ทำไงดี??? สับสนไปหมดแล้ว!!!

เริ่มด้วยว่า "ผมเป็นเกย์(ไม่ได้มีความสาวแต่อย่างใด) แต่ไม่มีใครรู้ มีวันนึงมีผู้หญิงทักมาจีบผม ผู้หญิงคนนี้ผมเคยเจอมาแล้วแต่ไม่นาน 8 วันก่อนทักมา แต่มีเฟสเค้านานแล้วแต่ไม่เคยทักเพราะไม่รู้จัก เจอเค้าเพราะมีกิจกรรมที่ต่าง รร ต้องมาทำงานร่วมกันเลยได้เจอ เธอสวย น่ารักดี แต่นิสัยผมยังไม่รู้เพราะยังรู้จักกันไม่ดีพอ ประเด็นคือ เธอทักมาจีบ(ดูออกเลยทักมาจีบ) ที่จริงผมไม่ควรสนใจเพราะไม่ได้ชอบผู้หญิง แต่ด้วยชีวิตของผม ผมปิดบังมาตลอดว่าไม่แมน แต่ด้วยไม่อยากให้ใครรู้ว่าเป็นเกย์เพราะเพื่อนก็เป็นและโดนล้อมากมาย เพื่อนทนได้แต่เราไม่ได้มีความอดทนมากขนาดนั้นและอีกอย่างถ้าความแตกได้เงิบกันยกใหญ่อ่ะ ผมเลยอยากฝืนความรู้สึกตัวเองโดนมีแฟนเป็นผู้หญิง ผมเผลอตามน้ำไปกับผู้หญิงที่เข้ามาจีบ จนเหมือนกันเรา 2 คนรู้จักกันนานแล้วอ่ะ คือหยอดกันไปหยอดกันมา คือน่ารักอ่ะ คุยกันได้ 4 วันก็นัดเจอกัน(เพราะเคยเจอกันแล้วถึงไม่ค่อยกลัวโดนหลอกเท่าไหร่) แต่ผมกลัวเจ็บเลยลังเลกับเรื่องความรักแต่มันอยากลองมีแฟนบ้างเพราะได้แต่รักข้างเดียวมาตลอดและตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีแฟนเลย เลยอยากจะมีแฟนดูบ้างเลยมาเจอกัน เจอกันไม่ได้ทำไรนะ ก็แค่เดินเล่นในห้างหาไรกินเล่นกัน และก็มีรุ่นพี่ รร ของเธอ 2 คนเป็นชายทั้งคู่เข้ามาทักเธอโดยบังเอิญเจอ และรุ่นพี่คนนึงหล่อดีน่ารักดัดฟัน เข้ามาคุยกับเธอ เพราะพี่เค้าเข้ามาเราก็เลยหวั่นไหว ทำให้เกิดการลังเลขึ้นมาอีกว่าจะเดินต่อหรือจะหยุดแค่นี้ ซึ่งรุ่นพี่เค้าก็ดูคล้ายๆอ่ะนะ(หรือคิดไปเองไม่รู้) และพี่เค้าหันมาคุยกับผมด้วยแต่ไม่กี่คำ ซึ่งความลังเลนี้คือ 1.ถ้าเดินต่อก็เท่ากับฝืนความรู้สึกตัวเอง ถ้าคบกับเธอและถ้าเจอคนหล่อๆอีกก็ลังเลอีก และถ้าเธอรู้ขึ้นมาว่าเป็นเกย์เธอจะเสียความรู้สึกมากๆๆ เพราะดูเหมือนเธอจะจริงจังกับรักครั้งนี้(ผมนี่โคตรเลวเลยอ่ะ) ซึ่งข้อนี้วนไปเวียนมาบ่อยมากพอจะคบกับใครสักคนมันก็ต้องอะไรเข้ามาทำให้ลังเลอีก 2.ถ้าหยุดก็อาจจะพลาดกับการมีแฟนครั้งแรกไป แต่เธอก็เสียความรู้สึกเหมือนกัน แต่ข้อนี้มันก็ไม่ฝืนความรู้สึกตัวเอง แต่นิสัยผมเองยิ่งไม่ค่อยแคร์ตัวเองด้วยสิ แคร์แต่คนอื่นมากกว่าตัวเอง(คนรู้จักผมจะรู้ดี) ผมเลยไม่รู้ว่าควรเดินต่อหรือหยุดไว้แค่นี้เพราะไม่ว่าทางไหนก็เจ็บเหมือนกันทั้งเธอและผม(จะเลือกแคร์เธอหรือแคร์ตัวเอง) แต่ถ้าคบกับเธอต่อไปผมอาจจะเป็นคนหลอกลวงก็ได้นะ ผมไม่อยากหลอกใครเลยจริงๆ ซึ่งที่ผมปิดบังเป็นเกย์นี่เพราะเป็นห่วงครอบครัว โดยเฉพาะพ่อแม่จะเสียใจมากๆๆ(ผมมั่นใจ) ผมเลยเหมือนคนเก็บกด ซึ่งผมไม่รู้ว่าจะผิดไปได้ถึงเมื่อไหร่ ผมเหนื่อยมากกับสิ่งที่เป็นอยู่ ใครจะว่าผมก็ได้นะยอมรับผิดเพราะทั้งหมดผมผิดเองที่เผลอคุยกับเธอจนเรื่องมาถึงขนาดนี้ ผมโง่เองกับความคิดปัญญาอ่อนไร้สาระ แต่ใครจะมาเข้าใจผมล่ะ ผมอยู่คนเดียวมาตลอดเพราะครอบครัวให้คำปรึกษาเรื่องนี้ไม่ได้แน่นอน(ผมมั่นใจ) คือผมอยากมีคนเข้ามาอยู่เคียงข้างและคอยรับฟังปัญหา ให้กำลังใจและขอให้ได้อย่างที่ใจหวังเพราะผมเป็นคนคิดมากกกกกด้วย แต่ตอนนี้ผมอยากได้แค่คำแนะนำเพิ่มเติมว่าผมควรทำไงต่อ ผมอยากมีแฟนเป็นผู้ชาย และอยากให้ครอบครัวยอมรับในตัวตนของผมอ่ะ คนอื่นผมไม่สน
ปล. ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำนะครับ