สวัสดีน่ะ

นี่เป็นกระทู้แรกของเรา เราอยากรู้น่ะว่าเราควรพอหรือไปต่อดี เราจะเล่าให้ฟังน้ะ
เราอยุ่ห้องโสต(ทำงานเบื้องหลังของโรงเรียน)ที่โรงเรียนเรามีงานละครโรงเรียนอ่ะ เราก้ต้องไปยกลำโพงจัดสถานที่ไง แล้วก้ต้งตังเครื่องเสียง ส่วนพี่เขาอ่ะเป็นนักแสดง พี่เขาเต้นสลับฉาก เราต้องทดสอบไมค์อะไรประมาณนั้นอ่ะแล้วพี่เขาก้ต้องซ้อมทุกวันเราก้เจอทุกวันเลย เราชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยน้ะ เจอกันบ่อยมาก พี่เขาไม่หล่อมากและก้ไม่ขี้เหล่ คนอื่นบอกว่าไม่เห้นหล่อแต่เราว่าหล่อน้ะ พี่เขาหน้าเข้มเหมือนหยิ่งๆอ่ะตอนแรกเราเลยไม่กล้าทักสักเท่าไหร่ ลืมบอกไป เราอยุ่ม.2พี่เขาอยู่ม.6 งานละครมี5วันเจอพี่เขาทุกวันเลยยเราทำงานตลอดไม่มีเวลาขอพี่เขาถ่ายรูปหไรือขอเฟสเลย จนวันสุดท้ายเราขอพี่เขาถ่ายรูป พี่เขาเฟลลี่มากเลยน้ะ พี่เขาเต้นชุดซอบ้าเเดนซ์ น่ารักปันยาอ่อนและกวนตีนมากกกเลย 555 แล้วตอนพี่เขาแสดงเราก้เป็นช่างภาพคอยถ่ายพี่เขาเลย555 ใช้กล้องโรงเรียนสะด้วยยย พองานจบพี่เขาก็ไม่ได้ดังมาก น้ะแต่ก็มีคนชอบพี่เขาอยู่อ่ะ พอหลังวันจบงานเราก็ไปสืบหาเฟสพี่เขา จนได้เฟสมาคือตอนแรกไม่กล้าทักเ้ลย กลัวๆว่าพี่เขาจะมีแฟนแล้ว แต่พอเราโพสอะไรพี่แกไลคืให้หมดเลยอ่ะ ก้ดีใจมากกกกกก

เราเห็นพี่เขาไลค์เราเลยโพสถึงเขาแหละ ประมาณว่ามโนอ่ะ พี่เขาก้มาไลค์ด้วย เราเลยทักไป พี่เขาตอบเร็วมากก 5555 รู้สึกดีใจมากเลย 555 คุยกันแบบเฟลลี่มากอ่ะ จนสนิทกันเลยน้ะ กุยกันประมาณ 10 วันเองพี่เขาก้แบบส่งรุปหัวใจมาบ้างอะไรประมารเนี้ยอ่ะ โอ้ยเขิลลลล

แล้วก้คุยกันสักพักเราเลยตัดสินใจถามว่า พี่รู้สึกยังไง พี่เขาตอบว่าเรื่องแบบนี้เขาไม่คุยผ่านเฟสหรอกเขาต้องคุยต่อหน้า วันต่อมาเราเลยพยายามมองหาพี่เขา ตอนพักกลางวันเราไปรอพี่เขารอพี่เขาเลิกเรียนรอนานมาก(ม.ต้นกะม.ปลายเลิกคนละเวลา)เรานี่แทบจะโดดเรียนไปรอเลยพอพี่เขาเลิกปั้บ ม.ต้องเข้าเรียนแล้วคือพี่เขาก้มองมาแล้วถามว่าจะไปไหนเราบอกว่าไปเรียนทั้งๆที่ไม่อยากไปอยากรอคำตอบแต่เพื่อนมันลากไป เสียดายไม่รุ้ตอนเย้นจะเจอกันรึป่าวพอ

