สวัสดีค่า อันนี้เป็นกระทู้แรกเลย ที่ได้มาเขียน
หลังจากอ่านประสบการณ์ของแต่ละคนในพันทิพย์มานาน
เราอยากจะเล่าเรื่องของเราเหมือนกันคะ
เราเคยชอบผู้ชายคนนึง จะเรียกว่าเป็นคนแรกเลยก็ได้ ตั้งแต่เด็กเลยสมัยประถม ป. 2 ได้เลยคะ และก็ชอบเขามานานมากกก เป็นปีปี (นี่ขนาดเด็กนะ)
เราเจอกันแค่ตอนเราปิดเทอมเท่านั้น ก็จะกลับไป ตจว. กลับไปเที่ยวทุกปิดเทอม ไปอยู่บ้านคุณปู่ เราก็ได้เล่นด้วยกัน ในกลุ่มนั้นก็วัยๆ เดียวกันคะ และในกลุ่ม ก็มีเรากะ เพื่อนผู้หญิงอีกคน มีผญ. สองคนในกลุ่ม และมีพวก ผช. ประมาน 5-6 คนได้คะ ก็เป็นเพื่อนกันหมด แต่นานทีเล่นด้วยกัน แต่ก็ถือว่าบ่อยอยู่ เพราะ พวก ผช. ติดเกมคะ แต่เล่นด้วยกันที ก็ได้อยู่ใกล้กันน
จน เราจะเข้า ม.1 และบ้าน ตจว. ก็ย้ายแต่ก็ย้ายอยู่ใกล้ๆ ที่เดิมคะ แต่ก็เล่นทำให้ปิดเทอมทุกปีไม่ได้เจอกันเลยคะ แต่พอกลับไปบ้าน ตจว. ทีไรก็คิดถึงตอนเด็กๆ ทุกทีเลย
จนอยู่มหาลัยปี 1 ตอนนั้นช่วงปิดเทอมเหมือนเดิม เราก็นั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน กะครอบครัว จนมีคนเดินผ่านหน้าบ้าน คือปกติไม่เคยสนใจอะไรเท่าไหร่คะ ที่คนเดินผ่านหน้าบ้าน แต่วันนั้นอยู่ๆ ก็หันไป ปรากฎเจอเค้าคนนั้น กะเพื่อนๆ ในกลุ่มเดินผ่าน แต่ดูเหมือนเค้าไม่ได้สนใจ แต่เราก็ไม่ได้เรียกนะคะ (อายคะ เพื่อนผู้ชายทั้งนั้น)
เราก็รีบบบบบบบ ขึ้นไปบนห้องตามหาเค้าใน facebook คะ พิมพ์ชื่อเล่นไปเลย มันก็ขึ้นมาสิคะ ขึ้นมาทั่วโลกเลยคะ 5555555+
ก็เลยเปลี่ยนวิธีการหาคะ เสิชหาเพื่อนผู้หญิงที่เคยเล่นด้วยกันมา น่าจะเจอง่ายๆ ปรากฎก็เจอคะ เลยขอเป็นเพื่อนเลย แต่ก่อนขอเป็นเพื่อนก็เข้าไปส่องนิดๆ อิอิ ส่องเพื่อตามหาเขานะ ตามหาดูคนที่มาไลค์รูปแต่ละรูปเพื่อนเลย (เวลาเรียนจริงจังขนาดนี้มั้ยลูก ~~~~) หาไปหามาก็เจอเพื่อนคนอื่นที่เคยเล่นด้วยกัน เอาวะ!!!! เพื่อนอีก หาจากเพื่อนคนต่อไป
และแล้วววววว ก็เจออออออออ
เลยขอเป็นเพื่อนเลย ขอไปนานมาก ก็ไม่รับ ลองเข้าไปส่อง เขาก็อัพสเตตัสปกตินะ
(คิดในใจ ไมไม่รับกู จำกันไม่ได้แน่ๆเลย
)
พอเราเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ แบบชัดๆ (รูปเก่าใส่แว่น) เขาก็กดรับเลยคะ ตื่นเต้นไปอีกกกกกก 555555+ รับไม่พอ รับปุ้ป เขาก็ทักมาเลย ก็ได้คุยกันคะ แต่ก็คุยเรื่องอดีตมากๆๆๆๆ ไม่เจอกันมานาน คุยไปมาจนเขาบอก ขอเรียกเขาว่า L นะคะ
L : คุยด้วยแล้วรู้สึกดี อยากคุยเรื่อยๆได้มั้ย
เรา : .... เอ่อ ตกลง (รอไรล่ะ 5555)
จากนั้นเราก็คุยกัน และแลกเบอร์กันเขาก็โทรมาทุกวันจน 2 อาทิตย์ได้ที่เราได้คุยกัน และวันนึงเขาถามว่า คบกันมั้ย?
