เป็นกระทู้แชร์ประสบการณ์ขำๆค่ะ ใครไม่ชอบอ่านเรื่องไร้สาระ ผ่านไปได้เลยค่ะ^^
จากกระทู้ที่เราเคยตั้งไปวันก่อน กระทู้นี้ค่ะ
http://pantip.com/topic/33515300
พอได้อ่านความคิดเห็นจากเพื่อนๆในกระทู้ก็รู้สึกมีกำลังใจ หึกเหิมขึ้นมาเลยทีเดียวหลังจากดร็อปลงจากหลายๆอย่างที่พยายามแล้วมันไม่สำเร็จ ฮ่าๆ
รวมทั้งมีหลังไมค์มาถามความเคลื่อนไหวว่าลองแล้วเป็นยังไงบ้าง เลยขอตั้งกระทู้แชร์ประสบการณ์การเข้าไปทำความรู้จักผู้ชายก่อนครั้งแรกของเราให้ได้อ่านขำๆกันค่ะ
บางท่านอาจจะสงสัยว่า เอ๊ะ! มันต้องใช้ความกล้าขนาดนั้นเลยเหรอกับแค่เข้าไปทักคนคนนึงน่ะ ก็ขออธิบายก่อนว่าเราเป็นคนคิดมากเรื่องแบบนี้นะ คือกลัวว่าเขาจะมองเรายังไง มันดูแย่รึเปล่า และจากที่เคยอ่านหลายๆกระทู้ส่วนใหญ่จะไม่แนะนำให้ผู้หญิงเราเดินหน้าจีบผู้ชายก่อน แต่ให้หยอดแบบมีชั้นเชิงจนเขาต้องเป็นฝ่ายจีบเราก่อนให้ได้ เราอ่านแล้วก็แบบ เอิ่มม …แล้วหยอดแบบมีชั้นเชิงมันคืออะไรเหรอ คำว่าพอดีของแต่ละคนมันอยู่ตรงไหน คิดไปคิดมาเลยไม่กล้าสักที กลายเป็นคิดเยอะไปหน่อย ฮ่าๆ
แรกเริ่มเลยเรากับเขาทำงานที่เดียวกันค่ะแต่คนละแผนก (แผนกเขาจะมีคนใหม่เวียนมาเสมอๆค่ะ แต่ละคนอยู่ไม่เท่ากัน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่นานเท่าไหร่ -..-‘) เจอครั้งแรกคือเขาน่ารักมากค่ะ คือภายนอกตรงสเปคเราประมาณนั้นนะ ฮ่าๆ เลยคิดว่าอยากรู้จักคนนี้จัง
สืบจนรู้ชื่อกับนามสกุลค่ะ คือได้ข้อมูลมาน้อยมากและได้เจอแค่ไม่กี่ครั้งก็ไม่รู้จะเริ่มทักทายยังไงได้ จะใช้เรื่องงานเป็นสะพานไปก็ยังไม่ได้ เพราะเขายังไม่เคยมาติดต่องานกับแผนกเราเลยทั้งๆที่คนอื่นๆในแผนกเขาก็มาติดต่อแผนกเราประจำ --‘ จนผ่านไปประมาณเกือบๆ2เดือนค่ะ เราก็มัวแต่ทำงานจนลืมเรื่องนี้ไปเลย
จนวันนึงว่างๆ ..นึกถึงเขาขึ้นมาเลยลองเอาชื่อกับนามสกุลของเขาไปค้นใน google ค่ะ เผื่อได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง ฮ่าๆ (เชื่อว่าสาวๆหลายคนน่าจะเคยทำนะคะ ^^) ก็ได้ทราบมหาวิทยาลัยที่เขาจบมาค่ะ ดีใจค่ะเพราะเขาน่าจะรุ่นเดียวกับเรา และเราเองก็มีเพื่อนจบจากคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกับเขา เลยลองถามเพื่อนเราดูก็ปรากฏว่าเขาเป็นเพื่อนกับเพื่อนเราพอดีค่ะ ฮ่าๆ วันนั้นจำได้ว่าดีใจมากๆค่ะ เพื่อนเราให้ข้อมูลของเขามาเยอะพอสมควรทั้งเฟสบุ๊ค ไลน์ นิสัยใจคอ และที่สำคัญคือเขาโสดอยู่ค่ะ ฮ่าๆ (คือเพื่อนเราเชียร์ให้จีบเต็มที่มากก) เลยตัดสินใจแอดทั้งเฟสบุ๊คทั้งไลน์ไปเลยค่ะ รอประมาณ2-3วัน ผลคือ เขาไม่รับแอดเลยสักอย่างค่ะ ที่ทำงานก็ไม่เคยเจอเขาเลย ตอนนั้นคือเฟล อารมณ์จากดีใจนี่ดร็อปลงมาอีกแล้ว --‘
ตอนนั้นตัดสินใจกลับไปลบคำขอแอดเพื่อนออกค่ะ คิดว่าคงพอแล้ว เหมือนจะหมดหนทาง ระหว่างนั้นเพื่อนที่ทำงานก็มาเล่าบอกว่าเจอเขาที่นั่นที่นี่ให้ฟังเรื่อยๆ คือคนอื่นเจอเขาบ่อยยกเว้นเราค่ะ เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งยังไงไม่รู้ ฮ่าๆ
เข้าสู่เดือนที่ 3 หลังจากพยายามมา ก็มีเพื่อนที่ทำงานมาบอกค่ะว่าเขามาอยู่แค่ 3 เดือนเดี๋ยวจะเวียนไปที่อื่นแล้ว นาทีนั้นคือ เห้ยย!จะไปแล้วเหรอ จะทำยังไงกับไม่กี่วันที่เหลือนี้ ใจคิดว่าอย่างน้อยให้ได้รู้จักก็ยังดี ฟังเพลงหลายเพลงที่ฟังแล้วทำให้หึกเหิม (เหมือนจะออกรบยังไงอย่างงั้นเลย 555) รวบรวมความกล้าค่ะ ตัดสินใจทักinbox ไปในเฟสบุ๊คเขาค่ะ
**ต้องขอเล่าก่อนว่าบุคลิคภายนอกเขาดูเป็นคนสุขุม นิ่งๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใครค่ะ (เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้เรากลัวจะถูกเมินใส่ -..-‘ ) เราก็คิดไว้แล้วว่าถ้าทักไปแล้วไม่ตอบเรามานี่คือจบแล้วล่ะ ไม่พยายามอะไรต่อแล้ว**
แต่เขาก็ตอบมาค่ะ ^^
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอลบรูปค่ะ ^^
แล้วก็ได้คุยมาเรื่อยๆค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะชวนคุยอะไรต่อเพราะไม่มีเรื่องราวให้สานต่อเลย แค่ได้เป็นเพื่อนกันก็โอเคแล้วค่ะ^^ (เขาแอดเฟสบุ๊คเรามา เราคิดว่าจะยังไม่รับทันทีให้เขารอไปก่อน อยากแกล้งคืนประมาณนั้น ฮ่าๆ )
เราเสียดายมากๆ คือรู้สึกว่าเราไม่น่าคิดมาก กลัวพร่ำเพรื่อขนาดนั้นเลยค่ะ เสียดายมากๆที่ไม่เริ่มทักเขาไปตั้งแต่แรกจนปล่อยให้เวลามันผ่านไปจนสายไปแล้ว แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันก็ทำให้เราได้เพื่อนใหม่เพิ่มมาหนึ่งคน ได้รู้จักคนที่เราอยากรู้สึกเสียเหลือเกินสำเร็จ ^^
นี่แหละค่ะเรื่องราวของเราที่อยากมาแชร์ให้ได้อ่านกัน
***อยากทำอะไรให้รีบทำค่ะ อย่าทำชีวิตให้ซับซ้อนมาก แค่เรากล้าก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้ว***
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ ^^
[กำลังคิดว่าจะแชร์กระทู้ตัวเองลงเฟสบุ๊คมั้ย …ยังก่อนดีกว่า ฮ่าๆ]
