ขอรบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆให้ความเห็นหน่อยครับ คือผมรู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่ง เรารู้จักกันจากโลกโซเชียลในแอ๊พฯ
ที่ใช้คุยแก้เหงา ตอนนั้นผมมีมรสุมชีวิตคือทำกิจการขายของ แต่ไม่รอดแฟนที่คบอยู่ก็มีคนรู้ใจคนใหม่
ผมมารู้จักกับผู้หญิงที่ใครหลายคนเรียกว่า แตงเถาว์ตาย เพราะเธอเคยมีครอบครัวและมีบุตรแล้ว
และนี่คือที่มาเพราะผมตัดสินใจคุยกับเธอจริงจัง ด้วยเหตุที่เธอไม่ปิดบังอดีต
คือผมต้องบอกก่อนว่า เธอหย่ากับสามีแล้วเกือบสามปี แต่สามีรับหน้าที่ขอรับลูกไปดูแลเอง
ผมเริ่มจริงจังกับผู้หญิงคนนี้ เจอกันบ่อยขึ้น จนเธอก็เริ่มที่จะเชื่อและเลิกคุยกับ
ผู้ชายคนอื่น ผมจึงพาเธอไปเจอพ่อแม่ ซึ่งเมื่อเราเจอกันบ่อยขึ้น ค่าใช้จ่ายก็เริ่มเยอะ
ผมซึ่งพึ่งล้มจากกิจการตอนนี้เป็นแค่มนุษย์เงินเดือน เริ่มสะดุดเรื่องเงิน
ทั้งๆที่เราไม่เคยเกี่ยงเรื่องการออกค่าใช้จ่าย เธอหมดไปเยอะกับการที่จะต้องขับรถ
มาเจอผม เพราะตอนนี้พ่อแม่ของแฟนผมยังไม่รู้จักผม เธอเอ่ยปากยืมเงินผม
แต่ผมกลับต้องเอาเงินเดือนไปถมแผลกิจการที่พังและเป็นหนี้ ผมเริ่มจะ
กังวล ว่าควรจะทุ่มสุดตัวหรือควรถอยออกมาเพื่อลดความลำบากแก่เธอดี
เพราะถ้าวันนั้นผมมีเงินในบัญชีมากพอผมคงโอนให้เธอไป แต่เงินครึ่งหมื่น
ผมกลับช่วยอะไรไม่ได้ คนที่ผมเคารพให้คำพูดประโยคนี้มาว่า "ชีวิตผมยังหนุ่ม
(คือผมอายุ25~30ไม่ขอเจาะจงนะครับ)ทำไมต้องมาอาลัยกับแตงเถาว์ตาย
ขนาดลูกตัวเองแท้ๆเขายังทิ้งได้"คือในความคิดผม ผมไม่ได้รู้สึกเกี่ยวกับอดีตเธอเลย
แต่ผมกลับคิดว่าชีวิตเธอก็ย่ำแย่มามากพอละ ทำไมผมยังจะต้องมารั้งให้เธอ
มาลำบากกว่าเดิม ผมควรจะลุยต่อหรือถอยดีครับ
แตงเถาว์ตายไม่ดีตรงไหน
ที่ใช้คุยแก้เหงา ตอนนั้นผมมีมรสุมชีวิตคือทำกิจการขายของ แต่ไม่รอดแฟนที่คบอยู่ก็มีคนรู้ใจคนใหม่
ผมมารู้จักกับผู้หญิงที่ใครหลายคนเรียกว่า แตงเถาว์ตาย เพราะเธอเคยมีครอบครัวและมีบุตรแล้ว
และนี่คือที่มาเพราะผมตัดสินใจคุยกับเธอจริงจัง ด้วยเหตุที่เธอไม่ปิดบังอดีต
คือผมต้องบอกก่อนว่า เธอหย่ากับสามีแล้วเกือบสามปี แต่สามีรับหน้าที่ขอรับลูกไปดูแลเอง
ผมเริ่มจริงจังกับผู้หญิงคนนี้ เจอกันบ่อยขึ้น จนเธอก็เริ่มที่จะเชื่อและเลิกคุยกับ
ผู้ชายคนอื่น ผมจึงพาเธอไปเจอพ่อแม่ ซึ่งเมื่อเราเจอกันบ่อยขึ้น ค่าใช้จ่ายก็เริ่มเยอะ
ผมซึ่งพึ่งล้มจากกิจการตอนนี้เป็นแค่มนุษย์เงินเดือน เริ่มสะดุดเรื่องเงิน
ทั้งๆที่เราไม่เคยเกี่ยงเรื่องการออกค่าใช้จ่าย เธอหมดไปเยอะกับการที่จะต้องขับรถ
มาเจอผม เพราะตอนนี้พ่อแม่ของแฟนผมยังไม่รู้จักผม เธอเอ่ยปากยืมเงินผม
แต่ผมกลับต้องเอาเงินเดือนไปถมแผลกิจการที่พังและเป็นหนี้ ผมเริ่มจะ
กังวล ว่าควรจะทุ่มสุดตัวหรือควรถอยออกมาเพื่อลดความลำบากแก่เธอดี
เพราะถ้าวันนั้นผมมีเงินในบัญชีมากพอผมคงโอนให้เธอไป แต่เงินครึ่งหมื่น
ผมกลับช่วยอะไรไม่ได้ คนที่ผมเคารพให้คำพูดประโยคนี้มาว่า "ชีวิตผมยังหนุ่ม
(คือผมอายุ25~30ไม่ขอเจาะจงนะครับ)ทำไมต้องมาอาลัยกับแตงเถาว์ตาย
ขนาดลูกตัวเองแท้ๆเขายังทิ้งได้"คือในความคิดผม ผมไม่ได้รู้สึกเกี่ยวกับอดีตเธอเลย
แต่ผมกลับคิดว่าชีวิตเธอก็ย่ำแย่มามากพอละ ทำไมผมยังจะต้องมารั้งให้เธอ
มาลำบากกว่าเดิม ผมควรจะลุยต่อหรือถอยดีครับ