ก่อนอื่น สวัสดีเพื่อนๆในพันทิปทุกคนเลยนะครับ
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ผมมาเล่าประสบการณ์ความรัก 3 ปีของผม เอาเป็นว่าถ้าเรียบเรียงทำให้เข้าใจยากต้องขออภัยด้วย เป็นคนเรียงความไม่เก่ง อะครับบ
เอาละ ผมก็ไม่รู้จะเริ่มจากตอนไหนก่อนดี เอาเป็นว่า เล่าตั้งแต่ตอนเจอกันใหม่ๆเลยละกันนะครับ
ผมกับแฟนรู้จักกันผ่าน เฟสบุ้ค ครับ ตอนนั้นจำได้ว่าแฟนผมจะชอบทักมาคุยเล่นหลัง สี่ทุ้มทุกวัน แต่ตอนนี้นั้นเขาเคยบอกอยู่ว่าเลิกกับแฟนมาได้สามเดือนแล้ว
เราสองคนคุยกันทุกวันนะครับ มีหยอดมีจีบบ้าง
แต่ตอนนั้นบอกตรงๆว่าไม่ได้อะไรมาก ไม่ได้จิงจังอะไรมาก ที่ไม่ได้จิงจังมากเพราะแฟนผมอยู่ไกล อยู่จ.ศรีสเกด ส่วนตัวผมอยู่.กทม เราคุยกันผ่าน เฟสบุ้ค ได้ประมาณ 1-2 เดือนจำได้ว่าช่วงนั้นน้ำท่วมด้วย แต่แล้วการที่เราสองคนคุยกันทุกวัน มันกลายเป็นจุดเริ่มต้น ทำให้เราสองคนได้เป็นแฟนกัน โดยที่ไม่เคยเห็นตัวจริงมาก่อน เห็นก็แค่รูป ตอนนั้นเรากับแฟนอายุประมาร19 พอหลังจากน้ำท่วมผมก็ตัดสินใจ ( เอาวะไปหาเขาสักครั้ง) ผมเลยบอกแฟนว่าจะไปหาเขา แต่เขากลับบ่ายเบี่ยง อ้างว่าไม่มีที่พักบ้าง โน้นนี้นั้น (โอเคไม่มีก็ไม่มี ไม่เป็นไร ไปเช้า-เย็นกลับก็ได้ ) ...ไปๆมาๆ แฟนผมก็บอกว่าเด่วเขาจะเป็นฝ่ายที่จะขึ้นมาหาเอง..(โอเคถ้าเขาจะเป็นฝ่ายมาเองก็ไม่เป็นไร ยินดีต้อนรับอยู่แล้ว) แล้ววันแรกที่เขามา เขา
มาหาผมที่บ้าน จำได้ว่าเขามาอยู่กับผมได้ 1 อาทิตย์
ผมก็เลยไปส่งเขาขึ้นรถทัวร์ที่หมอชิต ผมเป็นคนซื้อตั๋วแล้วพาเขาส่งยันบนรถ .. ผมก็ออกมา เราก็คุยทอสับกันปกติแต่แล้ว 3-4 วันถัดมา เขามาโผล่อยู่ที่หน้าบ้านผม เอาผมตกใจเลย คือเพื่อนๆรู้ไหม เขาไม่ได้กลับไปบ้าน (ห๊ะและที่บอกว่าส่งขึ้นรถทัวร์คือเขาไม่ได้กลับบ้านใช่ไหม) ใช่ครับหลังที่ผมออกจากหมอชิตมา เขาได้นั่งรถทัวร์จรแต่มาลงหน้าหมอชิตและต่อแท้กซี่ไปบ้านเพื่อนเขา
อันนี้ที่รู้เพราะผมถามแบบจิก (ว่าแต่ทำไมเขาไม่กลับบ้าน) เขาบอกกับผมว่าเขามีปันหากับที่บ้าน ( อ๊าวไหนบอกคุยกับที่บ้านรู้เรื่องแล้วไง..โอเคๆถ้ามัวมาถามจิกๆเขาจะเครียดเอาป่าวๆ) เวลาผ่านไป 1เดือน2, 3 ,4 เดือน เขาก็ยังไม่กลับ ไม่กลับก็ไม่เป็นไรอยู่ด้วยกันแบบนี้ก็ได้ แต่ที่บ้านผมบอกให้โทรไปคุยกับพ่อแม่เขา ผมก็เลยโทรไปคุยกับแม่เขา แม่เชาก็พูดดีนะครับ แต่ไอที่ไม่ดีมันอยู่ตรงที่เขาพูดทำนองว่าจะให้เลิกกัน ( อ่าว ยิ่งสงสัยเข้าไปอีก )