>>แวะมาเล่าประสบการณ์การเข้าไปทำความรู้จักผู้ชายก่อนครั้งแรกของเราค่ะ<<
จากกระทู้ที่เราเคยตั้งไปวันก่อน กระทู้นี้ค่ะ http://pantip.com/topic/33515300
พอได้อ่านความคิดเห็นจากเพื่อนๆในกระทู้ก็รู้สึกมีกำลังใจ หึกเหิมขึ้นมาเลยทีเดียวหลังจากดร็อปลงจากหลายๆอย่างที่พยายามแล้วมันไม่สำเร็จ ฮ่าๆ
รวมทั้งมีหลังไมค์มาถามความเคลื่อนไหวว่าลองแล้วเป็นยังไงบ้าง เลยขอตั้งกระทู้แชร์ประสบการณ์การเข้าไปทำความรู้จักผู้ชายก่อนครั้งแรกของเราให้ได้อ่านขำๆกันค่ะ
บางท่านอาจจะสงสัยว่า เอ๊ะ! มันต้องใช้ความกล้าขนาดนั้นเลยเหรอกับแค่เข้าไปทักคนคนนึงน่ะ ก็ขออธิบายก่อนว่าเราเป็นคนคิดมากเรื่องแบบนี้นะ คือกลัวว่าเขาจะมองเรายังไง มันดูแย่รึเปล่า และจากที่เคยอ่านหลายๆกระทู้ส่วนใหญ่จะไม่แนะนำให้ผู้หญิงเราเดินหน้าจีบผู้ชายก่อน แต่ให้หยอดแบบมีชั้นเชิงจนเขาต้องเป็นฝ่ายจีบเราก่อนให้ได้ เราอ่านแล้วก็แบบ เอิ่มม …แล้วหยอดแบบมีชั้นเชิงมันคืออะไรเหรอ คำว่าพอดีของแต่ละคนมันอยู่ตรงไหน คิดไปคิดมาเลยไม่กล้าสักที กลายเป็นคิดเยอะไปหน่อย ฮ่าๆ
แรกเริ่มเลยเรากับเขาทำงานที่เดียวกันค่ะแต่คนละแผนก (แผนกเขาจะมีคนใหม่เวียนมาเสมอๆค่ะ แต่ละคนอยู่ไม่เท่ากัน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาอยู่นานเท่าไหร่ -..-‘) เจอครั้งแรกคือเขาน่ารักมากค่ะ คือภายนอกตรงสเปคเราประมาณนั้นนะ ฮ่าๆ เลยคิดว่าอยากรู้จักคนนี้จัง
สืบจนรู้ชื่อกับนามสกุลค่ะ คือได้ข้อมูลมาน้อยมากและได้เจอแค่ไม่กี่ครั้งก็ไม่รู้จะเริ่มทักทายยังไงได้ จะใช้เรื่องงานเป็นสะพานไปก็ยังไม่ได้ เพราะเขายังไม่เคยมาติดต่องานกับแผนกเราเลยทั้งๆที่คนอื่นๆในแผนกเขาก็มาติดต่อแผนกเราประจำ --‘ จนผ่านไปประมาณเกือบๆ2เดือนค่ะ เราก็มัวแต่ทำงานจนลืมเรื่องนี้ไปเลย
จนวันนึงว่างๆ ..นึกถึงเขาขึ้นมาเลยลองเอาชื่อกับนามสกุลของเขาไปค้นใน google ค่ะ เผื่อได้ข้อมูลอะไรมาบ้าง ฮ่าๆ (เชื่อว่าสาวๆหลายคนน่าจะเคยทำนะคะ ^^) ก็ได้ทราบมหาวิทยาลัยที่เขาจบมาค่ะ ดีใจค่ะเพราะเขาน่าจะรุ่นเดียวกับเรา และเราเองก็มีเพื่อนจบจากคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกับเขา เลยลองถามเพื่อนเราดูก็ปรากฏว่าเขาเป็นเพื่อนกับเพื่อนเราพอดีค่ะ ฮ่าๆ วันนั้นจำได้ว่าดีใจมากๆค่ะ เพื่อนเราให้ข้อมูลของเขามาเยอะพอสมควรทั้งเฟสบุ๊ค ไลน์ นิสัยใจคอ และที่สำคัญคือเขาโสดอยู่ค่ะ ฮ่าๆ (คือเพื่อนเราเชียร์ให้จีบเต็มที่มากก) เลยตัดสินใจแอดทั้งเฟสบุ๊คทั้งไลน์ไปเลยค่ะ รอประมาณ2-3วัน ผลคือ เขาไม่รับแอดเลยสักอย่างค่ะ ที่ทำงานก็ไม่เคยเจอเขาเลย ตอนนั้นคือเฟล อารมณ์จากดีใจนี่ดร็อปลงมาอีกแล้ว --‘
