คือ...เรื่องมีอยู่ว่า เวลาผมไปไหน หาเพื่อนฝูง หรือเที่ยวที่ไหน มักจะถูกใจ คนคนนั้น อยู่เรื่อย หรือบางที เขาก็มาชอบเรา ไอ้เราก็เป็นคนอดใจไม่ค่อยได้ซะด้วย จะว่าเจ้าชู้
ก็เจ้าชู้เหอะ ก็ผมเป็นคนแบบนี้ แต่ไหนแต่ไรละ ตัวผมเองก็เพิ่งคบกับเพื่อนรักเป็นแฟน แต่ก็ยังไม่ได้มีใครรู้ เวลาผมชอบใคร ก็จะนึกถึงแฟนตลอด แต่มันก็ไม่ได้ช่วย ให้ผมสำนึก
คิดไรเลย ว่ามีแฟนแล้ว เพราะความถูกใจ และไกล้ชิด กับคนคนนั้นใช่มะ ตัวผมเวลาจะทำอะไร จะรู้ตัวเองตลอด มีสติ อยู่ตลอด ตัวผมรักแฟนคนนี้มาก แฟนก็รักผมมากเช่นกัน
ถึงแม้ เราจะอยู่ไกลกันก็ตาม ผมมาคิดดูดีดีนะ ถึงแม้เราจะมาอยู่ด้วยกัน ผมก็ยังเลิกนิสัยนี้ไม่ได้ บางที ผมก็เงียบเฉยๆนะ เพื่อไม่ยุ่งกับใคร พวกนั้นก็ยังมาสนใจเราอีก เฮ้อ..คนตั้ง
เยอะแยะ
พอผมพูดเยอะ คุยมาก ก็กลายเป็นจุดสนใจซะงั้น ไม่รู้จะปรับปรุงตัวเอง เรื่องนี้ยังไงเลย ตัวผมเองไม่ใช่คนหน้าตาดีไรหรอก พอถูๆไถๆ อย่างน้อยยังดี หน้าตาก็ยังพอเป็นคน
กับเขาบ้าง แต่ที่รู้ตัวเองดี คือ..เราเป็นคนมีวาจา เป็นอาวุธ ไม่ได้อวยนะ พูดให้เจ็บ พูดให้คิด พูดให้เกียจ พูดให้เคือง ผมพูดได้ทั้งนั้น แต่พอผมเงียบ ไม่ยุ่ง สุงสิงกับใคร ก็ดัน
มาสนใจเราอีก ผมก็ไม่รู้จะทำไง กับตัวเองดี เมื่อเขาเสนอมา เราก็สนองไป พอเวลาผมฝืนใจที่จะทำอะไร มันก็ไม่ใช่ตัวตนผมอีกอะ มันขัดใจตัวเองมากเลย ผมอยากจะทำไร
ให้คนที่ผมรัก เขาภูมิใจเราได้มากกว่านี้ แฟนเคยบอกไว้ อยากทำไรก็ทำเหอะนะ มันไม่ว่าผมหรอก มันเข้าใจผมดี ว่าเป็นคนยังไง ตัวผมก็อยากจะทำไร ตอบแทน ในความรัก
ที่มันมีให้ผม
ซึ่งมันให้ความรักผมมามากมายขนาดนั้น ใครพอมีวิธีอะไรบ้างมั้ย ที่ทำให้เรา ไม่สำมะเลเทเมา กุ๊กกิ๊ก นู่นนี่ กับคนอื่น ผมอยากจะฟังหลายๆความคิดเห็น หรือมันจะต้องขึ้นอยู่
กับใจเราเท่านั้น ว่าจะต้องตัดสินใจ ให้เด็ดขาดไปเลย ผมก็กลัวจะอดใจไม่ได้อีก ถ้ามาเจอ ใครไกล้ชิด เย้ายวนใจ ตะบะแตกอีก เฮ้อ..ชีวิต
