เป็นการเขียนกระทู้ครั้งแรกนะค่ะ
เราระบายอารมณ์เป็นตัวหนังสือไม่ค่อยเก่งนะ
เรื่องของเรามันก็เป็นเรื่องรักๆที่เราไม่เคยเชื่อใจใครแต่มีให้กับคนๆหนึ่งแล้วผิดหวัง
เรื่องมีเมื่อตอนเข้ามหาลัยเฟรชชี่ปี1อิอิ
เข้ามาก็ไม่ได้คิดเรื่องรักนะเพราะเราก็ลืมคนเก่าไม่ได้ยังห่วงอยู่ห่างๆ แต่ไม่เคยคิดจะกลับไป
จนมีกิจกรรมรับน้อง เราโดนเลือกจับคู่มัดมือกับผช.คนหนึ่ง ซึ่งโดนทาหน้าดำ หัวเกรียน555 เพราะเอกของคนนั้นเค้าบังคับ เค้าก็ดีให้เกรียติเรานะเราไม่ได้คิดไรเป็นเพื่อนกันเค้าก็ขอไลน์เราเหมือนๆกับขอคนอื่น เพราะเอกเค้าพี่เค้าบังคับให้เกรียนเพราะงั้นเราถึงเฉยๆ แต่เค้าก็ทักมาคุยไปเรื่อยๆเราก็คุยจนมันถึงจุดที่ว่าทำไมเราคุยกับใครแล้วไม่เคยสบายใจเท่าคุยกับเค้ามาก่อน เค้าเป็นคนยิ้มเก่ง เจออะไรก็ยิ้ม ก็เลยมองข้ามจุดที่เราไม่ชอบที่สุดคือผช.มีสิวเยอะๆๆๆ ช่วงนั้นสิวเค้าเยอะมาก นิสัยเค้าดีมากไม่ใช่แค่กับเราแต่เป็นกับเพื่อนเราด้วย เลยตัดสินใจคบกัน
ทุกอย่างมันดีมาก เราเป็นคนพอคบใครคนๆนั้นคือคนเดียวไม่เคยคิดจะคุยกับใครอีก ถึงแม้คนที่ผ่านๆมาเราว่างตัวแบบไม่เคยงี้เง่า ไม่อ้อน ไม่เคยง้อใคร แต่ก็ใส่ใจบางเล็กน้อย เพราะเรากลัวว่าถ้ารักไปแล้วเลิกกันจะลืมยากความคิดเด็กเนอะ555 แต่เค้าเป็นคนเปิด เปิดใจที่มันกลัว เค้ารับฟังเรื่องแฟนเก่าตอนที่แค่คุยกันช่วยเหลือเราในยามทุกข์ นวดให้เราด้วยครั้งแรกเลยที่มีคนทำงี้ >< แต่เรานิ่งๆไม่ได้แสดงอาการไรมาก พาไปกินนู้นกินนี้แต่เราไม่เคยให้เค้าเลี้ยงนะ แต่พอคบไปคบมาก็ผลัดกันเลี้ยง คือแบบตั้งแต่รับน้องเดือนกันยาจนเดือนเมษาก็มีเค้าอยู่ในชีวิตประจำวันทุกอย่าง เราไม่เคยระแวงเรื่องผญ.เลย
รับฟังเราทุกเรื่องจริงๆ จนเค้าเริ่มใส่ใจน้อยลง แต่ไม่ได้มากแต่ก็ลงอ่าผู้หญิงคนไหนมันต้องมีอาการบ้างแหละ
จากเราคนที่ไม่เคยงี้เง่า ก็เริ่มเป็น เราบอกทุกความรู้สึกกับเค้านะเพราะเค้าเป็นทุกอย่างจริงๆ ครั้งแรกที่หอมแก้ม จูบกอด และมีอะไร ปากเราก็บอกเป็นเรื่องธรรมดาแต่มันก็สำคัญกับเรามาก เพราะงั้นถึงบอกทุกๆความรู้สึกให้เค้าฟัง แต่ก็เหมือนเดิมเค้าก็ลืมอะไรหลายๆอย่างอาการงี้เง่าเราก็มากขึ้น ที่งี้เง่าเพราะเค้าเปลี่ยนไม่ได้ระแวงเรื่องผญ.เลยสักนิด แต่เราก็ผิดแหละทุกครั้งที่ทะเลาะเราบอกเลิกแต่ไม่เคยทำได้ จนวันนึงเพียงแค่วันเดียวที่ทะเลาะเค้าไม่มาปรับความเข้าใจกับเรา แต่กลับไปปรึกษาคนอื่นทั้งที่เราไม่รู้เลยว่าเค้ารู้สึกอะไรทั้งๆที่เราก็บอกความรู้สึกของเราไม่คิดจะบอกใคร คิดแต่ว่าจะพูดกับเค้า อยากทำให้อะไรมันดีขึ้น แต่ไม่เลย