ตอนนั้นตัดสินใจกลับไปลบคำขอแอดเพื่อนออกค่ะ คิดว่าคงพอแล้ว เหมือนจะหมดหนทาง ระหว่างนั้นเพื่อนที่ทำงานก็มาเล่าบอกว่าเจอเขาที่นั่นที่นี่ให้ฟังเรื่อยๆ คือคนอื่นเจอเขาบ่อยยกเว้นเราค่ะ เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งยังไงไม่รู้ ฮ่าๆ
เข้าสู่เดือนที่ 3 หลังจากพยายามมา ก็มีเพื่อนที่ทำงานมาบอกค่ะว่าเขามาอยู่แค่ 3 เดือนเดี๋ยวจะเวียนไปที่อื่นแล้ว นาทีนั้นคือ เห้ยย!จะไปแล้วเหรอ จะทำยังไงกับไม่กี่วันที่เหลือนี้ ใจคิดว่าอย่างน้อยให้ได้รู้จักก็ยังดี ฟังเพลงหลายเพลงที่ฟังแล้วทำให้หึกเหิม (เหมือนจะออกรบยังไงอย่างงั้นเลย 555) รวบรวมความกล้าค่ะ ตัดสินใจทักinbox ไปในเฟสบุ๊คเขาค่ะ
**ต้องขอเล่าก่อนว่าบุคลิคภายนอกเขาดูเป็นคนสุขุม นิ่งๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับใครค่ะ (เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้เรากลัวจะถูกเมินใส่ -..-‘ ) เราก็คิดไว้แล้วว่าถ้าทักไปแล้วไม่ตอบเรามานี่คือจบแล้วล่ะ ไม่พยายามอะไรต่อแล้ว**
แต่เขาก็ตอบมาค่ะ ^^
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วก็ได้คุยมาเรื่อยๆค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะชวนคุยอะไรต่อเพราะไม่มีเรื่องราวให้สานต่อเลย แค่ได้เป็นเพื่อนกันก็โอเคแล้วค่ะ^^ (เขาแอดเฟสบุ๊คเรามา เราคิดว่าจะยังไม่รับทันทีให้เขารอไปก่อน อยากแกล้งคืนประมาณนั้น ฮ่าๆ )
เราเสียดายมากๆ คือรู้สึกว่าเราไม่น่าคิดมาก กลัวพร่ำเพรื่อขนาดนั้นเลยค่ะ เสียดายมากๆที่ไม่เริ่มทักเขาไปตั้งแต่แรกจนปล่อยให้เวลามันผ่านไปจนสายไปแล้ว แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันก็ทำให้เราได้เพื่อนใหม่เพิ่มมาหนึ่งคน ได้รู้จักคนที่เราอยากรู้สึกเสียเหลือเกินสำเร็จ ^^
นี่แหละค่ะเรื่องราวของเราที่อยากมาแชร์ให้ได้อ่านกัน
***อยากทำอะไรให้รีบทำค่ะ อย่าทำชีวิตให้ซับซ้อนมาก แค่เรากล้าก็ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้ว***
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ ^^
[กำลังคิดว่าจะแชร์กระทู้ตัวเองลงเฟสบุ๊คมั้ย …ยังก่อนดีกว่า ฮ่าๆ]