อาจจะยาวหน่อยนะครับ ผมขอเล่าสรุปๆ
คือผมเป็นนิสิตปีหนึ่ง ส่วนพี่เค้าเป็นนิสิตปีสอง ต่างมหาวิทยาลัยกัน ผมรู้จักพี่เค้าผ่านเฟสบุ๊ค ตอนแรกก็ตั้งใจจะจีบเล่นๆ แต่ไปๆมาๆคุยกัน ก็เริ่มจะชอบเค้าให้จริงๆ ผมจำได้ว่าวันแรกที่เราเจอกัน ทุกอย่างดูลงตัวแล้วก็เป็นไปด้วยดีมาก ไม่นานนักพวกเราก็นัดมานั่งเล่นในห้องกัน ก็มีเลิฟซีนกันไป แต่ไม่ถึงกับอย่างนั้นครับ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกหลงพี่เค้า จนผมก็เริ่มงงกับตัวเอง ว่านี่ผมแค่ หลง ชอบ หรือรักไปแล้ว ผมคิดว่าทุกอย่างน่าจะไปได้สวย แต่เปล่าเลย เพราะ จู่ๆพี่เค้าก้กลับทำตัวห่างเหินขึ้นมา ยังติดต่อกันนะครับ แต่มันดูห่างกว่าเดิม ผมไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า เค้าอาจจะได้สติกลับมา แผลเก่าในใจเค้าบางอย่างก็คงอยู่ ต้องใช้เวลา ถ้ารักก็ต้องอดทน เพื่อนผมพูดตรงกับที่พี่เค้าเคยบอกผม ที่ว่าพี่เค้ามีแผลเก่า ผมก็เลยเลือกที่จะอดทนต่อมา แรกๆผมก็อึดอัด แต่หลังๆก็เริ่มจะจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้ มันก็เริ่มชิน จนเราคุยกันมาเรื่อยๆอีก ถึงวันที่นัดเจอ ครั้งนี้ผมเป็นฝ่ายไปหาพี่เค้าที่มหาลัย พี่เค้าพาผมไปที่คณะ พาไปเจอเพื่อนๆของพี่เค้า ก็โดนแซวกันไปตามระเบียบ ผมคิดว่าครั้งนี้ทุกอย่างต้องไปได้สวยอีกครั้ง เพราะคิดว่าที่เค้าพาเราไปหาเพื่อนเค้า เค้าน่าจะเปิดใจให้เราพอสมควร แต่มันก็กลับมาลงอีหร็อบเดิม พี่เค้ายังคุยกับผม ไม่เคยดองแชทนานเกินครึ่งวัน แต่ผมไม่เข้าใจ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง มันเหนื่อยแปลกๆ เพราะตอนนี้ก็หนึ่งเดือนกับสิบวันแล้ว ผมไม่รู้มันสั้นไปสำหรับคนบางคนรึเปล่า แต่ผมควรจะทำยังไงดีครับเวลานี้ ... ในใจผมตอนนี้เลือกที่จะปล่อยเค้าไปดีกว่า บางทีการปล่อยวางน่าจะง่ายกว่าการไล่ตาม ผมไม่รู้。
ปรึกษาเรื่องหัวใจหน่อยครับ เรื่องมีอยู่ว่า ... (gay ใครไม่ชอบก็อย่าเผลอคลิ๊กมาอ่านนะครับ)
คือผมเป็นนิสิตปีหนึ่ง ส่วนพี่เค้าเป็นนิสิตปีสอง ต่างมหาวิทยาลัยกัน ผมรู้จักพี่เค้าผ่านเฟสบุ๊ค ตอนแรกก็ตั้งใจจะจีบเล่นๆ แต่ไปๆมาๆคุยกัน ก็เริ่มจะชอบเค้าให้จริงๆ ผมจำได้ว่าวันแรกที่เราเจอกัน ทุกอย่างดูลงตัวแล้วก็เป็นไปด้วยดีมาก ไม่นานนักพวกเราก็นัดมานั่งเล่นในห้องกัน ก็มีเลิฟซีนกันไป แต่ไม่ถึงกับอย่างนั้นครับ มันยิ่งทำให้ผมรู้สึกหลงพี่เค้า จนผมก็เริ่มงงกับตัวเอง ว่านี่ผมแค่ หลง ชอบ หรือรักไปแล้ว ผมคิดว่าทุกอย่างน่าจะไปได้สวย แต่เปล่าเลย เพราะ จู่ๆพี่เค้าก้กลับทำตัวห่างเหินขึ้นมา ยังติดต่อกันนะครับ แต่มันดูห่างกว่าเดิม ผมไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า เค้าอาจจะได้สติกลับมา แผลเก่าในใจเค้าบางอย่างก็คงอยู่ ต้องใช้เวลา ถ้ารักก็ต้องอดทน เพื่อนผมพูดตรงกับที่พี่เค้าเคยบอกผม ที่ว่าพี่เค้ามีแผลเก่า ผมก็เลยเลือกที่จะอดทนต่อมา แรกๆผมก็อึดอัด แต่หลังๆก็เริ่มจะจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้ มันก็เริ่มชิน จนเราคุยกันมาเรื่อยๆอีก ถึงวันที่นัดเจอ ครั้งนี้ผมเป็นฝ่ายไปหาพี่เค้าที่มหาลัย พี่เค้าพาผมไปที่คณะ พาไปเจอเพื่อนๆของพี่เค้า ก็โดนแซวกันไปตามระเบียบ ผมคิดว่าครั้งนี้ทุกอย่างต้องไปได้สวยอีกครั้ง เพราะคิดว่าที่เค้าพาเราไปหาเพื่อนเค้า เค้าน่าจะเปิดใจให้เราพอสมควร แต่มันก็กลับมาลงอีหร็อบเดิม พี่เค้ายังคุยกับผม ไม่เคยดองแชทนานเกินครึ่งวัน แต่ผมไม่เข้าใจ ผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง มันเหนื่อยแปลกๆ เพราะตอนนี้ก็หนึ่งเดือนกับสิบวันแล้ว ผมไม่รู้มันสั้นไปสำหรับคนบางคนรึเปล่า แต่ผมควรจะทำยังไงดีครับเวลานี้ ... ในใจผมตอนนี้เลือกที่จะปล่อยเค้าไปดีกว่า บางทีการปล่อยวางน่าจะง่ายกว่าการไล่ตาม ผมไม่รู้。