยคว่า " ต่อไปนี้มึ..ไม่ต้องมาเป็นน้องกู" โดยที่ถึงประโยคนี้ผมปรี้ดมาผมจึงตอบกลับไปว่า " กุไม่เคยเข้าข้างคนผิด ถ้ามืงจะพูดแบบนั้นมืงจำเอาไว้ด้วยว่ามืงพูดอะไรออกจากปากกุเกลียดมืงกุยังไม่เคยตัดพี่ตัดน้อง มืงจำเอาไว้ด้วยนะว่ามืงพูดอะไรเอาไว้กับกุกุจะจำไว้จนตาย" หล่อนก็ร้องไห้เดินเข้าห้องไป โดยที่แม่กลับมาเห็นเหตุการพอดี แม่ก็ร้องไห้ ผมก็ร้องไห้กลับแฟนผม ทำอะไรไม่ได้เลย แม่ตอบมาแค่คำเดียวว่า"อดทนนะ" โดยที่แม่ก็ยังร้องไห้ยุ
มาต่อครับ