จากประสบการณ์ตรงเลยค่ะ ตอนเด็กๆตั้งแต่อนุบาล จน ม.ปลาย หนูเป็นตัวทอปของห้องเรียนเก่งอันดับต้นๆบางวิชาหนูก็กินยาวเป็นทอประดับมาตลอดถึงหนูจะพูดไม่ค่อยเก่งและเข้าสังคมได้ไม่ดีนัก แต่ก็ยังมีเพื่อนคบ ถึงจะไม่ได้สนิทกันมากเหมือนเพื่อนคนอื่นๆ เราพูดอะไรเขาก็ยังฟังและให้ความสนใจเราบ้าง ฟังความคิดเห็นเรา และเห็นคุณค่าในตัวเราค่ะ คือเรารู้สึกอย่างนั้นหน่ะค่ะ จน
เรียนจบต่างคนต่างแยกย้ายหนูได้คณะทางด้านดีไซน์ มหาวิทยาลัยอันดับ1ของประเทศ เรื่องราวกลับตาลปัตรผลการเรียนของหนูเข้าขั้นย่ำแย่ ผลงานดีไซน์ของหนูไม่ค่อยตอบโจทย์อาจารย์เท่าไรค่ะ บวกกับฝีมือที่สู้เพื่อนไม่ได้ ถึงแม้หนูจะพยายามขนาดไหนแต่ก็ไม่ได้เท่าเพื่อนค่ะมีแค่พวกวิชาเลคเชอร์ ที่ยังพอไปได้ เพื่อนๆที่เคยคุยกันตอนรับน้องของหนูค่อยๆหายไปทีละคนแทนด้วยเพื่อนประจำเซคแต่พอเพื่อนๆเห็นผลงานหนูจากการตรวจแต่ละครั้งหนูก็รู้สึกได้ค่ะว่าเพื่อนๆเริ่มถอยห่างหนูออกไปเหมือนเดิม
จนเข้าภาค หนูมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึงค่ะ 5-6 คนหนูเองก็พยายามแฟรนลี่ย์มากขึ้น แต่ก็ไม่เป็นผลค่ะเกรดเทอมแรกของปีออกมาหนูเครียดมาก จึงปรึกษาเพื่อนๆ เพื่อนๆพอรู้เกรดหนู เขาก็คุยกะหนูลดลงค่ะเป็นทั้งกลุ่มเลย บางคนพูดกับหนูด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเหมือนรำคาญอ่ะค่ะ บางครั้งหนูพูดอะไรเขาก็เมินๆกัน บางครั้งคือเขาสงสัยอะไรบางอย่างเรื่องนั้นหนูร็หนูก็อธิบายหรือให้คำตอบเขาไปซึ่งก็เป็นข้อมูลที่ถูกด้วยนะคะ เขาก็ไม่ฟัง หรือแค่มองมา แล้วทำอือๆเออๆตามหนูพูดแล้วไปปรึกษากันต่อเพื่อหาคำตอบ
เทอม2นี่หนักค่ะ มีเพื่อนอีกคนเข้ามาในกลุ่ม ทำให้เวลาจำกลุ่มทำงานไม่ลงตัวค่ะ เขาก็เอาหนูออกให้หนูไปหาเอาใหม่เอง บางทีก็พูดกับเราด้วยสายตาเหยียดๆ หรือพอเราพูดอะไรจากคุยๆกันอยู่กลายเป็นเงียบทั้งกลุ่มเลยค่ะสักพักนึงก็คุยกันต่อ ทำให้หนูรู้สึกว่าหนูเหมือนไม่มีค่าพอที่จะเป็นเพื่อนกับพวกเขาค่ะเพราะหนูโง่และเรียนไม่เก่ง หนูเลยค่อยๆเฟตตัวออกมา กลายเป็นคนเงียบๆที่วันๆนึงแทบไม่ได้พูดกะใครเพราะตอนนี้เราไม่ได้สนิทกับกลุ่มเพื่อนของเราเหมือนเดิมแล้วค่ะ เวลาไปติวกันเขาก็ไม่ชวนหนูค่ะ กับเพื่อนคนอื่นๆ หนูก็พยายามคุยด้วยแต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ เป็นเหมือนเพื่อนในกลุ่มเดิมของหนูเลยหนูเครียดมากๆจนตอนนี้ทนจนจบเทอมและขึ้นปีการศึกษาใหม่จนจะหมดปีอีกรอบละค่ะ ก็ยังเป็นอย่างงี้อยู่ หนูกลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง วันๆแทบไม่ได้พูดกับใครเลย เพื่อนๆก็ไม่ได้เห็นคุณค่า หรือยอมพูดคุยกะเราเหมือนตอนที่เราเก่ง อาจเป็นเพราะว่าหนูไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเขาค่ะ แถมเป็นเหมือนตัวถ่วงซะอีก นี่แหละค่ะประสบการณ์ของหนูที่อยากเเบ่งปันให้เพื่อนๆพี่ๆน้องค่ะ
จากประสบการณ์ คนเราจะเลือกคบคนที่ฉลาด หรือคบเเล้วมีผลดีกับเรามากกว่า คนโง่หรือไม่มีประโยชน์
เรียนจบต่างคนต่างแยกย้ายหนูได้คณะทางด้านดีไซน์ มหาวิทยาลัยอันดับ1ของประเทศ เรื่องราวกลับตาลปัตรผลการเรียนของหนูเข้าขั้นย่ำแย่ ผลงานดีไซน์ของหนูไม่ค่อยตอบโจทย์อาจารย์เท่าไรค่ะ บวกกับฝีมือที่สู้เพื่อนไม่ได้ ถึงแม้หนูจะพยายามขนาดไหนแต่ก็ไม่ได้เท่าเพื่อนค่ะมีแค่พวกวิชาเลคเชอร์ ที่ยังพอไปได้ เพื่อนๆที่เคยคุยกันตอนรับน้องของหนูค่อยๆหายไปทีละคนแทนด้วยเพื่อนประจำเซคแต่พอเพื่อนๆเห็นผลงานหนูจากการตรวจแต่ละครั้งหนูก็รู้สึกได้ค่ะว่าเพื่อนๆเริ่มถอยห่างหนูออกไปเหมือนเดิม
จนเข้าภาค หนูมีเพื่อนอยู่กลุ่มนึงค่ะ 5-6 คนหนูเองก็พยายามแฟรนลี่ย์มากขึ้น แต่ก็ไม่เป็นผลค่ะเกรดเทอมแรกของปีออกมาหนูเครียดมาก จึงปรึกษาเพื่อนๆ เพื่อนๆพอรู้เกรดหนู เขาก็คุยกะหนูลดลงค่ะเป็นทั้งกลุ่มเลย บางคนพูดกับหนูด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาเหมือนรำคาญอ่ะค่ะ บางครั้งหนูพูดอะไรเขาก็เมินๆกัน บางครั้งคือเขาสงสัยอะไรบางอย่างเรื่องนั้นหนูร็หนูก็อธิบายหรือให้คำตอบเขาไปซึ่งก็เป็นข้อมูลที่ถูกด้วยนะคะ เขาก็ไม่ฟัง หรือแค่มองมา แล้วทำอือๆเออๆตามหนูพูดแล้วไปปรึกษากันต่อเพื่อหาคำตอบ
เทอม2นี่หนักค่ะ มีเพื่อนอีกคนเข้ามาในกลุ่ม ทำให้เวลาจำกลุ่มทำงานไม่ลงตัวค่ะ เขาก็เอาหนูออกให้หนูไปหาเอาใหม่เอง บางทีก็พูดกับเราด้วยสายตาเหยียดๆ หรือพอเราพูดอะไรจากคุยๆกันอยู่กลายเป็นเงียบทั้งกลุ่มเลยค่ะสักพักนึงก็คุยกันต่อ ทำให้หนูรู้สึกว่าหนูเหมือนไม่มีค่าพอที่จะเป็นเพื่อนกับพวกเขาค่ะเพราะหนูโง่และเรียนไม่เก่ง หนูเลยค่อยๆเฟตตัวออกมา กลายเป็นคนเงียบๆที่วันๆนึงแทบไม่ได้พูดกะใครเพราะตอนนี้เราไม่ได้สนิทกับกลุ่มเพื่อนของเราเหมือนเดิมแล้วค่ะ เวลาไปติวกันเขาก็ไม่ชวนหนูค่ะ กับเพื่อนคนอื่นๆ หนูก็พยายามคุยด้วยแต่ก็นั่นแหล่ะค่ะ เป็นเหมือนเพื่อนในกลุ่มเดิมของหนูเลยหนูเครียดมากๆจนตอนนี้ทนจนจบเทอมและขึ้นปีการศึกษาใหม่จนจะหมดปีอีกรอบละค่ะ ก็ยังเป็นอย่างงี้อยู่ หนูกลายเป็นคนไม่มั่นใจในตัวเอง วันๆแทบไม่ได้พูดกับใครเลย เพื่อนๆก็ไม่ได้เห็นคุณค่า หรือยอมพูดคุยกะเราเหมือนตอนที่เราเก่ง อาจเป็นเพราะว่าหนูไม่มีประโยชน์อะไรกับพวกเขาค่ะ แถมเป็นเหมือนตัวถ่วงซะอีก นี่แหละค่ะประสบการณ์ของหนูที่อยากเเบ่งปันให้เพื่อนๆพี่ๆน้องค่ะ