ในใจตอนนั้นก็อยากตกลงนะ แต่เหมือนเขาพึ่งเลิกกะแฟนมา เราเลยรู้สึกว่า เขาอาจจะคิดกะเราแก้เหงา เพราะเราเองเลิกกะแฟนเก่ามา ด้วยอาการที่หนักอยู่เหมือนกันคะ เลยตอบกลับไปว่า คุยกันไปก่อนได้มั้ย เขาก็บอกตกลง
และไม่นานเขาก็หายไป เราเลยรู้เลยว่า เขาไม่ได้คิดอะไรกับเราจริงจัง เราก็โอเคคะ ไม่ได้อะไรมาก ในใจตอนนั้นก็คิดว่า เขารีบไปป่าว เขาคงเหงาแน่ๆ
จนไม่นานมานี้เราก็ได้คุยกันอีก จนเขาขอกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ย เขาบอกครั้งก่อน เหงาจริงๆ พึ่งอกหักมา แต่ครั้งนี้จะไม่หายไปแล้วนะ เราก็โอเค ได้คุยๆกัน เค้าบอกถ้าจะคบกัน จะขอเมื่อตอนเจอกันนะ เราก็โอเคคะ (เขินอยู่เหมือนกัน)
แต่ในเวลาที่เราคุยกันบางทีเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ใช่ และบางทีเขาก็ใช่ เขาใส่ใจเวลาคุยกัน แต่เหมือนเวลาที่เราคิดว่าไม่ใช่ อาจเป็นเราเรียนหนักมากช่วงนี้ เพราะปี 3 แล้ว เขาก็หนัก ต่างคนก็เหมือนความรู้สึกดูดรอฟ ๆ แต่เขาก้พยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้นมาเสมอ เราเป็นคนขี้เบื่อมาก เบื่อแล้วอยากจะอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร พอบอกเขา เขาก็โทรมาเลย และพยายามทำให้หายเบื่อ และมันก็ได้ผลนะ
จนบางทีเราเองที่รู้สึกแย่ คิดมากคะ คิดว่าถ้าคบกับเขาแล้ว เขาจะทนเราได้มั้ย เราเป็นผู้หญิง ที่มีโลกส่วนตัวสูง (โสดมานานจนเป็นคนทำไรด้วยตัวเองตลอด) เป็นคนงี่เง่า ขี้หงุดหงิด เบื่อง่าย
ถ้าเกิดคบกันแล้วเราเป็นแบบนี้หากเขารับไม่ได้ล่ะ เราจะต้องเสียมิตรภาพความเป็นเพื่อนที่มีต่อกันมา 13 ปี เลยหรอ เราคิดแบบนี้
เพื่อนๆ แต่ละคนมีความคิดเห็นยังไงบ้างคะ?
ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไง?
คุยกะเพื่อน แต่ไม่กล้าคบกัน เพราะกลัวเสียเพื่อนที่คบกันมา 13 ปี
หลังจากอ่านประสบการณ์ของแต่ละคนในพันทิพย์มานาน
เราอยากจะเล่าเรื่องของเราเหมือนกันคะ
เราเคยชอบผู้ชายคนนึง จะเรียกว่าเป็นคนแรกเลยก็ได้ ตั้งแต่เด็กเลยสมัยประถม ป. 2 ได้เลยคะ และก็ชอบเขามานานมากกก เป็นปีปี (นี่ขนาดเด็กนะ)
เราเจอกันแค่ตอนเราปิดเทอมเท่านั้น ก็จะกลับไป ตจว. กลับไปเที่ยวทุกปิดเทอม ไปอยู่บ้านคุณปู่ เราก็ได้เล่นด้วยกัน ในกลุ่มนั้นก็วัยๆ เดียวกันคะ และในกลุ่ม ก็มีเรากะ เพื่อนผู้หญิงอีกคน มีผญ. สองคนในกลุ่ม และมีพวก ผช. ประมาน 5-6 คนได้คะ ก็เป็นเพื่อนกันหมด แต่นานทีเล่นด้วยกัน แต่ก็ถือว่าบ่อยอยู่ เพราะ พวก ผช. ติดเกมคะ แต่เล่นด้วยกันที ก็ได้อยู่ใกล้กันน
จน เราจะเข้า ม.1 และบ้าน ตจว. ก็ย้ายแต่ก็ย้ายอยู่ใกล้ๆ ที่เดิมคะ แต่ก็เล่นทำให้ปิดเทอมทุกปีไม่ได้เจอกันเลยคะ แต่พอกลับไปบ้าน ตจว. ทีไรก็คิดถึงตอนเด็กๆ ทุกทีเลย
จนอยู่มหาลัยปี 1 ตอนนั้นช่วงปิดเทอมเหมือนเดิม เราก็นั่งเล่นอยู่หน้าบ้าน กะครอบครัว จนมีคนเดินผ่านหน้าบ้าน คือปกติไม่เคยสนใจอะไรเท่าไหร่คะ ที่คนเดินผ่านหน้าบ้าน แต่วันนั้นอยู่ๆ ก็หันไป ปรากฎเจอเค้าคนนั้น กะเพื่อนๆ ในกลุ่มเดินผ่าน แต่ดูเหมือนเค้าไม่ได้สนใจ แต่เราก็ไม่ได้เรียกนะคะ (อายคะ เพื่อนผู้ชายทั้งนั้น)
