เราขอเล่าก่อนนะคะ
ซึ่งเราติดตาม เอมน้ำ มาได้สักพักแล้ว ..
ตั้งแต่ยังไม่กำเนิดแก๊งไหนเลย
เราเลยอยากมาเล่าความรู้สึกที่ได้เจอ พี่เอมและพี่น้ำ ซึ่งเรา เคยตามเอมน้ำ แค่ครั้งเดียวค่ะ งานแรกที่ได้ออกจากบ้าน
ซึ่งตอน เอมน้ำ อยู่ในบ้านเรา ติดตาม และดูตลอดเราชอบตัวตนทั้งสองค่ะ แต่ต้องบอกก่อน เราเมนน้ำค่ะซึ่งชอบพี่เอมเหมือนกัน แต่พี่น้ำนี่สเป็คเลย 55555 ><
วันชิงวันสุดท้าย มีสตรีมตอนจบคอนเราตามดู คืออยู่ไม่ห่างไกลกับโทรศัพท์เลย ตอนนั้นตื่นเต้นมาก พอวัน ถัดมา เราต้องรีบตื่นเพราะกลัว ตื่นมาไม่ทันสตรีม
ตอนทั้งสอง ออกจากบ้าน
หลังจากนั้น เราก็ไปตามงานนึง มาคะ น่ารักจริงๆนะ แต่เราเข้าไม่ถึงเราได้แต่มองอยู่ข้างหลังคะ เรารอหน้างาน นานมาก 5555 คนที่ไปรอน่าจะรู้อยู่
หลังจากนั้นเราก็เริ่มห่างเหิน จากแท็ก เอมน้ำ ด้วยคะ ด้วยความคิดหลายๆอย่างของเรา ที่เกือบจะทิ้ง ทั้งสองและออกจากนาม ชสป. เพราะตอนนั้นเราได้แต่คิดว่า เราจะมาตาม ทั้ง สองทำไม ที่เราทำไปถึงมันจะมีความสุข แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย เราเลยแต่ตามอยู่ห่างๆ พอเราห่างไปได้ระยะเวลานึง อะไรที่ทำให้เรากลับมาตาม ทั้งคู่อีก ซึ่งมันมีโม้เมนต์ เกิดขึ้นเยอะมาก แต่เราก็ไม่ได้ไล่ตามขนาดนั้นคะเราคงย้อนไปไม่ไหว แต่พอ เริ่มกลับมาตาม แท็กเงียบสุดๆ เพราะช่วงนั้นเหมือนตารางงานทั้งคู่เริ่มไม่ค่อยมีคะ ตอนนั้นพี่น้ำหายไปเป็น สัปดาห์เลย แท็กเงียบมากคะ จนมามีโมเมนต์หนักๆตอนวัน วาเลนไทน์ เราอยากไปนะแต่ดู คนแล้ว ...
ถอนหายใจใหญ่ๆเฮือกนึงเลยคะ วันนั้นเราก็ติดตาม และได้เห็น มิตรภาพของคู่นี้จริงๆนะ "ความสัมพันธ์บางอย่างก็ไม่ต้องระบุชัดว่าคืออะไร" ซึ่งเราก็ได้ตามมาเรื่อยๆมีโหวตก็ชนะแทบตลอด หมายถึงพวก เพลง,รายการ,โอพีวี,เป็นต้นคะ แต่พอมี โหวตคู่จิ้น ตอนนั้นเรา สามัคคีมากนะ ช่วยกันโหวต พลัดกันนำพลัดกันตาม ซึ่งมันเหนื่อยมากนะ ตอนที่แพ้ เราก็มีถอดใจบ้างว่าจะถอย จากตรงนี้อีกรึเปล่า ซึ่งเราเลือก ไม่ คะ จนมามีโหวต พี่เอมครั้งนี้ บอกก่อน งาาเราก็ไม่ได้ทุ่มมาก แต่เราก็โหวตให้ค่ะ ในเว็บบ้างอะไรบ้าง ซึ่งเราก็คาดหวังนะคะ ตอนแรกเราคิดว่าจะ ชนะ แล้วด้วยซ้ำ พอมีคนออกมาทวิตว่า กัน นภัทรได้ วินาทีนั้นเรา ร้องไห้เลยค่ะ ใจแผ่วมากๆ ถามว่า เสียใจมั้ย ก็เสียใจนะคะ เราอาจจะคาดหวังสูงไป แต่พอมี พี่คนนึงโพสต์ ว่า เอมขึ้นเวที!!!! เรารีบเข้าแท็กแล้วมีคนบอกว่า เอมได้ เราร้องไห้อีกคะ แต่ครั้งนี้ร้องไห้ภูมิใจ ผสมความกดดันนิดๆคะ ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาว่าศิลปินที่เรารักอยู่แล้ว ซึ่งใครๆก็ไม่ชอบค่ะ เร่เลยไม่ซีเรียสเท่าไร พอเรากลับมานึกคิดอีก ว่า ร้องไห้ ทำไม อ่อมันคือ ความรักที่มี ให้ทั้งคู่คะซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันจะอีกยาวนานแค่ไหนและเกิดขึ้นตอนไหนเราก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ เราบอกได้คำเดียวว่า รักทั้งคู่จริงๆ บางคนอาจจะมี เมนของตนเองอยู่ซึ่งอาจจะไม่เมนคู่ แต่เรา จะเป็นหนึ่งในนั้น ที่รักทั้งคู่เท่ากัน และเราจะ ติดตามทั้งสองไปเรื่อยๆ
ตอนนี้เราอาจจะไปตามพี่ๆทั้งสองได้ไม่มาก เพราะ ด้วยวัยและการเรียนของเรา ที่ยังกระโดดไม่กี่ก้าว แต่เราจะตามพี่เอมพี่น้ำ ในแท็ก "เอมน้ำ" ตลอด แต่เราไม่สามารถสัญญาอะไรได้ว่าเราจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่ ตอนนี้ ปัจจุบัน เราบอกได้คะเดียวว่า เกิดมาไม่เคย ชอบศิลปินคนไหนเท่านี้มาก่อนและเป็นคู่แรกที่ทำ ให้เราติดตาม AF จริงๆ "และนี้ก็คือความรู้สึกต่างๆกว่าจะมาถึงวันนี้คะ ตาลายไปบ้างก็ขออภัยนะคะ"
ความรู้สึกที่ได้เจอ "เอมน้ำ"
ซึ่งเราติดตาม เอมน้ำ มาได้สักพักแล้ว ..
ตั้งแต่ยังไม่กำเนิดแก๊งไหนเลย
เราเลยอยากมาเล่าความรู้สึกที่ได้เจอ พี่เอมและพี่น้ำ ซึ่งเรา เคยตามเอมน้ำ แค่ครั้งเดียวค่ะ งานแรกที่ได้ออกจากบ้าน
ซึ่งตอน เอมน้ำ อยู่ในบ้านเรา ติดตาม และดูตลอดเราชอบตัวตนทั้งสองค่ะ แต่ต้องบอกก่อน เราเมนน้ำค่ะซึ่งชอบพี่เอมเหมือนกัน แต่พี่น้ำนี่สเป็คเลย 55555 ><
วันชิงวันสุดท้าย มีสตรีมตอนจบคอนเราตามดู คืออยู่ไม่ห่างไกลกับโทรศัพท์เลย ตอนนั้นตื่นเต้นมาก พอวัน ถัดมา เราต้องรีบตื่นเพราะกลัว ตื่นมาไม่ทันสตรีม
ตอนทั้งสอง ออกจากบ้าน
หลังจากนั้น เราก็ไปตามงานนึง มาคะ น่ารักจริงๆนะ แต่เราเข้าไม่ถึงเราได้แต่มองอยู่ข้างหลังคะ เรารอหน้างาน นานมาก 5555 คนที่ไปรอน่าจะรู้อยู่
หลังจากนั้นเราก็เริ่มห่างเหิน จากแท็ก เอมน้ำ ด้วยคะ ด้วยความคิดหลายๆอย่างของเรา ที่เกือบจะทิ้ง ทั้งสองและออกจากนาม ชสป. เพราะตอนนั้นเราได้แต่คิดว่า เราจะมาตาม ทั้ง สองทำไม ที่เราทำไปถึงมันจะมีความสุข แต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย เราเลยแต่ตามอยู่ห่างๆ พอเราห่างไปได้ระยะเวลานึง อะไรที่ทำให้เรากลับมาตาม ทั้งคู่อีก ซึ่งมันมีโม้เมนต์ เกิดขึ้นเยอะมาก แต่เราก็ไม่ได้ไล่ตามขนาดนั้นคะเราคงย้อนไปไม่ไหว แต่พอ เริ่มกลับมาตาม แท็กเงียบสุดๆ เพราะช่วงนั้นเหมือนตารางงานทั้งคู่เริ่มไม่ค่อยมีคะ ตอนนั้นพี่น้ำหายไปเป็น สัปดาห์เลย แท็กเงียบมากคะ จนมามีโมเมนต์หนักๆตอนวัน วาเลนไทน์ เราอยากไปนะแต่ดู คนแล้ว ...