เราเลิกกันได้วันเดียว แต่เป็นเราที่โทรไปแล้วกลับมาคืนดีกันใหม่ มันเหมือนจะดีนะ เค้าให้เพื่อนเค้าจองตั๋วหนังให้เราก็ออกเงินในส่วนของเรา ประโยคตอนที่อยู่ด้วยกันครั้งสุกท้ายคือ "พรุ่งนี้เจอกันนะตอนเย็นเดี๋ยวมาหา" และเย็นๆก็หายไปบอกล้างรถแล้วจะมาแต่ก็หายจนเราคิดมากไปดูแชทเราส่งเพลงให้เค้าฟังเค้าก็ไม่เปิดอ่านทั้งๆที่ออนอยู่ เราเลยพิมพ์ไปว่า แต่ในใจก็เล่นๆนะ แต่เค้าโทรมาขึ้นกับเราว่า "เป็นไรอีกอ่าอ่าพูดไม" เราก็งง เราก็บอกไปว่าพูดเล่นๆอ่าเหมือนทุกครั้งแล้วเราก็ว่าง แล้วก็โทรไปใหม่ถามว่าแล้วเป็นไร เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกก็แค่มีผญ.คนอื่น หน้าเรานี้ชาเหมือนโดนตบร่างนี้แทบไม่มีแรง เราก็ร้องไหร้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เค้าก็หัวเราะแล้วบอกว่าคิดว่าพูดจริงอ่อ พูดเล่นๆเหมือนที่เราพูดว่า แต่ในใจเรารู้ได้เลยว่ามันเป็นเรื่องจริง เราก็ว่างไป เราโทรไปเค้าก็ไม่รับเค้าคงดูหนังอยู่มันทำให้เราคิดเลยนะว่าตั๋วหนังที่เราซื้อเค้าเอาไปให้ใครไปกับใครคืนนั้นทรมารมากแบบอยู่คนเดียวไม่ได้
จนต้องเดินเข้ามอไปหาเพื่อน ภายในวันเดียวทุกอย่างที่คิดไว้ว่าถ้าเลิกกันเค้าจะไม่ทำอะไรทิ้งไว้ร้ายๆมันจบลง คืนนั้นเราไปกินเหล้าบ้านเพื่อนเมามากกลับมาหอไม่รู้เรื่องอะไรเลยตื่นเช้ามา พอดูในแชท เราคุยกับเค้าเราบอกว่าเรามีคนอื่นแล้วไม่รักเค้าแล้ว เราพูดบราๆ แต่เค้าก็บอกแค่ว่าเบื่อ เราพูดคำหยาบกับเค้าแบบแรงเป็นครั้งแรกที่พูด เค้าเคยพูดกับเรานะแต่เราพร้อมจะยอมรับ แล้วเราก็เลิกกัน แบบเรางงมากตอนเช้าเราพิมพ์ไปได้แค่ว่าขอโทษที่พูดแรง มันจบ...
เราพยายามนึกแต่สิ่งดีๆที่เค้าเคยทำและไม่เคยจะไปวุ่นวายกับเค้าแต่พอมาแค่สองวันเค้าก็เช็คอินกับคนพิเศษของเค้าเรานี้อึ้งเลยแบบมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอความรัก เพื่อนเราก็ไปเม้นนะ แล้วเค้าก็ลบเฟสเราเฟสเพื่อนเรา มันเจ็บนะเพราะเราไม่คิดว่าเค้าจะเกลียดเราขนาดนั้นมันหมดแรงเพราะเราไม่เคยคิดจะไปกวนเค้าเลยจริงๆ
อยากจะรู้ว่าเพราะตัวเราหรือใคร?
ความเบื่อ หรืออะไร? มันทำให้คนๆนึงเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้
ตอนนี้ตัดทุกๆอย่าง เราเจอคนที่เราเคยรักทุ่มเทและพยายามปรับตัวเพื่อเค้าแค่นั้นพอ
และสักวันจะเป็นคนที่ดีพอที่คนๆนึงจะรักได้
อยากจะรู้ว่าความผูกพันมากมายสำหรับผช. เค้าสร้างกับใครก็ได้งั้นหรอ?
มันแทนที่กันได้งั้นหรอ?
ความรักความทรงจำมันลือง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
เราระบายอารมณ์เป็นตัวหนังสือไม่ค่อยเก่งนะ
เรื่องของเรามันก็เป็นเรื่องรักๆที่เราไม่เคยเชื่อใจใครแต่มีให้กับคนๆหนึ่งแล้วผิดหวัง
เรื่องมีเมื่อตอนเข้ามหาลัยเฟรชชี่ปี1อิอิ
จนมีกิจกรรมรับน้อง เราโดนเลือกจับคู่มัดมือกับผช.คนหนึ่ง ซึ่งโดนทาหน้าดำ หัวเกรียน555 เพราะเอกของคนนั้นเค้าบังคับ เค้าก็ดีให้เกรียติเรานะเราไม่ได้คิดไรเป็นเพื่อนกันเค้าก็ขอไลน์เราเหมือนๆกับขอคนอื่น เพราะเอกเค้าพี่เค้าบังคับให้เกรียนเพราะงั้นเราถึงเฉยๆ แต่เค้าก็ทักมาคุยไปเรื่อยๆเราก็คุยจนมันถึงจุดที่ว่าทำไมเราคุยกับใครแล้วไม่เคยสบายใจเท่าคุยกับเค้ามาก่อน เค้าเป็นคนยิ้มเก่ง เจออะไรก็ยิ้ม ก็เลยมองข้ามจุดที่เราไม่ชอบที่สุดคือผช.มีสิวเยอะๆๆๆ ช่วงนั้นสิวเค้าเยอะมาก นิสัยเค้าดีมากไม่ใช่แค่กับเราแต่เป็นกับเพื่อนเราด้วย เลยตัดสินใจคบกัน
ทุกอย่างมันดีมาก เราเป็นคนพอคบใครคนๆนั้นคือคนเดียวไม่เคยคิดจะคุยกับใครอีก ถึงแม้คนที่ผ่านๆมาเราว่างตัวแบบไม่เคยงี้เง่า ไม่อ้อน ไม่เคยง้อใคร แต่ก็ใส่ใจบางเล็กน้อย เพราะเรากลัวว่าถ้ารักไปแล้วเลิกกันจะลืมยากความคิดเด็กเนอะ555 แต่เค้าเป็นคนเปิด เปิดใจที่มันกลัว เค้ารับฟังเรื่องแฟนเก่าตอนที่แค่คุยกันช่วยเหลือเราในยามทุกข์ นวดให้เราด้วยครั้งแรกเลยที่มีคนทำงี้ >< แต่เรานิ่งๆไม่ได้แสดงอาการไรมาก พาไปกินนู้นกินนี้แต่เราไม่เคยให้เค้าเลี้ยงนะ แต่พอคบไปคบมาก็ผลัดกันเลี้ยง คือแบบตั้งแต่รับน้องเดือนกันยาจนเดือนเมษาก็มีเค้าอยู่ในชีวิตประจำวันทุกอย่าง เราไม่เคยระแวงเรื่องผญ.เลย
รับฟังเราทุกเรื่องจริงๆ จนเค้าเริ่มใส่ใจน้อยลง แต่ไม่ได้มากแต่ก็ลงอ่าผู้หญิงคนไหนมันต้องมีอาการบ้างแหละ
จากเราคนที่ไม่เคยงี้เง่า ก็เริ่มเป็น เราบอกทุกความรู้สึกกับเค้านะเพราะเค้าเป็นทุกอย่างจริงๆ ครั้งแรกที่หอมแก้ม จูบกอด และมีอะไร ปากเราก็บอกเป็นเรื่องธรรมดาแต่มันก็สำคัญกับเรามาก เพราะงั้นถึงบอกทุกๆความรู้สึกให้เค้าฟัง แต่ก็เหมือนเดิมเค้าก็ลืมอะไรหลายๆอย่างอาการงี้เง่าเราก็มากขึ้น ที่งี้เง่าเพราะเค้าเปลี่ยนไม่ได้ระแวงเรื่องผญ.เลยสักนิด แต่เราก็ผิดแหละทุกครั้งที่ทะเลาะเราบอกเลิกแต่ไม่เคยทำได้ จนวันนึงเพียงแค่วันเดียวที่ทะเลาะเค้าไม่มาปรับความเข้าใจกับเรา แต่กลับไปปรึกษาคนอื่นทั้งที่เราไม่รู้เลยว่าเค้ารู้สึกอะไรทั้งๆที่เราก็บอกความรู้สึกของเราไม่คิดจะบอกใคร คิดแต่ว่าจะพูดกับเค้า อยากทำให้อะไรมันดีขึ้น แต่ไม่เลย