เราก็รีบบบบบบบ ขึ้นไปบนห้องตามหาเค้าใน facebook คะ พิมพ์ชื่อเล่นไปเลย มันก็ขึ้นมาสิคะ ขึ้นมาทั่วโลกเลยคะ 5555555+
ก็เลยเปลี่ยนวิธีการหาคะ เสิชหาเพื่อนผู้หญิงที่เคยเล่นด้วยกันมา น่าจะเจอง่ายๆ ปรากฎก็เจอคะ เลยขอเป็นเพื่อนเลย แต่ก่อนขอเป็นเพื่อนก็เข้าไปส่องนิดๆ อิอิ ส่องเพื่อตามหาเขานะ ตามหาดูคนที่มาไลค์รูปแต่ละรูปเพื่อนเลย (เวลาเรียนจริงจังขนาดนี้มั้ยลูก ~~~~) หาไปหามาก็เจอเพื่อนคนอื่นที่เคยเล่นด้วยกัน เอาวะ!!!! เพื่อนอีก หาจากเพื่อนคนต่อไป
และแล้วววววว ก็เจออออออออ
เลยขอเป็นเพื่อนเลย ขอไปนานมาก ก็ไม่รับ ลองเข้าไปส่อง เขาก็อัพสเตตัสปกตินะ
(คิดในใจ ไมไม่รับกู จำกันไม่ได้แน่ๆเลย
พอเราเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ แบบชัดๆ (รูปเก่าใส่แว่น) เขาก็กดรับเลยคะ ตื่นเต้นไปอีกกกกกก 555555+ รับไม่พอ รับปุ้ป เขาก็ทักมาเลย ก็ได้คุยกันคะ แต่ก็คุยเรื่องอดีตมากๆๆๆๆ ไม่เจอกันมานาน คุยไปมาจนเขาบอก ขอเรียกเขาว่า L นะคะ
L : คุยด้วยแล้วรู้สึกดี อยากคุยเรื่อยๆได้มั้ย
เรา : .... เอ่อ ตกลง (รอไรล่ะ 5555)
จากนั้นเราก็คุยกัน และแลกเบอร์กันเขาก็โทรมาทุกวันจน 2 อาทิตย์ได้ที่เราได้คุยกัน และวันนึงเขาถามว่า คบกันมั้ย?
ในใจตอนนั้นก็อยากตกลงนะ แต่เหมือนเขาพึ่งเลิกกะแฟนมา เราเลยรู้สึกว่า เขาอาจจะคิดกะเราแก้เหงา เพราะเราเองเลิกกะแฟนเก่ามา ด้วยอาการที่หนักอยู่เหมือนกันคะ เลยตอบกลับไปว่า คุยกันไปก่อนได้มั้ย เขาก็บอกตกลง
และไม่นานเขาก็หายไป เราเลยรู้เลยว่า เขาไม่ได้คิดอะไรกับเราจริงจัง เราก็โอเคคะ ไม่ได้อะไรมาก ในใจตอนนั้นก็คิดว่า เขารีบไปป่าว เขาคงเหงาแน่ๆ
จนไม่นานมานี้เราก็ได้คุยกันอีก จนเขาขอกลับมาคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ย เขาบอกครั้งก่อน เหงาจริงๆ พึ่งอกหักมา แต่ครั้งนี้จะไม่หายไปแล้วนะ เราก็โอเค ได้คุยๆกัน เค้าบอกถ้าจะคบกัน จะขอเมื่อตอนเจอกันนะ เราก็โอเคคะ (เขินอยู่เหมือนกัน)
แต่ในเวลาที่เราคุยกันบางทีเรารู้สึกเหมือนเขาไม่ใช่ และบางทีเขาก็ใช่ เขาใส่ใจเวลาคุยกัน แต่เหมือนเวลาที่เราคิดว่าไม่ใช่ อาจเป็นเราเรียนหนักมากช่วงนี้ เพราะปี 3 แล้ว เขาก็หนัก ต่างคนก็เหมือนความรู้สึกดูดรอฟ ๆ แต่เขาก้พยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้นมาเสมอ เราเป็นคนขี้เบื่อมาก เบื่อแล้วอยากจะอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร พอบอกเขา เขาก็โทรมาเลย และพยายามทำให้หายเบื่อ และมันก็ได้ผลนะ
จนบางทีเราเองที่รู้สึกแย่ คิดมากคะ คิดว่าถ้าคบกับเขาแล้ว เขาจะทนเราได้มั้ย เราเป็นผู้หญิง ที่มีโลกส่วนตัวสูง (โสดมานานจนเป็นคนทำไรด้วยตัวเองตลอด) เป็นคนงี่เง่า ขี้หงุดหงิด เบื่อง่าย
ถ้าเกิดคบกันแล้วเราเป็นแบบนี้หากเขารับไม่ได้ล่ะ เราจะต้องเสียมิตรภาพความเป็นเพื่อนที่มีต่อกันมา 13 ปี เลยหรอ เราคิดแบบนี้
เพื่อนๆ แต่ละคนมีความคิดเห็นยังไงบ้างคะ?
ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไง?