" .. ครั้งหนึ่ง มียักษ์ตนหนึ่งผิวพรรณเศร้าหมอง รูปร่างน่าเกลียด
ขึ้นไปนั่งบนอาสนะของท้าวสักกะ พวกเทพชั้นดาวดึงส์พากันโพนทะนาติเตียน
แต่ยิ่งโพนทะนาติเตียน ยักษ์นั้นก็ยิ่งงามผ่องใส
จนพวกเทพพากันประหลาดใจว่าจะเป็น "ยักษ์กินโกรธ"
ท้าวสักกะทรงทราบแล้วได้เสด็จเข้าไป ทรงทำผ้าเฉวียงพระอังสะข้างซ้าย
ทรงคุกพระชาณุมณฑลเบื้องขวาลงบนพื้นดิน (พรหมชาณุกะคุกเข่าท่าพรหม)
ทรงประคองอัญชลี (เหนือพระเศียร) ประกาศพระนามของพระองค์ขึ้นสามครั้งว่า
พระองค์คือท้าวสักกะจอมเทพ ยักษ์นั้นก็มีผิวพรรณเศร้าหมอง รูปร่างน่าเกลียดยิ่งขึ้นจนหายไปในที่นั้น
ท้าวสักกะขึ้นประทับบนอาสนะของพระองค์ แล้วตรัสอบรมพวกเทพ
สาธกพระองค์เองว่า พระองค์ไม่ทรงโกรธมาช้านาน
ความโกรธไม่ตั้งติดในพระองค์ แม้จะโกรธเพียงวูบเดียว
ก็ไม่กล่าวผรุสวาจา พระองค์ทรงข่มตนได้ .. "
๔๕ พรรษาของพระพุทธเจ้า
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
ยักษ์กินโกรธ (สมเด็จพระญาณสังวร)
" .. ครั้งหนึ่ง มียักษ์ตนหนึ่งผิวพรรณเศร้าหมอง รูปร่างน่าเกลียด
ขึ้นไปนั่งบนอาสนะของท้าวสักกะ พวกเทพชั้นดาวดึงส์พากันโพนทะนาติเตียน
แต่ยิ่งโพนทะนาติเตียน ยักษ์นั้นก็ยิ่งงามผ่องใส
จนพวกเทพพากันประหลาดใจว่าจะเป็น "ยักษ์กินโกรธ"
ท้าวสักกะทรงทราบแล้วได้เสด็จเข้าไป ทรงทำผ้าเฉวียงพระอังสะข้างซ้าย
ทรงคุกพระชาณุมณฑลเบื้องขวาลงบนพื้นดิน (พรหมชาณุกะคุกเข่าท่าพรหม)
ทรงประคองอัญชลี (เหนือพระเศียร) ประกาศพระนามของพระองค์ขึ้นสามครั้งว่า
พระองค์คือท้าวสักกะจอมเทพ ยักษ์นั้นก็มีผิวพรรณเศร้าหมอง รูปร่างน่าเกลียดยิ่งขึ้นจนหายไปในที่นั้น
ท้าวสักกะขึ้นประทับบนอาสนะของพระองค์ แล้วตรัสอบรมพวกเทพ
สาธกพระองค์เองว่า พระองค์ไม่ทรงโกรธมาช้านาน
ความโกรธไม่ตั้งติดในพระองค์ แม้จะโกรธเพียงวูบเดียว
ก็ไม่กล่าวผรุสวาจา พระองค์ทรงข่มตนได้ .. "
๔๕ พรรษาของพระพุทธเจ้า
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก