ต่อจากตอนที่แล้ว ขณะที่ฮายาเตะกำลังพักเซาน่าอยู่ จู่ๆตัวเลขจำนวนคนที่เหลือก็ลดลงอย่างรวดเร็ว จนฮายาเตะแปลกใจว่าเกิอะไรขึ้น แต่ยังไม่ทันได้คิดสงสัยเลยว่าเกิดอะไรขึ้นตอนนั้นเองก็มีเสียง "ตุบ" ข้างๆฮายาเตะ พอฮายาเตะหันไปดูว่าเป็นเสียงอะไรก็ต้องตกใจสุดๆเพราะนั้นคือ... ฮินะ ที่สลบไปแล้วในสภาพผ้าเช็ดตัวเริ่มหลุดจากตัว
พอฮายาเตะเจอฮินะที่ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าอยู่ในห้องเซาน่าด้วยแถมสภาพแบบนี้อีกถึงกับนิ่งไปชั่วครู่ก่อนที่จะรวบรวมสติรีบดูอาการของฮินะ แต่แค่จะอุ่มขึ้นมาผ้าเช็ดตัวก็แทบจะหลุดมิหลุดแลจากตัวฮินะทำเอาฮายาเตะเหนื่อยใจสุดๆรีบเอาผ้าปิดให้เรียบร้อยเลยทีเดียว
หลังจากนั้นฮินะก็ฟื้นมานั่งอยู่ในห้องพัก พอรู้สึกตัวก็งงๆว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่พอเห็นสภาพตัวเองที่ห่มผ้าเพียงอย่างเดียวก็หน้าแดงกระวนกระวายขึ้นมาทันทีเพราะรู้ตัวว่าตอนนี้นอกจากผ้าห่มแล้วก็ไม่ได้สวมอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว และตอนนั้นฮายาเตะก็พูดกับฮินะว่าฟื้นแล้วสินะ ฮินะเลยยิ่งตกใจใหญ่ที่ฮายาเตะอยู่ด้วยจนรีบหันไปดู แต่ก็คาดไม่ถึงเล็กน้อยที่ฮายาเตะ...ปิดตาอยู่ ทำเอาถามเลยว่าทำอะไร ฮายาเตะเองก็บอกเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่เห็นอะไรเลยจริงๆ และมีต่อว่าฮินะหน่อยที่ทำไมไม่ยอมออกจากห้องเซาน่าจนฮินะได้แต่พูดขอโทษ แต่ถึงอย่างนั้นถึงฮินะจะขอบคุณที่ช่วยแต่ฮินะก็ถามด้วยอาการที่อายที่สุดในชีวิตเลยว่า....
ฮินะ: เห็น...รึเปล่า?
ฮายาเตะ: .....
ฮายาเตะ: ไม่เห็นเลยครับ ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
ฮินะ: (แบบนี้แสดงว่าเห็นหมดแล้วแน่ๆเลย!!)
ฮินะ: (นี่มันแย่ที่สุดเลย!!)
ฮินะ: (ฉันนี่มันบ้าจริงๆเลย!?)
อีกด้าน สถานทีที่เป็นคุกแห่งหนึ่ง ภายในกรงมากมาย จิฮารุที่ถูกขังถึงกับพูดเลยว่าเลวร้าย ไอกะเองก็โวยวายใหญ่ว่ามันเรื่องอะไร ทำไมพวกเธอต้องมาอยู่ในคุกแบบนี้ด้วย พวกชายชุดดำบอกว่านี่ไม่ใช่คุกแต่เป็นโรงแรมของวันนี้ ทุกคนถึงกับโวยวายเลยว่านี่น่ะโรมแรม พวกมิกิถึงกับตัวสั่นด้วยความหนาวจากพื้นหิน แถมในห้องขังก็มีแค่ผ้าห่มให้เท่านั้น นอกนั้นไม่มีอะไรเลยแม้แต่เตียงจนทำเอาหลับไม่ลงด้วยความหนาว พอโวยวายเรื่องอาหารเย็นก็ส่งมาให้แค่ขนมปังก้อนเดียวเท่านั้น
แล้วพวกชายชุดดำก็บอกให้ดูที่มอนิเตอร์ซึ่งฉายสภาพคนที่ยอมแพ้ไปแล้ว มีทั้งกำลังบาบีคิวหรูๆเนื้อให้กินเต็มไปหมดทำเอาจิฮารุเห็นแล้วท้องร้อง ที่นอนดีๆอุ่นๆระดับโรมแรมห้าดาวจนไอกะเห็นแล้วตัวสั่น พวกชายชุดดำบอกถ้าทนไม่ไหวก็กดปุ่มยอมแพ้ได้เลย ทันทีนั้นพวกเขาจะพาไปที่พักที่ให้ดูในมอนิเตอร์ให้ทันที แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มีใครในกลุ่มยอมแพ้ ด้านคายุระก็ขอตัวนอนในสภาพนี้เลยจนจิฮารุแปลกใจถามว่าหลับลงเหรอ คายุระบอกก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้น ถึงจะหนาวแต่ก็ยังอยู่ในห้องไม่ใช่ข้างนอก และขนมปังชิ้นเดียวก็พอตลอดคืนนี้ เทียบกับเพื่อให้ได้ 150 ล้านเยนแล้วแค่นี้ไม่นับว่าเลวร้ายเท่าไรเลย ว่าแล้วก็ราตรีสวัสดิ์นอนไป
กลับมาด้านฮายาเตะ ฮายาเตะเอาเครื่องดื่มอุ่นๆมาให้ฮินะ ฮินะที่ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนเลยยังอยู่สภาพผ้าห่มผืนเดียว แต่พอเริ่มคลายความอายลงไปบ้างแล้วก็มาคิดว่าถึงจะแย่และน่าอาบ แต่อย่างน้อยคนที่เห็นเธอก็คือฮายาเตะและตอนนี้ก็มาอยู่กันแค่สองต่อสองเท่านั้นด้วย แต่พอคิดได้ว่าอยู่กันแค่สองคนฮินะก็แปลกใจและถามฮายาเตะว่านางิอยู่ไหน ฮายาเตะก็บอกมุ่งหน้าไปเส้นชัยแล้วแถมบอกแปลกๆว่าไม่อยากให้เขาเป็นนีท ฮินะเองก็งงที่นางิพูดแบบนั้น ฮายาเตะเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ถึงจะไม่เข้าใจเรื่องนีทแต่ก็พอทำให้ฮินะเข้าใจได้ว่าที่นางิปล่อยฮายาเตะไว้แบบนี้ก็หมายความว่านางิไม่อยากให้ฮายาเตะใช้หนี้นั้นเอง
พอคิดเรื่องหนี้ของฮายาเตะแล้วฮินะก็ขอถามฮายาเตะอีกอย่าง....
ฮินะ: ถ้านายไม่มีหนี้แล้ว... อยากจะคบกับผู้หญิงแบบไหนงั้นเหรอ?
ฮายาเตะ: .....เอ๊ะ?
หลังจากที่ถามไปแล้วฮินะก็พึ่งนึกได้ว่าถามไปแบบนี้ก็เหมือนบอกเลยสิว่าชอบฮายาเตะอยู่ก็เลยเริ่มเขินอายขึ้นมา พอฮินะจะรีบแก้ต่างเรื่องคำถามฮายาเตะก็บอกขอคิดก่อนแบบจริงจังซะงั้นทำเอาฮินะนึกได้เลยว่าฮายาเตะเป็นพวกตรงๆจับประเด็นจริงๆไม่ถูก แล้วฮายาเตะก็ขอตอบคำถามหลังจากที่คิดออกมาแล้วนั้นก็คือ...
ฮายาเตะ: งั้น... ถึงจะดูคลุมเครือ.. แต่ก็ประมาณว่า...
ฮายาเตะ: ประมาณ... ราชินี
ฮินะ: ......
ฮินะ: เอ๊ะ? นายเป็นประเภทชอบผู้หญิงที่ชนชั้นเหนือกว่างั้นเหรอ
ฮายาเตะ: เปล่านะครับ ไม่ใช่แบบนั้น!!
สาเหตุที่ฮายาเตะตอบแบบนี้ก็เพราะจินตนาการถึงอาเธเน่นั้นเอง
ฮายาเตะบอกที่พูดหมายถึงอยากคอยดูแลคนที่มีความมั่นใจในตัวเองต่างหาก แต่ฮินะฟังแล้วก็คิดเอาเองว่าที่ฮายาเตะหมายถึงมันก็ประมาณนางิชัดๆ แต่พอนึกถึงนางิก็นึกได้ว่านางิเล่นสกีไม่เป็นแล้วจะไปเส้นชัยด้วยตัวเองได้ไง ฮายาเตะบอกด้วยสโนว์โมบิลที่สึกุมิเอามาให้ แต่ฮินะไม่รู้จักสึกุมิก็เลยถามว่าเป็นใคร ฮายาเตะก็แปลกใจเพราะคิดว่าสึกุมิเป็นนักเรียนของฮากุโอซะอีก ฮินะบอกเธอจำชื่อนักเรียนทุกคนในโรงเรียนได้แต่ไม่มีชื่อ สึกุมิ รูริ แน่นอน ฮายาเตะเลยถึงกับสงสัยขึ้นมาทันทีในเรื่องนี้
จบตอน
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 491
พอฮายาเตะเจอฮินะที่ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าอยู่ในห้องเซาน่าด้วยแถมสภาพแบบนี้อีกถึงกับนิ่งไปชั่วครู่ก่อนที่จะรวบรวมสติรีบดูอาการของฮินะ แต่แค่จะอุ่มขึ้นมาผ้าเช็ดตัวก็แทบจะหลุดมิหลุดแลจากตัวฮินะทำเอาฮายาเตะเหนื่อยใจสุดๆรีบเอาผ้าปิดให้เรียบร้อยเลยทีเดียว
หลังจากนั้นฮินะก็ฟื้นมานั่งอยู่ในห้องพัก พอรู้สึกตัวก็งงๆว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่พอเห็นสภาพตัวเองที่ห่มผ้าเพียงอย่างเดียวก็หน้าแดงกระวนกระวายขึ้นมาทันทีเพราะรู้ตัวว่าตอนนี้นอกจากผ้าห่มแล้วก็ไม่ได้สวมอะไรเลยแม้แต่อย่างเดียว และตอนนั้นฮายาเตะก็พูดกับฮินะว่าฟื้นแล้วสินะ ฮินะเลยยิ่งตกใจใหญ่ที่ฮายาเตะอยู่ด้วยจนรีบหันไปดู แต่ก็คาดไม่ถึงเล็กน้อยที่ฮายาเตะ...ปิดตาอยู่ ทำเอาถามเลยว่าทำอะไร ฮายาเตะเองก็บอกเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่เห็นอะไรเลยจริงๆ และมีต่อว่าฮินะหน่อยที่ทำไมไม่ยอมออกจากห้องเซาน่าจนฮินะได้แต่พูดขอโทษ แต่ถึงอย่างนั้นถึงฮินะจะขอบคุณที่ช่วยแต่ฮินะก็ถามด้วยอาการที่อายที่สุดในชีวิตเลยว่า....
ฮินะ: เห็น...รึเปล่า?
ฮายาเตะ: .....
ฮายาเตะ: ไม่เห็นเลยครับ ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
ฮินะ: (แบบนี้แสดงว่าเห็นหมดแล้วแน่ๆเลย!!)
ฮินะ: (นี่มันแย่ที่สุดเลย!!)
ฮินะ: (ฉันนี่มันบ้าจริงๆเลย!?)
อีกด้าน สถานทีที่เป็นคุกแห่งหนึ่ง ภายในกรงมากมาย จิฮารุที่ถูกขังถึงกับพูดเลยว่าเลวร้าย ไอกะเองก็โวยวายใหญ่ว่ามันเรื่องอะไร ทำไมพวกเธอต้องมาอยู่ในคุกแบบนี้ด้วย พวกชายชุดดำบอกว่านี่ไม่ใช่คุกแต่เป็นโรงแรมของวันนี้ ทุกคนถึงกับโวยวายเลยว่านี่น่ะโรมแรม พวกมิกิถึงกับตัวสั่นด้วยความหนาวจากพื้นหิน แถมในห้องขังก็มีแค่ผ้าห่มให้เท่านั้น นอกนั้นไม่มีอะไรเลยแม้แต่เตียงจนทำเอาหลับไม่ลงด้วยความหนาว พอโวยวายเรื่องอาหารเย็นก็ส่งมาให้แค่ขนมปังก้อนเดียวเท่านั้น
แล้วพวกชายชุดดำก็บอกให้ดูที่มอนิเตอร์ซึ่งฉายสภาพคนที่ยอมแพ้ไปแล้ว มีทั้งกำลังบาบีคิวหรูๆเนื้อให้กินเต็มไปหมดทำเอาจิฮารุเห็นแล้วท้องร้อง ที่นอนดีๆอุ่นๆระดับโรมแรมห้าดาวจนไอกะเห็นแล้วตัวสั่น พวกชายชุดดำบอกถ้าทนไม่ไหวก็กดปุ่มยอมแพ้ได้เลย ทันทีนั้นพวกเขาจะพาไปที่พักที่ให้ดูในมอนิเตอร์ให้ทันที แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่มีใครในกลุ่มยอมแพ้ ด้านคายุระก็ขอตัวนอนในสภาพนี้เลยจนจิฮารุแปลกใจถามว่าหลับลงเหรอ คายุระบอกก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรขนาดนั้น ถึงจะหนาวแต่ก็ยังอยู่ในห้องไม่ใช่ข้างนอก และขนมปังชิ้นเดียวก็พอตลอดคืนนี้ เทียบกับเพื่อให้ได้ 150 ล้านเยนแล้วแค่นี้ไม่นับว่าเลวร้ายเท่าไรเลย ว่าแล้วก็ราตรีสวัสดิ์นอนไป
กลับมาด้านฮายาเตะ ฮายาเตะเอาเครื่องดื่มอุ่นๆมาให้ฮินะ ฮินะที่ไม่มีเสื้อผ้าเปลี่ยนเลยยังอยู่สภาพผ้าห่มผืนเดียว แต่พอเริ่มคลายความอายลงไปบ้างแล้วก็มาคิดว่าถึงจะแย่และน่าอาบ แต่อย่างน้อยคนที่เห็นเธอก็คือฮายาเตะและตอนนี้ก็มาอยู่กันแค่สองต่อสองเท่านั้นด้วย แต่พอคิดได้ว่าอยู่กันแค่สองคนฮินะก็แปลกใจและถามฮายาเตะว่านางิอยู่ไหน ฮายาเตะก็บอกมุ่งหน้าไปเส้นชัยแล้วแถมบอกแปลกๆว่าไม่อยากให้เขาเป็นนีท ฮินะเองก็งงที่นางิพูดแบบนั้น ฮายาเตะเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ถึงจะไม่เข้าใจเรื่องนีทแต่ก็พอทำให้ฮินะเข้าใจได้ว่าที่นางิปล่อยฮายาเตะไว้แบบนี้ก็หมายความว่านางิไม่อยากให้ฮายาเตะใช้หนี้นั้นเอง
พอคิดเรื่องหนี้ของฮายาเตะแล้วฮินะก็ขอถามฮายาเตะอีกอย่าง....
ฮินะ: ถ้านายไม่มีหนี้แล้ว... อยากจะคบกับผู้หญิงแบบไหนงั้นเหรอ?
ฮายาเตะ: .....เอ๊ะ?
หลังจากที่ถามไปแล้วฮินะก็พึ่งนึกได้ว่าถามไปแบบนี้ก็เหมือนบอกเลยสิว่าชอบฮายาเตะอยู่ก็เลยเริ่มเขินอายขึ้นมา พอฮินะจะรีบแก้ต่างเรื่องคำถามฮายาเตะก็บอกขอคิดก่อนแบบจริงจังซะงั้นทำเอาฮินะนึกได้เลยว่าฮายาเตะเป็นพวกตรงๆจับประเด็นจริงๆไม่ถูก แล้วฮายาเตะก็ขอตอบคำถามหลังจากที่คิดออกมาแล้วนั้นก็คือ...
ฮายาเตะ: งั้น... ถึงจะดูคลุมเครือ.. แต่ก็ประมาณว่า...
ฮายาเตะ: ประมาณ... ราชินี
ฮินะ: ......
ฮินะ: เอ๊ะ? นายเป็นประเภทชอบผู้หญิงที่ชนชั้นเหนือกว่างั้นเหรอ
ฮายาเตะ: เปล่านะครับ ไม่ใช่แบบนั้น!!
สาเหตุที่ฮายาเตะตอบแบบนี้ก็เพราะจินตนาการถึงอาเธเน่นั้นเอง
ฮายาเตะบอกที่พูดหมายถึงอยากคอยดูแลคนที่มีความมั่นใจในตัวเองต่างหาก แต่ฮินะฟังแล้วก็คิดเอาเองว่าที่ฮายาเตะหมายถึงมันก็ประมาณนางิชัดๆ แต่พอนึกถึงนางิก็นึกได้ว่านางิเล่นสกีไม่เป็นแล้วจะไปเส้นชัยด้วยตัวเองได้ไง ฮายาเตะบอกด้วยสโนว์โมบิลที่สึกุมิเอามาให้ แต่ฮินะไม่รู้จักสึกุมิก็เลยถามว่าเป็นใคร ฮายาเตะก็แปลกใจเพราะคิดว่าสึกุมิเป็นนักเรียนของฮากุโอซะอีก ฮินะบอกเธอจำชื่อนักเรียนทุกคนในโรงเรียนได้แต่ไม่มีชื่อ สึกุมิ รูริ แน่นอน ฮายาเตะเลยถึงกับสงสัยขึ้นมาทันทีในเรื่องนี้
จบตอน