ไม่รอช้าครัฟ เลยถามแม่เขาไปตรงๆ แม่ครับแม่มีไรปิดบังรึป่าว แต่แล้วสิ่งที่เขาบอกก้ทำผมอึ้งไปเลย แม่เขาบอกว่า แฟนผมน่ะมีลูกแล้ว ห้ะมีลูกแล้ว (คือ มีลูกแล้วมันไม่ผิดหรอกครับ แต่คือไม่บอกสักคำหลังวางสายจากแม่เขา เราถามแฟนเรา แฟนเรายังไม่รับเลย เหมือนว่าเราจะอำ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับ) โอเค ในเมื่อรักไปแล้วยังไงก็ต้องรับได้อยู่แล้ว แต่เคยมีอยู่วันหนึ่ง ผมกับแฟนหลับแล้วประมาณตีสาม มีผช โทรเข้ามาเครื่องแฟนเรา ผู้ชายคนนั้นคือแฟนเก่าของแฟนเรา โทรมาถึงก็ด่าๆ เราก็เข้าใจฟิวเขาอยู่นะ เราก็ไม่อยากตอบโต้อะไร แต่เขาก้บอกทิ้งท้ายไว้ว่า เด่วก็เจอแบบเขา ( ไอเราก้ไม่ได้สนใจอะไรอยู่ในช่วงหลงด้วย แฟนพูดอะไรก็เชื่อหมด ขนาดตอนนั้นแฟนแอบคุยกับคนอื่นแบบทะลึ้งๆ เราเห็นข้อความ แฟนเรามันบอกว่าเพื่อน เราก็ดันเชื่อ โง่จิงๆตอนนั้น)
เด่วมาเล่าต่อนะครับบบ
3 ปีกับประสบการณ์ความรัก ที่ทำให้ไม่กล้ารักใครอีก
กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่ผมมาเล่าประสบการณ์ความรัก 3 ปีของผม เอาเป็นว่าถ้าเรียบเรียงทำให้เข้าใจยากต้องขออภัยด้วย เป็นคนเรียงความไม่เก่ง อะครับบ
เอาละ ผมก็ไม่รู้จะเริ่มจากตอนไหนก่อนดี เอาเป็นว่า เล่าตั้งแต่ตอนเจอกันใหม่ๆเลยละกันนะครับ
ผมกับแฟนรู้จักกันผ่าน เฟสบุ้ค ครับ ตอนนั้นจำได้ว่าแฟนผมจะชอบทักมาคุยเล่นหลัง สี่ทุ้มทุกวัน แต่ตอนนี้นั้นเขาเคยบอกอยู่ว่าเลิกกับแฟนมาได้สามเดือนแล้ว
เราสองคนคุยกันทุกวันนะครับ มีหยอดมีจีบบ้าง
แต่ตอนนั้นบอกตรงๆว่าไม่ได้อะไรมาก ไม่ได้จิงจังอะไรมาก ที่ไม่ได้จิงจังมากเพราะแฟนผมอยู่ไกล อยู่จ.ศรีสเกด ส่วนตัวผมอยู่.กทม เราคุยกันผ่าน เฟสบุ้ค ได้ประมาณ 1-2 เดือนจำได้ว่าช่วงนั้นน้ำท่วมด้วย แต่แล้วการที่เราสองคนคุยกันทุกวัน มันกลายเป็นจุดเริ่มต้น ทำให้เราสองคนได้เป็นแฟนกัน โดยที่ไม่เคยเห็นตัวจริงมาก่อน เห็นก็แค่รูป ตอนนั้นเรากับแฟนอายุประมาร19 พอหลังจากน้ำท่วมผมก็ตัดสินใจ ( เอาวะไปหาเขาสักครั้ง) ผมเลยบอกแฟนว่าจะไปหาเขา แต่เขากลับบ่ายเบี่ยง อ้างว่าไม่มีที่พักบ้าง โน้นนี้นั้น (โอเคไม่มีก็ไม่มี ไม่เป็นไร ไปเช้า-เย็นกลับก็ได้ ) ...ไปๆมาๆ แฟนผมก็บอกว่าเด่วเขาจะเป็นฝ่ายที่จะขึ้นมาหาเอง..(โอเคถ้าเขาจะเป็นฝ่ายมาเองก็ไม่เป็นไร ยินดีต้อนรับอยู่แล้ว) แล้ววันแรกที่เขามา เขา