เราร้องไห้ทั้งคาบเลยจนตอนเย็นจเรียกได้ว่า ร้องไห้หนักมากกกกกก ตาบวมเลยทีเดียวแหละ 55555 ดราม่าหนัก ฟิลลิ่งมาเต็ม ตอนเย็นเราเลิกเรียนปั้บก้วิ่งไปรอหน้าตึกพี่เขาเลย(ตึกพี่เขากับตึกเราไกลกันมาก) วิ่งนี่หอบเลยแล้วก้ไปนั่งรอใต้ตึก 555 จนพี่เขาเลิกเรียนพี่เขาก้ลงมาคือเรานี่แทบกรี๊ดดดดเลย พี่เขามองมาเราก็เลยเรียกพี่เขาพี่เขาบอกไปส่งงานก่อนเราก็โทรไปพี่เขาบอกมาเจอกันที่หน้าตึกสามม (มันเป็นที่นั่งกว่างงงมีม้าหินให้นั่ง)พอเดินไปทั้งพี่เขาแล้วก้เพื่อนพี่เขาอยู่กันเต็มเลย (แล้วถวนั้นตอนเลิกเรียนนักเรียนจะไปนั่งแถวนั้นเยอะมากก) เราไม่กล้าเดินไปสักพักพี่เขาบอกให้เดินมาเราบอกไม่กล้า คือแบบ เราห่างกันนิดเดียวเองแต่ไม่กล้าเดินไปแล้วสักพักเพื่อนๆเรากลุ่มหนึ่งเดินมาบอก พี่เขายุแค่เนี้ยไม่เดินไปว่ะ ถ้าไม่ไปกุไปเองน้ะไม่เอากุเอา คือเพื่อนก้กดดันอ้ะ ก้เลยเดินไป สักพักพี่เขาบอกไปซื้อน้ำกัน เราก้เดินไปกับพี่เขาสองคน แบบก้เขิลด้วยแล้วก้เดินไปนั่งคุยกันใต้ต้นโพธิ์ โรแมนติกไหม 5555555

