สวัสดีครับเพื่อนใน Pantip นี้ก็เป็นกระทู้แรกของผมเลยแหละครับ เรื่องที่ผมจะมาเขียนนี้มันก็ไม่ได้มีเนื้อหาสาระอะไรมากมายหรอกครับ เพียงแค่ผมต้องการระบายความอึดอัดที่มีอยู่ในใจผมเท่านั้นเอง เรื่องก็มาอยู่ว่าผมรู้จักกับเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่ ม.4 ซึ่งตอนนั้นผมเห็นเขาและเพิ่งรู้จักแล้วเริ่มชอบเขามากครับ อ้อลืมบอกเราเป็นคนต่างจังหวัดนะครับแถวภาคใต้ ผมและเขาอยู่คนละโรงเรียนกัน เขาเรียนอยู่โรงเรียนรัฐบาลอันดับต้นๆของหวัดครับ ส่วนผมนะเหรอเอกชนแห่งนึงของจังหวัดนั้นเช่นเดียวกันฮะ แต่จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มันเริ่มขึ้นที่เพื้อนผมเป็นเพื่อนกับเขาครับ ผมเห็นเขาครั้งแรกผมรู้สึกชอบเขามากครับบอกตรงๆ ทั้งๆที่เขาเองก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมาย จากนั้นผมก็ได้ facebook เขามา ผมก็พยายามทำความรู้จัก พยายามคุยกับเขาครับ จนในที่สุดเราก็รู้จักกัน ผมรู้สึกดีมากที่ได้รู้จักเขา แต่ผมไม่รู้จริงๆว่าลึกๆเขาเป็นเกย์ด้วยรึเปล่าคือตั้งแต่ ม.4 จนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นเขามีแฟนเลยครับ ตอนนี้ก็จะขึ้นปี 2 กันแล้ว คือตั้งแต่รู้จักกันมาเขาก็คุยกับผมเหมือนแค่เพื่อนคนนึงจริงๆ บางครั้งคุยกันใน line กับ facebook ก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่คือส่วนตัวผมลึกๆปแล้วผมเป็นคนที่ค่อนข้างจะคิดเล็กคิดน้อยนะฮะ แต่ทุกครั้งที่คุยกันผมรู้สึกว่าเป็นคนที่ถามเขาอยู่ตลอดเลยอะหะ บางครั้งผมก็รู้สึกเหนื่อยใจเหมือนกัน คือระยะเวลาก็ไม่ใช่น้อยๆอะครับที่แอบรักเขามาเกือบจะ 5 ปี คือผมติดตามทุกความเคลื่อนไหวของเขา บางอย่างทำเพื่อเขา แม้กระทั้งจบ ม.6 ผมสอบตรงได้ที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศที่อยู่ทางภาคใต้แต่เขาสอบตรงได้มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังย่านรังสิตที่เด่นเรื่องการปกครอง ผมรู้ว่าเขาสอบได้ผมยอมทิ้งสิ่งที่ผมสอบได้ในตอนนั้นเพื่อให้ได้มาอยู่ใกล้ๆเขา ผมก็เลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งย่านรังสิตซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน เพื่ออยากเจอเขาอยากอยู่ใกล้ๆเขา แต่เหมือนยิ่งใกล้กันยิ่งห่างกันไปทุกที เราเองพยายามโพสตัส facebook มากมายถึงเขาอยากให้เขารับรู้ แต่ผมก็คิดว่าคงไม่อะครับ คือผมอยากบอกมากว่าผมรักเขา พยายามทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเขามาตลอด แต่ผมกลัวว่าถ้าผมพลั้งพูดออกไปทุกอย่างจะแย่ไปกว่าเก่า กลัวเสียเขาไปตลอดกาล จนถึงทุกวันนี้เวลาเขาไปเที่ยวที่ไหนอัพรูปกับใครผมยังมีความรู้สึกหึงอยู่เลยครับ แต่เราทำอะไรไม่ได้ ผมรู้ดีว่าควรอยู่ในตำแหน่งไหน บางครั้งจะทักไปคุยด้วยก็กลัวเขารำคาน กลัวเขาไม่ตอบเรา เพื่อนๆฮะเพื่อนๆคิดว่าการที่ผมอยู่แบบนี้ผมควรทำตัวยังไงครับ ตอนนี้ผมบอกได้ว่าผมยังรักเขาอยู่ ยังคิดถึงเขาอยู่จริงๆเพราะผมปิดใจไม่รับใครเข้ามาในชีวิตผมเลยครับเพื่อนๆ จะถอยออกมาผมก็กลัวตัวผมเองที่จะเจ็บจะเสียใจ แต่ถ้าเดินก้าวเข้าไปอีกเราก็พอจะรู้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร คือตอนนี้เหมือนเราอับจนหนทางจริงๆเลย คือผมควรจะทำตัวยังไงต่อไปดีครับ ควรบอกเขาไปดีไหม ผมอยากให้เขาคุยกับผมดีๆบ้าง คือในใจลึกๆผมึคิดว่าเขาคงรู้บ้างแล้วหละว่าเราชอบเขา เขาเลยดูเหมือนจะห่างๆไป ทำให้เรายิ่งคิดมากไปทุกวัน แล้วยิ่งวันไหนนึกคิดถึงเขามามากๆ วันนั้นผมนอนดูรูปเขาแล้วร้องไห้แบบหนักมากๆตลอดเลยครับ ผมก็ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อไปดีแล้วอะฮะแค่นี้ก็พิมพ์ไปน้ำตาไหลไปแล้ว555555 ยังไงก็ขอบคุณเพื่อนๆในพันทิพที่เข้ามาอ่านนะครับ ใครเคยอบู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเราในตอนนี้ก็ช่วยแนะแนวหน่อยนะครับว่าควรทำยังไงต่อไป เอาจริงๆแล้วทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวผมเองแหละฮะแต่ผมตัดใจไม่ได้ TT เคยลองมาหลายครั้งแล้วพยายามเปิดใจแต่ก็ไม่เป็นผลเลยอะฮะ เห้ออออออออ อยากถอนหายใจยาวๆอยากไปหาเขา อยากอยู่กับเขา อยากเที่ยวกับเขาบ้างอะครับ แต่คงเป็นไปได้แค่ฝันลมๆแล้งๆละมั้งครับ ขอบคุณอย่างเป็นทางการครับเพื่อนๆ เผื่อจะมีใครแชร์ไปถึงเขาบ้าง...
เราเป็นผู้ชายคนนึงจะขอระบายความในใจที่แอบรักเพื่อนชายตัวเองมาด้วยความทรมานนานเกือบ 5 ปี ):
สวัสดีครับเพื่อนใน Pantip นี้ก็เป็นกระทู้แรกของผมเลยแหละครับ เรื่องที่ผมจะมาเขียนนี้มันก็ไม่ได้มีเนื้อหาสาระอะไรมากมายหรอกครับ เพียงแค่ผมต้องการระบายความอึดอัดที่มีอยู่ในใจผมเท่านั้นเอง เรื่องก็มาอยู่ว่าผมรู้จักกับเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่ ม.4 ซึ่งตอนนั้นผมเห็นเขาและเพิ่งรู้จักแล้วเริ่มชอบเขามากครับ อ้อลืมบอกเราเป็นคนต่างจังหวัดนะครับแถวภาคใต้ ผมและเขาอยู่คนละโรงเรียนกัน เขาเรียนอยู่โรงเรียนรัฐบาลอันดับต้นๆของหวัดครับ ส่วนผมนะเหรอเอกชนแห่งนึงของจังหวัดนั้นเช่นเดียวกันฮะ แต่จุดเริ่มต้นของเรื่องนี้มันเริ่มขึ้นที่เพื้อนผมเป็นเพื่อนกับเขาครับ ผมเห็นเขาครั้งแรกผมรู้สึกชอบเขามากครับบอกตรงๆ ทั้งๆที่เขาเองก็ไม่ได้หล่ออะไรมากมาย จากนั้นผมก็ได้ facebook เขามา ผมก็พยายามทำความรู้จัก พยายามคุยกับเขาครับ จนในที่สุดเราก็รู้จักกัน ผมรู้สึกดีมากที่ได้รู้จักเขา แต่ผมไม่รู้จริงๆว่าลึกๆเขาเป็นเกย์ด้วยรึเปล่าคือตั้งแต่ ม.4 จนถึงตอนนี้ผมยังไม่เห็นเขามีแฟนเลยครับ ตอนนี้ก็จะขึ้นปี 2 กันแล้ว คือตั้งแต่รู้จักกันมาเขาก็คุยกับผมเหมือนแค่เพื่อนคนนึงจริงๆ บางครั้งคุยกันใน