คือผมมีแฟนคนหนึ่งครับ ผมรักเค้ามากเค้าเป็นคนน่ารัก หลายคนสนใจเค้าคนทักเค้าเยอะมาก เวลาคุยโทรศัพย์ด้วยกันผมจะได้ยินเสียงคนทักเค้าตลอด ผมไม่เคยมีความรักตั้งแต่ผมเลิกกับแฟนเก่าจนมาเจอเค้า ตอนคบกันผมมีความสุขมากครับ นั่นก็แค่ตอนเราเริ่มคุยกัน พอผมคบกับเค้าเราเริ่มห่างกันมากขึ้น ยิ่งห่างกันอยู่แล้วก็ยิ่งห่างไปอีก เค้าเริ่มไม่ค่อยสนใจผมหรือเค้าอาจจะยุ่ง หรือเพราะผมคิดไปเอง คุยกันน้อยลงหาเรื่องทะเลาะกันและผมต้องง้อตลอด เรื่องที่ผมบอกเลิกเค้าอาจจะฟังดูงี่เง่านะครับ คือพอคบกันได้สักพักเราก็คุยกันน้อยลง แต่ผมก็พยายามเข้าใจว่าเค้ายุ่ง แต่ผมเห็นโพสที่เค้าโพสในเฟส หรือ ไอจี เค้าจะโพสเหมือนเค้าเหงา เค้าไม่มีใคร ผมก็ไม่เข้าใจแต่ผมไใ่เคยถามกลัวเค้าว่าผมงี่เง่า วันนั้นเค้าไปเที่ยวครับไปปีนเขา ก่อนขึ้นเขา เขาโพสข้อความประมาน "เหนื่อยจัง...อยากมีคนเดินจับมือไปด้วยกัน" ผมเห็นทีแรกน้ำตาผมไหล มาไงไม่รู้ที่รู้คือเสียใจ ไม่คิดว่าเค้าจะโพสขนาดนี้ ผมเลยทักเค้าไปแล้วผมเป็นคนผิด เค้าบอกผมไม่เชื่อใจเค้า คิดมาก ผมท้อครับ ผมเบื่อที่ผมต้องง้อทั้งที่เค้าผิดหรือผมผิด เค้าไม่เคยแคร์ความรู้สึกผมเลย ผมเลยบอกเลิกเค้าทางไลน์ อย่าถามผมทำไมผมไม่โทร ผมจะบอกว่าผมร้องไห้อยู่ ผมไม่อยากร้องไห้ให้เค้าได้ยินตอนกำลังบอกเลิกเค้า ผมเลยได้แค่พิมพ์ จนตอนนี้ผมต้องนั่งคิดถึงเค้า เสียใจอยู่ทุกวัน ถ้าผมทนมากกว่านี้ ผมคงไม่ต้องมาดูเค้ามีคนใหม่แบบนี้
บอกเลิกเค้าทั้งที่เราเจ็บ