มาหาผมที่บ้าน จำได้ว่าเขามาอยู่กับผมได้ 1 อาทิตย์
ผมก็เลยไปส่งเขาขึ้นรถทัวร์ที่หมอชิต ผมเป็นคนซื้อตั๋วแล้วพาเขาส่งยันบนรถ .. ผมก็ออกมา เราก็คุยทอสับกันปกติแต่แล้ว 3-4 วันถัดมา เขามาโผล่อยู่ที่หน้าบ้านผม เอาผมตกใจเลย คือเพื่อนๆรู้ไหม เขาไม่ได้กลับไปบ้าน (ห๊ะและที่บอกว่าส่งขึ้นรถทัวร์คือเขาไม่ได้กลับบ้านใช่ไหม) ใช่ครับหลังที่ผมออกจากหมอชิตมา เขาได้นั่งรถทัวร์จรแต่มาลงหน้าหมอชิตและต่อแท้กซี่ไปบ้านเพื่อนเขา
อันนี้ที่รู้เพราะผมถามแบบจิก (ว่าแต่ทำไมเขาไม่กลับบ้าน) เขาบอกกับผมว่าเขามีปันหากับที่บ้าน ( อ๊าวไหนบอกคุยกับที่บ้านรู้เรื่องแล้วไง..โอเคๆถ้ามัวมาถามจิกๆเขาจะเครียดเอาป่าวๆ) เวลาผ่านไป 1เดือน2, 3 ,4 เดือน เขาก็ยังไม่กลับ ไม่กลับก็ไม่เป็นไรอยู่ด้วยกันแบบนี้ก็ได้ แต่ที่บ้านผมบอกให้โทรไปคุยกับพ่อแม่เขา ผมก็เลยโทรไปคุยกับแม่เขา แม่เชาก็พูดดีนะครับ แต่ไอที่ไม่ดีมันอยู่ตรงที่เขาพูดทำนองว่าจะให้เลิกกัน ( อ่าว ยิ่งสงสัยเข้าไปอีก )
ไม่รอช้าครัฟ เลยถามแม่เขาไปตรงๆ แม่ครับแม่มีไรปิดบังรึป่าว แต่แล้วสิ่งที่เขาบอกก้ทำผมอึ้งไปเลย แม่เขาบอกว่า แฟนผมน่ะมีลูกแล้ว ห้ะมีลูกแล้ว (คือ มีลูกแล้วมันไม่ผิดหรอกครับ แต่คือไม่บอกสักคำหลังวางสายจากแม่เขา เราถามแฟนเรา แฟนเรายังไม่รับเลย เหมือนว่าเราจะอำ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับ) โอเค ในเมื่อรักไปแล้วยังไงก็ต้องรับได้อยู่แล้ว แต่เคยมีอยู่วันหนึ่ง ผมกับแฟนหลับแล้วประมาณตีสาม มีผช โทรเข้ามาเครื่องแฟนเรา ผู้ชายคนนั้นคือแฟนเก่าของแฟนเรา โทรมาถึงก็ด่าๆ เราก็เข้าใจฟิวเขาอยู่นะ เราก็ไม่อยากตอบโต้อะไร แต่เขาก้บอกทิ้งท้ายไว้ว่า เด่วก็เจอแบบเขา ( ไอเราก้ไม่ได้สนใจอะไรอยู่ในช่วงหลงด้วย แฟนพูดอะไรก็เชื่อหมด ขนาดตอนนั้นแฟนแอบคุยกับคนอื่นแบบทะลึ้งๆ เราเห็นข้อความ แฟนเรามันบอกว่าเพื่อน เราก็ดันเชื่อ โง่จิงๆตอนนั้น)
เด่วมาเล่าต่อนะครับบบ