ครบรอบหนึ่งเดือนที่อกหักดังเป๊าะแล้ว

ฮ่าๆ ไม่มีอะไรครับ มาบ่นปนเล่าให้อ่านเฉยๆครับ ตอนแรกจะตั้งกระทู้หาเพื่อน แต่พอย้อนไปดูเอ้า นี่อกหักครบเดือนแล้วนะ? เลยกลายเป็นกระทู้นี้ไปเลย

ตอนนี้ความรู้สึกก็กลับมาดีขึ้น 80.99% *กดเครื่องคิดเลข ต๊อกแต๊กๆเม่าแพนด้า อยู่คนเดียวให้อารมณ์เหมือนตอนที่ยังไม่เจอกันเลย

ตอนที่ยังคบกันมันก็รู้สึกดีนะครับที่มีคนที่รักเรา แต่กลับกลายเป็นว่าเราผูกติดกับเขามากเกินไป ไปเรียนด้วยกัน กลับด้วยกัน ว่างๆก็อยู่หอ เล่นเกมด้วยกัน แทบไม่มีคนอื่นมาเลย(ยกเว้นเพื่อนชวนกินเหล้า) แต่ว่ามีแค่เขาเท่านั้นที่ไปเฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อน ผมไม่กินเหล้านะครับ แต่ก็อยากไปเจอเพื่อน  แต่เขาก็กลัวว่าเพื่อนจะถามถึงความสัมพันธ์ของเรา ผมเลยเลือกที่จะไม่ไป

จนวันที่เลิกรากัน ผมออกมาอยู่คนเดียว มันก็มีแฟลชแบ็คเป็นช่วงๆ ทำให้ร้องไห้ธรรมดาถึงร้องไห้หนักมาก ผมเริ่มหันไปหาเพื่อน เปิดใจเข้าหาสังคมเหมือนแต่ก่อน(ก่อนจะคบกับคนนี้) ผมยิ้มได้ ผมเฮฮาได้ หัวเราะได้มากกว่าเดิม (ผมเป็นคนจืดๆนิ่งๆก็จริง แต่ก็เป็นตัวตบมุกด้วย อยู่กับแฟนเขาไม่เคยเก็ทมุกเราเลย แย่ๆ) เห้ย มันมีความสุขนะ

ตอนแรกก็พยายามยิ้มเพื่อกลบความเศร้า แต่หลังๆนี่รู้สึกว่ารั่วเองมาก กลายเป็นคนเฮฮา แนวติงต๊องๆไปเลย

และอีกอย่างนึงที่กลับมาคือ ความเขินอาย จากตอนแรกมีแฟน ผมก็โฟกัสที่แฟนเลยไม่สนใจใคร  แต่ตอนนี้มองอะไรน่ารักก็หัวใจเต้นแรง >////<
ตอนนี้ก็เริ่มคิดแล้วว่า ผมคงเป็นไบเซกช่วลจริงๆ เพราะรู้สึกชอบใครได้ง่ายมากๆ ไม่ว่า ผญ หรือ ผช

แต่อาการหัวใจเต้นแรงนี่ดันเกิดแต่กลับผญ นี่สิ 555555


ปล.สาวแว่นน่ารักมาก (งงหละสิว่าบอกทำไม ผมเองก็ยังงง?)

ปลสอง.ขอให้เพื่อนๆที่จะเริ่มสอบในช่วงนี้โชคดีนะครับ ^^ พาพันไฟท์ติ้ง

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่