ถอนหายใจใหญ่ๆเฮือกนึงเลยคะ วันนั้นเราก็ติดตาม และได้เห็น มิตรภาพของคู่นี้จริงๆนะ "ความสัมพันธ์บางอย่างก็ไม่ต้องระบุชัดว่าคืออะไร" ซึ่งเราก็ได้ตามมาเรื่อยๆมีโหวตก็ชนะแทบตลอด หมายถึงพวก เพลง,รายการ,โอพีวี,เป็นต้นคะ แต่พอมี โหวตคู่จิ้น ตอนนั้นเรา สามัคคีมากนะ ช่วยกันโหวต พลัดกันนำพลัดกันตาม ซึ่งมันเหนื่อยมากนะ ตอนที่แพ้ เราก็มีถอดใจบ้างว่าจะถอย จากตรงนี้อีกรึเปล่า ซึ่งเราเลือก ไม่ คะ จนมามีโหวต พี่เอมครั้งนี้ บอกก่อน งาาเราก็ไม่ได้ทุ่มมาก แต่เราก็โหวตให้ค่ะ ในเว็บบ้างอะไรบ้าง ซึ่งเราก็คาดหวังนะคะ ตอนแรกเราคิดว่าจะ ชนะ แล้วด้วยซ้ำ พอมีคนออกมาทวิตว่า กัน นภัทรได้ วินาทีนั้นเรา ร้องไห้เลยค่ะ ใจแผ่วมากๆ ถามว่า เสียใจมั้ย ก็เสียใจนะคะ เราอาจจะคาดหวังสูงไป แต่พอมี พี่คนนึงโพสต์ ว่า เอมขึ้นเวที!!!! เรารีบเข้าแท็กแล้วมีคนบอกว่า เอมได้ เราร้องไห้อีกคะ แต่ครั้งนี้ร้องไห้ภูมิใจ ผสมความกดดันนิดๆคะ ซึ่งเราเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาว่าศิลปินที่เรารักอยู่แล้ว ซึ่งใครๆก็ไม่ชอบค่ะ เร่เลยไม่ซีเรียสเท่าไร พอเรากลับมานึกคิดอีก ว่า ร้องไห้ ทำไม อ่อมันคือ ความรักที่มี ให้ทั้งคู่คะซึ่งเราก็ไม่รู้ว่ามันจะอีกยาวนานแค่ไหนและเกิดขึ้นตอนไหนเราก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้ เราบอกได้คำเดียวว่า รักทั้งคู่จริงๆ บางคนอาจจะมี เมนของตนเองอยู่ซึ่งอาจจะไม่เมนคู่ แต่เรา จะเป็นหนึ่งในนั้น ที่รักทั้งคู่เท่ากัน และเราจะ ติดตามทั้งสองไปเรื่อยๆ
ตอนนี้เราอาจจะไปตามพี่ๆทั้งสองได้ไม่มาก เพราะ ด้วยวัยและการเรียนของเรา ที่ยังกระโดดไม่กี่ก้าว แต่เราจะตามพี่เอมพี่น้ำ ในแท็ก "เอมน้ำ" ตลอด แต่เราไม่สามารถสัญญาอะไรได้ว่าเราจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่ ตอนนี้ ปัจจุบัน เราบอกได้คะเดียวว่า เกิดมาไม่เคย ชอบศิลปินคนไหนเท่านี้มาก่อนและเป็นคู่แรกที่ทำ ให้เราติดตาม AF จริงๆ "และนี้ก็คือความรู้สึกต่างๆกว่าจะมาถึงวันนี้คะ ตาลายไปบ้างก็ขออภัยนะคะ"