เราเลิกกันได้วันเดียว แต่เป็นเราที่โทรไปแล้วกลับมาคืนดีกันใหม่ มันเหมือนจะดีนะ เค้าให้เพื่อนเค้าจองตั๋วหนังให้เราก็ออกเงินในส่วนของเรา ประโยคตอนที่อยู่ด้วยกันครั้งสุกท้ายคือ "พรุ่งนี้เจอกันนะตอนเย็นเดี๋ยวมาหา" และเย็นๆก็หายไปบอกล้างรถแล้วจะมาแต่ก็หายจนเราคิดมากไปดูแชทเราส่งเพลงให้เค้าฟังเค้าก็ไม่เปิดอ่านทั้งๆที่ออนอยู่ เราเลยพิมพ์ไปว่า แต่ในใจก็เล่นๆนะ แต่เค้าโทรมาขึ้นกับเราว่า "เป็นไรอีกอ่าอ่าพูดไม" เราก็งง เราก็บอกไปว่าพูดเล่นๆอ่าเหมือนทุกครั้งแล้วเราก็ว่าง แล้วก็โทรไปใหม่ถามว่าแล้วเป็นไร เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกก็แค่มีผญ.คนอื่น หน้าเรานี้ชาเหมือนโดนตบร่างนี้แทบไม่มีแรง เราก็ร้องไหร้ว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เค้าก็หัวเราะแล้วบอกว่าคิดว่าพูดจริงอ่อ พูดเล่นๆเหมือนที่เราพูดว่า แต่ในใจเรารู้ได้เลยว่ามันเป็นเรื่องจริง เราก็ว่างไป เราโทรไปเค้าก็ไม่รับเค้าคงดูหนังอยู่มันทำให้เราคิดเลยนะว่าตั๋วหนังที่เราซื้อเค้าเอาไปให้ใครไปกับใครคืนนั้นทรมารมากแบบอยู่คนเดียวไม่ได้
จนต้องเดินเข้ามอไปหาเพื่อน ภายในวันเดียวทุกอย่างที่คิดไว้ว่าถ้าเลิกกันเค้าจะไม่ทำอะไรทิ้งไว้ร้ายๆมันจบลง คืนนั้นเราไปกินเหล้าบ้านเพื่อนเมามากกลับมาหอไม่รู้เรื่องอะไรเลยตื่นเช้ามา พอดูในแชท เราคุยกับเค้าเราบอกว่าเรามีคนอื่นแล้วไม่รักเค้าแล้ว เราพูดบราๆ แต่เค้าก็บอกแค่ว่าเบื่อ เราพูดคำหยาบกับเค้าแบบแรงเป็นครั้งแรกที่พูด เค้าเคยพูดกับเรานะแต่เราพร้อมจะยอมรับ แล้วเราก็เลิกกัน แบบเรางงมากตอนเช้าเราพิมพ์ไปได้แค่ว่าขอโทษที่พูดแรง มันจบ...
เราพยายามนึกแต่สิ่งดีๆที่เค้าเคยทำและไม่เคยจะไปวุ่นวายกับเค้าแต่พอมาแค่สองวันเค้าก็เช็คอินกับคนพิเศษของเค้าเรานี้อึ้งเลยแบบมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอความรัก เพื่อนเราก็ไปเม้นนะ แล้วเค้าก็ลบเฟสเราเฟสเพื่อนเรา มันเจ็บนะเพราะเราไม่คิดว่าเค้าจะเกลียดเราขนาดนั้นมันหมดแรงเพราะเราไม่เคยคิดจะไปกวนเค้าเลยจริงๆ
อยากจะรู้ว่าเพราะตัวเราหรือใคร?
ความเบื่อ หรืออะไร? มันทำให้คนๆนึงเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้
ตอนนี้ตัดทุกๆอย่าง เราเจอคนที่เราเคยรักทุ่มเทและพยายามปรับตัวเพื่อเค้าแค่นั้นพอ
และสักวันจะเป็นคนที่ดีพอที่คนๆนึงจะรักได้
อยากจะรู้ว่าความผูกพันมากมายสำหรับผช. เค้าสร้างกับใครก็ได้งั้นหรอ?
มันแทนที่กันได้งั้นหรอ?