ไม่ต้องการ พ่อของลูก อย่างเธอ

เรื่องมีอยู่ว่า เราคบกับแฟนมามีลูกด้วยกัน1คนลูกอายุ3เดือนละค่ะ
เรากับแฟนแยกกันอยู่ตั้งแต่เราท้อง3เดือน ตอนนั้นเราทะเลาะเรามันตบละเตะเรา
รับไม่ได้ค่ะเลยต่างคนต่างอยู่ ซึ่งตั้งแต่นั้นมาเราเกลียดมากเลยค่ะสุดๆเลย
ถามว่ายังรักรึป่าว ไม่แล้วค่ะความรู้สึกดีๆไม่มีเหลือค่ะไม่มีความดีให้นึกถึงมันโดนกลบเกลื่อนไปหมดล้วน
เราไม่ได้บอกเลิกแฟนนะค่ะ ก็คือทำเป็นเหมือนปกติดี จิงๆเราอยากจะบอกนะค่ะ แต่มันต้องมีปัญหาตามมาแน่
คือตอนนี้ก็อยู่เฉยๆค่ะ เราไม่เคยโทรหาเลยตั้งแต่แยกกันอยู่ เราจะให้เขารู้สึกเองว่าเราเปลี่ยนไป ถ้าทนไม่ได้ก็เลิกไปเอง
ส่วนลูกเราให้เจอกันนะค่ะแค่เฉพาะเวลาที่ลูกไปร.พ เท่านั้นถ้าอยากเจอ เวลารับวัคซีนนะ
มาวันนึงค่ะ ล่าสุดนี้โกหกค่ะ แอบไปเที่ยวค่ะ ซึ่งตั้งแต่คบมาก็ไม่เคยห้ามเลยค่ะว่าจะไปไหน
จับได้เพราะน้องมาบอกค่ะ เราเลยอยากรู้แล้วโทรไปถามว่าทำงานไหมโทรไปคุยแบบปกติ
ซึ่งที่เขาตอบมาก็ทำเหมือนปกติว่าทำงานอยู่ซึ่งเราก็แกล้งโง่ค่ะ เราก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรนะค่ะรู้แค่โกหกเท่านั้น ก้วางสายจบ
อีกอย่างแอบคุยกับคนอื่นค่ะ แต่เขาไม่รู้ว่าเรารู้เพื่อนมาบอกค่ะ เราก็เลยหาเมลไลน์เขามาล็อกอิน ในคอมดูค่ะเพราะเราสมัครให้ขาเอง
สรุปจริงค่ะ แต่เรานิ่งมาตตลอด ค่ะ สุดท้ายนะค่ะรับไม่ได้เลยค่ะ มันกลับไปติดยาอีกแล้วค่ะ กินเหล้าเมาทุกวันเลยค่ะ ที่บ้านเขาจะเป็นเหมือนที่สุมหัวกินเหล้ากันทะค่ะ. เห้อ บางทีก็เหนื่อยจะต้องมาแบกความรู้สึกแบบนี้นะ. อีกอย่างก็ปัญหาเรื่องเงินค่ะ เราไม่ได้ทำงาน แฟนให้เราเก็บเงินพอเงินออกก็ให้โอนไปให้เขา
เราให้เขาเดือนละ 5พันค่ะ หมื่นนึง เราเก็บค่ะ เราอยากทำงานเองมากๆเลยค่ะแต่ไม่มีใครดูลูกเลยพ่อเราก้ทำงานเราอยู่กับพ่อกับน้องพี่สาวค่ะ เราเข้ากับบ้านแฟนไม่ได้ด้วยค่ะ ตั้งแต่ทะเลาะกันครั้งนั้น เขาก้จะเอาลูกเราไปช่วนเลี้ยงนะค่ะแต่สภาพแวดล้อมมันไม่ใช่ค่ะ บ้านก็สกปรกเคยไปเจอครั้งนึงจานในกะมัง
ราขึ้นอ้ะค่ะ สุดยอดเลย  อีกอย่างเขาอยู่ในสลัมค่ะ เราอยู่บ้านจัดสรร ที่เปรีบยเทียบไม่ได้แบ่งแยกนะค่ะ พูดถึงสภาพแวดล้อมค่ะ
เหน่อยใจจัง