รบกวนทุกท่านที่อ่านด้วยนะครับ ว่าผมควร ทำไงกับใจ และตัวเองดี ขอบคุณครับ
รบกวนด้วยครับ มาช่วยผมคิดหน่อย ควรทำไงดี
ก็เจ้าชู้เหอะ ก็ผมเป็นคนแบบนี้ แต่ไหนแต่ไรละ ตัวผมเองก็เพิ่งคบกับเพื่อนรักเป็นแฟน แต่ก็ยังไม่ได้มีใครรู้ เวลาผมชอบใคร ก็จะนึกถึงแฟนตลอด แต่มันก็ไม่ได้ช่วย ให้ผมสำนึก
คิดไรเลย ว่ามีแฟนแล้ว เพราะความถูกใจ และไกล้ชิด กับคนคนนั้นใช่มะ ตัวผมเวลาจะทำอะไร จะรู้ตัวเองตลอด มีสติ อยู่ตลอด ตัวผมรักแฟนคนนี้มาก แฟนก็รักผมมากเช่นกัน
ถึงแม้ เราจะอยู่ไกลกันก็ตาม ผมมาคิดดูดีดีนะ ถึงแม้เราจะมาอยู่ด้วยกัน ผมก็ยังเลิกนิสัยนี้ไม่ได้ บางที ผมก็เงียบเฉยๆนะ เพื่อไม่ยุ่งกับใคร พวกนั้นก็ยังมาสนใจเราอีก เฮ้อ..คนตั้ง
เยอะแยะ
พอผมพูดเยอะ คุยมาก ก็กลายเป็นจุดสนใจซะงั้น ไม่รู้จะปรับปรุงตัวเอง เรื่องนี้ยังไงเลย ตัวผมเองไม่ใช่คนหน้าตาดีไรหรอก พอถูๆไถๆ อย่างน้อยยังดี หน้าตาก็ยังพอเป็นคน
กับเขาบ้าง แต่ที่รู้ตัวเองดี คือ..เราเป็นคนมีวาจา เป็นอาวุธ ไม่ได้อวยนะ พูดให้เจ็บ พูดให้คิด พูดให้เกียจ พูดให้เคือง ผมพูดได้ทั้งนั้น แต่พอผมเงียบ ไม่ยุ่ง สุงสิงกับใคร ก็ดัน
มาสนใจเราอีก ผมก็ไม่รู้จะทำไง กับตัวเองดี เมื่อเขาเสนอมา เราก็สนองไป พอเวลาผมฝืนใจที่จะทำอะไร มันก็ไม่ใช่ตัวตนผมอีกอะ มันขัดใจตัวเองมากเลย ผมอยากจะทำไร
ให้คนที่ผมรัก เขาภูมิใจเราได้มากกว่านี้ แฟนเคยบอกไว้ อยากทำไรก็ทำเหอะนะ มันไม่ว่าผมหรอก มันเข้าใจผมดี ว่าเป็นคนยังไง ตัวผมก็อยากจะทำไร ตอบแทน ในความรัก
ที่มันมีให้ผม
ซึ่งมันให้ความรักผมมามากมายขนาดนั้น ใครพอมีวิธีอะไรบ้างมั้ย ที่ทำให้เรา ไม่สำมะเลเทเมา กุ๊กกิ๊ก นู่นนี่ กับคนอื่น ผมอยากจะฟังหลายๆความคิดเห็น หรือมันจะต้องขึ้นอยู่
กับใจเราเท่านั้น ว่าจะต้องตัดสินใจ ให้เด็ดขาดไปเลย ผมก็กลัวจะอดใจไม่ได้อีก ถ้ามาเจอ ใครไกล้ชิด เย้ายวนใจ ตะบะแตกอีก เฮ้อ..ชีวิต
รบกวนทุกท่านที่อ่านด้วยนะครับ ว่าผมควร ทำไงกับใจ และตัวเองดี ขอบคุณครับ