คุยกันแบบทั้งสองคนก้ไม่มีใครกล้าขอคบไง แม้งเป็นชั่วโมงไม่พูด(ที่ไม่พูดคงเป็นที่เพื่อนเรายุมั้งคงกดดัน) 5555 สักพักพี่เขาบอกเย็นแล้วเด่วพี่เดินไปส่งหน้าโรงเรียนเดินไปสักพัก พี่เขาบอกว่า อยากคบกับพี่อ่อ เราบอกว่า อืมมมม พี่เขาบอกงั้นตกลงพอเดินไปถึงประตู3ของโรงเรียน(โรงเรียนเรียนมี3ประตู) พี่เขาก้หยุดเเล้วหันหน้ามาหาเราแล้วบอกว่า สันยาน้ะพี่เขายื่นนิ้วก้อยมา ตอนนั้นทำอะไรไม่ถูกหน้าก้แดงเขิลมากกก เราก้เลยบอกไปว่า สันยา แล้วก้เกี่ยวก้อยกัน มันเป็นอะไรที่ฟินมากเลยน้ะ เราแอบชอบแล้วได้คบกันอ่ะ ช่วงนั้นไม่คิดจะเผื่อใจไว้เลย วันต่อมา ตอนเลิกเรียนพี่เขาก้รอใต้ตึกเราแล้วก้เดินเล่นรอบโรงเรียนแล้วพี่เขาก้เดินไปส่ง ตลอดเวลานนั้นมีความสุขมากกกกแล้วก้พอผ่านไป 3 อาทิต พี่เขาตั้งตัสในไลน์ว่า'พี่กับน้องดีที่สุด'เราก้เลยถามพี่เขาก้บอกมาว่าเราเป็นพี่กับน้องอ่ะดีที่สุดแล้ว ตอนนั้นร้องไห้หนักมากอีกแล้ว แม้งคือแบบเจ็บสุด บอกเลิกแบบอ้อมๆอ่ะ เราเลยบอกขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างแต่เราก้จะ รักเหมือนเดิม คุยเหมือนเดิม ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม พี่เขาตอบว่าว่า พี่ก้รักเหมือนเดิม ความรู้สึกเหมือนเดิม เป็นห่วงเหมือนเดิม เราก้บอก มันคงไม่เหมือนเดิมหรอ แต่วันต่อมาเราก็ยังคุยกันอยู่น้ะ แค่ไม่ไปส่งกันผ่านไปสักอาทิตพี่เขาเริ่มหายไปไม่ตอบไวเหมือนแต่ก่อนอ่ะ เราก้พยายามเข้าหาพี่เขาตลอด เราพยายามแล้วพี่เขาเหมือนเริ่มหายไป เราก็ยังคงอยากรอทั้งที่เจ็บ พอพี่เขาหายไปเกือบเดือนก้มาคุยกันเหมือนเดิมแล้วก้เริ่มไปเดินเล่นกันเหมือนเดิม ก้ชอบมีคนทักอยู่ว่า อ่ะนี่ใคร พี่เขาก้จะตอบว่าแค่พี่น้องอ่ะ คือแบบน้ะ แต่ก้มีความสุขที่ได้อยู่กะพี่เขาอ่ะ คุยแบบนั้นมาเรื่อยประมาณ3เดือน (ตลอดเวลานั้นเราคิดแค่พี่น้องกะพี่เขาไม่ได้เลย ห้ามใจไม่อยู่มั้ง)สักพักพี่เขาก้หายไป 2-3 เดือนแตก้มีคุยกันบ้างแต่น้อยยยยยยยยยยยมากกกกกกกกกก้มีเฟลบ้าง ร้องไห้บ้าง พอผ่านไปสักพักพี่เขาตอบมาว่า หาคนใหม่เหอะมีคนที่ดีกว่าพี่เยอะ เราบอกว่าคงยากก หลังจากนั้นก้หายไปเดือนหนึ่งมั้ง เเล้วก้กลับมาคุยแล้วเราก้ต้องทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอหลังจากวันนั้นเราก้มีคนมาจีบน้ะแต่เราก้บอกไปว่ายังลืมพี่คนนี้ไม่ได้ ผ่านไปสักพักเราก้ไปคบกะเพื่อนคนหนึ่งมันชอบเราคบไปเราว่าไม่เวิคมันก้ยังรักเเฟนเก่ามันอยู่เราก้ด้วย พอสักพักเราก้ไปคบกะรุ่นพี่ม.5 คบได้ไม่เท่าไหร่เราก้เลิกกันเพราะเรายังลืมพี่เขาไม่ได้ ตอนนี้แล้วก้ยังคุยกันยุสไก้หากัน แต่ก้นานๆคุยกันที จนถึงตอนนี้อ่ะ ยังคุยกันอยู่แค่นานๆคุยที
เราควรจะทำยังไงดี ???????? ที่เราเลือกตั้งกระทู้วันนี้เพราะวันนี้เป็นวันคบรอบ 8 เดือน ถ้ายังคบกันอยู่อ่ะน้ะ
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดอะไรเราขอโทดด้วยน่ะ ช่วยตอบกันหน่อยน้ะ
เราควรพอหรือไปต่อดี ?????
เราอยุ่ห้องโสต(ทำงานเบื้องหลังของโรงเรียน)ที่โรงเรียนเรามีงานละครโรงเรียนอ่ะ เราก้ต้องไปยกลำโพงจัดสถานที่ไง แล้วก้ต้งตังเครื่องเสียง ส่วนพี่เขาอ่ะเป็นนักแสดง พี่เขาเต้นสลับฉาก เราต้องทดสอบไมค์อะไรประมาณนั้นอ่ะแล้วพี่เขาก้ต้องซ้อมทุกวันเราก้เจอทุกวันเลย เราชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลยน้ะ เจอกันบ่อยมาก พี่เขาไม่หล่อมากและก้ไม่ขี้เหล่ คนอื่นบอกว่าไม่เห้นหล่อแต่เราว่าหล่อน้ะ พี่เขาหน้าเข้มเหมือนหยิ่งๆอ่ะตอนแรกเราเลยไม่กล้าทักสักเท่าไหร่ ลืมบอกไป เราอยุ่ม.2พี่เขาอยู่ม.6 งานละครมี5วันเจอพี่เขาทุกวันเลยยเราทำงานตลอดไม่มีเวลาขอพี่เขาถ่ายรูปหไรือขอเฟสเลย จนวันสุดท้ายเราขอพี่เขาถ่ายรูป พี่เขาเฟลลี่มากเลยน้ะ พี่เขาเต้นชุดซอบ้าเเดนซ์ น่ารักปันยาอ่อนและกวนตีนมากกกเลย 555 แล้วตอนพี่เขาแสดงเราก้เป็นช่างภาพคอยถ่ายพี่เขาเลย555 ใช้กล้องโรงเรียนสะด้วยยย พองานจบพี่เขาก็ไม่ได้ดังมาก น้ะแต่ก็มีคนชอบพี่เขาอยู่อ่ะ พอหลังวันจบงานเราก็ไปสืบหาเฟสพี่เขา จนได้เฟสมาคือตอนแรกไม่กล้าทักเ้ลย กลัวๆว่าพี่เขาจะมีแฟนแล้ว แต่พอเราโพสอะไรพี่แกไลคืให้หมดเลยอ่ะ ก้ดีใจมากกกกกก
เราควรจะทำยังไงดี ???????? ที่เราเลือกตั้งกระทู้วันนี้เพราะวันนี้เป็นวันคบรอบ 8 เดือน ถ้ายังคบกันอยู่อ่ะน้ะ
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดอะไรเราขอโทดด้วยน่ะ ช่วยตอบกันหน่อยน้ะ