line กับ facebook ก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่คือส่วนตัวผมลึกๆปแล้วผมเป็นคนที่ค่อนข้างจะคิดเล็กคิดน้อยนะฮะ แต่ทุกครั้งที่คุยกันผมรู้สึกว่าเป็นคนที่ถามเขาอยู่ตลอดเลยอะหะ บางครั้งผมก็รู้สึกเหนื่อยใจเหมือนกัน คือระยะเวลาก็ไม่ใช่น้อยๆอะครับที่แอบรักเขามาเกือบจะ 5 ปี คือผมติดตามทุกความเคลื่อนไหวของเขา บางอย่างทำเพื่อเขา แม้กระทั้งจบ ม.6 ผมสอบตรงได้ที่มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศที่อยู่ทางภาคใต้แต่เขาสอบตรงได้มหาวิทยาลัยรัฐบาลชื่อดังย่านรังสิตที่เด่นเรื่องการปกครอง ผมรู้ว่าเขาสอบได้ผมยอมทิ้งสิ่งที่ผมสอบได้ในตอนนั้นเพื่อให้ได้มาอยู่ใกล้ๆเขา ผมก็เลือกเรียนที่มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งย่านรังสิตซึ่งอยู่ไม่ไกลกัน เพื่ออยากเจอเขาอยากอยู่ใกล้ๆเขา แต่เหมือนยิ่งใกล้กันยิ่งห่างกันไปทุกที เราเองพยายามโพสตัส facebook มากมายถึงเขาอยากให้เขารับรู้ แต่ผมก็คิดว่าคงไม่อะครับ คือผมอยากบอกมากว่าผมรักเขา พยายามทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเขามาตลอด แต่ผมกลัวว่าถ้าผมพลั้งพูดออกไปทุกอย่างจะแย่ไปกว่าเก่า กลัวเสียเขาไปตลอดกาล จนถึงทุกวันนี้เวลาเขาไปเที่ยวที่ไหนอัพรูปกับใครผมยังมีความรู้สึกหึงอยู่เลยครับ แต่เราทำอะไรไม่ได้ ผมรู้ดีว่าควรอยู่ในตำแหน่งไหน บางครั้งจะทักไปคุยด้วยก็กลัวเขารำคาน กลัวเขาไม่ตอบเรา เพื่อนๆฮะเพื่อนๆคิดว่าการที่ผมอยู่แบบนี้ผมควรทำตัวยังไงครับ ตอนนี้ผมบอกได้ว่าผมยังรักเขาอยู่ ยังคิดถึงเขาอยู่จริงๆเพราะผมปิดใจไม่รับใครเข้ามาในชีวิตผมเลยครับเพื่อนๆ จะถอยออกมาผมก็กลัวตัวผมเองที่จะเจ็บจะเสียใจ แต่ถ้าเดินก้าวเข้าไปอีกเราก็พอจะรู้ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร คือตอนนี้เหมือนเราอับจนหนทางจริงๆเลย คือผมควรจะทำตัวยังไงต่อไปดีครับ ควรบอกเขาไปดีไหม ผมอยากให้เขาคุยกับผมดีๆบ้าง คือในใจลึกๆผมึคิดว่าเขาคงรู้บ้างแล้วหละว่าเราชอบเขา เขาเลยดูเหมือนจะห่างๆไป ทำให้เรายิ่งคิดมากไปทุกวัน แล้วยิ่งวันไหนนึกคิดถึงเขามามากๆ วันนั้นผมนอนดูรูปเขาแล้วร้องไห้แบบหนักมากๆตลอดเลยครับ ผมก็ไม่รู้จะเขียนอะไรต่อไปดีแล้วอะฮะแค่นี้ก็พิมพ์ไปน้ำตาไหลไปแล้ว555555 ยังไงก็ขอบคุณเพื่อนๆในพันทิพที่เข้ามาอ่านนะครับ ใครเคยอบู่ในสถานการณ์เดียวกันกับเราในตอนนี้ก็ช่วยแนะแนวหน่อยนะครับว่าควรทำยังไงต่อไป เอาจริงๆแล้วทุกอย่างมันอยู่ที่ตัวผมเองแหละฮะแต่ผมตัดใจไม่ได้ TT เคยลองมาหลายครั้งแล้วพยายามเปิดใจแต่ก็ไม่เป็นผลเลยอะฮะ เห้ออออออออ อยากถอนหายใจยาวๆอยากไปหาเขา อยากอยู่กับเขา อยากเที่ยวกับเขาบ้างอะครับ แต่คงเป็นไปได้แค่ฝันลมๆแล้งๆละมั้งครับ ขอบคุณอย่างเป็นทางการครับเพื่อนๆ เผื่อจะมีใครแชร์ไปถึงเขาบ้าง...