เราขอเล่าย่อละกันนะ (ตอนแรกเราพิมพ์เสร็จแล้วแต่เรากดผิด ฮือๆ ต้องพิมพ์ใหม่หมดเลย กระทู้แรกT^T)
เราคบกับคนนึงได้ไม่ถึงปี แต่ถ้าตอนนี้ยังคบกันอยู่ก็จะ2ปีแล้ว ถ้ารวมตอนรู้จักกันก็3-4ปีได้
คือตอนคบกัน พี่เขาดูแลเราดี ไม่ค่อยทะเลาะกันเลย เหมือนเราคุยกันด้วยความเข้าใจ
พี่เขารู้จักกับที่บ้านเราก็คือเป็นคนแรกที่เราคบแล้วพ่อแม่ไม่ว่าอะไรมาก ถามถึงบ่อยๆ เห็นเป็นพี่เราคนนึง
จนกระทั่งเราเลิกกัน พี่เขายื้อเขาง้อสารพัดแต่เราไม่ฟังเลย สาเหตุที่เลิกกันเป็นเพราะเราเอง เราไปคุยกับคนอื่น
เรารู้นะว่ามันผิดมากๆ แต่จะมีกี่คนเข้ามาเราก็ไปไม่รอดสักคน เหตุผลเพราะว่าเราคิดถึงพี่เขา เราก็เคยกลับไปคุยกับพี่เขานะแบบไปบอกว่ารู้สึกยังไงพี่เขาก็ทำเป็นไม่สนใจ เราก็คิดว่าพี่เขาคงไม่อยากยุ่งกับเราแล้ว แต่พอเราหายออกมาจากชีวิตเขา เราก็เห็นว่าบางทีเขาก็เพ้อถึงเรานะ T^T
เรารู้จะให้กลับมาคงยากเพราะสิ่งที่เราทำมันร้ายแรง พี่เขาก็คงกลัว แต่ตอนนี้เรามีคนใหม่อยู่แต่ยังไม่ได้คบกัน คุยกันมาสักระยะแล้ว
บางทีเราก็คิดว่าคนนี้แหละที่เราจะเริ่มใหม่ เขาดีกับเรานะ ต่างจากพี่เขาหลายเรื่อง ไม่ใช่พี่เขาไม่ดีนะ
คือดีทั้งคู่แต่คนละสไตล์กัน พี่เขาดูเป็นผู้ใหญ่คอยสอนคอยเตือน คนนี้เหมือนเพื่อนกวนๆถ้าคบกันก็คงจะเหมือนวัยรุ่นทั่วไปมั้งคะ
แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า เราก็คิดถึงพี่เขาอยู่ดีแหละ เราหงุดหงิดเวลาเห็นพี่เขากับผญ ที่เป้นเพื่อนหรือพี่หรือน้องหรือคนที่เขาเคยชอบ หงุดหงิดมากแต่ทำอะไรไม่ได้เลย. คนใหม่อาจจะทำให้เรารู้สึกไม่เหงา แต่ความรู้สึกเราไม่ใช่อะ เราอึดอัดนะเวลาเขาจะมาขอเจอ ไม่รู้ทำไมแต่ปกติเราไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนอยู่แล้วเพราะพ่อกับแม่เราไม่ให้ไป ยังมีอีกหลายอย่างที่ไม่โอเป็นเพราะเราเอง เราว่าเราก็เปิดใจแล้วนะ แต่มันก็ยังอึดอัดอยู่ดี นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนะค้าบ เราก็คิดไม่ออกว่าจะใส่เรื่องอะไรไปอีก ขอบคุณคนที่อ่านจบนะ เราไม่รู้จะปรึกษาใครเราเลยลองมาตั้งกระทู้นี้ดู ^^
คิดถึงแต่คนเดิม ทั้งๆที่ก็มีคนใหม่อยู่
เราคบกับคนนึงได้ไม่ถึงปี แต่ถ้าตอนนี้ยังคบกันอยู่ก็จะ2ปีแล้ว ถ้ารวมตอนรู้จักกันก็3-4ปีได้
คือตอนคบกัน พี่เขาดูแลเราดี ไม่ค่อยทะเลาะกันเลย เหมือนเราคุยกันด้วยความเข้าใจ
พี่เขารู้จักกับที่บ้านเราก็คือเป็นคนแรกที่เราคบแล้วพ่อแม่ไม่ว่าอะไรมาก ถามถึงบ่อยๆ เห็นเป็นพี่เราคนนึง
จนกระทั่งเราเลิกกัน พี่เขายื้อเขาง้อสารพัดแต่เราไม่ฟังเลย สาเหตุที่เลิกกันเป็นเพราะเราเอง เราไปคุยกับคนอื่น
เรารู้นะว่ามันผิดมากๆ แต่จะมีกี่คนเข้ามาเราก็ไปไม่รอดสักคน เหตุผลเพราะว่าเราคิดถึงพี่เขา เราก็เคยกลับไปคุยกับพี่เขานะแบบไปบอกว่ารู้สึกยังไงพี่เขาก็ทำเป็นไม่สนใจ เราก็คิดว่าพี่เขาคงไม่อยากยุ่งกับเราแล้ว แต่พอเราหายออกมาจากชีวิตเขา เราก็เห็นว่าบางทีเขาก็เพ้อถึงเรานะ T^T
เรารู้จะให้กลับมาคงยากเพราะสิ่งที่เราทำมันร้ายแรง พี่เขาก็คงกลัว แต่ตอนนี้เรามีคนใหม่อยู่แต่ยังไม่ได้คบกัน คุยกันมาสักระยะแล้ว
บางทีเราก็คิดว่าคนนี้แหละที่เราจะเริ่มใหม่ เขาดีกับเรานะ ต่างจากพี่เขาหลายเรื่อง ไม่ใช่พี่เขาไม่ดีนะ
คือดีทั้งคู่แต่คนละสไตล์กัน พี่เขาดูเป็นผู้ใหญ่คอยสอนคอยเตือน คนนี้เหมือนเพื่อนกวนๆถ้าคบกันก็คงจะเหมือนวัยรุ่นทั่วไปมั้งคะ
แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า เราก็คิดถึงพี่เขาอยู่ดีแหละ เราหงุดหงิดเวลาเห็นพี่เขากับผญ ที่เป้นเพื่อนหรือพี่หรือน้องหรือคนที่เขาเคยชอบ หงุดหงิดมากแต่ทำอะไรไม่ได้เลย. คนใหม่อาจจะทำให้เรารู้สึกไม่เหงา แต่ความรู้สึกเราไม่ใช่อะ เราอึดอัดนะเวลาเขาจะมาขอเจอ ไม่รู้ทำไมแต่ปกติเราไม่เคยได้ไปเที่ยวไหนอยู่แล้วเพราะพ่อกับแม่เราไม่ให้ไป ยังมีอีกหลายอย่างที่ไม่โอเป็นเพราะเราเอง เราว่าเราก็เปิดใจแล้วนะ แต่มันก็ยังอึดอัดอยู่ดี นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งของเรื่องนะค้าบ เราก็คิดไม่ออกว่าจะใส่เรื่องอะไรไปอีก ขอบคุณคนที่อ่านจบนะ เราไม่รู้จะปรึกษาใครเราเลยลองมาตั้งกระทู้นี้ดู ^^