ความรู้สึกเหมือนกันหรือป่าวไม่รู้ แต่ผมรู้สึกเจ็บมาก

ผมเคยทิ้งเธอไปไม่ใช่เพราะผมมีคนอื่น เป็นเพราะแฟนเก่าเธอพึ่งรู้ว่าเธอเป็นแฟนกับผม มันไปเสพยาแล้วโดนจับ ให้แฟนผมไปประกันตัว ตอนนั้นเราคบกันแรกๆ เธอบอกผมว่า "ถ้าผมขาดเธอผมอยู่ได้ใช่มั้ย" ผมตอบกลับ "ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ" เธอบอกว่า "ก็มันไม่มีใคร" ผมเสียใจมากแต่ผมก็ไม่เลิก ผมต้องคุยกับเธอแล้วต้องเข้าใจว่าเธอก็ต้องคุยกับแฟนเก่าเธอเพื่อไม่ให้มันกลับไปติดยาอีก ใช่ครับ ผมทนไม่ได้ เลยเลิกไป ทั้งเพื่อนเธอ พี่เธอ ทุกคนที่เธอรู้จัก เข้ามาถล่มผมว่า ผมมาหลอกเธอ ผมไม่พูดอะไร ผมเจ็บและเสียใจมาก ผมก็ไป และมีแฟนใหม่ขอย้ำว่า ผมไม่ได้ไปคบใคร แล้วผมก็กลับมาคุยกันใหม่ด้วยความคิดถึง เราตกลงเป็นแฟนกันจนถึงทุกวันนี้  
ผมคบกับแฟนมาเป็นเวลา 3 ปี เรารักกันมาก เราทะเลาะกันมาก ตามประสาคนเป็นแฟนกัน แล้วเราก็คุยกันบ่อยมากเกี่ยวกับเรื่อง สเปกของกันและกัน
ครั้งแรกที่เราคุย เธอบอกผมว่าผมไม่ตรงสเปกเธอเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดในใจว่าดีแล้วที่เปิดใจคุยกัน ผมไม่ดีอะไรตรงไหน อะไรที่เธอไม่ชอบในตัวผม ผมเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเพื่อเธอ ยอมเธอทุกอย่าง ทะเลาะกันไม่ว่าใครถูกใครผิด ผมก็ยอมผิด ขอโทด ง้อ เพราะผมรักเธอมากผมจึงยอมทำทุกอย่าง วันหนึ่งเธอกัดผมเรื่องแฟนเก่า ซึ่งมันก็นานมากแล้ว ทำไมไม่จบสักที ทะเลาะกันต่างๆ นานา ก็เหมือนเดิมแหละคับ ผมยอมเธอทุกอย่าง ตอนนี้เหมือนทุกอย่างกำลังเปลี่ยน เธอบอกว่าเบื่อผมมาก พูดหลายครั้งมาก ผมก็เจ็บเป็นเหมือนกันน่ะ !! แต่ก็ไม่เป็นไร ผมยอมจนเธอสบายใจ พออารมณ์ดีๆ ก็คุยกันไปตกเรื่องคนที่ใช่กับไม่ใช่อีก เธอก็พูดกับผมเหมือนครั้งแรกที่พูดกัน "ผมไม่ตรงสเปกเธอเลย เห็นครั้งแรกก็ไม่ใช่แล้ว" ผมก็ถามสวนไปว่า "แล้วสเปกเธอเป็นยังไงละ" เธอก็ไม่บอก ตอบว่า "ก็ไม่รู้สิ" ผมก็ถามกลับไปว่า "ถ้าคิดว่าไม่ใช่ ถอยตอนนี้ก็ยังทันน่ะ" เธอบอกว่า "เรามาไกลเกินกว่าจะถอยแล้ว" ผมตอบไปว่า "บางทีคนที่ใชอาจไม่ใช่ก็ได้ คนที่ไม่ใช่อาจใช่ที่สุดก็ได้" เธอตอบกลับ "หรอ !!" ผมตอบว่า "หรือคนที่เธอรักจริงๆคือแฟนเก่าเธอ คนที่ติดยา ติดคุก หาเรื่องเดือดร้อนมากให้ตลอด" เธอก็พูดเหมือนปกป้องมัน "อย่างน้อยมันก็ไม่เคยนอกใจ" ผมก็คิดในใจ "ผู้หญิงชอบคนเลวหรอ" ผมไม่พูดอะไรเงียบไปเก็บมาตั้งหัวข้อนี้ ผมไม่รู้เราทั้งสองควรทำยังไงกันดี การเลิกกันสำหรับผม มันไม่ใช่ทางแก้ปัญหา มันคือการหนีปัญหา ทั้งนี้ความรักมันขึ้นกับทั้งสองคน ผมบอกเธอทุกครั้ง "เราจะบังคับให้ใครมารักเราไม่ได้หรอก เพราะความรักมันไม่ได้เกิดจากใครคนใดคนหนึ่ง มันเกิดจากเราสองคน" (คิดในใจ ถ้าไม่รักกัน ผมก็ต้องยอม) ผมควรทำไงดีกับเรื่องนี้ เปลี่ยนตัวเองเพื่อเธอ ถึงจะไม่เป็นตัวของตัวเองก็ยอม หรือ จบแบบเจ็บๆ ดีกว่าต้องทนทรมาน หรือควรทำยังไงดี